Vandaag geopend: 08.00 - 17:30

All posts by De redactie

Luc van den Hogen komt met duurzame oplossing voor brandblussers in Chinook helikopters n

Chinook helikopter-engineer bij de luchtmacht

Toen kapitein Luc van den Hogen in 2016 – na jaren van militaire training en de opleiding Militaire Systemen en Technologie (MS&T) – als Chinook helikopter-engineer voor de luchtmacht ging werken, was hij eigenlijk nog niet zo bezig met het milieu. Inmiddels is hem echter duidelijk dat de uitdagingen rondom klimaatverandering op dit moment overal en voor iedereen, dus óók binnen de luchtmacht, een grote rol spelen.
Door Leonie Veerman

[ads id=66]

In zijn dagelijks werk houdt Luc (30) zich bijvoorbeeld samen met zijn collega’s bezig met het innoveren van de ‘Bambi Buckets’: de grote waterzakken die de Chinook helikopters gebruiken om grote natuurbranden mee te blussen. ,,Vanwege de stijgende temperaturen komen grootschalige en verwoestende branden de afgelopen jaren helaas steeds vaker voor. Op onze afdeling merken we dat dit een steeds groter onderdeel wordt binnen ons werk.”
Maar Luc werkt niet alleen aan de bestrijding van de gevolgen van klimaatverandering. In zijn werk houdt hij zich ook veel bezig met verduurzaming en het verminderen van de footprint van de Chinook helikopters waar hij verantwoordelijk voor is. Onlangs kreeg Luc de opdracht om een nieuwe oplossing te vinden voor de brandblussers in de helikopters, die niet meer aan de nieuwe veiligheidsvoorschriften voldoen. Een lastige opdracht, omdat er in de toestellen nauwelijks ruimte is, en dit werd ook nog eens extra gecompliceerd gemaakt door een strenge nieuwe milieu-eis. Het was toen hij thuis rustig aan de koffie zat toen Luc opeens een ingeving kreeg, en vervolgens een innovatieve oplossing vond in de vorm van nieuwe brandblussers met meer bluscapaciteit en een milieuvriendelijker blusmiddel. Luc: ,,Een mooi bewijs dat efficiënte bedrijfsvoering en duurzaamheid hand in hand kunnen gaan. Met trots kan ik zeggen dat de eerste nieuwe brandblussers inmiddels geplaatst zijn en dat deze nieuwe oplossing nu ook met onze collega’s van andere afdelingen, en zelfs onze internationale partners gedeeld wordt.”

Vlieger
Luc is dol op zijn werk, al was het aanvankelijk altijd zijn droom geweest om vlieger te worden. ,,Vanaf mijn dertiende werd dat echt mijn missie. Op het Don Bosco College volgde ik daarom HAVO met de richting Natuur en Techniek en Natuur en Gezondheid. Samen met mijn moeder ging ik alle open dagen af van de luchtmacht.” Voor de opleiding tot vlieger gelden echter strenge toelatingseisen. ,,Ik moest een serie van testen doorlopen op het gebied van ruimtelijk inzicht, reactievermogen en zelfs een psychologische test. Ik kwam door alle rondes, maar bij een simulatortest viel ik helaas af.”
,,Dat was balen natuurlijk, maar nog diezelfde dag nog heb ik mezelf erbij neergelegd, en besloot ik om ook nog VWO te gaan doen”, vertelt Luc. ,,Toen ik dat diploma eenmaal op zak had heb ik de toelatingstest voor de opleiding tot vlieger nog een keer mogen doen. Dat is uniek, want normaal gesproken krijg je die kans maar één keer. Helaas zakte ik ook nu weer op het simulator onderdeel. Hoewel de teleurstelling groot was, wist Luc deze ook toen weer snel te verwerken. ,,Uiteindelijk dacht ik bij mezelf, ‘hey, die kisten moeten ook gemaakt worden’. Ik ben toen de technische kant opgegaan, zodat ik me vanaf de grond alsnog met de systemen van de luchtmacht bezig kon houden.”
Luc begon aan de Koninklijke Militaire Academie in Breda. ,,Daar wordt je mentaal en fysiek gevormd als militair. Na die basisopleiding vindt er een splitsing plaats. Infanteristen en mariniers vervolgen hun eigen training en de specialisten beginnen allemaal aan verschillende vakopleidingen. In mijn geval was dat de opleiding Militaire Systemen en Technologie (MS&T) in Den Helder. Een pittige technische opleiding die vergelijkbaar is met de opleiding Lucht en Ruimtevaarttechnologie van de TU Delft.” Met een specialisatie in de luchtvaartsystemen ‘Rotary Wing Aircraft’ werd Luc na het afronden van deze studie door defensie als luitenant bij de DMO (Defensie Materieel Organisatie) op de vakafdeling van de Chinook helikopters geplaatst. Inmiddels is hij daar gepromoveerd tot kapitein, en verantwoordelijk voor zwaardere projecten.
,,Chinook helikopters zijn grote transporthelikopters die wereldwijd bekend staan als multifunctionele militaire werkpaarden”, legt Luc uit. ,,Ze worden bijvoorbeeld ingezet om troepen te vervoeren bij geheime missies, maar ook voor vervoer van gewonden, brandbestrijding en humanitaire ondersteuning. Bijvoorbeeld door eten en drinken te brengen naar rampgebieden, zoals laatst bijvoorbeeld nog tijdens de overstromingen in delen van Nederland, België, Duitsland, Luxemburg, Frankrijk en Oostenrijk. Ook dat was een zorgelijke noodsituatie die tot stand kwam door de gevolgen van klimaatverandering.”

