Vandaag zijn we gesloten.

All posts by De redactie

Expositie ‘Kleurrijk Ariën van Waterland’ in de Grote Kerk

De bekende Edamse kunstenares Ariën van Waterland (1934-2017) heeft een aantal mappen met portretten, stadsgezichten en landschappen nagelaten. Deze waren tot voor kort opgeslagen in de kelders van het Edamse Museum.

Een kleine groep vrijwilligers bestaande uit Helma de Vries, Annelies Koning, Tiny Janssens en Jan van Baar heeft nu het initiatief genomen om van deze werken een overzichtstentoonstelling te houden in de Grote Kerk, als een hommage aan deze veelzijdige kunstenares. Onder grote belangstelling vond zaterdagmiddag om 16.00 uur de opening van de expositie plaats. Hierbij werden door Ben Visser enkele boeiende anekdotes over het leven en de werken van Ariën van Waterland verteld.

Fotogalerij

Herfstkleuren aan de bomen

De zomer is weer voorbij en de herfst is op 21 september begonnen. Door de tropische hitte en weinig regen in de zomer, konden veel bomen een deel van de bladeren niet vasthouden. Zo leek het soms wel herfst in juli en augustus, waarbij de straten en grasvelden bezaaid lagen met dorre bladeren.

Nu de herfst is aangebroken kleuren de bladeren in de bomen geel of rood. Een mooi herfstplaatje is in de Schoklandstraat te zien, waar de bladeren aan de bomen het straatbeeld in een gele gloed zetten. Binnen afzienbare tijd zullen de bladeren weer van de bomen vallen.

Fotogalerij

Wooncentrum Veerman viert honderdjarig bestaan, met vierde generatie aan het roer

Van Thames en Sijmen tot Thoom en Sam

Toen Thames Veerman in 1918 begon met het handelen in meubilair, had hij nooit kunnen voorzien dat zijn bedrijf honderd jaar later nog steeds zou bestaan. En hoe. Van generatie op generatie. Inmiddels staat zijn achterkleinzoon Sam Veerman aan het roer van Wooncentrum Veerman, nadat hij het stokje tien jaar geleden overnam van zijn vader Thoom. Het is een unicum in het geschiedenisboek van de familie, die komend weekeinde met alle betrokkenen viert dat het bedrijf al een eeuw lang bestaat. ,,Iedereen is welkom.”

Een rustige woensdagmorgen aan de Julianaweg. Sam Veerman komt lachend aangelopen. Normaal gesproken draagt hij op werkdagen een net pak, maar vandaag wandelt hij in een stoffig zwart T-shirt door de zaak. De reden? ,,We zijn keihard aan het knallen om alles klaar te krijgen voor het Grand Gala van komend weekeinde”, verklaart de 32-jarige ondernemer. ,,Vorig jaar hadden we ongeveer drieduizend bezoekers in drie dagen. Echt waanzinnig. Dit keer proberen we het qua beleving weer te overtreffen, met mooie kortingen, proeverijen, muziek, auto’s, sieraden en kans op luxe prijzen. Het worden hopelijk weer drie gezellige dagen.”
Museum
In het kader van het honderdjarig bestaan hebben Veerman en consorten op de eerste etage een museumpje ingericht. Het ziet er fraai uit. ,,M’n vader heeft vrijwel alles bewaard”, vertelt Sam terwijl hij een oude foto afstoft. ,,We hebben zelfs het oprichtingsdocument uit oktober 1918 gevonden. Daarnaast hangen er afdrukken van oude spaarboekjes, orders uit de eerste jaren, aandelen, foto’s en ga zo maar door. Sommige dingen zijn echt onleesbaar door het handschrift uit die tijd. Maar dat maakt het des te specialer. Je proeft de historie.”

