Vandaag geopend: 08.00 - 17:30

All posts by De redactie

Liefde is...

Marco en Rens, tegenpolen vinden elkaar

,,Dat zal ergens onder een lantaarnpaal geweest zijn”, lacht Marco Kras refererend aan de plek waar hij Rens voor het eerst zag. ,,Wij reden in die tijd op van die brommertjes van lantaarnpaal naar lantaarnpaal om te kijken waar de gezellige groepjes stonden en bleven dan vaak effe plakken.” Bij Rens bleef Marco toch even wat langer plakken, al was het voor de telg van de beroemde Kras-familie geen liefde op het eerste gezicht. ,,Als je geen ruzie krijgt, alles gaat goed en je ziet ook geen andere vrouwen voorbijkomen waar je jezelf meer tot aangetrokken voelt, dan blijf je op een gegeven ogenblik gewoon samen.”
Door Jan Koning

[ads id=66]

,,Ik was nog maar veertien toen ik verkering kreeg met Marco”, gaat Rens verder. ,,Al 29 jaar nu dus. Al zijn we ondertussen getrouwd. In al die tijd is Brad Pitt nog niet langsgekomen – Leonardo DiCaprio ook niet – maar wat niet is, kan nog komen, uiteraard.” Ze groeit op tussen de ‘Krassen’ en naar eigen zeggen, groeit ze er in mee. ,,Wat we zelf thuis nooit deden, deden ze hier wel. Op vakantie gaan met z’n allen en dat soort dingen. Het is hier veel meer familiair. Ze zijn echt een geheel en ik vond het leuk om daar onderdeel van te zijn. Hoe ik de ‘Krassen’ verder kan typeren. Als ‘gaal eigenwijs’. Dat is, denk ik, de beste omschrijving”, lacht Rens.

Engelengeduld
De reden waarom ze na al die tijd nog steeds samen zijn, is volgens Marco het ‘regelmatig onverwachte’. ,,Ze vindt het gewoon lekker dat ik af en toe eigenwijs ben. Onze kracht is dat het ‘past en het matcht’. We zijn absolute tegenpolen. Ik ben druk en Rens is juist heel rustig. Ik weet ook zeker dat wanneer ik een vrouw zou zoeken die qua kenmerken dichterbij me ligt, het binnen no time over zo zijn. Dat zou botsen.” Rens (met een lach op het gezicht): ,,En het is ook wel handig dat ik engelengeduld heb. Anders zou hij allang op de stoep staan.”
Marco: ,,Wat ook wel belangrijk is, is dat we vanaf het begin goede afspraken hebben gemaakt. Bij ons is het altijd zo geweest dat in de kern het werk in het familiebedrijf en de sport op de eerste plaats komen en daarna pas ‘het vrouwtje’. Later werden dat de kinderen. Van Rens haar kant zeker. De kinderen komen mijlenver vóór me. Ik weet mijn plek en daarbij heb ik daar niets tegenin te brengen. Dat is kansloos. Want waar zij me de ruimte geeft om op mijn werk mijn gang te gaan, moet ik thuis wel mijn plek weten. Lukt niet altijd, maar uiteindelijk bepaalt Rens. Zij is de drijvende kracht achter dit huishouden.”

‘Waarom vijf?
Het was na vier
kinderen nog
niet klaar’