‘Eén kilogram Halon
heeft dezelfde impact
op het klimaat als
een rit van 15000
kilometer in een
gemiddelde personenauto
op benzine’

Sinds Luc werkzaam is als ingenieur voor de luchtmacht, houdt het klimaat hem steeds meer bezig. Het moment waarop hij zich echt in de klimaatproblematiek begon te verdiepen, was toen hij een tijdje terug de opdracht kreeg om de Chinook helikopters van nieuwe brandblussers te voorzien. ,,Hoofdreden voor de nieuwe brandblussers was een nieuwe veiligheidseis, die stelt dat de capaciteit van de blussers flink hoger dient te zijn. En dat terwijl er in het interieur van de chinook helikopters nauwelijks ruimte voor grotere brandblussers was. Tot slot had ik ook te maken met een strenge nieuwe milieu-eis die de draagbare Halon brandblussers in de Chinook helikopters per eind 2025 verbiedt. In eerste instantie vond ik deze extra belemmering nogal irritant. Maar toen ik me verder verdiepte in deze materie, begon ik me bewust te worden van de ernst van de situatie.”
Luc legt uit dat alle Chinook helikopters tot nu toe voorzien waren van draagbare Halon brandblussers. ,,Halon is een chemische substantie die enorm schadelijk is, zowel voor de ozonlaag, als voor het klimaat. Eén kilogram Halon heeft namelijk dezelfde impact op het klimaat als een rit van 15000 kilometer in een gemiddelde personenauto op benzine. Als je daarbij stilstaat snap je natuurlijk dat dit vandaag de dag echt niet meer kan.”
,,Het vinden van een vervangend blussysteem was echter nog niet zo eenvoudig”, vervolgt Luc. ,,In een gebouw werkt een schuim- of waterblusser natuurlijk prima, maar in de lucht zijn grote of zware blussystemen uiteraard niet wenselijk, zelfs als het zou passen, moet een persoon de blusser met één hand moeten kunnen bedienen, omdat de andere hand nodig is om stabiel te blijven in het toestel. Bovendien zijn de helikopters ook inzetbaar in Arctisch gebied, waar je niets aan een bevroren waterblusser hebt. Ik moest dus op zoek naar een andere oplossing.”

