In de rubriek ‘Jeugdmoment’ zoomen we wekelijks in op een dagelijks ritueel, een wekelijks terugkerend nmoment, een event dat sporadisch voorkomt of juist zo’n onvergetelijk iets, dat nooit meer terugkeert.

Jeugdmoment: Ondersteboven hangen is ‘de bom’

Voetbal, handbal, turnen, basketbal, zwemmen, tennis of schaken, er zijn nog veel meer gave sporten te bedenken voor kinderen om te doen. Maar Quinty Koning, dochter van Johan en Mirjam Koning-Baijens heeft wel een hele bijzondere hobby: naast kleuren en skeeleren leeft zij zich helemaal uit in luchtacrobatiek.

De negenjarige leerling van groep 5 vindt rekenen het leukste vak op De Samensprong, de school waar zij dagelijks naar toe gaat. En als acrobaat moet je ook berekend zijn op wat kan gebeuren als je de lucht in klimt. Elke woensdagmiddag leert en oefent zij trucjes in de PX. Luchtacrobatiek doe je in speciale doeken, die goed aan het plafond bevestigd zijn. Haar lievelingstruc is ‘de bom’. Dan hang je ondersteboven en laat je jezelf opeens, uit de doeken, naar beneden vallen. Omdat die doeken goed om haar heen gewikkeld zijn, blijft Quinty in de doeken hangen en maakt zij geen smak op de grond. Dat vraagt uiteraard veel oefenen. Wat uiteindelijk kan leiden tot een voorstelling voor publiek. En deze hobby is voor Quinty geen korte bevlieging, want als zij ‘later groot is’, wil zij niet alleen juf worden maar ook werken en sparen voor een groot huis. Zodat zij daar trapezes en doeken kan ophangen om haar circustrucs als acrobaat uit te breiden en te onderhouden.

Markante Volendamse villa gesloopt

Een ooit zo statige villa aan de Dirk Visstraat wordt momenteel gesloopt. Na enige tijd leeg te hebben gestaan in afwachting van de sloop, werd donderdag eindelijk gestart met het afbreken van de woning. Gedurende vele jaren genoot de villa aanzien, vooral vanwege de tuinkamer aan de achterzijde.

De villa was tevens gezegend met een prachtige, kleurrijke tuin. De weelderige plantengroei, steevast netjes onderhouden, was een lust voor het oog. Nu maakt de villa plaats voor nieuwbouw, in de vorm van een drie-onder-een-kapwoning ontworpen door TBEZA. Het bouwteam zal binnenkort aanvangen met de realisatie van deze nieuwe woningen.

Jan ‘de Witte’ kruipt veertig keer in de huid van Nirvana-zanger Kurt Cobain

Hoofdrol op een epische avond

,,Had ik mijn zoontje van 10 maar meegenomen”, zegt een vader in het Alkmaarse theater De Vest. Tegenover hem zit zijn eigen vader, ook getooid in een traditionele concerttour-trui van Nirvana. ,,Ik was destijds een echte fan. En dit, dit was écht heel goed”, zegt hij enkele minuten nadat de band onder een staande ovatie het toneel heeft verlaten. Het illustreert de enorme waardering voor de muzikanten die een loodzware taak op zich hebben genomen: een ode aan Nirvana MTV Unplugged in New York. Onder hen Jan Schilder (de Witte), die in veertig theaters in de huid kruipt van de iconische zanger Kurt Cobain. Die zich inleeft in een epische avond van dertig jaar geleden, waarin schoonheid en tragiek samensmolten. Jan ‘de Witte’ in de rol van zijn leven. ,,Toen ik jong was, wilde ik hém zijn.”

 

Lees het complete artikel in de NIVO van afgelopen week.

Witte wollige wonderpoeper

Onze redactie aan het woord: Gina Schilder

Ons leven is veranderd. Big time. Want we hebben een hondenpeuter geadopteerd: Charlie. Een godvergeten lief, energiek, mooi, zacht, speels en vriendelijk vrouwtjeswezen uit de hondenopvang in Italië. Een cursusje mindfulness op vier poten in een witte wollen jas. We zijn super blij met haar. Maar Charlie is nóg blijer met ons. Ze rolt zich op tot een wiebelende stoffer als je ’s ochtends beneden komt, of bij thuiskomst na een werkdag. Of naar de wc bent geweest. Of een lege fles in de schuur hebt gezet. Haar enthousiasme lijkt aan een stekker te hangen. Het. Raakt. Niet. Op.

Maar net als elke endorfinerush kent ook Charlie een schaduwkant. Want met die witte haarbal in huis zijn de bank, de lucht en de vloer bedekt onder een laagje wit pluizenhaar, is het dragen van donkere kleren daarom geen goed idee, is eten met een bord op schoot een worsteling en kunnen snoeren, sloffen, slippers, manden, het vloerkleed en speelgoed maar beter aan de kapstok. Ook zijn opeens niet je kinderen meer het epicentrum van het gezin, maar draaien we gevieren als een maan in een baan om dat witte schepsel. We gooien de bal, aaien op de buik, trotseren regen en wind, kammen de haren, wassen de vacht, vullen de voerbak, drogen de poten, ruimen poep en staan onze plek af op de bank. Appjes tussen man en mij zijn bovendien opgedroogd tot plas- en poepupdates over de hond en gaan over wie, hoe lang en hoe laat Charlie is uitgelaten. Rock-‘n-roll.

Het goede nieuws is: bij het ondertekenen van het adoptiecontract kregen we er een snelkookpan aan levenslust, vrolijkheid en liefde bij. Een fluffie, goodlooking hometrainer bovendien, die 10.000 stappen per dag garandeert. Maar bovenal: een warmhartige kameraad voor het leven. Ons leven is veranderd. Big time. En dat voelt verdomd goed.

Watervogels pleiten voor vernieuwing

Waar ooit een prachtig houten kunstwerk beschutting bood aan watervogels, resteert nu slechts een platform. De fraaie schuilplaats had de allure van een schaalmodel watervilla, waardoor het water bij de Reigerstraat en Roerdompstraat buitengewoon populair werd onder watervogels.

Helaas heeft de geliefde ontmoetingsplek voor gevleugelden de tand des tijds niet doorstaan. Desondanks maken veel vogels nog steeds een pitstop op het platform dat boven het water uitsteekt. In de ogen van de aalscholvers is echter duidelijk te zien dat het verlangen naar een nieuwe watervilla groot is.
De levendige birds staan open voor een gesprek met een handige timmerman die bereid is een helpende hand te bieden. Graag verwezen ze de NIVO-fotograaf naar het prachtige vogelverblijf in de wateren van ‘t Brijkie: ,,Als het daar kan, waarom dan niet hier?”

College licht keuze EVC-veld als voorkeurslocatie Trimaran toe

‘Aan elke locatie kleven voor- en nadelen’

Het college spreekt zijn voorkeur uit vóór de opoffering van een EVC-veld, om dit te gebruiken als nieuwe locatie voor De Trimaran. Afgelopen najaar ontstond er nog behoorlijk wat ophef toen men dit opperde. De EVC-voorzitter sprak onder meer over een ‘doodsteek’ voor zijn club. Uit een haalbaarheidsonderzoek blijkt dat deze plek het meest gunstig is voor de school. Daarin gaven onder meer kosten de doorslag en de vrijkomende ruimte voor woningbouw op de huidige locatie. Toch is het nog geen uitgemaakte zaak dat de voorkeurslocatie ook de uiteindelijke locatie wordt.

 

Lees het complete artikel in de NIVO van afgelopen week.