Joey Veerman speelt tegen Ajax alsof hij al jaren in de eredivisie voetbal

Briljant basisdebuut

Tussen beide wedstrijden zat iets minder dan 24 uur en qua locaties hemelsbreed niet eens zo’n grote afstand. Maar het verschil qua impact was des te groter. Vrijdagavond 13 spetember jl. stak hij de jongens die twee weken geleden nog zijn medespelers waren een hart onder de riem, was hij zelf ook vol ongeloof dat FC Volendam ondanks de overmacht niet van FC Dordrecht won. Zaterdagavond 14 spetember jl. mocht Joey Veerman voor het eerst in de basis beginnen namens Heerenveen. In de Arena, waar het enkele maanden geleden nog kolkte toen Tottenham Hotspur in de slotseconden van een thriller ten koste van Ajax de Champions League-finale bereikt. Nu dartelde daar een twintigjarige Volendammer over hetzelfde veld – zo uit de Keuken Kampioen Divisie geplukt – alsof hij al jaren in de eredivisie speelde.
Door Eddy Veerman – Foto Mustafa Gumussu

Dat de Friezen er kort voor het sluiten van de transferwindow serieus werk van maakten om de tweede Veerman in enkele jaren tijd naar Heerenveen te halen en bereid waren het volle pond te betalen, gaf alle reden om te denken dat een basisplaats spoedig realiteit kon worden. ,,Op de training ging het goed, in de oefenwedstrijd Vitesse ging het lekker en scoorde ik, eigenlijk ging ik er wel van uit dat ik zou starten tegen Ajax”, keek de dorpeling terug op een bewogen week.
Twee weken eerder debuteerde hij voor eigen publiek als invaller. ,,Ik voelde dat het er aan zat te komen, ik klik in het veld ook goed met middenvelder Hicham Faik. Donderdag voor de training moesten we beelden bekijken en werd me door de keeperstrainer gezegd waar ik moest staan bij vrije trappen en corners. ‘Oh, dus ik ga spelen’, zei ik. Ik was uiteraard blij. Maar je denkt ook: leuk dat ik speel, maar je moet maar afwachten hoe het uiteindelijk gaat verlopen.”

‘In de kleedkamer
voelde ik iets
van spanning opkomen’

Bij aankomst in de Arena was hij nog relaxed. ,,Maar in de kleedkamer voelde ik iets van spanning opkomen. ‘Waarom heb ik dat nou?’, dacht ik. In de warming-up ging het meteen lekker, dus toen voelde ik me goed en bij het afronden vlogen ze er lekker in.”
Veerman was toen al in zijn element – op dat grote veld, voor 45.000 toeschouwers en omringd door grote jongens als Tadic, Ziyech, Blind, Tagliafico, Huntelaar – en dat comfortabele gevoel zou alleen maar grotere vormen aannemen. Hij nam in de laatste minuten van de warming-up, tussendoor rustig de bal even onder beide voeten rollend, de tijd om even te kijken of hij wat bekenden kon vinden in het publiek. ,,Ik wist dat er een aantal familieleden en bekenden zaten.”
In de catacomben was er naderhand gek genoeg geen tijd om toch weer gespannen te geraken. ,,Dat duurde even omdat de tape van twee van onze spelers niet goed zat, dus wij moesten langer wachten, terwijl Ajax en de scheidsrechter al klaar stonden. Eigenlijk was er dus niet veel tijd om rond te kijken voor we het veld opgingen. Maar het ziet er allemaal mooi uit en als je die trap op gaat, dan hoor je de liedjes wel die ze altijd laten horen.”
,,Ik deed eigenlijk wat ik anders ook doe, ik kijk wel gewoon om me heen, het stadion in, naar het publiek. Ik probeer niet te serieus het veld op te gaan, dat past niet bij mij.” Vooraf werd gedacht dat Hakim Ziyech in zijn buurt zou spelen, maar in de praktijk was het anders. ,,We hadden uiteraard een bepaalde tactiek, verdedigend moesten we compact spelen, dicht bij elkaar. Dat betekent veel lopen, veel kantelen. Het was meer Alvarez die bij mij in de buurt was. Vanaf het begin zat ik er lekker in. Woudenberg en ik hielden regelmatig een aanval van Ajax tegen en zelf kon ik aan de bal ook de dingen doen die ik wilde doen.”
Met de pressing van Ajax werd zijn handelingssnelheid op het hoogste niveau meteen getest. ,,Ik dacht ook dat ze de bal wel vaker van me af zouden pakken, de trainer had ook vooraf gezegd dat Ajax ‘m meteen wilde heroveren. Maar dat viel me mee. Misschien handelde ik wel sneller omdat ik wist dat dat moest.” Dat was absoluut het geval.
,,We voetbalden er een paar keer goed onderuit en als je zelf lekker gaat voetballen, krijg je nóg meer vertrouwen.” Hij hád twee assists achter zijn naam kunnen krijgen. Hád, want de fluwelen dieptepass op de vertrokken spits Odgaard werd wel in een doelpunt omgezet door de Scandinaviër, maar toen de scheids nadien de VAR raadpleegde, ging het Friese feest niet door. Vlak voordat Veerman de bal oppikte, zou Woudenberg een overtreding hebben begaan op Veltman. ,,Tuurlijk had ik een mooi gevoel toen de bal erin ging, maar ergens in m’n achterhoofd dacht ik toen ik naar de juichende medespelers liep ‘het kan nog wel eens dat-ie wordt afgekeurd’.”