Speurwerk
Al snel besefte Luc dat hij voor een ongelofelijk lastige uitdaging stond. ,,Na het nodige denk- en speurwerk ben ik eens gaan kijken welke brandblussystemen de US Army gebruikt. Het nieuwe HFC 227 EA systeem dat ze daar hanteerden, voldeed aan de milieu-eis, maar omdat de Europese veiligheidseisen meer bluscapaciteit oplegden kunnen we dit systeem hier niet gebruiken.”
Het voelde voor Luc alsof hij zocht naar een speld in een hooiberg. ,,Maar ik probeerde de moed erin te houden en steeds verder te zoeken naar mogelijke oplossingen.”
En zo schoot hem opeens het idee te binnen om eens bij vliegtuigfabrikanten in Europa te gaan kijken. ,,Die hebben natuurlijk te maken met dezelfde veiligheidseisen”, zegt Luc. ,,En ik had mazzel, want de vliegtuigfabrikant Airbus bleek inmiddels te zijn overgestapt naar een nieuw revolutionair blusmiddel: Halotron BrX. Waar een normaal blusmiddel vaak koelt of de zuurstof bij een brand wegneemt, schakelt Halotron BrX de chemische reactie van het vuur op atoomniveau uit.” Luc benadrukt hoe uniek dit is. ,,De chemici die dit blusmiddel ontwikkelden, hebben daarvoor een compleet nieuw molecuul gebouwd. En het mooiste is misschien nog dat er met deze chemische reactie geen schadelijke stoffen voor de ozonlaag en het klimaat vrijkomen en je met een kleine hoeveelheid al een enorme bluscapaciteit hebt.”
Voor Luc was de puzzel daarmee echter nog niet opgelost. ,,Ik bestelde meteen een paar Halotron BrX brandblussers, om te kijken of ze wel in de Chinook helikopters zouden passen. In het interieur van deze helikopters lopen namelijk een aantal leidingen direct naast en boven de plek waar de brandblusser zich bevindt. En wat bleek, de Halotron brandblusser paste precies, sterker nog, hij paste zelfs op de bestaande beugels van de huidige brandblussers. Daar hebben we echt heel veel mazzel gehad.”

‘Opeens gingen
er allemaal deuren
voor mij open en
inmiddels lopen we
als Nederland voorop’

Toch liep Luc in eerste instantie nog tegen de nodige weerstand aan. ,,Het heeft me flink wat tijd en energie gekost om al mijn collega’s uit te leggen waarom we voor dit nieuwe blussysteem moesten gaan. Ze waren aanvankelijk kritisch, maar toen we na tal van gesprekken en presentaties een live blustest uitvoerden waren zij toch overtuigd. Opeens gingen er toen allemaal deuren voor mij open, en inmiddels hangen de nieuwe Halotron brandblussers al in een groot deel van de Chinook helikopters. En daarmee lopen we als Nederland opeens voorop, op het gebied van de Europese milieu-eisen.’
Waar Defensie normaal gesproken erg sterk is in het afschermen van informatie, geeft Luc aan dat, als het op duurzame innovaties aankomt, het de doelstelling is om alle kennis zo veel mogelijk te delen. ,,Wat betreft de nieuwe brandblussers ben ik nu ook een verkenning aan het maken van hoe ik deze informatie zoveel mogelijk kan delen. Niet alleen met andere afdelingen, maar ook met andere landen.”
Terwijl in Glasgow onderhandeld werd op de wereldwijde klimaattop, maakt Luc zich hard voor een rigoureuze aanpak om klimaatverandering tegen te gaan. ,,Het is inmiddels duidelijk dat we op deze manier niet verder kunnen gaan, en de tijd van praten is echt voorbij. Des te sneller we de transitie maken naar een echt duurzame wereld, des te sterker we uit deze crisis kunnen komen. Ik geloof echt dat de politiek nu moed en daadkracht moet tonen om adequate wetgeving te ontwikkelen en daar voldoende (financiële) middelen voor vrij te maken.”
Luc heeft er alle vertrouwen in dat de mensheid nog in staat is om een klimaatramp af te wenden. ,,Ik zie veel mensen om me heen die moedeloos zijn, maar met wanhoop kom je natuurlijk niet verder. Ik richt me liever op oplossingen, en geloof echt dat als we het samen doen, er meer mogelijk is dan we op dit moment denken. Als ik terugkijk naar mijn project rondom de vervanging van de brandblussers is dat de grootste les die ik geleerd heb: Al lijkt de situatie nog zo lastig, blijf doorgaan, blijf positief en zoek samenwerkingen op. Ik hoop oprecht dat die methode ook zal slagen als het om de wereldwijde klimaatproblematiek gaat.”