‘We willen altijd meedenken
met de klant; of het nu
om een luxe of
betaalbare inboedel gaat’

Sam is zelf nog druk bezig met het perfectioneren van het ‘Woonhuis van de Toekomst’. Dat wordt vrijdag geopend in de showroom van Wooncentrum Veerman, om klanten een duidelijk beeld te geven van de mogelijkheden die de Volendamse meubelzaak te bieden heeft. Al is de omschrijving ‘meubelzaak’ eigenlijk niet meer van toepassing, haast Sam zich te zeggen. ,,We zijn veel meer dan dat. Vandaar ook dat we dat Woonhuis van de Toekomst hebben gebouwd, samen met onze partners. We doen tegenwoordig namelijk heel veel dingen; van verbouwing en ontwerp tot het leveren van alles wat in een woonhuis is te vinden. We blijven een specialistische meubelzaak, maar die andere tak is in de loop der jaren heel sterk geworden.”
Drempel
Wooncentrum Veerman staat bekend als een bedrijf dat alleen luxe topmerken verkoopt, maar dat betekent niet dat Jan Modaal er niet terecht kan. Integendeel. Dat is namelijk juist iets waar Sam al jarenlang hard voor werkt. Hij wil voor een groot publiek bereikbaar zijn. ,,De positionering en kleur van een meubelstuk bepalen voor een groot deel de uitstraling van jouw woonhuis”, zegt de jonge Volendammer. ,,Daarin willen we altijd meedenken met de klant; of het nu om een luxe of betaalbare inboedel gaat. Bovendien is ons advies ook altijd vrijblijvend. Stel dat je ons plan niets vindt, dan krijg je achteraf geen rekening. Zo houden we onze drempel laag. Al zullen we uiteraard nooit een prijsvechter worden. Daar zijn we het bedrijf ook niet voor.”
Eigenaar
Ondertussen loopt vader Thoom langs. Hij geeft een begroetend knikje. De voormalige eigenaar is nog steeds bijna iedere dag in de zaak te vinden. Hij is al 45 jaar de spin in het web. Hij liet het bedrijf uitgroeien van een lokaal begrip tot een professionele regionale bekendheid. Tien jaar geleden verkocht hij al zijn aandelen aan Sam, die destijds pas 21 jaar was. ,,Ik heb ontzettend veel respect voor mijn vader. Hij speelt een grote rol in de honderd jaar die we bestaan.”
Sam timmert nu zelf aan de weg. ,,Het is niet zo dat ik hier van jongs af aan van droomde”, erkent de huidige eigenaar. ,,Ik werd een beetje voor het blok gezet tijdens mijn laatste stage bij een salesbedrijf. Ik studeerde commerciële economie en kreeg een erg leuke baan aangeboden met mooie doorgroeimogelijkheden. Toen dacht ik: als ik deze aanneem, kom ik waarschijnlijk nooit meer in een ondernemersrol bij Wooncentrum Veerman terecht.”

‘Ik heb ontzettend
veel respect voor mijn vader’

Dat zat hem niet lekker, en dus besloot hij met vader Thoom om de tafel te gaan. ,,We hebben samen besloten om mij hier een jaar lang te laten rondlopen, zonder vaste taak. In die periode mocht ik vooral ontdekken wat ik ervan vond en aanstippen wat volgens mij niet goed ging binnen het bedrijf. Dat vond ik ontzettend leuk. Nadien ben ik in een vaste functie gerold en niet veel later zaten we samen bij de notaris. Mijn vader is vrij zwartwit en zei: wil je het of niet? Nou, toen zijn we het ook maar meteen gaan regelen. Sindsdien ben ik volledig eigenaar.”
Crisis
Sam kende een turbulente start. Vrij snel na de overname volgde namelijk de financiële crisis. En die raakte ook Wooncentrum Veerman. ,,Ik kreeg er geen stress van, maar we moesten hier wel erg creatief zijn om de boel aan de gang te kunnen houden. In die periode hebben we extreem op de kosten gelet. Het sponsoren van lokale verenigingen en stichtingen staat bij ons altijd heel hoog in het vaandel en dat hebben we dan ook zo veel mogelijk in stand gehouden, maar verder waagden we geen grote gokken. We moesten met z’n allen doorbijten.”
In zo’n periode is een loyaal en vast team van levensbelang, zegt Sam. ,,Die mensen hebben een band met het bedrijf, snappen wat er wordt gevraagd en begrijpen dat het tijdens zo’n crisis iets soberder wordt, om er vervolgens sterker uit te komen. Helaas hebben we in die tijd ook afscheid moeten nemen van een aantal collega’s. Dat vond ik het allerergste van die hele crisis. Gelukkig hebben we een deel van die groep daarna weer in de armen kunnen sluiten.”

