Vandaag zijn we gesloten.

All posts by De redactie

Toch nog overnachten in tenten met het Slobbelandkamp

Donderdag was de slotdag van het Slobbelandkamp. Overdag was er een speurtocht en spellencircuit in Marken, waar de jongeren met de boot naar toe waren gegaan. Om 19.00 uur ging het slotfeest van start op het Slobbelandterrein.

 

Gelukkig stopte het ’s avonds met regenen, zodat het avondprogramma op het kamp afgewerkt kon worden. Door Leon Smit en Francisca van Vlaanderen werden de prijzen uitgereikt. Eerst van de eerste twee teams van het trefbaltoernooi en daarna de jongens- en meidenploegen die de meeste punten hadden gehaald met de spellen.

Na de prijsuitreiking waren er ook nog enkele optredens, waarbij het spits werd afgebeten door Kees Tuijp (Peppino) die zijn kermishits zong. Er werd door de kinderen geslapen in de tenten als afsluiting van de geslaagde kampweek.

Fotogalerij

Laserschieten en limbodansen op Waterdamkamp

Donderdagavond was het slot van het Waterdamkamp eerst in sporthal De Seinpaal te doen. In groepen konden de bijna 200 deelnemende jongens en meiden aan het kamp deelnemen aan een spannende activiteit, namelijk laserschieten.

 

De helft van de sporthal was vol met obstakels geplaatst waarachter de jongeren konden schuilen om de laserstralen te ontlopen. Dit was echt kicken geblazen. In de andere helft van de zaal was er limbodansen.

Eerst kregen de jongeren trommelles en daarna was het dansend onder het lint door. Als slot waren er op het veld tussen de tenten optredens van enkele artiesten en het nachtspel. Ondanks de regen was het avontuurlijke Waterdamkamp weer super geslaagd.

Fotogalerij

Nick Sier de eerste mascotte in het nieuwe seizoen

De 6-jarige Nick Sier, die woont in de Brederodestraat, was vrijdagavond de eerste mascotte van FC Volendam in het nieuwe seizoen. Ook zijn ouders Jan en Gerie Sier en zus Anne, die haar vriendin Emily Braan had meegenomen, waren in het Kras-stadion aanwezig.

 

De mascotte trapte een balletje mee met de wisselspelers en liep samen met arbiter M. van den Kerkhof het veld op, waarbij de wedstrijdbal werd opgepakt en Nick meehielp met de toss. Na de met 4-0 gewonnen wedstrijd huldigde Nick Sier de ‘Man of the Match’ Jari Vlak.

Hij kreeg een bos bloemen van Ron Bloemenweelde en een dinerbon van Café De Dijk aangeboden. Nick, die voetbalt in de mini’s van de RKAV Volendam, ging ook op de foto met Joey Veerman, zijn favoriete speler van Volendam. De beste voetballer ter wereld vindt hij Messi.

Fotogalerij

Topvermaak met Waterspelen op Slobbelandkamp

Woensdagmorgen scheen gelukkig weer eens de zon. Dat betekende dat de geplande waterspellen op het Slobbelandkamp door konden gaan. Eerst werd er om 9 uur trefbal gespeeld in de Steven van Dorpelhal.

 

Op het terrein van Recreatiecentrum Slobbeland waren allemaal luchtkussens en opblaasbare spellen en stormbanen geplaatst. Hier konden de jongens en meisjes naar hartenlust deelnemen aan de waterspelen en zo punten vergaren voor de Slobbeland-bokaal.

Om het kwartier werd gewisseld van spel, zodat de kinderen aan alle spellen deel konden nemen. Tussendoor werden de Slobbelandkampers verrast met bollenbuisjes, die door drie moeders in de grote partytent gebakken werden. Woensdag was er zo topvermaak op het Slobbeland.

Fotogalerij

Avontuurlijke spellen op het Waterdamkamp

De 198 jongens en meiden die op zwembad De Waterdam het Waterdamkamp beleven, hadden woensdag een topdag. De zon ging schijnen en ’s middags was er een aangename temperatuur. Door Avontuurlijk Volendam waren verschillende attractieve spellen opgezet voor de jeugd.