Fotogalerij

Liefde is...

Ron en Madelon, vurig onder de vuurtoren

Egmond aan Zee zal altijd een plekje hebben in het hart van Ron Wessels en zijn Madelon. De eigenaar van de wereldberoemde kapsalon Fred Vilten kuste zijn vrouw voor het eerst onder de vuurtoren. ,,En we gaan er nog minstens eens in de twee weken even naar toe.”
Door Jan Koning

[ads id=66]

,,Ze zat achterin de auto naast een maat van me en die zag ik in de achteruitkijkspiegel de hele tijd een beetje aan haar friemelen”, begint Ron. (lachend),,Ik dacht; blijf met je poten van haar af. Dat heeft misschien dan toch met mijn vak te maken, maar ik zou nooit met een vrouw gaan met helmgras op haar kop. Het moet wel een lekkere bos met krullen zijn en dat had ze zeker.”
Madelon heeft dan nog helemaal geen benul van de intenties van Ron. Ze is nog maar zeventien en nog hartstikke verlegen. ,,We gingen naar Paal31, de beroemde disco in Egmond aan Zee in die tijd. Op een gegeven moment kwam er een liedje van Shatakak, Watching You en toen vroeg hij me ten dans.” Ron: ,,Ik had nog wel wat aardige moves in huis en toen we klaar waren, zei ik: zullen we hier blijven zitten? De groep met vrienden stond aan de andere kant en ik wilde haar weghouden bij al die andere kapers op de kust.”
,,We hebben daar wel een paar uur gezeten”, gaat Madelon verder. ,,Hij gooide ook nog ‘per ongeluk’ een glas Pisang Ambon over mijn prachtige witte jurk. Toevallig had hij ook nog wel wat tissues in de auto liggen. Dus voor ik het wist, zaten we weer in de auto onder de vuurtoren.”

‘Die schunnige grappen bewaart
hij maar voor de kapsalon’

Ron: ,,Daar gaven we elkaar de eerste kus. Ik weet nog dat de autoramen behoorlijk beslagen waren. Het ging er vurig aan toe onder de vuurtoren, haha.” Madelon: ,,Hierdoor heeft Egmond altijd een plekje in ons hart en we komen er nog steeds geregeld. Pakken we de fiets – een elektrische, hoor – en rijden we van onze woonplaats Graft richting Akersloot. Met het pontje over en dan richting het strand en de duinen. Lekker een hapje eten. Genieten.”
De verliefdheid tussen de twee spat er nog steeds af en Ron weet nog goed wat er voor zorgde dat het meer is geworden dan alleen verliefdheid. ,,Voor mij gaat het om het totaalplaatje. Ik kijk niet per se naar billen of naar borsten alleen. Het moet helemaal kloppen. Dat geijkte wat iedereen zegt, sociaal, lief en aardig, het klinkt allemaal een beetje zoet, maar het is op Madelon wel van toepassing. Daarom ben ik als een blok voor haar gevallen. We hebben een ontzettend goede klik met elkaar.”
Madelon: ,,We konden uren met elkaar kletsen en ik kon ook zijn humor wel waarderen. Niet altijd overigens, want het moet niet te schunnig worden. Dat bewaart-ie maar voor de kapsalon, haha.” Ron: ,,Of wij ook nog wat schunnigs hebben meegemaakt? Ja genoeg, maar dat ga ik jou natuurlijk niet vertellen, haha. Alhoewel; ik heb nog wel een ‘schunnig’ verhaal. Dat was de eerste keer dat ik bij haar ouders kwam en toen zaten we met de hele familie aan zo’n ronde tafel. Iedereen wilde wel eens weten met wie Madelon nou thuis was gekomen. Haar vader had gekookt. Lekker rijst met suddervlees. Bij ons thuis – ik was een beetje verwend – schepte mijn moeder altijd op, dus ik was het helemaal niet gewend zelf op te scheppen. Dus toen ik de rijst pakte, kwam ik met mijn hand tegen de hete pan vlees aan. Van schrik sloeg ik mijn arm omhoog en de rijst vloog zo het decolleté van mijn schoonzus in. Waarop mijn schoonvader zei: ‘jij mag blijven. Met jou kunnen we tenminste lachen.’ Het ijs was direct gebroken.”