‘Ik kreeg er geen stress van,
maar we moesten hier wel erg
creatief zijn om de boel
aan de gang te kunnen houden’

In de laatste jaren van de crisis nam Wooncentrum Veerman wel een risico. Sam en consorten besloten de boel flink te verbouwen. ,,Zodat we er op het momentum zouden staan met een zaak die up-to-date en klaar voor de toekomst is. Dat was achteraf gezien een goede keuze.”
Zus Lisanne
Inmiddels draait het bedrijf beter dan ooit en maakt ook Sams zusje Lisanne deel uit van het twintigkoppige team van Wooncentrum Veerman. ,,Ze werkt hier nu twee jaar. We waren op zoek naar versterking in de verkoop en Lisanne had er talent voor. Het functioneert goed tussen ons, we kunnen prima met elkaar overweg. Desondanks weten we ook dat we dit bedrijf nooit samen gaan runnen. We vinden het te risicovol om dat als familieleden te doen.”
Met vader Thoom werkt hij ook nauw samen, maar uiteindelijk hakt de jongste Veerman de knopen door. ,,We kunnen harde woorden tegen elkaar uitspreken en het daar thuis niet meer over hebben. Dat is belangrijk in een zakelijke relatie”, weet Sam. ,,Op dit moment verzorgen we samen de inkoop en we bespreken ook regelmatig onze visie en toekomstplannen. Pa blijft meedraaien zolang hij dat wil. Hij is nu 59 jaar. En voorlopig zie ik hem nog niet thuis zitten…”

Fotogalerij

RKAV Volendam Za 1- SC Feijenoord in het FC Volendam Stadion

Morgen, zaterdag 6 oktober, speelt de RKAV Volendam ZA 1 tegen SC Feijenoord. De wedstrijd wordt gespeeld in het FC Volendam stadion.
Ingang Eikenlaan (bij de Steven van Dorpelhal)
Aanvang 14.30 uur
KAARTVERKOOP AAN DE POORT

Fotogalerij

Ben Keijzer de ‘Baby van de Maand’

Uit de geboortekaartjes die in september gedrukt zijn bij Drukkerij Nivo werd maandag het kaartje getrokken van Ben Keijzer. Hij is het zoontje van Harm Keijzer en Mieke Karregat en zij wonen op de Julianaweg 66.

Ben Keijzer zag het levenslicht op 12 september om 12.13 uur en woog bij de geboorte 4410 gram. Door Bloembinderij Roses & More uit de Burg. van Baarstraat werd een mooi bloemboeket samengesteld voor de trotse moeder Mieke. Uit handen van Esther Sanders van Parfumeriehuis Gerro & Esther in De Stient, kreeg de familie Keijzer een rijkelijk met kadootjes gevulde Pampertaart. Vanaf deze plaats nog onze hartelijke gelukwensen.

Fotogalerij

Schoonveegactie op fietspad door DIRK-team

Dirk van den Broek Volendam neemt ook het initiatief door de ergernis van vele Volendammers aan te pakken en het voortouw te nemen. Het fiets/wandelpad langs de Kathammerzeedijk ligt bezaaid met zwerfafval.

Dit wordt door de fietsers, wandelaars en leerlingen van het DBC klakkeloos op het pad, in de berm en struiken gegooid. Dit tot grote ergernis van velen. Afgelopen zaterdag werd door Dieter Jesich, afdelingsmanager van Dirk van den Broek, een schoonveegactie opgezet. Twee medewerkers van DIRK, Nico van Meerveld en Damiën Jesich, trokken er een uur op uit om met een prikker het vuilnis op te pakken en in een vuilniszak te deponeren. Na een uurtje was het pad weer schoongemaakt.

Fotogalerij

DEEN-bingo in De Meermin in kader van de Nationale Dag van de Ouderen

Door Peter Rosner (bedrijfsleider van DEEN Supermarkt in Edam) en Ria Kok (hoofd caissière) was een leuke activiteit bedacht voor de bewoners van verzorgingshuis De Meermin in Edam. In verband met de Nationale Dag van de Ouderen hadden zij een leuke lokale actie opgezet, namelijk een bingo en tombola in de activiteitenruimte van De Meermin.

Maandagmiddag om 14.30 uur ging de middag van start en de senioren werden verwend met koffie en cake. Daarna ging de bingo van start. De nummers werden door Peter Rosner gedraaid in de bingomolen en hierbij werd hij geassisteerd door Ria Kok die de bingolootjes controleerde en de prijzen uitdeelde. Door DEEN Supermarkt waren enkele mooie prijzen voor de bingo en tombola beschikbaar gesteld.

