Liefde is...
Wendy en Robin, in voor- en tegenspoed
Ze zijn al 23 jaar samen en nog steeds een gelukkig stel. Wendy & Robin deelden lief en leed, maar zijn er – naar eigen zeggen – telkens weer sterker uitgekomen. ,,Samen groot geworden en hopelijk worden we ook samen oud.”
Door Jan Koning
16 Jaar is Wendy als ze verkering krijgt met Robin Hoencamp. ,,Een jong bloempje nog”, lacht ze haar mooie tanden bloot. ,,Liefde op het eerste gezicht? Nou, ja. Dat viel wel mee. Vond hem wel altijd een beetje leuk.” Aan Robin wordt dezelfde vraag gesteld. Hij is wat directer in zijn antwoord. ,,Nee, dat was het zeker niet.”
[ads id=66]
Er volgt gelach. ,,Robin! Dat hoef je toch niet zo te zeggen?” Robin: ,,Hoezo? Het is toch zo? Er moest nog effe een en ander veranderd worden. Ze had allerlei kleurtjes in het haar met de zijkant opgeschoren, 36 kettingen en armbanden om. Ja, dat was niet echt mijn ding. Toch zag ik voorbij al die kermisattributen en tierelantijntjes wel de mooie vrouw die ze was en nog steeds is.”
De eerste kus is bovenop het viaduct voor Baltus. Iets wat Robin zichzelf haarfijn weet te herinneren. ,,Dat was op 23 augustus, 23 jaar geleden dus.” Wendy: ,,Het was op zaterdagavond en ik was niet het enige meisje dat hij kuste die avond. Ik was wel de leukste. Dat blijkt maar, want anders hadden we hier nu niet gezeten.”
‘Ik was niet het
enige meisje dat hij
kuste die avond’
Het stel trouwt op 15-5-2010 en is dus inmiddels al 10 jaar getrouwd. ,,Je belooft elkaar trouw in voor- en tegenspoed en tegenspoed hebben we wel gehad”, begint Wendy. ,,Vooral Robin.” Robin is in de tijd dat hij samen met Wendy is, zijn stiefmoeder, vader en zusje verloren en kampt al geruime tijd met ernstige rugproblematiek. Toch blijft het stel wonder boven wonder altijd positief.
,,Ik heb vier hernia’s gehad, ben zeven keer geopereerd en bij die operaties zijn de nodige complicaties opgetreden”, vertelt manlief met gevoel voor understatement. ,,Na de derde operatie heb ik een neurostimulator gekregen. Dat is tegen de pijn. Met de eerste operatie was er namelijk een zenuw in mijn been beschadigd. Ze plaatsten eerst een proefkastje buiten mijn lichaam om te kijken of het werkt. Het werkte goed, alleen toen het eenmaal in me zat, kreeg ik er een bacterie in. Deze kwam in mijn wervelkolom terecht en als dat een abces zou vormen, was ik in een rolstoel terecht gekomen. Dus hebben ze deze er halsoverkop uitgehaald en vervolgens heb ik zestien dagen in het ziekenhuis gelegen aan de antibiotica.”
‘Ze was er altijd
voor me en ik ben
haar daar natuurlijk
ongelooflijk
dankbaar voor’
Het kastje werd opnieuw geplaatst, maar het draadje dat de impulsen tegen de pijn toepast, brak. Opnieuw werd het ingebracht, maar werkte het door het vele littekenweefsel – als gevolg van de zeven operaties – niet meer optimaal. Toch gaat het ‘redelijk’ met Robin. Al zal hij de rest van zijn leven nooit meer de oude worden. ,,Je moet gewoon overal rekening mee houden. Ik weet dat als ik mezelf even laat gaan, ik het nog drie dagen voel.”
Wendy heeft van dichtbij gezien hoe haar grote liefde heeft moeten lijden. ,,In eerste instantie denk je nog: een hernia, dat kan iedereen overkomen. Dan komt echter de volgende en weer één. Wat ik dacht? Wat een jankerd, natuurlijk. Een echte aansteller. Ik kon hem alleen niet meer inruilen, had al ‘ja’ gezegd, dus zat ik er aan vast.”
Het stel kan er gelukkig keihard om lachen samen. ,,Nee, even alle gekheid op een stokje. Dat is echt vreselijk om te zien. Je wil niet dat iemand waar je van houdt, zoveel pijn moet lijden.”
Na de operaties en tijdens het herstel kwam er veel ‘last’ op de schouders van Wendy. Dit heeft de band tussen het stel zeker sterker gemaakt, maar zorgde ook wel eens voor spanning. Wendy: ,,Hij zei altijd: ‘kun je dat ‘effe’ voor me doen.’ Daar werd ik op een gegeven moment wel een beetje gek van. Vooral dat ‘effe’, want al die keren ‘effe’ is op een gegeven moment gewoon altijd.”
Robin: ,,Ik voelde mezelf ook echt bezwaard. Moest haar continu om hulp vragen terwijl ik wist dat ze het ook al heel druk had op haar werk. Toch was ze er altijd voor me en ik ben haar daar natuurlijk ongelooflijk dankbaar voor. Waardeer ontzettend wat ze voor me heeft gedaan.”
23 jaar samen en nog steeds hartstikke jong. Wendy: ,,We zijn eigenlijk best wel veel samen. Als ik vrij ben, is hij het namelijk ook. Sommige mensen vragen zich dan wel eens af of ik daar niet helemaal gek van word, maar daar groei je in.”
Robin: ,,We hebben het gewoon leuk samen. Of we het nog een keer 23 jaar lang samen volhouden? Dat zal toch wel?” Wendy: ,,We zijn absoluut nog niet op elkaar uitgekeken, zeker niet, dus ik denk dat het wel goed zit.”