‘De rijst gleed zo
haar 
decolleté in’

Madelon: ,,Rons familie is heel erg van het dansen. Er stroomt wat Italiaans bloed door zijn aderen en toen ik daar voor het eerst kwam, gingen alle stoelen en tafels aan de kant en werd er gedanst. Er werd altijd heel veel gedanst. Heel grappig. Ze zijn ook meer van het knuffelen en zoenen. Daar moest ik wel even aan wennen, maar het voelde wel direct heel erg als thuis. Ik heb mezelf eigenlijk altijd wel thuis gevoeld bij Ron.”
Het stel – al 37 jaar samen waarvan 27 jaar getrouwd – is altijd heel doenerig geweest. Ron: ,,Ik weet nog dat we in onze verkeringstijd vaak de kaart van Nederland erbij pakten. Dan deed ik mijn ogen dicht en draaide Madelon de atlas en waar mijn vinger opkwam, daar gingen we heen. Zo zijn we in heel Nederland geweest. Van Groningen tot Veere en van Maastricht tot Domburg. We hebben de mooiste dingen gezien en trokken er eigenlijk elk weekend wel op uit.” Madelon: ,,Ook buiten Nederland zijn we op de mooiste plekken geweest. Florida, Suriname, Jersey en nog veel meer. Het mooiste plekje is toch wel de Dominicaanse Republiek en dan met name het eiland waar ook Pirates Of The Caribbean is opgenomen. Zaten we daar op een parelwit strand onder de palmbomen. Dan tilde ik zo’n zeester op en dacht ik bij mezelf: ‘hier wil ik nog wel een half jaartje blijven’.”
Een bucketlist heeft het stel eigenlijk nooit gehad. Ron: ,,We deden het gewoon altijd. Ik wilde kapper worden, een mooi en gezellig huis kopen en een gezin stichten. Mijn dromen zijn uitgekomen. Nieuwe dromen?” Madelon: ,,Ja, we willen misschien nog wel een keer met van die sledehonden rijden en het Noorderlicht zien. Eerst gaan we echter met nog twee stellen een weekje naar Schotland met de camper. Ron heeft al van die stickers besteld met ‘we zijn er bijna’ erop. Lekker oubollig, maar wel zo leuk. Dat mag ook wel weer eens na deze klotetijd.”

Fotogalerij

In de Nivo van vandaag, 17 november 2021

Wij wensen iedereen veel leesplezier met onder andere de volgende onderwerpen:

• Luc van den Hogen komt met duurzame oplossing voor brandblussers in Chinook helikopters
• Making memories: een bundel van waardevolle herinneringen en belevenissen
• Lezers die schijven: Fusie Lijst Kras en Volendam|80 (voorlopig) van de baan
• LijstKRAS wil zo snel mogelijk bouwen in de Lange Weeren
• Rechtsdeskundige ageert tegen glasaalvisserij
• Van huisvrouw in Syrië tot kok in Amsterdam
• Tot 30% nieuwbouwwoningen gaat naar regio
• Woonvisie krijgt volledige steun woningcoöperaties en huurdersverenigingen
• Jeugdschaatsers IJsclub Volendam: wel lampionnen, géén toeschouwers
• Liefde is… Ron en Madelon, vurig onder de vuurtoren
• Familie Mooijer ontsnapt aan ‘sluipmoordenaar’ koolmonoxide

Fotogalerij

Advies Hoogheemraadschap Lange Weeren: ’16 tot 20 procent waterbergende functie’

‘Bij extreme neerslag stroomt een gebied ten westen van Volendam onder water’

