Vandaag geopend: 08.00 - 17:30

All posts by De redactie

Sneekers te voet door Volendam

De Kruiswegwandeling trekt ieder jaar meer aandacht. Niet alleen lokaal, maar ook buiten de dorpsgrenzen volgen soortgelijke initiatieven. In het Friese Sneek kon dit jaar ook voor het eerst een Kruiswegwandeling gelopen worden waar het Volendamer initiatief is overgenomen door de Sneeker parochie.

 

Er volgde eerder een uitwisseling waarin een delegatie uit Volendam naar Sneek afreisde. Afgelopen zaterdag kwamen 62 Sneekers naar ons dorp waar ze warm werden ontvangen door de organisatie van de Kruisweg. Tijdens de wandeling was er een fotomoment in het KRAS-stadion en werd er geluncht in de AMVO.

Nadat de route was gelopen volgde nog een mis in de St. Vincentiuskerk onder leiding van koor Forever Young. Een laatste avondmaal mocht niet ontbreken en om 18.00 uur stonden de tafels gedekt in de AMVO voor een heerlijk diner.

Fotogalerij

Twee jaar en drie maanden in de maak: Tribute Band Cliff & The Shadows

‘Do you wanna dance…’

En gedanst werd er toen de evergreen van Cliff Richards klonk in De Jozef. Het Volendamse muzikale gezelschap stak ontiegelijk veel tijd in de Tribute Band Cliff & The Shadows en de beloning was er naar met twee uitverkochte shows afgelopen weekeinde.

Drummer Jack Veerman (Dekker) excelleerde als in zijn beste dagen bij BZN. ,,In de pauzes van deze Tribute liep ik even de zaal in om reacties te peilen; ik heb 35 jaar in allerlei zalen gespeeld met BZN, maar zaterdag en zondag dacht ik ‘nou zullen we het even krijgen’. Het was écht mooi en dat waren de reacties van de mensen ook. We zijn er in totaal twee jaar en drie maanden mee bezig geweest. De moeilijkheidsgraad is enorm; die sound van The Shadows, om het goed te spelen, dat lijkt zo makkelijk. Jack ‘80’ kruipt in elk liedje en daar hangt het voor het grootste gedeelte van af.” In de band speelden tevens zijn broer André, Jack Schilder ‘80’, Cor en Chris Klein en de zangeressen Miriam Oud en Marije van der Zee. Leadzanger was Jan Mühren. ,,Hiermee spreek je een oudere doelgroep aan en die is behoorlijk groot. We gaan volgende week met de band bij elkaar zitten, kijken of er een vervolg op komt.”

Fotogalerij

‘Landschapsverpestende moloch’

Gemeenteraad keert zich tegen komst datacenters

De kans dat er in onze gemeente ooit een groot datacenter komt, is klein geworden. ,,Het is in het belang van Edam-Volendam om datacenters zoveel mogelijk te weren op het hele gemeentelijke grondgebied”, staat in een door de gemeenteraad goedgekeurd ‘ontwerpbestemmingsplan’. Een voorbeeld van zo’n – vaak gigantisch – object staat aan de A7 bij Middenmeer. In een omgevingsverordening van de provincie stond ook al dat datacenters alleen nog in de gemeenten Amsterdam, Haarlemmermeer en Hollands Kroon kunnen worden gevestigd. Door: Laurens Tol

 

Lees het complete artikel in de NIVO van afgelopen week.

Chillen op een vlot…

Even los van alles en een plekje voor jezelf. Waar niemand je ziet. Tim Kok en Wes Tol, beiden elf jaar oud, delen zo’n plekje. En eigenlijk lag het vervoersmiddel klaar. 

Ze plukken de vruchten van een groep oudere jongens waarvan er één opeens bedacht: ‘jaaa… we gaan een vlot bouwen’. En moet gezegd, de constructie is stevig, dit vlot is cool. Moeten ook Wes en Tim hebben gedacht, toen ze het aan de kant in de sloot zagen liggen. Misschien hebben ze er zelf al eens eentje proberen te vervaardigen. En eindigde het in de sloot. Uit baldadigheid, of omdat de constructie te wensen overliet. Maar dit vlot, deze gaat niet zinken. Dus durven de boys ook op hun beste sneakers de oversteek te maken. Een paar meter varen en ze hebben een geheim plekje, onder de brug van het Natuurpark in de Broeckgouw. Met nét genoeg ruimte om aan te meren en te chillen, zonder dat iemand ze ziet. En daarna varen ze terug. Zodat de oorspronkelijke architect en bouwers er weer op kunnen als ze willen.