Door de jaren heen krijgt het echtpaar liefst vijf kinderen. Rens: ,,Waarom vijf? Ik was na vier nog niet klaar. Na vijf wel.” Marco: ,,Dat is ook een gevoel. We hebben altijd geweten dat we veel kinderen wilden, maar nooit van tevoren afgesproken dat het er vijf zouden worden.” Rens: ,,Onze eerste – Laura – is dertien weken te vroeg geboren. Toen heb ik niet eens het gevoel gehad dat ik zwanger was geweest. Dus wilde ik zo snel mogelijk weer een baby in mijn buik. Na de derde hebben we nog twee ‘cadeautjes’ gekregen en toen was het genoeg. Je moet ze namelijk ook allemaal nog een beetje in het gareel houden”, lacht Rens. ,,Of dat altijd goed gaat, is een ander verhaal, maar ze doen het allemaal echt goed. De oudsten zorgen op hun beurt heel goed voor de kleintjes en daar zijn we ontzettend trots op.”
Het familiegevoel bij de familie Kras is al genoemd. Een gevoel dat er nog altijd is. ,,Je hebt zelfs mazzel dat we er vandaag zijn. Normaal gesproken zitten we op zondagmiddag altijd met z’n allen aan de overkant”, wijst Marco naar het huis tegenover waar vader Theo en moeder Margriet wonen. ,,Met 23 man sterk. Kinderen en kleinkinderen. Mijn moeder kookt dan altijd en dan zitten we toch zeker drie uurtjes heerlijk gezellig samen.” Rens: ,,De kinderen gaan ook allemaal goed samen en dat is ontzettend leuk om te zien. Ik weet niet of het uniek is, maar het is wel altijd heel fijn. We gaan ook ieder jaar nog met z’n allen op wintersport.” Marco: ,,Dat is het mooiste gevoel wat er is. Echte rijkdom. Dat je met plezier altijd naar je ouders kan gaan en er ook echt naar uitkijkt.”
Marco typeert zichzelf altijd als een zondagskind en ook in zijn relatie heeft hij nog niet veel tegenslagen hoeven te verwerken. ,,Gelukkig niet. Alles en iedereen is gezond en dat blijft het voornaamste. We hebben absoluut niets te klagen en wat mij betreft blijven we nog vijftig jaar samen.” Rens: ,,Tenzij er een look-a-like van Paul Walker het erf op komt lopen, uiteraard. Dan moet ik er nog even goed over nadenken.”

Fotogalerij

Bouw Archeologisch minimuseum De Waterwolf gestart

Er is gestart met de bouw van het Archeologisch minimuseum De Waterwolf in Etersheim. De gemeente Edam-Volendam is, naast het verlenen van de vergunning, ook betrokken geweest bij de voorbereiding van het museum en heeft daarnaast ook een financiële bijdrage gedaan.

 

Naast de gemeente Edam-Volendam zijn ook de Alliantie IJsselmeerdijken, stichting Etersheimerbraak en de Provincie actieve partners. In het minimuseum worden vondsten van het verdronken dorp Etersheim getoond. Ook kan men er informatie halen over de versterking van de IJsselmeerdijken. In oktober wordt de vlag in top verwacht.

V.l.n.r.: Herman van den Brink, Jetty Voermans (secretaris stichting), Jan Kant en Theo Milatz (aannemer). Foto: Yvonne Jonkman

Fotogalerij

Acht Gouden Paren in ‘Het Wapen van Middelie’

Vrijdagmorgen ontving burgemeester Lieke Sievers acht gouden echtparen uit onze gemeente voor een kopje koffie met taart. Deze echtparen waren in mei, juni, juli en augustus 50 jaar getrouwd.

 

De bijeenkomst vond plaats in “Het Wapen van Middelie”, waar vanwege de coronamaatregelen de 1,5 meter afstandsregeling in acht genomen werd. De namen van de acht 50-jarige echtparen: Buskens-Oudhuis, Groen-van der Woude, Heerland-Zoll en Siebrecht-van der Lingen (alle 4 uit Edam); Knook-Buijs, Van Pooij-Smit en Sier-van der Meij (uit Volendam) en Mol-Hoek (Warder).

De gouden paren zijn door de burgemeester toegesproken, waarbij de eerste burger sprak: “En nu op naar de ‘60’, dan kom ik bij u langs om te feliciteren”.

Fotogalerij

Buurtfeest in de Leliestraat

Zaterdagmorgen werden op het grasveld tussen de woningen in de Leliestraat een grote opblaasbare stormbaan en springkasteel opgebouwd en een partytent geplaatst. Dit voor het jaarlijkse buurtfeest voor de bewoners van de Leliestraat en omliggende straten.

