Vandaag geopend: 08.00 - 10.00

All posts by De redactie

Viswinkeltje van Job Keizer gaat eind oktober dicht

Het wereldberoemde viswinkeltje van Job Keizer, aan het parkeerterrein achter het Zuideinde, gaat over enkele weken sluiten. Precies 45 jaar heeft dit viswinkeltje, waar men o.a. terecht kon voor gerookte paling, makreel en Hollandse Haring, bestaan.

 

Lange tijd stond Neel Kwakman (Ballap) hier achter de toonbank, terwijl Job Keizer de auto’s een plek aanwees op het parkeerterrein. Later verzorgde Job hier ook de verkoop van de vis. Acht jaar geleden is Job overleden en werd de visverkoop voortgezet door zijn weduwe Gaar Keizer.

Ze stopt ermee en eind oktober gaat het viswinkeltje dicht. Per 1 januari wordt het bekende viswinkeltje overgenomen door Jaap Schilder en Eduard Veerman. Het pandje zal verbouwd gaan worden maar het blijft wel een viswinkel.

Fotogalerij

Edammer Cor Wouda nog eens voor Bulgaarse weesjongen in de bres

Na nieuw gezicht nu mogelijk ook hereniging met broer

Als coördinator van het Scholenproject Edam-Bulgarije was Cor Wouda in 1994 vastberaden om armlastige kindertehuizen in Bulgarije te helpen. Toen hij dat jaar zelf een van de kindertehuizen in Bulgarije bezocht en de mismaakte weesjongen Rosen ontmoette, zette Cor alles op alles om hem te helpen. Met een reeks operaties werd het gezicht van de arme jongen hersteld.
Door Leonie Veerman

Rosen groeide uit tot een succesvolle jongeman. Na een emotioneel weerzien met Cor afgelopen zomer lijkt dit bijzondere verhaal nu een vervolg te krijgen. Rosen is erachter gekomen dat hij een broer heeft die in Engeland woont. Sinds hij dit hoorde is Cor – net als in 1994 – weer vastberaden om Rosen te helpen. „Ik wil alles op alles zetten om zijn zoektocht naar zijn broer te laten slagen. En ik heb het volste vertrouwen dat we hem gaan vinden”, aldus Cor.

‘Nu ben ik geen
Dracula meer’

Cor vergeet zijn eerste ontmoeting met Rosen nooit meer. „Het kindertehuis in Scobelevo was een puinbak. De kinderen leefden er in bittere armoede. Het moment dat ik Rosen zag, ben ik erg geschrokken. Zijn kaak stond scheef en hij had een dubbele hazenlip. Hij werd door de hele groep buitengesloten en uitgescholden. Dracula noemden ze hem. Hij werd geschopt, getrapt, getreiterd. ’Je bent een rat’ schreeuwde een jongetje tegen Rosen. Kinderen kunnen keihard zijn.”
De situatie liet een diepe indruk achter op Cor. „Ik ben met de directeur gaan praten, dit kon toch niet? Maar ze hadden daar de technieken niet om Rosen te helpen.” Ook thuis kon Cor het jochie niet vergeten. „Ik had er slapeloze nachten van.” Uit diep medeleven heeft hij toen alles op alles gezet om het jongetje te helpen. Wat volgde was een hartverwarmende inzet van uiteenlopende partijen. Het Academisch Centrum Tandheelkunde in Amsterdam (ACTA) en de VU zorgden voor de operaties. De vliegtickets voor Rosen, zijn begeleider en een jonge plastische chirurg uit Bulgarije werden betaald en zo kon Rosen hier geholpen worden.”
Na meerdere operaties en een behoorlijke herstelperiode vloog Rosen met zijn nieuwe gezicht terug naar Bulgarije. Cor was erbij toen hij de kinderen in het weeshuis voor het eerst weer zag. „Met zijn borst vooruit liep hij zelfverzekerd op hen af, zette z’n handen stevig in zij en zei: Zo, nu kunnen jullie me geen Dracula meer noemen.” Voor Cor was het prachtig hoe de kleine Rosen zijn eigenwaarde snel wist terug te vinden.