Afsluiting thema Gezondheid op sbo De Aventurijn groot succes

Sinds dit schooljaar werken ze op sbo De Aventurijn met schoolbrede thema’s. Vanaf half januari is acht weken gewerkt met het thema Gezondheid en was de aula omgetoverd tot ziekenhuis. In dit thema hebben de kinderen van alles geleerd over de botten in ons lichaam, de spijsvertering en de huid. Wat er gebeurt als je ziek bent en hoe je dan weer beter kunt worden. En laten we de poep-lessen niet vergeten.

 

Naast deze kennis hebben de kinderen geleerd om gezond te koken in de kinderkeuken. Zij maakten tomaat/wortel soep, bananenbrood en verse pastasaus met bleekselderij, wat ook gretig werd opgegeten door alle kinderen. Ook de lessen beeldende vorming stonden in het teken van het thema. Onder begeleiding van een vakdocent maakten de kinderen in de onder- en middenbouw prachtige gipsarmen, skeletjes op een sokkel of een hart van klei wat net echt leek! In de bovenbouw hebben de leerlingen stop-motion filmpjes gemaakt over het thema.
Om het thema af te sluiten hebben we alle ouders, opa’s en oma’s en andere familieleden van de leerlingen uitgenodigd om te komen kijken naar wat de kinderen allemaal hebben gemaakt en geleerd deze weken. Met een speurtocht liepen zij door de hele school. In een kraampje werden de heerlijke tomaat/wortelsoep, bananenbrood en verse jus verkocht en konden de bezoekers of leerlingen tegen een kleine vergoeding zelf een smoothie ‘fietsen’.

Daarmee is ruim € 166,- opgehaald voor het goede doel KIKA!

Deze mooie afsluiting is mede mogelijk gemaakt door De Fruitboxer die de bananen heeft gesponsord voor het bananenbrood. Door JOGG regisseur Dianne de Lange die de smoothie fietsen heeft geregeld en Medipoint die gratis een maand lang een ziekenhuisbed, rolstoel en ander ziekenhuismateriaal beschikbaar heeft gesteld.

Fotogalerij

Coaching met een trouwe viervoeter

Inzicht door intuïtie

In de serene omgeving van Warder bevindt zich een unieke praktijk die niet alleen de aandacht trekt van hondenliefhebbers, maar ook van hen die op zoek zijn naar diepgaande persoonlijke ontwikkeling. Hieke Kleve, voormalig psychotherapeut met een indrukwekkende carrière in de GGZ, heeft haar professionele pad verlegd naar een vernieuwende vorm van coaching. Hierin speelt een bijzonder familielid de hoofdrol: haar hond Joshja, afkomstig uit de straten van Griekenland.

Op 72-jarige leeftijd, na een rijke loopbaan als psychotherapeut, vond Hieke een nieuwe roeping. Haar liefde voor honden en haar expertise in de GGZ combineerde ze tot een innovatieve coachingstechniek, waarbij haar hond dient als spiegel voor cliënten. ,,Het is een bestaand concept, maar met mijn achtergrond en passie voor honden, voelde dit als een natuurlijke volgende stap,” deelt Hieke.

De kracht van onuitgesproken communicatie
Honden zijn volgens Hieke ‘perfecte lezers’ van onbewuste communicatie. Hun reacties op emoties, energie en lichaamstaal bieden unieke inzichten aan degenen die openstaan voor deze bijzondere vorm van interactie. ,,Honden reageren – afgezien van aangeleerde commando’s – niet op woorden, maar juist op wat er werkelijk speelt. Ze ‘lezen’ perfect hoe iemand zich voelt, en handelen daar ook naar. Dat maakt hen tot een eerlijke en veilige spiegel, in de zin van ze zijn onbevooroordeeld,” legt Hieke uit.

,,In een sessie in mijn tuin, met een prachtig landelijk uitzicht, zaten de cliënte, mijn hond en ik samen. Mijn hond koos ervoor om naast haar te gaan liggen. Ik wist dat ze veel stress ondervond door haar behoefte om iedereen te plezieren. Ze voelde een constante druk, zowel in haar werk als privéleven, om het iedereen naar de zin te maken, alsof zij verantwoordelijk was voor het geluk van anderen. Toen de hond naast haar ging liggen en er een stilte viel, werd ze zichtbaar onrustig en begon ze hem geforceerd te aaien. Niet zozeer om in contact te komen met de hond, maar het was haar manier om met de stilte om te gaan.”