 

Het feest viel ’s morgens en een deel van de middag voor de kinderen letterlijk en figuurlijk in het water, want er waren volop plensbuien. Gelukkig klaarde het weer ’s middags rond 3 uur op en ging de zon ook schijnen.

Zodoende kon de jeugd naar hartenlust springen, hossen en glijden op de speeltoestellen. ’s Avonds was er voor de omwonenden een gezellig samenzijn met de hele buurt en deze feestavond ging tot in de kleine uurtjes door.

Fotogalerij

In de Nivo van vandaag, 2 september 2020

Wij wensen iedereen veel leesplezier met onder andere de volgende onderwerpen:

• Leo Huis opvolger van Loek Kras bij St. Nicolaasschool
• Ruben Tol: bepaald geen standaard student
• De tuin van Diane en Jan Tol
• Volendamse bedrijven over project: ‘goede doorstroming heel belangrijk’
• Liefde is… Marco en Rens, tegenpolen vinden elkaar
• John Dé: ‘Ik heb niet het onderste uit de kan gehaald’
• Monumentenbeleid moet eenvoudiger en flexibeler voor hele gemeente
• Bewoners Purmer voelen zich overvallen door voorkeursrecht gemeente
• Aart Bijvoet houdt pleidooi in raad voor Volendammer muziekwijk
• Jeugdkampioen Casper Ouderdorp strategische schaker

Fotogalerij

Lekkende waterleiding

Maandagmiddag rond 3 uur ontstond er een breuk in de waterleiding in de Maanstraat. Langs de stoeptegels borrelde een straaltje water omhoog. De gemeente en het waterleidingbedrijf werden gebeld.

 

De mannen van PWN kwamen nog wel een kijkje nemen, maar omdat er een klein straaltje water uit de lekkende waterleiding liep, werd besloten om het graaf- en reparatiewerk de volgende dag te doen.

Op de stoep bij de lekkende waterleiding waren rood-witte hekken geplaatst. Het lek in de leiding werd dinsdagmorgen gedicht.

Fotogalerij

Handballer Tom Zwarthoed terug bij KRAS/Volendam

Tom Zwarthoed is terug bij KRAS/Volendam. De 19-jarige rechterhoekspeler komt over van The Dome/Handbal Houten en speelt komend seizoen weer voor de club waar hij zijn opleiding genoot. “Ben niet meer het ventje dat ik vroeger was.”

De geboren Volendammer verruilde de opleidingsploeg van KRAS/Volendam in 2018 voor DFS Arnhem. Hier deed hij ervaring op in de top van de Eredivisie, terwijl hij ook dagelijks trainde bij de Handbalacademie op Papendal. Vorig jaar trok de jeugdinternational naar Houten en maakte hier vlieguren in de BENE-League. Ook is de handballer al jaren een vaste waarde bij de nationale jeugdteams van het NHV, waaronder Jong Oranje.
“Het voelt goed om terug te zijn”, vertelt Zwarthoed. “Ik ben goed opgevangen door de groep en heb het al erg naar mijn zijn. Veel jongens ken ik al van Oranje-jeugdteams en mijn vorige periode in Volendam. Ik heb de hele voorbereiding al meegedraaid en dat ging goed. Ik denk dat het een mooi seizoen gaat worden.”
Stappen gezet
Zwarthoed heeft de afgelopen jaren veel stappen gezet in zijn ontwikkeling. “Door het spelen van veel wedstrijden en het trainen bij de Handbalacademie heb ik meer body gekregen. Ik ben niet meer het ventje dat ik vroeger was. Daarnaast ben ik ook mentaal en handbaltechnisch beter geworden. Ik ben een completere speler en kan zowel in de dekking als in aanvallend opzicht mijn steentje bijdragen.”
Zwarthoed verwacht met KRAS/Volendam een goed seizoen neer te kunnen zetten. “Ik denk dat we onszelf als team goed gaan ontwikkelen en steeds sterker zullen worden. Het meespelen om de landstitel moet het doel zijn. We weten door alle ontwikkelingen rond het coronavirus nog niet hoe de BENE-League zal verlopen, maar ook daar moeten we voor het hoogst haalbare gaan.”
Kes: ‘Simpele en duidelijke keuze’
Zwarthoed is door KRAS/Volendam aangetrokken als vervanger van Sander Visser, die onlangs een transfer naar de Bundesliga maakte. “We hebben gelijk doorgepakt”, vertelt Jan Kes, vanuit de technische commissie betrokken bij de scouting van de herentak. “Het was voor ons een simpele en duidelijke keuze. Tom is een Volendammer, hij speelt in Jong Oranje en is erg serieus met handbal bezig. Daarnaast sluit ons verhaal ook goed aan bij zijn ambities. We zijn blij dat Tom weer in Volendam is teruggekeerd.”

