Kevin Mooijer Algemeen | 20-7-2022 | 1 min. leestijd

De Heilige Graal van… Evert Veerman ‘Jash’

Een muzikant is nergens zonder zijn of haar instrument. En waar het normaal altijd draait om de mens of muzikant áchter het instrument, draaien we het nu een keer om; In deze serie zetten we het instrument in de schijnwerpers. We trappen af met de Fender Telecaster van Evert Veerman ‘Jash’.

Naam: Evert ‘Jash’ Veerman
Leeftijd: 72
Bands: Alles, Left Side, The Cats, Jen Rog, Canyon, Specs Hildebrand & the Living Room Band, Americana Guitarfest, De Veermannen
Maakt muziek sinds: Sinds mijn negende, stiekem op de gitaar van mijn vader.
Eerste instrument: Een twaalfsnarige EKO-gitaar.

,,Je zou denken dat die zwarte Gibson Les Paul mijn favoriete instrument is, maar hij is inmiddels voorbijgestreefd door een van mijn Mexicaanse Fender Telecasters”, lacht Evert ‘Jash’ Veerman. ,,Ik heb ontzettend veel geluk gehad met die Tele. Hij heeft die twangy sound waar je naar op zoek bent als je country en americana wilt spelen. En het is niet eens een Amerikaan! Ik heb hem tweedehands van iemand overgenomen voor een heel schappelijke prijs. Ooit heb ik de perfecte countrysound met mijn andere Telecaster proberen te benaderen door er heel dure pickups in te laten zetten, maar uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat hij de Mexicaan niet benaderde. Wil je een beetje vlotte americana of country met een ruig randje spelen, dan is dit je gitaar. Stevige, swingende muziek komt ongelooflijk mooi tot zijn recht op dit instrument.”

Evert is een van Volendams meest ervaren gitaristen. De lijst met bands waarin hij actief is geweest is op z’n zachtst gezegd indrukwekkend te noemen. Tóch heeft hij nog altijd ambities op het instrument dat hij al vele decennia beheerst. ,,Chicken picking. Dat zou ik nog wel eens echt goed onder de knie willen krijgen. Zoals bijvoorbeeld Johnny Hiland het doet. Bij chicken picking wissel je razendsnel af tussen je plectrum en vingers. Je moet dan wel een nagels hebben die tegen een stootje kunnen. Helaas zijn mijn nagels niet dik genoeg om zonder schade een uurtje te chicken picken. Ik heb me dus een eigen variant aangemeten van de speelstijl. Ik los van alles op met trucjes. Het klinkt zeer acceptabel, maar het is niet hoe ik het graag zou willen doen. Maar goed, zo heb je als muzikant altijd nog wat te wensen.”