,,Ik vroeg haar naar de reden achter haar bijna mechanische aaien, wat het haar opleverde. Niets. Dit moment hebben we gebruikt om aan haar issue te werken. Dit specifieke moment met Joshja is voor haar uitgegroeid tot een krachtige herinnering. Wanneer ze nu in stressvolle situaties terechtkomt, roept ze deze herinnering op en realiseert zich dat het niet haar taak is om voor ieders comfort te zorgen.”

,,Het bijzondere aan werken met een hond is dat ik zulke momenten van bewustwording niet binnen een sessie met woorden kan bereiken,” legt Hieke uit. ,,Joshja is zonder twijfel een van de meest sensitieve en liefdevolle spiegels die men zich kan voorstellen. Een hond zoals hij biedt een directe, niet-veroordelende reflectie die mensen helpt hun eigen gevoelens en gedrag te begrijpen. Ze zijn meester in het ‘lezen’ van mensen. Waar wij in woorden denken, pikken zij energie en stemmingen juist feilloos op. Vaak leidt dat tot eye-openers waar mensen zich zelf niet eens bewust van waren.”

Het welzijn van de hond

Hieke benadrukt ook het belang van het welzijn van de hond tijdens de sessies. Naast de emotionele steun die de hond biedt, zorgt ze ervoor dat hij na elke sessie tijd krijgt om te ontspannen en ‘zijn taak af te sluiten’. ,,De hond is in feite aan het werk tijdens een sessie, daar is hij net als ik voor opgeleid. Je kunt hem niet onbeperkt blootstellen aan problematische situaties. Het is daarom cruciaal dat hij na elke sessie de vrijheid krijgt om zichzelf te zijn.”

Hieke lacht: ,,Mijn achtergrond ligt in de GGZ, waar alles driedubbel wetenschappelijk onderbouwd moet zijn, en terecht natuurlijk. Aanvankelijk was ik sceptisch over meer intuïtieve methoden, zoals bijvoorbeeld het ‘afstrijken’ van de aura van de hond na een sessie, een aaiend gebaar dat je maakt zonder direct contact. Maar ik zag dat Joshja positief reageerde op deze benadering. En als het een keer niet voldoende is, speel ik even met hem tot hij weer terugkeert naar zijn vrolijke zelf.”

Hiekes verleden in de GGZ speelt een cruciale rol in haar huidige praktijk. ,,Het stelt me in staat om makkelijk met mensen te praten en snel te begrijpen wat er speelt. Hoewel ik nu buiten het GGZ-veld werk, ligt mijn focus op zelfontwikkeling en preventie.” Aan degenen die overwegen coaching met een hond als spiegel te ondergaan maar nog twijfelen, biedt Hieke een hartelijke uitnodiging: ,,Gun het jezelf. Het kan je leven op een positieve manier verrijken. Zelfs een enkele sessie kan een blijvende impact hebben en biedt inzichten die je keer op keer zult herinneren. Je bent van harte welkom!”

In een samenleving die voortdurend streeft naar persoonlijke ontwikkeling, biedt Hieke Kleve met haar vrolijke, viervoetige partner een uniek perspectief. Haar rustige praktijk, omringd door de groene vlakten van Warder, laat zien hoe innovatieve methoden effectief kunnen bijdragen aan zelfinzicht en persoonlijke groei.

Naast individuele sessies biedt de Praktijk voor Coaching ook groepssessies aan, speciaal voor vrouwen met honden, genaamd DogWise Women. Daarnaast kunnen mensen die de relatie met hun eigen hond willen verbeteren, bij Hieke terecht voor persoonlijke begeleiding.

Ga voor meer informatie naar www.de-hond-als-spiegel-van-de-mens.nl

 

 

Fotogalerij

Onze redactie aan het woord: Gerie Bond – Weer geen ijs

De lente is begonnen! De dagen worden langer, de nachten korter. Als we ’s ochtends het rolluik omhoog doen, komt niet meer het duister, maar het licht ons tegemoet. ,,We hebben super lang geslapen, want het is al licht buiten!”, roept kleuterlief verrast uit. Ik houd van de winter en herfst. De korte dag, het donker, lekker vroeg naar bed. Het coconnetje om ongegeneerd in te nestelen al die maanden.