Fotogalerij

Bord voor je kop

Stel je even voor: Je bent blind en loopt je normale route over het trottoir, samen met je geleidehond.

 

Niks aan het handje, zou je zeggen, maar dan……… knal je vol met je hoofd tegen een tijdelijk geplaatst verkeersbord, dat door de PWN in het midden van het trottoir is geplaatst om de automobilist erop te attenderen dat er mogelijk werkverkeer uit een zijstraat kan komen in verband met geplande werkzaamheden.

U begrijpt dat dit een pijnlijke gebeurtenis is, gezicht stuk, bril kapot als je die toevallig draagt, jij en je hond in paniek. Kent u een blinde of slechtziende? Waarschuw dan even dat op het Munnikenveld de Irissenstraat en Mgr. Veermanlaan voorlopig een “no-go”-zone voor ze is, willen ze al hun tanden heel houden.

Fotogalerij

De tuin van Yvette en Rob

‘Iedereen raadde het ons af om echt gras te nemen’

Kenmerken: Onlangs aangelegd dus veel jonge plantjes en bomen, cortenstalen bakken en randen en geen enkele rechte lijn
Tijd kwijt aan onderhoud: Zo’n drie uurtjes per week
Door Leonie Veerman

Toen Yvette Tol (27) en Rob Tol (Foe) (27) vijf jaar geleden hun huis op de Broeckgouw kochten, viel hun keuze vooral op hun huidige woning vanwege de ruime kavel. ,,We wisten van tevoren al dat we een grote, groene tuin wilden”, zegt Yvette. Rob knikt: ,,Een volledig betonnen ‘achterstraatje’ komt op mij altijd wat kil en ongezellig over.”

[ads id=66]

Het stel heeft zich de afgelopen jaren eerst gefocust op het inrichten van de woning. ,,Vervolgens hebben we weer even flink moeten sparen”, zegt Rob. ,,Twee maanden terug is onze tuin eindelijk aangelegd en we zijn er echt ontzettend blij mee. Met het mooie weer van de afgelopen weken hebben we er al heel wat uurtjes in doorgebracht.” Yvette wijst op de robuuste eettafel voor de brede pui van het huis: ,,Als het even kan, eten we buiten.”
In hun omgeving reageerden mensen niet erg enthousiast wanneer Yvette en Rob hun plannen deelden voor een groene tuin, en specifiek voor een gazon. ,,Vrijwel iedereen heeft het ons afgeraden om echt gras te nemen”, zegt Rob. ,,Omdat het zoveel werk zou zijn. Maar ik vind het juist leuk om lekker even bezig te zijn in de tuin.”
Yvette vertelt dat Rob al van jongs af aan graag meehielp in de tuin van zijn vader. Rob: ,,Dat was niet eens zo’n gek grote tuin hoor, maar wel een hele mooie, met voorheen zelfs een Japans thema en een fontein. Daar heb ik mijn liefde voor tuinieren wel ontwikkeld.”

