Expeditie Haal Die Paal
Het vlootje van Vereniging Behoud de Volendammer Botters is vorig jaar uitgebreid met de stalen kwak VD54. Daarvan moest de mast helaas worden afgekeurd, vanwege grote rotte plekken. Dus er moet een nieuwe mast komen. Zo’n kwakkemast is ruim 17 meter lang en onderaan 38 cm dik. De vereniging kreeg een paar weken terug een tip, dat in Den Helder een dikke tweedehands mast te koop lag van massief douglashout. Deze was afkomstig van de Tecla, een voormalige haringlogger die exclusieve zeilreizen maakt rond de hele wereld. Zij moesten deze amper 7 jaar oude mast noodgedwongen afkeuren, vanwege een slecht plekje bij de top. Aangezien dat plekje ergens op 18 meter hoogte zit, kan er nog steeds een prima kwakkemast uitgehaald worden. Henk de Boer en Aad Donkersloot (nazaat van de bekende Monnikendammer mastenmaker) gingen erop af en de koop was al snel gesloten.
Door Henk de Boer
Daarmee diende het volgende probleem zich aan: hoe krijgen we deze kolossale paal van 1500 kg naar Volendam? Er zijn wel mogelijkheden om dat via wegtransportg te doen, maar het is natuurlijk leuker om hem zelf op te halen met één van de eigen schepen. Schipper Leo Oudhuis durfde dit avontuur aan. Aanvankelijk werd een route bedacht via Medemblik en dan het laatste stuk over binnenwateren, door de kop van Noordholland. Maar bij het naderen van het weekend werden de weerberichten zó gunstig dat Leo besloot om het zeilend te gaan doen, buitenom via Enkhuizen, Den Oever en het Wad. Dennis Kwakman, Ewout Molenaar, Fred Pauel en Mano Mulder vormden de rest van de crew.
Na hun werkweek vertrokken ze vrijdagmiddag om 17.30 met de VD241, eerst richting Enkhuizen. Met een oostenwindje was dit netaan “bezeild” en de sluis werd op tijd gehaald. Van Enkhuizen naar Den Oever was de koers gunstiger, dus alle lappen konden erop. Om 00.30 arriveerden ze daar voor de Stevinsluizen.
Na een korte nachtrust werd zaterdagochtend 6.00 de sluis gepasseerd, het Wad op. Ook hier was de wind weer gunstig, zelfs om tegen de stroom in te zeilen. Om 9.30 was kentering van het tij, vanaf dat moment stroom méé. In Den Helder moest nog even de plaats worden gezocht waar de mast lag, op de voormalige marinebasis Willemsoord. Het Helderse havengebied is best onoverzichtelijk en per abuis werd eerst de verkeerde sluis ingevaren. Uiteindelijk rond 12.00 toch de juiste plek bereikt, waar de paal al klaar lag. Wat een joekel! Ook de heftruck met chauffeur Arie stonden al klaar en het laden aan dek was zo gepiept, Arie deed het vaker.
Nu kon het avontuur echt beginnen! Eerst even testen hoe het schip op de motor vaart met deze lading. De achteruit, dus ook de rem, was minder effectief door het toegenomen gewicht van het schip. Maar al met al viel het niet tegen. Om 14.00 uur draaiden ze de haven van Den Helder weer uit, de Waddenzee op. Zoals voorspeld was de wind inmiddels noordelijk en zwak. Maar toch voldoende om tegen de stroom op te komen. Toen om 15.30 de stoomrichting omdraaide nam de wind toe en ging het ineens hard richting Den Oever. Deze paal wilde gewoon heel graag naar Volendam.
Eenmaal op het IJsselmeer was het spannend, of we de sluis van Enkhuizen nog op tijd gehaald zou worden, vóór de nachtsluiting vanaf 10.00 uur…. niet dus. Maar er was genoeg proviand aan boord, de bemanning was ‘loof’ dus ze hadden er vrede mee.
Na uitgeslapen te hebben tot zondagochtend 8.00 uur, zijn ze de sluis gepasseerd en hebben alvast anderen verenigingsleden gewaarschuwd dat het om 11.30 uur “Onthaal Die Paal” zou worden in Volendam. Ze stonden ongeduldig te wachten op de loswal, om te helpen met het lossen van de mast en het opruimen en klaarmaken van de VD241 voor aankomende verhuurtochtjes. Dankzij de heftruck van het Missiehuis lag de mast al gauw op een karretje, voor transport naar de loods van De Parel, op het Slobbeland. De paal is gehaald, nu wacht nog de uitdaging om er een echte kwakkenmast uit te halen. Dat vergt heel veel meten, afschrijven, zagen en schaven, waarvan later nog verslag zal worden gedaan.
Fotogalerij