 

Er was waterskiën in het grote zwembassin. Een levensgroot tafelvoetbalspel. Vlotten werden door de kinderen gemaakt met tonnen, balken en touw waarmee op de vijver gevaren werd. Er stond een groot klimtoestel en de groepen konden elkaar beschieten met pijl en boog.

Stootvoetbal was er op de speelweide met de jongeren die in grote ballen klommen. Dat zorgde voor de nodige hilariteit. Tussen de spellen door werden de jongens en meiden getrakteerd op ranja en chips. Ze beleefden een sportieve en avontuurlijke topdag.

Fotogalerij

Michèle Pruiken Thuiszorg Nederland bezorgt zieke mensen nieuw gevoel van kracht n

De helende werking van haar

Je komt er niet voor je plezier. Misschien is het zelfs beter als je nog nooit van Pruiken Thuiszorg Nederland hebt gehoord. Toch helpen eigenaresse Michèle Reijnen-Häcker en haar medewerkers al 25 jaar lang mensen door heel Nederland aan prachtige haarwerken. Vijf jaar geleden vestigde de van oorsprong Amsterdamse pruikenmaakster zich in Volendam en sindsdien wordt haar salon aan huis ook goed bezocht.
Door Leonie Veerman

Tegenover een ruime kaptafel staan een aantal pruiken uitgestald op dummy’s. Verder lijkt het bij binnenkomst alsof je een willekeurige kapperssalon binnenstapt. Toch is het werk dat Michèle doet niet te vergelijken met dat van een normale kapper. Het maken van een prothese of pruik is een nauwkeurige en tijdrovende klus. ,,Het vergt bovendien een groot ruimtelijk inzicht”, vertelt Michèle. ,,Het grootste verschil zit hem echter in de sociale omstandigheden waarin ik werk. Die zijn heel anders dan bij een normaal kappersbezoek.”
,,Wie bij mij op de kappersstoel belandt heeft zijn of haar eigen haar verloren.” Michèle is even stil. ,,Vergis je niet. Dat heeft een grote emotionele impact op mensen. Bovendien zijn veel van mijn klanten erg ziek. Het mooie van mijn werk is dat ik hen onder deze moeilijke omstandigheden iets moois kan meegeven. In de vorm van haar probeer ik het verdriet om te polariseren naar blijdschap.”
,,Voor Michèle neemt dit therapeutische aspect van haar vak een zeer belangrijke plaats in. ,,Ik geloof dat je met het uiterlijk ook het innerlijke positief kan beïnvloeden. Misschien denken veel mensen dat een pruik alleen maar een fijn hulpmiddel is om je ziekte mee te verbloemen, maar een pruik kan veel meer zijn dan dat. Als pruikenmaker wil ik er voor zorgen dat het zelfbeeld van mijn klanten heelt.”

‘Een pruik is niet
alleen een fijn hulpmiddel
om je ziekte mee
te verbloemen;
ik wil er voor zorgen
dat het zelfbeeld
van mijn klanten heelt’