Rosen Klepel: zelfverzekerde en hulpvaardige jongeman
Ook in 2008, toen Rosen Cor opzocht in Edam, was Cor onder de indruk van wat een zelfverzekerde en enthousiaste jongeman Rosen geworden was. „Hij vertelde dat hij twee jaar na de operatie geadopteerd werd door het Amerikaanse echtpaar Duane en Joyce Klepel, missionarissen in Thailand.” Inmiddels werkt Rosen als sociaal werker in Oekraïne voor Youth With A Mission, een organisatie die zich inzet voor weeskinderen. In weeshuis Key of Hope begeleidt hij nu kinderen en geeft les in allerlei vakken. In 2017 trouwde hij met zijn grote liefde Oksana Ruskevych.
Het leven lijkt Rosen tegenwoordig toe te lachen. Maar toen hij onlangs zijn biologische ouders wist op te sporen was dat weerzien verre van fijn. Cor: „Zijn ouders hebben hem als kind opgegeven vanwege zijn misvormde gezicht. Het is verschrikkelijk om te beseffen dat hij als kind zelfs door zijn ouders ongewenst was.” Toen Rosen zijn ouders na al die jaren ontmoette waren zij kil en afstandelijk. „Waarschijnlijk schamen ze zich ook voor wat ze hem hebben aangedaan”, zegt Cor.
Tijdens het moeilijke gesprek dat Rosen met hen had, lieten zijn ouders wel los dat hij nog een biologische broer had, en dat die in Engeland woonde. „Maar toen Rosen aangaf dat hij zijn broer dolgraag zou willen ontmoeten weigerden zijn ouders meer informatie te geven.” Cor vermoedt dat zijn broer niets van Rosen z’n bestaan afweet, en dat ze dat liever zo houden.

Een grote zoektocht
Zodra Cor het verhaal over Rosen z’n verloren broer hoorde riep dat heftige emoties bij hem op. „Ik kan me niet voorstellen hoe het zou voelen als je ouders niets met je te maken willen hebben. Je staat er dan echt alleen voor in het leven. Op dit moment is het Rosens grootste wens om zijn biologische broer te ontmoeten. En na alles wat hij heeft meegemaakt gun ik hem dat van harte. Ik ben dan ook bereid om hem te helpen en een grote zoektocht op te zetten naar zijn verloren broer.”
Cor Wouda heeft contact opgenomen met het tv-programma Spoorloos. „Op dit moment kijkt de redactie of ze er een item over willen maken”, vertelt Cor. „Maar ze twijfelen nog, omdat het in feite geen Nederlandse aangelegenheid is.” Toch is Cor hoopvol: ,,Mochten ze er vanaf zien dan zullen ze het verhaal Rosen doorspelen naar hun collega’s van de BBC. Er is een grote kans dat de Engelse versie van Spoorloos er dan een item van maakt.”
Cor is dan ook positief. „Ik ben vastberaden Rosen z’n broer te vinden. Ik zie het als mijn lijfspreuk om het ‘onmogelijke mogelijk te maken”, aldus Cor. „Dat is al eerder gelukt, en ik ben ervan overtuigd dat we ook deze zoektocht naar een succesvol einde weten te brengen.”

Foto: Trudy, Rosen en zijn vrouw Oksana en Cor Wouda.

Fotogalerij

2.000 euro van Garage Molenaar voor Stichting CarMar

Vrijdag kon Jan Tol (Nonnie), de voorzitter van Stichting CarMar, weer een mooie bijdrage in ontvangst nemen voor het in aanbouw zijnde Huis van CarMar op De Broeckgouw. René Molenaar van het bekende BP-tankstation en Autobedrijf Molenaar aan de Julianaweg overhandigde een cheque t.w.v. 2.000 euro.

 

De mooie geste werd in grote dank aanvaard door Jan Tol. René Molenaar: “Ik vind het fantastisch dat dit in een kleine gemeenschap als Volendam gebeurt. Voor de bouw van het Huis van CarMar daar willen wij graag onze bijdrage aan leveren”.

Op zaterdag 26 oktober vindt er een Actiedag plaats met een ‘Glazen Huis’ in de Jozef en ’s avonds een groots opgezet Benefietconcert. Door de LOVE-tv zal er 24 uur lang een non-stop programma worden opgezet. Dit in het kader van de actie “Kwart Miljoen Samen Doen”.

Fotogalerij

Baggerwerkzaamheden in de hele gemeente

Op diverse locaties in de gemeente vinden baggerwerkzaamheden plaats. Bij de Zuidervesting in Edam werd zand en slib verwijderd. Deze klus is deze week afgerond. Hierna zijn de baggeraars aan de slag gegaan in de sloot naast Tol Plaatwerk, bij het fietspad van de Dijkgraaf de Ruiterlaan.