‘Promes wilde me
wel een zaag geven,
want hij moest de
hele tijd achter
me aan lopen, zei hij’

Even later verzond hij nog eens een dieptebal met de juiste snelheid voor Mitchell van Bergen, maar die kon Onana niet verontrusten. En zo waren er nog een aantal momenten waarop Veerman zich meteen een volwaardige eredivisiespeler toonde, die iets extra’s heeft, die verschil kan maken, ook op dit niveau. Onder druk van Alvarez in zijn rug durfde hij gewoon de bal aan doelman Hahn te vragen, draaide weg en verlegde het spel. Dat deed hij naderhand nog enkele keren, met achteloze passes over de hele. Zelfs toen de lange en sterk ogende Mexicaan het op duelkracht wilde winnen, bleef de Volendammer overeind, om vervolgens gewoon de bal op een medespeler in te passen.
Slechts in verdedigend opzicht viel een moment van onachtzaamheid te ontwaren, toen hij bij de korte corner werd verrast door Ziyech en Promes. ,,Die zag ik inderdaad even niet aankomen.” Diezelfde Promes had een verkapt compliment voor Veerman, tijdens de wedstrijd. ,,Dat ik moest stoppen met dat dribbelen, zei hij. Hij wilde me wel een zaag geven, want hij moest de hele tijd achter me aan lopen.”
In de tweede helft was er ook zo’n moment van het al wegdraaien bij de aanname, de zogenaamde vertraging én versnelling bij de dribbel en de pass, die Odgaard dat keer niet zou bereiken. Bij een vrije trap even buiten de zestien was er geen discussie. Veerman mocht voorgeven, maar het leidde niet tot doelgevaar.
Ajax draaide nog wat beter en fabriceerde nog eens een verrassende corner. De Volendamse middenvelder probeerde iets te repareren, maar kon een tegengoal niet voorkomen. ,,En ik kon echt genieten van de tweede goal van Tagliafico (prachtige volley, hangend in de lucht, red.). Als je dat kunt, ben je echt een atleet. En die Martinez, die was écht goed.” Veerman zelf overbrugde ook enkele keren een grote afstand om bij een counter te ondersteunen en te loeren op een kans. ,,Maar ze zagen me niet.”
In de 84e minuut werd hij naar de kant gehaald. ,,Zat ik tussen de twee reservekeepers, dan praat je over de wedstrijd en kijk je nog even goed om je heen.” Hij had nog over. ,,Qua conditie zit het heel goed. Wat we bij FC Volendam in de afgelopen tweeënhalve maand hebben gedaan, dat heeft mij enorm geholpen, dat is écht goed voor me geweest. Eigenlijk is dat voor mij een inhaalrace geweest. Nu kwam ik heel anders binnen bij Heerenveen dan voorheen het geval zou zijn geweest.”
Dát en de natuurlijke wijze waarop hij zich als een stilist manifesteerde, in zijn eerste grote eredivisiewedstrijd, dat was ook anderen opgevallen. Commentatoren en oud-voetballers van de livezenders spraken van een absolute