Fotogalerij

Filantropisch Orkest en De Bühne slaan handen ineen voor knalfeesten in november n

Tientallen muzikanten staan te trappelen

De muziekliefhebbers die er vorig jaar bij waren, tellen al wekenlang af. Over een maand gaat het dan eindelijk weer gebeuren. Dan wordt de volgende editie van het Filantropisch Orkest gehouden, met medewerking van meer dan dertig (!) muzikanten. Op 3, 4, 10 en 11 november gaat het los in De Bühne, de feestzaal boven de AMVO. Het compleet nieuwe repertoire is, net zoals vorig jaar, verrassend. ,,Het blijft bijzonder dat dit mogelijk is in een relatief klein dorp als Volendam”, straalt mede-organisator Aart Bijvoet. Foto’s Filantropisch Orkest 2017

De kaartverkoop gaat goed, zelfs zo goed dat zaterdag 10 november reeds is uitverkocht. ,,Voor de andere dagen zijn er nog kaarten beschikbaar”, vertelt Kees Tol Parre namens de organisatie. ,,Om de bezoeker nog meer te kunnen laten genieten, hebben we dit keer gekozen voor alleen zitplaatsen. Voorin is er een theateropstelling, daarachter lage tafels met stoelen en achterin de zaal hebben we hoge ronde tafels met krukken. Je kunt er ook voor kiezen om een tafel te reserveren, bijvoorbeeld met vrienden, buren, familie of collega’s.”
Blokhuis
Vorig jaar was het Filantropisch Orkest een groot succes, met drie keer een vrijwel uitverkochte zaal. Ook toen stonden er door de avonden heen tientallen verschillende muzikanten op het podium; van mensen uit het korps tot solisten en rockers. Bij veel aanwezigen staat sowieso het nummer Worn Down Piano van de Mark & Clark Band nog op het netvlies. Zelfs popkenner Leo Blokhuis was onder de indruk van de Volendamse cover.
,,Hij kon amper geloven dat het Filantropisch Orkest dit kon presteren”, lacht Bijvoet, terwijl hij een video van het optreden laat zien. ,,Ook dit jaar hebben we weer twee nummers uitgekozen waarvan de grote kenners zeggen dat het schier onmogelijk is om ze live te spelen. Maar ze gaan het gewoon weer flikken. Welke nummers het zijn? Dat houden we nog even geheim.”
Nieuwe muzikanten
Wel komen er sowieso bekende platen van Paul Simon, The Doobie Brothers, Queen, The Beatles, Moody Blues, Cat Stevens, Boston en Pink Floyd aan bod. Net zoals vorig jaar zijn de band en het repertoire grotendeels samengesteld door bassist Ben Kwakman. Het licht en geluid worden verzorgd door Patrick Mühren, John Lansen en Niels Koning en KTS.

‘Ook dit jaar hebben we
weer twee nummers uitgekozen
waarvan de grote kenners zeggen
dat het schier onmogelijk is
om ze live te spelen’

,,Een aantal artiesten dat vorig jaar meedeed, is wegens andere verplichtingen afgehaakt voor de komende editie”, vertelt Kwakman. ,,Voor de huisband lag er dus een schone taak om op zoek te gaan naar nieuwe en verrassende muzikanten. Daarin zijn we volgens mij goed geslaagd. Er staan straks zeven tot acht nieuwe toppers op het podium. We zijn al maandenlang druk aan het repeteren.”
Er wordt in totaal drie uur per avond live muziek gespeeld. ,,Ook Patrick Ursem is er weer bij”, vertelt Bijvoet. ,,Vorig jaar was hij een openbaring. De meeste bezoekers kenden hem als rocker en bassist. Totdat hij opeens nummers van Queen en Boston ging zingen. Iedereen was flabbergasted. Die gast heeft een stem, dat houd je niet voor mogelijk.”
Spektakel
Op zaterdag 3 en 10 november is de aanvang 20.30 uur. Op zondag 4 en 11 november gaat de zaal om 16.00 uur open. Een kaartje kost 25 euro. Voor de bezoekers die er een complete topdag van willen maken, is het ook mogelijk om het concert te combineren met een muzikaal driegangenmenu, samengesteld door de chef-kok van de AMVO. De prijs van dit pakket bedraagt €54,50, inclusief toegangskaart.
,,Het enige wat je daarvoor hoeft te doen, is contact opnemen met de AMVO via 0299 363323”, vertelt Parre. ,,Het mooie van dit evenement is dat het geschikt is voor alle leeftijden. Als je maar van muziek houdt. De Bühne leent zich hier ook perfect voor. De zaal is eigentijds, trendy en veelzijdig. Verder is het geluid goed en de sfeer intiem. Wij verwachten een groot spektakel.”
Kaarten à € 25,- zijn te koop bij Grand Café Charleston en voor de mensen die van buiten de gemeente Edam-Volendam komen te bestellen via de.parre@me.com