 

De pontons, waarop de graafmachines komen te staan in de sloot, werden vrijdagmorgen aangevoerd. In Schardam, nabij camping de Eenhoorn, worden enkele sloten uitgebaggerd. Ook in Kwadijk zullen er baggerwerkzaamheden plaatsvinden.

Rond de velden van voetbalvereniging Kwadijk en nabij het aangrenzende natuurpark wordt baggerwerk uitgevoerd. Verder zal ook langs de R. van Brederodestraat en de begraafplaats gebaggerd worden. De werkzaamheden zullen enkele weken in beslag gaan nemen.

Fotogalerij

Singelfestival zeer geslaagd

Afgelopen vrijdag en zaterdag vond in Edam weer het Singelfestival plaats, dit keer met als thema: “Ontdek je gek op het Singelfestival!”. Al jaren is het Singelfestival het meest intense kwaliteitsfestival van Edam-Volendam en omstreken, dat tevens geldt als de afsluiting van het festivalseizoen.

 

Een grote groep vrijwilligers was er opnieuw voor in de weer geweest om het festivalterrein sfeervol aan te kleden. Er was opnieuw een prima line-up, met naast de bekendere namen ook zang-, theater- en muziektalenten.

Hoewel de regenbuien geregeld voor de nodige overlast zorgden, kon het overgrote deel van het gemêleerd programma toch op het veld of in de tenten of Singelzaal afgewerkt worden.

Fotogalerij

Megadrukte tijdens feestelijke opening van BodyResults

Michel Snoek en Nancy Keizer van BodyResults hadden zondagmiddag lamme handen van het handen schudden. Om 14.00 uur ging de feestelijke opening van start van de nieuwe sportschool van BodyResults aan de Christiaan van Abkoudestraat 2.

 

Er was een megadrukte tijdens de Open Dag die tot 18.00 uur duurde. Onder het genot van een drankje en hapje, kon men de derde locatie van BodyResults bewonderen. En iedereen was er diep van onder de indruk wat hier gerealiseerd is. Om 15.15 uur was de openingshandeling. Michel Snoek en Nancy Keizer spraken een dankwoord.

Het openingswoordje werd door Simon Keizer gedaan en na het aftellen werd door het team van BodyResults confetti in de bomvolle tot feestzaal omgetoverde garage gespoten, waarna een optreden van Tientje Los plaatsvond.

Fotogalerij

Innovatieve Albert Veerman ‘Reus’ is ondanks ‘65’ nog lang niet klaar

Van weeshuis tot villa, van Haïti tot Irak

Nadat hij in juli 2005 met een hijskraan een volledige prefab woning in Volendam liet neerzetten, was Albert Veerman (Reus) groot nieuws in de gemeente en omstreken. Nu, veertien jaar later, spreekt de Nivo de markante man weer over zijn bedrijf en Ab’s kijk op het leven. ,,Ik was nog redelijk jong toen ik stopte met Veerman & Kemper en de andere bedrijven die ik opgericht had”, start de Volendammer zijn verhaal. ,,Ik vond het simpelweg niet leuk meer. Natuurlijk verdiende ik geld, maar daar deed ik het – en doe ik het nog steeds – niet voor. Je beseft opeens dat je eigenlijk wat anders zou willen doen. Met die wetenschap zou ik iedereen adviseren op zijn of haar 42e te stoppen, voor zover de financiën dat toelaten. Het mooiste zou zijn als het pensioen tussen je 42e en 50e zou worden uitgekeerd. Dan kan je in de tussentijd eens rustig nadenken over wat je de rest van je leven nou echt wilt gaan doen!”
Door Kevin Mooijer