Klanten die hun haar verloren hebben door chemo behandelingen of bestraling, hebben een hele hoop te verduren gehad voordat ze bij Michèle op de stoel belanden. Het moment dat ze voor de spiegel plaatsnemen, is dan vaak zeer heftig. Michèle: ,,Op dat moment worden ze op een directe en meedogenloze manier geconfronteerd met hun ziekte. In de klinische omgeving van het ziekenhuis is alles gericht op het bestrijden van de ziekte, maar hier zitten ze in een alledaagse omgeving voor een spiegel en wordt opeens duidelijk dat je niet meer de gezonde en zorgeloze persoon bent die je altijd was. Voor die mensen is het belangrijk om weer een stukje van hun oude ik terug te krijgen.”
Sommige klanten van Michèle zijn hun haar voorgoed verloren. Bijvoorbeeld door een aandoening als Alopecia Lichen Plano Pilaris, waarbij de haarzakjes kunnen verstenen. ,,Dan geldt vaak een heel ander soort verdriet”, vertelt Michèle. ,,Dit is een psychologische klap die een grote hap uit de eigenwaarde kan nemen. Met deze klanten probeer ik samen een pruik te ontwerpen die een hernieuwd gevoel van kracht uitstraalt. Zodat ze met opgeheven hoofd de deur uitlopen en weer trots kunnen zijn op wie ze zijn.”
Michèle ziet haar vak als een combinatie van maatschappelijk werk, zorgverlening en haarwerk. ,,Het is echt een heftig traject waarbij sommigen klanten ook veel emotionele steun nodig hebben. Wanneer de pruik eenmaal af is en wordt opgezet, zit er iemand anders voor de spiegel. Met deze nieuwe identiteit wordt de ziekte een stukje naar de achtergrond geplaatst. Die ‘nieuwe ik’ is iets waar mijn klanten erg veel kracht uit kunnen putten. Daar ben ik iedere dag weer trots op. In zekere zin kan ik het ‘donkere’ van de ziekte transformeren naar iets ‘lichts’ als mooi haar en een positiever zelfbeeld.”

Samenleving
Michèle werkt voor een zeer uiteenlopende groep mensen. ,,Ik maak haar voor kinderen, ouderen en alles wat daar tussen zit. Ik kom ook over de vloer bij mensen uit alle hoeken van de samenleving. Voor elk van hen probeer ik het perfecte haarwerk te maken. Het is belangrijk dat de pruik volmaakt aansluit bij de gevoelsbeleving en identiteit van de klant. De pruik moet ‘eigen’ voelen, zodat deze zonder belemmeringen wordt gedragen.”

Bij die persoonlijke aanpak moet Michèle rekening houden met een groot aantal factoren. ,,Je kunt een klant niet zomaar een pruik opzetten als een soort harige muts. Dat ziet er niet uit. Elk hoofd heeft wel zeven of acht verschillende maten. Ik neem niet alleen de omvang op, maar bijvoorbeeld ook de maat van voorhoofd naar nek en van oor tot oor. Voor brandslachtoffers waarbij het hoofd gedeeltelijk verbrand is, maak ik vaak een mal van het hoofd, zodat de pruik perfect past. Daarnaast moet ik rekening houden met verschillende haarstructuren Voor kroeshaar hanteer ik bijvoorbeeld een heel andere techniek dan bij fijn haar.”
Michèle maakt zowel pruiken van synthetisch haar, als pruiken van echt haar. Voor de meeste mensen lijkt een pruik van echt haar misschien de beste optie, maar dit is volgens Michèle lang niet altijd het geval. ,,Iedere persoon en situatie vraagt om een ander soort pruik. Als er sprake is van haaruitval door chemotherapie of bestraling adviseer ik altijd het liefst een synthetische pruik. Bij het ondergaan van dergelijke heftige behandelingen is de hoofdhuid vaak te gevoelig voor echt haar. Bij chemotherapie is het transpiratievocht bovendien verontreinigd door medicijnen. Pruiken van echt haar kunnen daardoor beschadigd raken. Bovendien is het dan belangrijk de hoofdhuid goed schoon te houden. Een voordeel van een synthetische pruik is dat deze iedere dag gewassen kan worden.”
Michèle leerde het vak van haar vader, een topkapper en haarwerker die ook haarprotheses en pruiken maakt. ,,Je zou het nu niet meer zeggen maar eigenlijk was het pruiken maken een typisch mannenberoep. Vroeger droegen vooral notabele heren pruiken, die traditie zag je nog lang terugkomen in de rechtbank. De kennis van de pruikenmaker ging dan over van man op man. En in mijn geval gelukkig uiteindelijk op vrouw.”