Van Schaik wil De Bühne laten sprankelen als nooit tevoren
Jesse van Schaik, bedrijfsleider van restaurant- en partycentrum AMVO, wil De Bühne in de nabije toekomst nog beter tot zijn recht laten komen. De feestzaal werd een aantal jaren geleden omgetoverd tot een trendy onderkomen, met een verhoogd plafond, uitstekend geluid en vele lichteffecten. Van Schaik staat open voor nieuwe ideeën.
,,De zaal is te mooi om niet optimaal te benutten”, vindt Van Schaik. ,,Het is centraal gelegen, voldoet aan alle eisen van de huidige tijd en je hebt niet al te veel mensen nodig om een intieme sfeer te creëren. De zaal is geschikt voor honderd tot vijfhonderd gasten. En of het nu gaat om (bedrijfs)feesten, presentaties, optredens of bruiloften, je kunt hier voor van alles terecht.”
Het optreden van het Filantropisch Orkest is daar een mooi voorbeeld van. ,,Vorig jaar was het echt supergezellig”, weet Van Schaik nog. ,,De Bühne leent zich perfect voor dit soort evenementen. Hopelijk volgen er snel meer.”

Fotogalerij

Vermakelijke kindervoorstelling van “De Circuskoning” in PX

Afgelopen zaterdag en zondag waren er per dag (om 11.00 en 14.00 uur) twee uitvoeringen van de kindervoorstelling “De Circuskoning” in PX. Op het toneel van het Pop- en Cultuurhuis was een circusdecor opgesteld.

De toneelspelers van “Ons Pogen”: John Kwakman (Dé), Gerda Tol, Danny Runderkamp, Gré Schilder, Maret Jonk en Tiny Dekker lieten het publiek weer genieten van prima toneel. De kinderen in de zaal leefden volop mee met dit toneelstuk, waarvan de regie in handen was van Henk Mühren. Verder werden tussen de scènes door vier mooie dansshows opgevoerd door de kinderen van Dans & Training Leeflang. Bij het slotnummer stonden de vier dansgroepen vóór en op het podium, samen met de zes “Ons Pogen”-acteurs.

Fotogalerij

Napraten over een unieke avond

Bijna veertig jaar nadat de zondagamateurs van RKAV Volendam op de Wageningse Berg stuntten tegen toenmalig eerstedivisionist FC Wageningen schreven de zaterdagamateurs historie, ongeacht het resultaat. Een dag na FC Volendam-Willem II vonden meer (dan 2000) dorpelingen de weg naar het RKAV-complex, voor de bekerontmoeting met eredivisionist Vitesse. RKAV Volendam ging viraal, met de FOX-vlog voorafgaand aan de wedstrijd van Nick Tuyp, vanuit zijn Mick-kraan. Met de spraakmakende goal van Nick Tol (pier). Met de verbijstering van een Russische trainer, die steen en been klaagde over de verlichting en het veld waarop nooit gespeeld had mogen worden. Met de ontsnapping (1-2) van spelers die op de loonlijst staan van Vitesse, Chelsea en Real Madrid, tegenover amateurs die nog net geen contributie hoeven te betalen en op de fiets (of zelfs lopend in het geval van Harry Zwarthoed) naar het ‘thuisstadion’ gaan. Dat alles vraagt om een nababbel, van een unieke avond.