Nadat Albert stopte met Veerman & Kemper en andere afbouwbedrijven waar hij bij betrokken was, besloot hij te gaan golfen. ,,Dat heb ik acht jaar volgehouden, maar ook dat gaat op een gegeven moment vervelen. Om mij heen zag ik het probleem groeien dat mensen die minder bemiddeld waren, over het hoofd werden gezien door de maatschappij. Zij verdienden niet genoeg geld om een huis te kunnen kopen en goedkopere huizen werden niet gebouwd.”
Albert vond dat er ingegrepen moest worden en met die nobele gedachte startte hij Veerhuis Bouwsystemen op. Al gauw werd zijn team versterkt door ingenieur Niels Melman, die specialist is op het gebied van staalbouw. Inmiddels is de groep nog uitgebreider gespecialiseerd in de verschillende bouwdisciplines. ,,Met ons team bouwen wij duurzame, geprefabriceerde woningen die over de hele wereld geplaatst worden en die minder kosten dan stenen woningen. Veerhuis woningen besparen bovendien over de gehele levensduur veel energie. Al vijftien jaar gaan we het gevecht aan met de traditionele bouw. Wij bieden de bouwsystemen van de toekomst.”
Albert somt een aantal voordelen op ten opzichte van de traditionele bouw; ,,Ons systeem is eenvoudig, is sneller op te bouwen, vereist geen zwaar transport en door het lichte gewicht is het systeem veiliger en de werkomgeving ergonomisch voor de bouwers. Bovendien scoren we goed op gebied van minimale verontreiniging, een lage CO2-productie en produceren we nauwelijks afvalstoffen. Onze hogere isolatiewaardes, met als gevolg een lager energieverbruik, zijn optimaal voor het bestrijden van de klimaatproblemen.”
Albert merkt dat de Nederlandse bouwbranche zich ook begint aan te dienen bij de unieke werkwijze van Veerhuis. ,,Momenteel bouwen we nationaal gezien onder meer in Groningen, Amsterdam, Texel, Utrecht en Den Helder. Al jaren heeft Groningen te maken met aardbevingen. Onze constructies zijn aardbeving bestendig, dus het bouwen van woningen in Groningen is een mooie uitdaging voor ons.”
Toch levert Veerhuis aanzienlijk meer aan Afrikaanse en Zuid Amerikaanse landen dan dat er in Nederland gebouwd wordt. ,,We zijn een exportproduct geworden. Op dit moment bouwen we weeshuizen, woningen en ziekenhuizen voor Artsen Zonder Grenzen in Haïti. Daarnaast bouwen we vakantieparken, scholen en villa’s in onder meer Bonaire, Brazilië en zo kan ik nog wel even doorgaan. Veerhuis heeft afgeronde projecten in onder andere Nederland, Italië, Hongarije, Frankrijk, Engeland, Portugal, Duitsland, Irak, de Filipijnen, Congo en Zuid-Afrika.”

‘Het mooiste zou zijn
als het pensioen
tussen je 42e en 50e
zou worden uitgekeerd’

,,We bouwen niet alleen huizen voor op het land, maar ook woonarken en drijvende woningen zijn ons niet vreemd. We hebben er zelfs prijzen mee gewonnen. Om een mooie inschatting te geven van wat Veerhuis aankan; in een jaar bouwen we een dorp.”
In de werkplaats van Veerhuis, die in Purmerend gevestigd is, kan Ab samen met zijn collega’s in enkele weken tijd twaalf complete woningen voorbereiden. ,,35 Jaar geleden heb ik mijn eigen huis gebouwd in Volendam, achteraf gezien volgens de energiezuinige filosofie van Veerhuis. Ik kan je vermelden dat er in al die jaren nog geen problemen zijn komen opdagen”, zegt de Volendammer trots. ,,Ieder onderdeel van de woning – van de vloer tot het dak – wordt in onze fabriek gefabriceerd en op maat afgewerkt. Per dag zie je de projecten meer vorm krijgen en daarbij zijn onze woningen tot 70% duurzamer dan traditionele huizen. Een stenen huis, zoals we dat overal om ons heen zien in Nederland, bestaat uit honderden componenten. Een Veerhuis-woning heeft er aanzienlijk minder, vandaar dat we die razendsnelle levertijden kunnen hanteren. Iedereen denkt dat wij hier een beetje met piepschuim aan het rommelen zijn, maar dat zit wel even complexer in elkaar.”

‘Ik zeg op een gegeven
moment tegen die man:
‘vriend, dan kan
je wel president zijn,
maar je moet
gewoon betalen’