Het gebied de ‘Lange Weeren’ is een heet hangijzer binnen de plaatselijke politiek en bevolking. Met als prangende vragen: wanneer gaat er worden gebouwd, waar en door wie? Naar nu blijkt, vervult de Lange Weeren tevens een belangrijke waterbergingsfunctie. Daar kwam Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier achter na een onderzoek. Daaruit blijkt dat het grasland daar overstroomt bij extreme neerslag. Hierdoor houdt het laagst gelegen deel van Volendam – ‘De Volendammermeer’ – in zo’n situatie droge voeten. Bouwen én behouden van de waterbergingsfunctie zijn tegelijkertijd mogelijk. In dat geval zal wel grofweg eenvijfde van het plan een waterbergende taak moeten krijgen. Dat kan gevolgen hebben voor het te bouwen aantal woningen.
Door Laurens Tol

Wateroverlast kan verschillende oorzaken hebben. Dat kan een dijkdoorbraak zijn, maar gelukkig is de kans daarop gering. Er ontstaat eerder hinder door veel regenval in korte tijd. Het gaat dan om tientallen centimeters, waardoor er schade aan bijvoorbeeld huizen kan ontstaan. Maarten Poort van het HHNK houdt zich vooral met deze kant van waterbeheer bezig. Hij vertelt over dit onderwerp, samen met collega Miranda Jonker.

[ads id=66]

Fotogalerij

Handbal heren-1 veert op in tweede helft

Wie de eerste helft van de wedstrijd van Kras tegen Sporting Pelt heeft gezien had, nooit gedacht dat er nog een puntje in zou zitten voor Kras/Volendam.

 

Er lukte weinig, vele kansen werden om zeep geholpen en de keeper van Sporting Pelt was bijna niet te passeren. De ruststand van 12-18 was dan ook een reële afspiegeling van de krachtsverhoudingen.

Na rust kwam Volendam steeds dichterbij en zo ook het geloof dat het nog zou kunnen. Vlak voor tijd werd het 30-30 en in de slotminuut stelde Florent Bourget zelfs de winst veilig.

Fotogalerij

Avonturier en schrijver Tim Voors in de Bibliotheek Purmerend

Waarom verlaat een vader zijn gezin om zes maanden lang alleen 4286 kilometer dwars door Amerika te lopen?
Tim Voors vertelt over zijn voettocht door de Pacific Crest Trail van Mexico naar Canada. Tijdens zijn tocht over de bergen ondergaat Tim intense angst.

Hij ervaart dat pijn ook voldoening kan geven, leert echt genieten van alleen-zijn en wordt uiteindelijk eindelijk leeg in zijn hoofd.
Tim ontwikkelt een hartstochtelijke romance met de wildernis, maakt nieuwe vrienden en moet zich constant aanpassen aan de onvoorspelbaarheid van het weer en de natuur.
Hij neemt je mee door de fysieke, mentale en spirituele fases van de lange tocht door de wildernis.

Wil je erbij zijn en Tim bevlogen horen vertellen wanneer hij ons meeneemt in zijn rugzak? Luisteren en leren dat alleen-zijn je heel veel kan opleveren en een burn-out kan voorkomen.
Boek dan snel je plaats voor de lezing in Bibliotheek Purmerend.
17 november 19.30 uur
Kaarten kosten €5,00 voor leden, en €7,50 voor niet-leden.
Voor meer informatie: www.bibliotheekwaterland.nl

Fotogalerij

Vernieuwde Julianaweg moet eind 2025 opgeleverd zijn n n

Verkeersader Volendam zal voorgoed veranderen

Eind 2025 moeten de bouwwerkzaamheden afgerond zijn. Tot die tijd zal een groot deel van Volendam te maken krijgen met de intensieve herinrichting van Volendams drukste verkeersader. De bewoners, winkeliers en bedrijven krijgen er echter wel wat voor terug. De bouw van de vernieuwde Julianaweg gaat namelijk gepaard met de aanleg van nieuwe riolering, leidingen en kabels onder de grond en het realiseren van een tweerichtingsfietspad aan één kant van de weg ter hoogte van het industriële gedeelte van de weg. Als alle puzzelstukjes in elkaar vallen, zullen vrachtverkeer en toeristenbussen uit het centrum meer geweerd worden en als de Raad hier positief tegenover staat zal de ‘corridor’ gaan beschikken over parkeergelegenheid volgens een parallelstructuur. Zodoende zouden parkeerterreinen aan elkaar verbonden worden, waardoor stilstaande vrachtwagens in de drukste straat van de gemeente mogelijk tot het verleden behoren.
Door Kevin Mooijer