Tuurlijk motiveert ‘RKAV Volendam-uit’ anders dan Ajax-thuis. Maar de Arnhemmers brachten wel gewoon elf spelers in het veld die daags eerder in het duel met ADO Den Haag óf speelden, óf op de bank zaten óf waren ingevallen. En Vitesse was spraakmakend in de laatste twee bekeredities. Het werd uitgeschakeld door de amateurs van Swift en minder dan een half jaar geleden werd het bekerwinnaar. En nu stonden die mannen met vette contracten tegenover jongens die gewoon het wekkertje om vijf uur hebben staan om met hun handen aan het werk te gaan. Of in de vis, of als buschauffeur. Een groep Volendamse jongens die het voor elkaar kregen dat zoveel dorpelingen naar de wedstrijd fietsten en in rijen dik langs de lijn stonden te kijken. Oude tijden herleefden. Het kán dus wel.

Het voetbaldier:
‘Misschien wilden zij
met ons shirtje ruilen…’

Twee mannen van naam op de flanken: tweevoudig international Roy Beerens en het Noorse wonderkind Martin Ödegaard, die bij Real Madrid op de loonlijst staat, met Cristiano Ronaldo samen trainde en naar verluidt een ton per week verdient. Maar bijna iedereen praatte na afloop over Wessel Stuyt, afgelopen zomer nog te licht bevonden door FC Volendam, die zich net als de back aan de andere kant, Sonny Tol, uitstekend van zijn taak kweet.
,,We hebben met de ploeg Vitesse meer gevolgd dan normaal, sommigen zijn naar hun wedstrijden tegen ADO en Ajax geweest”, zegt het voetbaldier Sonny Tol. ,,Het was eigenlijk een uitje dat we dit mochten meemaken. We hebben wel de zwaktes opgezocht van Vitesse, maar om die in de praktijk uit te buiten, dat is lastig, omdat het allemaal een stapje sneller gaat. We wisten van hun snelheid voorin, maar Henny Schilder kan een hoop opvangen. Ik moest gewoon niet teveel ruimte in m’n rug hebben met Beerens, die de 100 meter binnen tien seconden loopt. Maar ik wist ook dat-ie veel buitenom zou gaan en dat is voor een verdediger prettiger.”
,,De spanning? In de kleedkamer viel het nog wel mee, maar dan kom je voor de warming-up het veld op, toen begon het te kriebelen. Zoveel mensen aan de kant, staand zelfs tweede of derde ring, dat maken wij nooit mee. Iedere Volendammer die een beetje om voetbal geeft, was er.”
,,Dan pak je wel je momentjes om te genieten tijdens de warming-up. Door alle commotie ben je eigenlijk al warm. De fakkels van de Vitesse-supporters, de sfeer, ja, dit vergeet je van je leven niet. Vergeet ook niet dat we wel acht bekerrondes hebben moeten spelen om hier te komen. Zoals Buitenveldert-uit, doordeweeks, met min tien. En dit was de beloning. Er waren gewoon meer supporters dan de avond ervoor bij de FC.”
,,En dat het grote Vitesse dan moet gaan tijdrekken om de overwinning over de streep te trekken. We gaven niks weg, ze scoren twee keer via-via uit een corner. Wij stonden twee keer één-op-één met de keeper, die kansen kregen zij niet eens. Dan ben je toch enigszins teleurgesteld in de kleedkamer.”
,,De bal moest maar één keer goed vallen en dan hadden we verlenging. We waren trots maar toch teleurgesteld, er had misschien meer in gezeten. Of ik shirtje wilde ruilen? Nee, daar zijn we dan toch te nuchtere Volendammers voor. Misschien wel bij Zyech, Tadic of Huntelaar. Nu maakten we geintjes, misschien zouden de Vitesse-spelers onze shirtjes vragen…”
In de rust was Martin Ödegaard geblesseerd afgehaakt. ,,Ik zat in z’n rug, gaf een zetje van achter, maar hij viel verkeerd en daarom liep hij die handblessure op. Ik ben heel blij dat wij een paar dagen later wonnen bij Jodan Boys. Anders valt die mooie prestatie van woensdag namelijk in het niet.”