Door de jaren heen zijn er buitengewoon veel organisaties opgedoken die de bouwstijl van Veerhuis hebben geprobeerd te kopiëren. ,,Zonder succes”, aldus Ab. ,,De één na de ander gaat failliet, maar wij ontwikkelen onszelf uiterst goed. Waar we ons voorheen vooral op de internationale markt richtten, wordt er tegenwoordig op eigen bodem steeds meer aan ons getrokken. Allerlei partijen tonen interesse in ons product.”
Ab geeft een voorbeeld zoals alleen hij dat kan: ,,Via zogenoemde lobbyisten kom je dan bij een president in Zuid-Amerika terecht. Ze proberen je dan een deal voor te schotelen waarbij jij een fabriek moet bouwen in hun land, maar die fabriek moet je dan zelf betalen. Vervolgens moet je dan maar hopen dat je opdrachten krijgt en er mag werken. Zij hebben behoefte aan onze aardbeving bestendige woningen, maar wij moeten de fabriek betalen. Daar beginnen we natuurlijk niet aan. Ik zeg op een gegeven moment tegen die man; ‘vriend, dan kan je wel president zijn, maar je moet gewoon betalen. Dan heb je morgen je fabriek.’ Ik heb weinig met rangen”, zegt hij terwijl hij een sigaartje opsteekt.
Ondanks zijn respectievelijke leeftijd van 65 jaar en alles dat Albert door de jaren heen bereikt heeft met zijn bedrijven, heeft hij nog steeds ambities. ,,Veerhuis moet nog groter worden in Nederland. En ik ben ervan overtuigd dat het gaat lukken.” Veertien jaar na de hijskraan-woning aan de dijk, bouwt Albert nog altijd met veel plezier. Op de vraag wanneer hij stopt met werken antwoordt hij duidelijk: ,,Als ik het niet meer leuk vind, stop ik. Dat kan over twee jaar zijn, maar ook over twintig jaar.” Terwijl de bebaarde man opstaat en zijn tas pakt, valt er een plastic zakjes met daarin boterhammen met kaas uit. ,,Kijk, dit bedoel ik nou. Ik vind werken nog te leuk. Ik neem niet eens pauze.”

Fotogalerij

Pinautomaat in de Baanstraat

Aan de grote wens, voor een extra pinautomaat in het centrum van Edam, wordt gehoor gegeven. Daarvoor is door de gemeente op het parkeerterrein aan de Baanstraat een wit gebouwtje neergezet, waarin de pinautomaat geplaatst kan worden.

 

De omwonenden zijn er niet blij mee, want ze vinden het witte gebouwtje foeilelijk en het belemmert het uitzicht. Ook de Vereniging Oud Edam heeft vragen gesteld over dit witte gebouwtje, met name over de veiligheid, het stedenschoon en woongenot.

Tevens is men bezorgd over een eventuele plofkraak. Het witte pingebouwtje staat vlak naast een elektriciteitshuisje en niet ver van de woningen in de Baanstraat. Volgens de gemeente is het de enige geschikte locatie voor een pinautomaat in het centrum van Edam.

Fotogalerij

Boorwerk voor pvc-buis van 160 meter lang

Vrijdag was er ’s morgens voor het autoverkeer geen doorgang mogelijk in de Baanstraat om het parkeerterrein te kunnen bereiken. Hier vonden namelijk boorwerk plaats voor het aanleggen van een kunststof buis onder de grond, waardoor een elektriciteitskabel getrokken kan worden.

 

De klus werd uitgevoerd door medewerkers van Klever Boor- en Perstechniek. Het grote voordeel van het boren van de leidingen is, dat er geen graafwerk uitgevoerd hoeft te worden. In de William Pontstraat was ook een gat gegraven voor de boringen, zodat de pvc-buis op 13 meter diepte over een lengte van 160 meter, onder de vijver door, tot aan de Baanstraat aangelegd kon worden.

En dit in één dag tijd. Als dit op de ‘oude’ manier met een gleuf graven gedaan zou worden, neemt het zeker een week in beslag, met de nodige overlast van opengebroken straatwerk.

Fotogalerij

Fancy Fair in de Burg. van Baarstraat

Om het winkelend publiek te vermaken vond er donderdag van 16.00 tot 20.00 uur een Fancy Fair plaats in de Burg. van Baarstraat. De winkelstraat was versierd en tegen de pilaren van de luifels waren herfsttakken bevestigd en werden door Nico Dobbel spotlights geplaatst om e.e.a. sfeervol te verlicht.

 

Uit speakerboxen klonken gezellige plaatjes. Voor de winkels waren er verschillende stands met eten en drinken, haar en mode en er was een optreden van Clown Peppino die aan de kinderen ballonfiguren uitdeelde.

Ondanks dat het weer niet erg meewerkte, met geregeld buien, werd de Fancy Fair in de Van Baarstraat toch goed bezocht en zorgden de activiteiten voor een gezellige nering.

Fotogalerij

× Hoe kan ik je helpen?