‘Ik noem het
altijd ‘bezield
haar maken’’

De manier waarop Michèle haar vak uitoefent verschilt nogal van hoe de mannen in haar vak te werk gaan. ,,Ik noem het altijd ‘bezield haar maken’. Niet alleen de persoonlijke aanpak die ik erop nahoud is uniek te noemen, ook de intenties die ik hanteer. Het pruiken maken is een zeer specialistisch beroep en daar hoort ook de juiste maatschappelijke verantwoordelijkheid bij.”
Michèle vindt dat iedereen een goede pruik verdient. ,,Dat is mijn kracht: wat je budget ook is, ik kan een goed haarwerk voor je maken. Met mijn technische ervaring kan ik ook van standaard haarwerk maatwerk maken. zodat ook voor mensen met een lichtere portemonnee een prachtig resultaat mogelijk is. Ik ben officieel erkend als landelijke zorgverlener dus met een verwijzing van de huisarts kom je bij alle verzekeringsmaatschappijen in aanmerking voor een vergoeding. De hoogte daarvan is natuurlijk afhankelijk van het verzekeringspakket, maar bij sommige kom je al een heel eind.”
Pruiken Thuiszorg Nederland groeide in de loop der jaren uit tot een flinke organisatie met een groot aantal medewerkers. Ook Michèle’s man is actief in het bedrijf. ,,Zonder hem zou ik nooit zover gekomen zijn”, zegt Michèle. “Hij is het stille type dat vaak op de achtergrond blijft, maar ondertussen is hij een onmisbare schakel in het geheel. Hij regelt eigenlijk alles, met name op logistiek gebied heeft hij ervoor kunnen zorgen dat het bedrijf kon blijven groeien.”
Zoals de naam al doet vermoeden vond de dienstverlening van Pruiken Thuiszorg Nederland in eerste instantie plaats bij klanten thuis. ,,In hun vertrouwde omgeving voelen mensen zich het meest op hun gemak, met name als ze ziek zijn.” Jarenlang reisde Michèle heel Nederland af om haar klanten te bezoeken, totdat ze vijf jaar geleden neerstreek in Volendam. ,,Ik had hier al verscheidene klanten, en op een dag suggereerde een van hen dat ik hier moest komen wonen. ‘Omdat ik hier hoorde’ zei ze. Ze had het perfecte huis al voor me gevonden.”
In eerste instantie wuifde Michèle de opmerking weg, maar uiteindelijk plande ze een bezichtiging in. ,,Zodra ik het huis zag was ik verkocht”, verteld Michèle. ,,Ik kocht het, en daar heb ik nooit spijt van gehad. Ik wil nooit meer weg hier.”

Atelier
De garage van het nieuwe huis in Volendam werd omgebouwd tot atelier. ,,Uiteraard kom ik ook nog steeds bij klanten thuis als ze dat liever hebben, maar ik merk dat er ook veel mensen zijn die het prettig vinden om hier langs te komen. Ik had nooit verwacht dat het atelier zo populair zou worden. Ik ontvang hier ook geregeld mensen uit de verre uithoeken van Nederland. Dan maken ze er een uitje van, inclusief overnachting.”
Het thuiswerken bevalt Michèle prima. ,,Ik word wat ouder en merk dat ik het prettig vind om niet meer elke dag onderweg te zijn. De nieuwe vorm van werken is weer een nieuw begin om je zelf weer opnieuw uit te vinden. Dat geeft weer energie en nieuwe kansen. Ik merk dat ik volwassener ben geworden en meer tot de essentie ben gekomen van mijn vak en nog beter wil worden.”
Dat Michèle in een dorp als Volendam is beland kan bijna geen toeval zijn. ,,Haarverlies heeft hier toch net iets meer impact op mensen dan ergens anders in Nederland”, vertelt ze. ,,Als je zonder haar de deur uit moet, is dat heftig, maar in een grote stad als Amsterdam ben je overwegend anoniem. Je kunt je voorstellen dat het voor iemand die hier zonder haar door Deen loopt ronduit verschrikkelijk is. In zo’n hechte gemeenschap als deze voel je je al snel bekeken.. Als je je zwak voelt kan dit je echt onzeker maken.. Een goede pruik kan in zo’n geval een wereld van verschil maken.” En Michèle garandeert: ,,Een pruik die ik maak zal niemand opvallen.”
Toch is het ook juist die hechte gemeenschap in Volendam die Michèle erg aanspreekt. ,,Ik vind het prachtig om te zien hoeveel zorg mensen hier voor elkaar dragen. Er is heel veel warmte voor elkaar in moeilijke tijden.” Ook richting Michèle zelf overigens: ,,Mijn klanten zijn me hier zo dankbaar. Ik word overladen door dikke koeken.”