Man van de solo:
‘Bij een goal was-ie
echt de hele wereld
over gegaan’

Jeffrey Veerman’s wekker stond die woensdagochtend van de wedstrijd gewoon om kwart voor zes, voor zijn timmerklus in Amsterdam. ,,De dag ervoor begon het écht te leven. Ik had namelijk voor dit seizoen een tijdje niet gevoetbald, dus ik moest het wedstrijd voor wedstrijd bekijken en ik wilde mezelf niet te vroeg lekker maken met Vitesse. Gelukkig was ik fit en had het qua spel laten zien.”
Hij had zich niet bezig gehouden met welke verdediger tegenover hem stond. En opeens, in de eerste helft, zat hij ertussen, pikte de bal op en toonde de wereld zijn snelheid. ,,Die actie, tja, als-ie had gezeten, had-ie echt de hele wereld over gegaan. Vanaf eigen helft liep ik de ruimte in en zei tegen Niels Springer ‘laat gaan’. Ik zag het gat liggen, daar kon ik wel induiken. Springer raakte de bal toch verschrikt aan, maar ik kon door. Ik keek naar het doel en dacht ‘nog niet schieten’.”
Vervolgens maakte hij een pirouette met de bal, twee Vitesse-verdedigers het bos in sturend. ,,Dan maar zo, dacht ik. Die gebruik ik wel vaker, op intuïtie, je kunt je lijf er in zetten. Ik was niet eens verbaasd dat ik plots alleen voor de keeper stond. Maar je denkt dat je geen tijd hebt tegen een tegenstander van dat niveau, dat die verdediger meteen weer in je rug zit. En dús maak je een snelle beslissing. Achteraf gezien had ik meer tijd. De lange hoek was vrij, dus ik dacht, ik neem de korte hoek want daar verwacht de keeper ‘m niet. Inmiddels heb ik ‘m een paar teruggekeken en ben tot de conclusie gekomen dat-ie ‘m wel netjes pakte. Dat is voor mezelf ook wat meer geruststellend.”
,,Je baalt na afloop wel, we hadden 2-2 kunnen spelen, maar na die wedstrijd heb ik aan één stuk door zoveel positieve reacties gekregen, dat is al mooi. Je moet realistisch zijn, we hebben gewoon Vitesse partij geboden, de mensen praten er een week later nog over, dat is je verdienste.”
,,Ik heb ’s nachts de samenvatting nog zitten kijken en sliep – mede door de adrenaline – pas om half twee en vervolgens meldde onze kleine zich om drie uur. Drie uur later stond de wekker weer. Waarschijnlijk die van de spelers van Vitesse niet. Maar zo gaat dat.”
,,Dit is een prachtige herinnering. Als de kleintjes straks groot zijn kunnen we er later over vertellen en de beelden laten zien.”

Man van de wereldgoal:
‘Kippenvel kwam daarna’

Zijn streep van veertig meter over Vitesse-doelman Pasveer in de 84e minuut (1-2) belandde in de FOX Sports top 10, tussen goals van Bayern München en Werder Bremen. Of het zo moest zijn. De afzender, Nick Tol ‘Pier’, leek ‘Vitesse’ namelijk niet te halen. ,,Ik raakte geblesseerd vlak voor EVV-thuis en dat was ook al een hele mooie bekerwedstrijd, dus ik was toen al naar de kloten. Die wonnen we en toen kwam de loting. We keken met meerdere spelers bij iemand thuis, dat was al leuk. Kwam Vitesse-thuis uit de koker, we stonden te springen. Maar die gebroken elleboog… daar stond zes weken voor. Toen werd ik wel zenuwachtig. Met nog drie en halve week te gaan ben ik keihard gaan trainen met Ben Zwarthoed en later ook Ramon Visser. Als de arm pijnvrij zou zijn, was ik in ieder geval wedstrijdfit. Ik heb er echt keihard naar toe gewerkt, was fitter dan ooit.”
,,Vooraf kwam Edward Sturing nog naar me toe. Ik heb hem in mijn eerste jaar meegemaakt bij de FC, waar hij hoofdtrainer was. Een fijne man.”
,,Ik was totaal niet nerveus. Er viel eerder wat van me af toen ik mocht warmlopen, want naar dat moment had ik immers toegewerkt. Ik heb ook voor meer publiek gespeeld, maar zag wel dat de jonge gasten bij ons onder de indruk waren.”
,,Ik had nog niet veel balcontacten gehad, over de grond voetballen was sowieso moeilijk. Bij die eerste bal echt dicht bij me, zag ik waar Vitesse-speler Foor stond en – dat is mijn spel – gebruikte ik een panna om ruimte te creëren. Puur functioneel. En toen rolde die bal… Op de bank zittend hadden Joey Tol en ik er al over gesproken, die keeper stond steeds ver voor zijn doel. Dat zat dus kennelijk in m’n hoofd toen ik even opkeek. Dan doe je het gewoon. Ik zag ‘m erin gaan en het schijnt dat ik met de armen omwijd naar het Vitesse-vak liep, dat weet ik niet eens meer. Het was even een roes. Toen de bal na de aftrap weer voor ons was en naar voren ging én het publiek erachter ging staan, kreeg ik een kippenvelmomentje.”
,,Je bent van tevoren bang voor een afslachting tegen zo’n grote club. Maar ze waren alleen gevaarlijk uit corners. Hier mogen we trots op zijn. We gaan lekker, met alleen maar Volendammers en zijn met zo’n mooi project bezig, daar wil iedereen bij zijn. Want waar gaat dit nog naar toe?”