De gemeente Edam-Volendam heeft voor project de Julianaweg de krachten gebundeld met Dura Vermeer. De uitkomst van deze samenwerking is Bouwteam DeDam. Programma-manager Jan-Erik de Haan hoopt rond de zomer van 2022 de schep in de grond te gaan zetten, te beginnen met het industriële gedeelte.

[ads id=66]

 

 

 

Fotogalerij

RKAV Zaal pakt punt tegen Veerhuys

De zaalvoetballers van RKAV traden vrijdag aan tegen HV/Veerhuys. De gasten uit Hoorn gingen gelijk goed van start, na drie minuten keek Volendam tegen een achterstand aan.

Volendam ging op zoek naar de gelijkmaker, maar kon pas in de 15e minuut via Kevin Mühren de gelijkmaker aantekenen. Echter Veerhuys wist voor de rust alweer de 1-2 te maken.

De sfeer in de wedstrijd er niet beter op naarmate de wedstrijd vorderde. Veerhuys kreeg zelfs een rode kaart aan de broek. Robin Kwakman zorgde uiteindelijk voor de 2-2.

Fotogalerij

Groots opgezette albumrelease Jordy Tuip in PX

‘Mystic matter’ is muziek voor de fijnproever

‘Mystic matter’, zo luidt de titel van het debuutalbum van muzikaal wonder Jordy Tuip (25). Op vrijdagavond 19 november viert de alleskunner zijn talent met de release van zijn eigen cd. De twaalf nummers op het album zijn stuk voor stuk eigen composities in uiteenlopende stijlen, maar hebben één ding gemeen: Jordy’s veelzijdigheid. Geef hem een stuk hout en een touw en hij krijgt er muziek uit. Op ‘Mystic matter’ haalt de Volendammer letterlijk en figuurlijk alles uit de kast, van ingenieuze zangharmonieën tot uitgedokterde gitaarsolo’s en álles daartussenin. Tijdens de albumpresentatie wordt de ‘muziek voor de fijnproever’ – zoals Jordy zijn muziek noemt – eenmalig door een weergaloze gelegenheidsformatie live gespeeld in PX.
Door Kevin Mooijer

[ads id=66]

,,Ik dacht ‘hoe cool zou het zijn als ik mijn interessegebieden progressieve rock, vocale harmonieën en akkoorden zou kunnen samenvoegen’”, begint de gitarist. ,,Vijf jaar geleden ontstond die gedachte. Ik werkte als geluidstechnicus en kwam vaak diep in de nacht pas thuis. Om het lawaai van die avond dan even te laten landen pakte ik er een speciaalbiertje bij en begon wat akkoorden op papier te zetten. Ik luisterde ontzettend veel naar Steely Dan, Yes en The Beach Boys. Die stijlen wilde ik samenvoegen tot een eigen mix.” Na verscheidene nachtelijke sessies en een respectievelijk aantal speciaalbieren werd Jordy’s werk beloond met zes complete instrumentale nummers.
,,Eigenlijk maakte ik die nummers puur om de tijd te doden en omdat ik het leuk vond. Nooit was het mijn intentie om daadwerkelijk een eigen album te maken.” Toen Jordy vorig jaar op weg naar een vakantieadres in het vliegtuig zat, werd het zaadje voor een eigen album geplant. ,,Er schoten opeens nog zes liedjes in mijn hoofd”, lacht de muzikant. ,,Ditmaal niet instrumentaal, maar juist met zang. Ik schreef de complete teksten en akkoordenschema’s op tien kilometer hoogte in mijn telefoon. Eén van die nummers bestaat zelfs uitsluitend uit zang.” En daar houdt het nog niet op met verrassingen. Het album beschikt namelijk zelfs over een heus kerstnummer.
,,En zo had ik dus twaalf nummers bij elkaar. Ik dacht eerlijk gezegd dat niemand er echt enthousiast over zou zijn, maar toen ik het aan Jan ‘de Witte’ Schilder liet horen, bleek het tegendeel. Hij reageerde enorm positief. Na een goed gesprek besloten we samen zijn studio in te duiken om mijn muziek op te gaan nemen.” Na zes maanden achter slot en grendel te hebben gezeten was ‘Mystic matter’ een feit.