Indrukwekkende verhalen
Achter iedere pruik die Michèle maakt schuilt een indrukwekkend verhaal. Sinds een aantal jaren heeft Pruiken Thuiszorg Nederland ook een Facebookpagina. Michèle: ,,Dit is een bijzonder platform geworden waarop klanten kunnen vertellen over hun pruik en wat deze voor hen betekent. Voor veel klanten is dit een dappere stap, het moment waarop ze zichzelf weer trots durven laten zien aan de buitenwereld. We hadden nooit verwacht dat de posts zoveel positieve reacties zouden opleveren. Al die likes en mooie reacties geven de klant weer erg veel positiviteit en kracht.”

Winactie:
Maak kans één van de 10 feestelijke rood-wit-blauwpruiken voor kermis!
Mail ‘Kermispruik’ naar info@pruikenthuiszorg.nl of like en share Pruikenthuiszorg Nederland op Facebook
Om haar 25-jarig bestaan van Pruiken Thuiszorg Nederland te vieren organiseert Michèle een winactie. Michèle: „Mijn klantenbestand is natuurlijk erg selectief. De pruiken en haarwerken die ik maak heb je eigenlijk alleen nodig bij haarverlies en kaalheid Toch wilde ik graag iets feestelijks organiseren. Ik bedacht me dat kermis voor de deur staat. Dat is natuurlijk hét moment waarop iedereen een pruik kan dragen.”
“Ik geef tien prachtige rood-wit-blauwe kermispruiken weg. Het zijn echte theaterpruiken, dus kwalitatief zijn ze in feite beter dan reguliere feestpruiken. Ze staan niet alleen erg feestelijk maar ook mooi! Om kans te maken op één van deze leuke pruiken hoe je alleen maar een mailtje te sturen naar info@pruikenthuiszorg.nl., of like en share ons op Facebook met een leuke reactie.”
In de week vóór kermis worden alle winnaars bekend gemaakt.

Fotogalerij

Twee topformaties traden op in Café De Dijk

De muziekliefhebbers kwamen volop aan hun trekken donderdagavond. In Café De Dijk traden twee topformaties op. Als eerste stond het trio KeNiJa (Cees Veerman, Nick Schilder en Jan Schilder) op het podium in de bomvolle kroeg.

 

Zij zorgden voor een topsfeertje. Toen het ’s avonds stopte met regenen werd het drukker en drukker op de dijk. Om 21.30 uur was het de beurt aan de formatie Cocktail Johnny and the Cadillacs om het uitgaanspubliek te vermaken.

Met zang van Jan Dulles werd het een topoptreden met de festiviteiten van de derde week van de bouwvak.

Fotogalerij

FC Volendam doet aan klantenbinding

Het was voor de supporters vrijdagavond in het Kras-stadion genieten geblazen. FC Volendam speelde een prima eerste thuiswedstrijd in het nieuwe seizoen tegen Roda JC. De Limburgers begonnen sterk aan de wedstrijd, maar FC Volendam kreeg steeds meer grip op het spel.

 

Een schot van Noah Fadiga ging via de buitenkant lat naast. De ban werd door spits Zakaria El Azzouzi gebroken. In de 19e minuut schoot hij fraai de 1-0 in de touwen. Met een kopbal van Jari Vlak en een boogbal van Nick Doodeman werd de 3-0 ruststand bereikt.

Ook na de pauze bleef FC Volendam heer en meester en kreeg vele goede kansen. Vlak voor tijd bepaalde invaller Martijn Kaars de eindstand op 4-0. Een dikverdiende zege voor FC Volendam.

Fotogalerij

Vrouwenquiz met 180 deelneemsters

Dinsdagavond was er geen man te bekennen in bar De Molen en Café De Dijk. De twee kroegen werden bevolkt door in totaal liefst 180 dames. Hier vond namelijk een Vrouwenquiz plaats, die door Kim Plat was opgezet. Zij werd hierbij geassisteerd door Mariska Tuijp (van YourTravel) en Roos Koning.