‘In de tuin van
mijn vader heb ik
de liefde voor
tuinieren ontwikkeld’

Voor het ontwerp van hun eigen tuin, hebben Yvette en Rob zich goed laten adviseren. Het resultaat is modern, maar toch opvallend gemoedelijk en gezellig. ,,Dit ligt met name aan de materiaalkeuze”, legt Rob uit. ,,Alle randen en bakken zijn van cortenstaal, een zeer roestig en buigzaam soort staal.”
Yvette vertelt dat het bij plaatsing nog helemaal zwart was, maar dat het roestproces het materiaal al na drie weken volledig koperkleurig maakte. Rob: ,,Je ziet het nog niet zo vaak in Volendam, maar wij vinden het prachtig. Het geeft de tuin een strakke uitstraling, maar omdat het in golvende lijnen aangebracht kan worden, maakt het de tuin tegelijkertijd ook zeer speels. Zoals je ziet heeft onze tuin geen enkele rechte lijn, alles loopt vloeiend in elkaar door.”
Yvette en Rob benadrukken dat de tuin nog in ontwikkeling is. ,,Als de plantjes eenmaal beginnen te groeien, zullen de bakken er wat weelderiger uit gaan zien”, zegt Yvette. ,,Ook de bomen moeten nog flink wat groeien. Zoals de leibomen achter in de tuin, op den duur zullen die wat meer privacy bieden. Rob wijst op de verhoogde vlonder en loungeset achter in de tuin. ,,Binnenkort wordt het schaduwdoek voor de overkapping ook nog geleverd, geen overbodige luxe met die hitte de afgelopen dagen.”
Zo groen als de tuin van Yvette en Rob is, zo kaal is hun ‘voorstraatje’ van hun nieuwbouwwoning op dit moment nog. ,,Die staat voor volgend jaar op het programma”, vertelt Rob. ,,En ook die wordt groen”, vult Yvette aan. ,,Waarschijnlijk ook weer met bakken van cortenstaal, zodat het mooi matcht met achterom.”

Fotogalerij

‘Vreselijk dat er bijna alleen maar jongere mensen slachtoffer zijn'

Aangeslagen door ‘unieke ramp’ in Beiroet

Het nieuws over de grote ontploffingen in Beiroet op 4 augustus is hard aangekomen bij Biba Fallah en haar familie. Biba woonde tot 1995 in het noorden van Libanon. Ze bezocht het getroffen havengebied in Beiroet meerdere malen. Inmiddels woont ze met haar gezin al vijfentwintig jaar met grote tevredenheid in Volendam. Maar de band met haar geboorteland zal er altijd blijven. Na de ramp in de Libanese hoofdstad zocht ze meteen contact met enkele vrienden daar. Zij bleven ongedeerd, maar hun huizen waren wel beschadigd. Biba vreest dat het nog jaren zal duren voordat Libanon over deze ramp heen is.
Door Laurens Tol

Het toeristenseizoen is nog in volle gang in onze regio. En dus is het een komen en gaan van mensen in de winkel van Biba in Edam. Al enkele jaren verkoopt zij etenswaren in een pand nabij het Damhotel. Ze wordt daarbij geholpen door haar familie. De winkel heet ‘Mina’, genoemd naar Biba’s geboorteplaats Tripoli Mina. Vanaf deze plek is het een krappe anderhalf uur rijden naar Beiroet. Het mag daarom geen verrassing heten dat ze in het getroffen havengebied is geweest.

[ads id=66]

,,Het was een erg mooi gebied. Er waren veel barren, casino’s en andere dure gebouwen. Je had er altijd optredens en er gebeurde een hoop op cultuurgebied. Het was echt het toeristengebied van Beiroet. Veel mensen dachten dat deze ontploffing een aanslag was. Elke paar jaar gebeurt er wel zoiets in Libanon. Maar al snel bleek het geen bom te zijn. Dit was vuil dat daar opgeslagen lag. Bij een aanslag vallen meestal ongeveer vijftig doden, wat al heel triest is. Maar dit is anders. De helft van het land ligt nu plat”, vertelt Biba.