Echter, de laatste maand van de winter is alweer ten einde. Dat brengt me terug naar zes jaar geleden: maart 2018. De maart van dat jaar kende grote tegenstellingen met zowel zachte als zeer koude perioden. Normaal telt deze maand geen ijsdagen meer, maar dat jaar begon maart met een voortzetting van het koude weer van februari onder invloed van een hogedrukgebied boven Scandinavië, waardoor we werden getrakteerd op twee officiële ijsdagen.

Hierdoor konden ter hoogte van het Slobbeland de zusjes met hun slee in de aanslag hun debuut maken op natuurijs. Zoals het een grote zus betaamt, was de oudste voornemens om haar zusje na een korte berekening van het aantal kilometers per slee naar Marken te vervoeren.

De harde oostenwind die die dag een gevoelstemperatuur van circa -15 graden veroorzaakte, in combinatie met het IJsselmeer dat niet tot Marken dichtgevroren lag, zorgde voor een vroegtijdige ommekeer. Het zou vervolgens drie jaar duren, voordat het IJsselmeer opnieuw betreden kon worden per schaats of slede.

Deze winter is dit fenomeen helaas (wederom) aan ons voorbijgegaan, de kansen inmiddels verkeken. We zijn op (g)een enkele ijsdag getrakteerd door Koning Winter. Dan maken we er maar een ijs(jes)-rijke lente en zomer van. Elk seizoen heeft immers haar eigen charmes.

Fotogalerij

IJsselmeer en Markermeer goed op peil voor zomerseizoen

Kunstdijk niet meer nodig

Na een uitzonderlijk natte herfst en een frisse start van het jaar, met een verrassend warme februari, zijn het IJsselmeer en Markermeer, de zogeheten ‘nationale regentonnen’, al vroeg in het jaar op het ideale peil gebracht ter voorbereiding op de zomer. Door inspanningen van Rijkswaterstaat en andere waterbeheerders, staan we sterk aan de vooravond van wat traditioneel gezien wordt als het droogteseizoen.

 

Lees het complete artikel in de NIVO van afgelopen week.

Fotogalerij

Watertappunt bij de Samensprong

Vrijdagmiddag was het een drukte van jewelste op het schoolplein. Alle kinderen verzamelden zich rondom het nieuwe watertappunt waar directeur Jan Klouwer iedereen te woord stond en het belang van schoon drinkwater onderbouwde in zijn toespraak.

Een gezonde leefstijl komt meer en meer onder de aandacht. Op de basisscholen krijgt het onderwerp ook een podium waarbij de Jozefschool in Volendam het voortouw nam en als eerste school de stempel ‘gezonde school’ kreeg.

In navolging daarop volgde afgelopen weekend basisschool De Samensprong in het Boelenspark. Een van de vernieuwingen betrof het aanbrengen van een watertappunt op het schoolplein. Bij de ingang van het schoolgebouw is een kraantje gemonteerd waaruit de leerlingen ieder moment van de dag hun waterfles kunnen vullen.

Fotogalerij

‘Werelds Eten’ in de Botterwerf

Vorig jaar werd in het CuliCafé de allereerste ‘Werelds Eten’ georganiseerd als samenwerkingsproject van Culicafé de Ontmoeting, gemeente Edam-Volendam en het NL plein van Bibliotheek Waterland. Toen werd er een lunch bereid door taalcursisten van de Bibliotheek Waterland en het menu bestond uit verschillende gerechten uit de Midden-Oosterse en Afrikaanse keuken.

 

Deze keer was de Botterwerf bijna geheel gevuld met zo’n 60 liefhebbers van ‘anders eten’ en zij kwamen niets te kort. Ook nu waren het weer taalcursisten van de bieb die de lekkerste gerechten hadden klaargemaakt. Het voorgerecht bestond uit een proeverij plankje met Hoemoes, Baba Ganoush, gegrilde aubergine, falafel en naan brood. Als tussengerecht werd er ‘Borsjt’ geserveerd, een traditionele Oekraïense soep. Het hoofdgerecht bestond uit diverse verschillende gerechten met onder andere ‘Anjeera’ uit Kenia, gevulde champignons met kipgehakt volgens Oekraïens recept, biefstukreepjes volgens Keniaans recept, aangevuld met rijst en koolsalade. Bij het dessert kon men genieten van Baklava, Kaimati uit Kenia en flensjes volgens Oekraïens recept.

Alle aanwezigen waren zeer enthousiast en zij hebben met genoegen kennis mogen maken met gerechten uit andere delen van onze wereld.

Fotogalerij

× Hoe kan ik je helpen?