 

Om 17.30 uur ging dit vrouwenevenement van start met een lekker driegangenmenu. Nadat de dames zich hieraan tegoed hadden gedaan, ging om 19.30 uur de quiz van start. Voor de twee kroegen was een podium opgebouwd, waarop Kim Plat, heen en weer lopend, de vragen stelde.

Er stonden 10 vragenrondes op het programma en in de pauze was er een wijnproeverij. Met de quiz konden de dames een reischeque van YourTravel winnen en verder mooie prijzen van de Escape Room, Café De Dijk en Bar De Molen. De meer dan geslaagde avond duurde tot 23.00 uur.

Fotogalerij

‘Succes is niet meer af te meten aan het aantal albums dat je verkoopt’ n

Muzikant in hart en nieren

Volgens de overlevering is hij de enige Volendammer die ooit op zowel Pinkpop als Lowlands heeft opgetreden. Toch durft Niels de Wit dat zelf in twijfel te trekken. ,,Volgens mij heb ik nog een neefje die DJ is. Hij heeft ook op Pinkpop of Lowlands opgetreden, maar allebei, ik weet het niet zeker.”
Door Jan Koning

Het tekent de bescheidenheid van de in Hoorn woonachtige muzikant, die furore maakte in de punkscène. Een scène waarin hij verzeild raakte toen hij naar school ging in Hoorn. ,,Vanaf mijn twaalfde ging ik naar het Werenfridus en vanaf mijn vijftiende was ik eigenlijk ieder weekend in Hoorn te vinden. Ik had niet veel met Volendam en ging er op mijn 22e ook helemaal weg.” Hoewel hij dus weinig met het Volendamse had, heeft hij nog wel een aantal leuke herinneringen. De meeste hiervan gaan uiteraard over muziek. ,,Mijn broer Martijn en ik ramden nog voor we een instrument konden bespelen al op potten en pannen om maar muziek te maken. Gaandeweg vormden we een soort van echte band. Toen ik twaalf was – Martijn was negen – namen we ons eerste plaatje op. We traden zelfs op in het voorprogramma van BZN. We hadden ze gebeld of we in het voorprogramma even mochten spelen en dat vonden ze goed. Een prachtige ervaring.”

‘Renden we zo snel
mogelijk met onze
apparatuur onder
onze armen naar
de toerbus,
hopende dat ze die
niet hadden gesloopt’