De voorzitter:
‘Die RvC van Vitesse,
ze knepen ‘m echt’

Voorzitter Jan Kwakman (bami) had de hele week vrijaf genomen. ,,Overdag moesten zoveel dingen geregeld worden en ik wilde er ook zoveel mogelijk voor de vrijwilligers zijn. Andere bestuursleden zoals Willem Taalen waren er ook veel. Hij voelde zich ook echt verantwoordelijk voor de veiligheid en dat heeft heel goed uitgepakt. Of er tijd was om nerveus te zijn? Ja, maar meer omdat we de deadline niet leken te halen waarop de mobiele lichtinstallatie goed werkte. Hoe snel we die lichtmasten geregeld hebben, dat was weer echt op z’n Volendams. Maar hoe we ze vervolgens ook richtten, de spelers hadden er last van en zo konden ze niet worden gebruikt. Maar dat extra licht was wel een vereiste voor het maken van tv-beelden. Ik heb peentjes zweten en uiteindelijk besloten om alle lampen van de bestaande installatie te laten vervangen. Een kostbare spoedorder, want er zijn er niet veel in Nederland die dat kunnen. Maar het is gelukt. En het mooie was dat we die mobiele lichtmasten wel hebben aangezet, maar de 32.000 watt scheen richting de parkeerplaats en omhoog, daarom had je een zee van licht van bovenaf gezien. We speelden wat mij betreft in het Stadium of Light.”
,,En het weer, de ambiance, alles zat mee. We stonden eerst erg onder druk, de balaannames, balsnelheid en wendbaarheid van Vitesse, was logischerwijs allemaal beter verzorgd. Als je dan maar 2-0 achter komt en zelf kansen creëert… en dan zo’n tweede helft neerzetten. Terwijl onze jongens eigenlijk conditioneel in elkaar moeten storten. Maar ze zetten gewoon Vitesse onder druk. Ik zat tussen die Vitesse-mannen van de Raad van Commissarissen in, die knepen ‘m echt. Dat gevoel van trots zal me nog lang heugen. Dat enthousiasme heb ik lang niet meer gehad in een veldvoetbalwedstrijd. Het publiek begon zich te roeren, dat is on-Volendams. En dan valt er ook nog zo’n doelpunt, van Nick ‘Pier. Een kippenvelmoment. Schitterend dat het in deze ambiance gebeurde.”
,,En dan alles daaromheen: Klaas Leeflang en het kantinepersoneel, een dikke pluim verdienden ze. Binnen liepen gewoon drie buffetten. Hier staat toch wel een organisatie. Wat een vereniging! Daar kan het hele dorp trots op zijn. We zijn nog tot laat gebleven, maar de volgende dag had de hele ploeg vrijwilligers de boel in no-time opgeruimd, zodat er gewoon weer getraind kon worden. Wat een saamhorigheid!”
,,We zijn flink verwend geraakt in het verleden, met successen van de FC, het zaalvoetval, het handbal, we gaan als toeschouwers en sporters niet voor minder dan de hoofdprijs. Het was mooi om te zien dat zoveel mensen de weg naar het plaatselijke voetbal weer vonden. Oké, het was een op zichzelf staande wedstrijd, maar als de zaterdag-1 zo bovenin mee blijft doen in de Hoofdklasse, dan kun je op korte en langere termijn profiteren van deze happening, dan komen de mensen wéér kijken. Komend weekeinde hebben we SC Feyenoord-thuis. De ingrediënten zijn er om een thuiswedstrijdje mee te pakken. En met de verbouwing en straks het nieuwe terras wordt de entourage ook aantrekkelijker.”

Fotogalerij