‘Veerman, hier
kom ik voor
naar het stadion’

aanwinst voor het Nederlands voetbal. ,,En in de catacomben kwam ik Ajax-speler Carel Eiting na afloop tegen, met hem ik nog bij Oranje Onder 19 gespeeld. ‘Veerman, hiervoor kom ik naar het stadion’, zei hij. En Donny van den Beek – we komen bij dezelfde fysio – gaf ook complimenten.”
Direct na het laatste fluitsignaal, toen de Heerenveen-spelers het meegereisde publiek hadden bedankt en richting kleedkamer liepen, dook Veerman nog even – over de boarding heen – het publiek in. ,,Ik zag mijn oom, tante en mijn neefje. Hij was voor het eerst in het Ajax-stadion en wilde wel op de foto. Moest ik eerst langs wat Ajax-supporters. Veel jeugd en die wilden allemaal een high five en ook m’n shirt, maar die had ik al aan iemand anders beloofd.”
24 uur eerder werden zijn briljante ingevingen nog gemist tegen FC Dordrecht. In plaats daarvan stond hij een etmaal later in een veel groter theater, omringd door spelers van wereldfaam. En Joey Veerman misstond niet. Sterker nog, hij oogde onbevangen, zelfverzekerd, keek over de bal heen, streelde die bal ondertussen, scande in no-time de situatieschets van zijn omgeving, dichtbij en ver weg. En legde de bal waar hij en zijn medespelers die bal wilden hebben. Hij speelde met de flair van een Ajacied. Zelfs met uitzonderlijk begaafde trekjes van een Ajax-speler die van de zomer vertrok naar… Barcelona.
Bij het vallen van de nacht, nadat de Heerenveen-bus in Friesland was leeggestroomd en hij zijn ploeggenoten gedag had gezegd, sjeesde er dan ook een jongetje in een grote auto over de Afsluitdijk, terug naar Volendam. Hardop, nagenietend. ,,Ik heb het hele album met alle mooie liedjes van Jan Smit aangezet, op z’n hardst. Kon ik mooi meezingen. Ik zat tenslotte toch alleen in de auto…”
Afgelopen maandag meldde hij zich weer in Heerenveen, maar niet alleen. Zijn appartementje werd ingericht. ,,De club wilde wel graag dat ik dicht bij kwam wonen, dat werd me aangeraden. De eerste week ging ik elke dag op en neer en na een late middagtraining heeft dat eigenlijk weinig zin, dan was de dag al bijna om. En steeds in een hotel, dat gaat ook tegenstaan. M’n moeder, m’n bap, oma en zus zijn meegekomen om te helpen, ik moest trainen, dus ik had geen tijd. Ze hebben het samen ingericht. Hier voel ik me goed bij. Voor de dag dat we vrij hebben rijd ik na de middagtraining naar Volendam. Ik zit hier goed. Dit is geweldig. Ik ben nog steeds een beetje aan het nagenieten.”

Joey Veerman heeft – tussen de Ajacieden Ziyech en Martinez – een pass verstuurd namens Heerenveen. Foto Mustafa Gumussu