De multi-instrumentalist is op heel jonge leeftijd al wars van het spelen van covers. Hij komt daarom uitermate goed tot zijn recht in de punkscène in Amsterdam en Rotterdam. ,,In de punk ging het over je eigen ding doen. Je kon jezelf uitleven en je eigen stijl ontdekken. Ik nam wat demo’s op met een ouderwetse bandrecorder. Speelde alle instrumenten zelf in. Dat heeft er altijd al ingezeten.” Het duurt even voor de geboren Volendammer een band om zich heen verzameld, maar het lukt hem uiteindelijk toch. ,,Mijn eerste band heette Gepøpel. Daar hebben een plaat mee opgenomen waar we vervolgens mee gingen toeren. In de tijd dat ik in de punkscène terecht kwam, was het nog heel bijzonder als je je eigen plaat maakte. We verkochten zo maar 1000 exemplaren en daar maten we ons succes op af. Tegenwoordig is dat niet meer mogelijk. Elk bandje – of wannabe – neemt een plaat op en streamt die. De muziekwereld is helemaal overspoeld door matige, eenheidsworsten. Iedere week wordt er weer een ander bandje gehyped. Die gaat langs bij De Wereld Draait Door, mag een paar keer her en der optreden en verdwijnt vervolgens weer van de radar.”
Hoewel De Wit niet rijk is geworden van de muziek, is hij wel rijk aan herinneringen. ,,We speelden met de band Vernon Walters in Baskenland in kraakpanden waar de stroom werd afgetapt van een lantaarnpaal of bij de buren. Tijdens een ander optreden in Hoorn gingen – terwijl wij speelden – demonstranten buiten op de vuist met de politie. Dan renden we zo snel mogelijk met onze apparatuur onder onze armen naar de toerbus. Hopende dat ze die niet hadden gesloopt.”
Niels is dus een zogeheten multi-instrumentalist, maar legde zich al snel toe op de gitaar. ,,Dit was omdat ik in de bands die ik oprichten eigenlijk altijd ook de zang voor mijn rekening nam. Als het al een keer gebeurde dat ik een ander instrument oppakte om in te vallen bij een band, werd deze prompt wereldberoemd”, lacht hij. Hij bedoelt hiermee uiteraard de legendarische band Johan. ,,Ze moesten een optreden verzorgen voor het platenlabel. Na afloop zei de platenbaas dat ze wel een album mochten opnemen, maar dan moesten ze wel een andere bassist vinden. Een van de bandleden was mijn kamergenoot en die zei, ‘dan vraag ik Niels wel’. Dus werd er een nieuwe afspraak gemaakt en na het optreden, zei het label direct, ‘Ja, nu mogen jullie een plaat maken.’ Het titelloze debuutalbum van Johan, met daarop de hitsingle Everybody Knows en het door Niels ingezongen Back To School, wordt een voorbode voor het komende succes. Met de formatie toert hij als bassist door heel Europa en zelfs in de Verenigde Staten. ,,Ik ben eigenlijk altijd hobbymuzikant geweest. Alleen in de tijd bij de band Johan was ik fulltime muzikant. Het begon allemaal heel veelbelovend en het debuutalbum, waar ik veel voor heb meegeschreven, werd goed opgepakt.”
Na de release van het album is er belangstelling vanuit Amerika. Niels doet er heel luchtig over. ,,Om eerlijk te zijn, was ik al van plan om de band te verlaten. Het boterde niet zo lekker, we maakten geen nieuwe muziek en ik was er wel klaar mee. Toen kwam Amerika ineens op ons pad. Dat was uiteraard geweldig. Daar hebben we toch twee leuke tours aan over gehouden. Dat anderhalf jaar leefden we ook echt van de muziek. Het begon allemaal heel veelbelovend en er was zelfs interesse vanuit het grote platenlabel Sire Records dat ook platen van Madonna, Talking Heads en The Ramones uit heeft gebracht. Uiteindelijk zijn we uit elkaar gespat om allerlei verschillende redenen. De deal met Sire ging niet door, we namen geen nieuw werk meer en ga zo maar door.”

‘Het boterde niet zo lekker,
we maakten geen nieuwe muziek
en ik was er wel
klaar mee; toen kwam Amerika
ineens op ons pad’

Jaren later zal het album Pergola de band Johan een cultstatus opleveren. Hoewel De Wit geen onderdeel meer is van de band schreef hij wel mee aan twee nummers op het album. ,,De titelsong Pergola en zeker de helft van Tumble and Fall. Niet de minste nummers, inderdaad”, lacht de geboren Volendammer die al decennia in Hoorn woont. ,,Ik heb er helaas niets aan overgehouden, want de rechten staan op naam van Jacob (de Greeuw, zanger Johan, red.). Daar doe ik ook niet moeilijk over.”
Om het tegenwoordig te maken als échte band is volgens Niels gewoon ontzettend moeilijk. ,,Wij zijn met The Burghers nergens op de Nederlandse mainstream radiostations te horen, maar worden wel gedraaid op de BBC in Engeland. Dat is toch vrij bijzonder.”
Moeilijk of niet, The Burghers hebben gewoon weer een plaat uitgebracht. Op vinyl welteverstaan. ,,Van vinyl is bekend dat het meer dan 100 jaar meegaat. Ik hoop dan ook dat iemand ons album over een jaar of 25 of 125 vindt in de bak van een tweedehands platenzaak. Dat-ie het thuis beluisterd en denkt, dit is goed! Ik maak namelijk geen muziek voor vluchtig succes. Ik maak muziek voor hopelijk de eeuwigheid.”

Fotogalerij

× Hoe kan ik je helpen?