Spierpijn en een hersenschudding bij eerste weken van College Basketball
n
Thijmen Lamkamp gaat voor de NBA
,,Natuurlijk ben ik trots, maar het blijft wel je kind die naar Amerika gaat, hè.” Jelle Jeroen Lamkamp (45) liet voor het vertrek van zijn zoon Thijmen (16) weten dat het hem niet in de koude kleren ging zitten. Inmiddels zit het basketbaltalent sinds een aantal weken in Seattle en zal hij voor minimaal een jaar College Basketball spelen bij het team van Mount Si High School.
Door Jan Koning
Thijmen Lamkamp (15) heeft zijn intrek inmiddels gedaan bij Martin Tuijp. De Volendammer woont er met zijn Amerikaanse vrouw en twee kinderen. ,,Helemaal top. Het klikt goed, ook met de kinderen en ze hebben me geweldig opgevangen. Verder valt vooral de jacuzzi achter in de tuin van Martin goed in de smaak.”
Ook op school heeft Thijmen het ontzettend naar zijn zin. ,,Ik heb inmiddels al wat vrienden gemaakt en vermaak me prima. Het is wel even wennen allemaal. Qua leerlingenaantal is het hier te vergelijken met het Don Bosco College. Alleen het complex is wel tien keer zo groot. De school is omringd door sportvelden. Werkelijk alles draait hier om sport. Heel bijzonder om te zien.”
Spierpijn
Het is de bedoeling dat de boomlange zoon van Jelle Jeroen minimaal een jaar blijft, maar als het aan hem zelf ligt, zal dit nog wel even langer zijn. ,,Ik kijk het per jaar aan, maar wil er uiteraard zo lang mogelijk blijven. Om daar voor te zorgen, train ik iedere dag. Niet alleen op het veld, maar vooral in de sportschool. Hier in Amerika zijn de basketballers namelijk fysiek ontzettend sterk. Daar komt die jacuzzi dus om de hoek kijken. Omdat ik heel erg moet wennen aan het niveau en de intensiteit van de trainingen – zowel in de gym als op het veld – heb ik na de training ongelooflijke spierpijn. Dan zit ik elke dag na de training wel een uur in dat warme water. Martin liet al lachend ontvallen dat ik dat ding nog ga missen als ik hier wegga. Daar kan hij nog wel eens gelijk in krijgen.”
Het plan is om het zo goed te doen in het basketbalwalhalla dat hij zich in de kijker speelt van ploegen in de NBA. ,,Daar gaan we voor. Ik vind – en dat heb ik van mijn vader geleerd – dat je altijd voor het hoogste moet gaan. Je kunt later altijd nog je doelen bijstellen. Het niveau van het basketballteam hier op school is ontzettend hoog. Ze werden vorig jaar tweede van de staat Washington. Om zo goed te worden en te blijven trainen we vijf keer in de week. Waar we in Nederland alleen anderhalf uur in de zaal trainen, beginnen we hier standaard met anderhalf uur krachttraining, gevolgd door anderhalf uur basketbaltraining. Dat dus vijf keer in de week.”
‘Hoewel hij een
groot talent is,
heeft hij zich
altijd ingezet
voor het team’
Binnen de school kent de basketbalafdeling verschillende niveaus. ,,Je hebt het hoogste niveau – het Varsity Team – waar jongens spelen die veelal 2 tot 2 ½ jaar ouder dan ik zijn. Daaronder zit het Junior Varity Team. Die jongens zijn een jaar ouder dan ik ben en daar train ik mee. Basketballend kan ik goed meekomen, dat geeft de coach ook aan, maar fysiek zijn ze hier in Amerika echt veel verder dan in Nederland.”
Op 18 november zijn de trials – zeg maar de selectiedag – en 5 december beginnen de wedstrijden. ,,In november krijg ik dus te horen in welk team ik zit. Ik ga er vanuit dat ik het Junior-team zeker haal en zal me de komende jaren op moeten werken naar het Varsity-team. Dat is nu nog een hele stap. Tussen jongens van 16 zoals ik en de klerenkasten van 19 hier zit nog wel een groot verschil.”
Dat Thijmen er alles aan doet om bij de besten te behoren, blijkt wel uit het berichtje dat zijn vader Jelle-Jeroen vorige week ontving. ,,Hij wilde tijdens de training kostte wat het kost een bal hebben”, vertelt vaders.
Sociale jongen
,,De bal had hij, maar hij vergat dat er ook nog een muur in de weg stond. Dus is hij met z’n kop tegen de muur aangelopen en heeft hij een hersenschudding opgelopen. Het toont wel zijn inzet en doorzettingsvermogen. Hij houdt niet in en dat is ook de reden dat hij steeds zoveel spierpijn heeft. Hij laat zich niet kennen en dat siert hem alleen maar.”
De broertjes van Thijmen zijn uiteraard ontzettend trots op hun oudere broer. Net als zijn voormalig coach bij Basketbal Volendam, Nico ‘Max’. ,,Het is een ongelooflijk sociale jongen. Hoewel hij een groot talent is, heeft hij zich altijd ingezet voor het team. Het is niet van ‘ik ben goed, dus ik doe alles alleen’. Allesbehalve. Ik heb hem altijd met plezier gecoacht. Hij was er altijd en deed altijd z’n stinkende best. Ik vind het ongelooflijk goed van hem dat hij deze kans pakt. In eerste plaats moet hij er volop van genieten, maar er ook gewoon volop voor gaan. Hij heeft het namelijk absoluut in zich om het te gaan maken daar.”