‘Jan en ik zijn
allebei nogal
perfectionistisch
aangelegd,
ergens gauw
tevreden mee zijn
was er dus niet bij’

,,In principe verliep het opnameproces heel vlot. Jan en ik wisten allebei precies wat we wilden, dat maakt het een stuk makkelijker. Het finetunen nam wat meer tijd in beslag. We zijn allebei nogal perfectionistisch aangelegd, ergens gauw tevreden mee zijn was er dus niet bij. Nog steeds denken we soms ‘dit hadden we tóch anders kunnen doen’, maar dat zal altijd zo blijven in ons geval. Ik ben ongelofelijk trots op het eindresultaat. Het album is een kloppend geheel. Met ieder instrument wordt een verhaal verteld. Alles loopt naadloos in elkaar over. Ik kan alleen maar hopen dat het publiek net zo enthousiast is als Jan en ik zijn.”
Zowel Jan de Witte als zijn vader Jaap zijn van grote waarde geweest voor Jordy tijdens de totstandkoming van ‘Mystic matter’. ,,Jan heeft alles opgenomen, geproduceerd en gemixt. Daarbij heeft hij me veel geadviseerd. Zonder hem had ik het zeker niet gered. En eigenlijk was Jaap ook al vanaf dag één bij het proces betrokken. Hij heeft mijn teksten hier en daar aangepast en heeft de tekst voor het kerstlied volledig herschreven. Mijn originele tekst was niet toereikend voor wat we voor ogen hadden. Jaap heeft – als koning van de songwritersscene – ontzettend geholpen met zijn kennis en ervaring.”
Als multi-instrumentalist speelt Jordy zelf het leeuwendeel van de muziek in, maar zo nu en dan wordt hij bijgestaan door collega muzikanten. ,,Tom Rutgers, Frank Heerze en Peter Steur hebben onder meer wat partijtjes ingespeeld op het album. En tijdens de albumrelease op 19 november word ik bijgestaan door een supergroep: Jan de Witte, Laurens Tol, Peter Steur, Kees Mol, Michael de Hont, Thom Heusinkveld en ikzelf vormen de band. Het voorprogramma bestaat uit niemand minder dan Sandrine en Shadee. Het belooft een epische avond met veel complex muziekgeweld te worden. Muziek voor de fijnproever. Als je liefhebber bent móet je hier bijzijn!”

Met statafels, bier en pitjes belooft de albumrelease van Jordy Tuips ‘Mystic matter’ een groot, muzikaal feest te worden. De aanvang op vrijdagavond 19 november is om 20.00 uur. Entree: € 15,-.
Na afloop zal de cd ‘Mystic matter’ te koop zijn in PX.

Fotogalerij

Volop jong en oud tijdens lampionnenoptocht in Edam

Enkele honderden kinderen en hun ouders liepen achter Sint Maarten aan, tijdens de optocht van de Voorhaven naar het Jan van Wallendalplein. Onderweg kwam er van alles op hun pad, van het feeërieke optreden van La Danse, zangers van de Stembent, de vuurspuwer zorgde vanuit de grachten voor oe’s en aa’s.

 

Omwonenden zorgden met lichtjes, kaarsjes en live muziek voor sfeer, er waren verlichte kano’s, onderweg werden snoepzakken uitgedeeld door leerlingen en ouders van De Nieuwe School en aan het einde was er het vermaak van de Neuteblazers, omgeven door lichtjes.

Fotogalerij

× Hoe kan ik je helpen?