‘Mensen krijgen plastic
als vervanging voor
de ramen. Maar straks
komt de winter eraan’

Tussen het werk in de winkel door, keek Biba op de dag van de ramp op haar telefoon. Op Facebook vernam ze het nieuws over de ontploffing. De schrik was groot. ,,Ik keek en dacht: wat is dit?! In deze tijd van het jaar is het druk in de zaak, maar toch belde ik meteen naar onze vrienden die dichtbij het havengebied wonen. Gelukkig bleek iedereen veilig te zijn en dat is nog steeds zo. Alleen de ramen van hun huizen liggen eruit. Ik denk dat het nog tien jaar gaat duren voordat dit deel van Libanon weer hersteld is.”
Afgelopen 4 augustus vonden er twee explosies plaats in Beiroet, waarvan de laatste veruit het zwaarste was. Deze ontploffing zorgde voor een ramp die tot nu toe al minstens tweehonderd levens eiste en zesduizend gewonden. Verder richtte de explosie veel materiële schade aan, bijvoorbeeld aan huizen. Zoals ook gebeurde bij de vrienden van Biba. Dit bijeffect kan de komende tijd nog tot veel meer problemen gaan leiden.
,,In Libanon heb je geen inboedelverzekering hoor. Veel mensen zijn dus afhankelijk van steun van bijvoorbeeld Unicef voor de reparatie van hun huizen. Totdat ze dit krijgen, kunnen ze plastic gebruiken als vervanging voor de ramen. Maar nu is het nog zomer. Straks komt de winter eraan. In oktober gaat het in Libanon altijd hard regenen. Dat is binnen twee maanden en dan moet iedereen een veilige plek hebben. Dat is moeilijk hoor, erg moeilijk. Daarom zoeken mensen nu al naar andere plekken. Ze gaan slapen in een kerk, een moskee en dat soort dingen.”
Libanon is een relatief klein land in het Midden-Oosten dat ingeklemd ligt tussen Syrië, Israël en Jordanië. De republiek telt nu ongeveer 5,5 miljoen inwoners. Het is een bevolking met een gevarieerde samenstelling, die voor bijna zestig procent bestaat uit Islamitische mensen. Iets meer dan dertig procent is Christen, net als Biba. Volgens haar was Libanon vroeger meer Christelijk dan Islamitisch. Veel migratiestromen brachten daar verandering in. Die kwamen op gang door de vele problemen waar het land mee kampt. De zwaarste periode was de burgeroorlog die duurde van 1975 tot 1990. Daarnaast werd het zoals genoemd getroffen door vele aanslagen. ‘Libanon heeft altijd pech’, zegt Biba over haar geboorteland.

‘Libanon heeft altijd pech’

Het land kreeg dus in het verleden al veel te verduren. Daardoor bouwde het een bepaalde veerkracht op. Libanezen zijn eraan gewend om hun leefgebied telkens weer te herstellen. Toch is de ramp van begin deze maand er volgens Biba een van een andere orde. ,,Toen ik geboren werd, begon ongeveer de burgeroorlog. Vanaf dat moment zijn er steeds bommen ontploft. Dan bouwen mensen de boel weer op en gaan weer door met leven. Na een paar maanden is het dan weer hersteld. Maar hoeveel jaren gaat dit wel niet duren? Nu is een stad van acht vierkante kilometer zwaar geraakt. Dit is een unieke ramp, dit is heel erg. Er heerst natuurlijk ook angst nu. Vreselijk dat er bijna alleen maar jongere mensen slachtoffer zijn.”
Biba is blij dat ze al lange tijd in Nederland woont. In Volendam leeft ze met haar man en twee zoons. Gabriël is 21 jaar, Abanoub is 25 jaar oud. De rest van haar familie moest ook Libanon verlaten en woont in Zweden. Biba komt nog jaarlijks in Libanon en ziet met lede ogen aan dat haar land van afkomst langzaam achteruitgaat. Ze hoopt het beste voor haar geboortenatie. Maar ze denkt dat het nog heel lang zal duren voordat het in en buiten Beiroet hersteld is van alle ontberingen. ,,Eerst moet het havengebied weer worden opgebouwd. Dat gaat nog heel zwaar worden. Daarom is het goed dat er steunacties zijn gestart. We moeten met z’n allen hopen op betere tijden voor Libanon.”

 

Fotogalerij

× Hoe kan ik je helpen?