Vandaag zijn we gesloten.

All posts by De redactie

Zaterdag 1 boekt belangrijke overwinning

In de strijd tegen degradatie heeft onze zaterdag 1 een heel belangrijke overwinning behaald op Zwaluwen. Bij de Volendams getinte vereniging Zwaluwen ’30 spelen maar liefst vijf dorpsgenoten mee en zij streden nog voor het kampioenschap.

In de eerste helft was Zwaluwen een paar keer dicht bij een doelpunt maar doelman Sander Binken stond heel goed te keepen. Volendam kreeg één kans toen Niels Springer alleen op de keeper afging maar niet tot scoren kwam.
In het tweede bedrijf was Volendam sterker en Bart Jonkerman knalde onderkant lat. Invaller Jaap Molenaar maakte in de 83ste minuut de enige treffer en Volendam kan zich nu nog rechtstreeks handhaven.

Fotogalerij

Riolering- en straatwerk op het Slobbeland

Al twee weken zijn medewerkers van Kok Oosthuizen bezig om een nieuw riool aan te leggen in de weg naast het Slobbeland en achter de woningen aan het Zuideinde. Tussen Mutoblok en het parkeerterrein aan de Haven wordt het riool hier vernieuwd.

De graafwerkzaamheden zijn nu zo goed als afgerond en nu is het herbestraten begonnen. Daarvoor is door Kok Oosthuizen het stratenmakerbedrijf van Marco van der Gracht ingehuurd.
Maandag jl. zijn zij begonnen aan deze omvangrijke klus. Gestart is bij de entree van Recreatiecentrum Slobbeland. Zodoende is het zwembad binnenkort weer te bereiken, want het zwemseizoen nadert. Het herbestraten zal zo’n drie weken in beslag nemen.

 

Fotogalerij

Moeder Annemarie van Vlaanderen schrijft adembenemend boek n

Eerbetoon aan Tim en lotgenoten

In de Nivo van vijf jaar geleden deden zijn ouders hun verhaal in ‘De tijd tikt voor Tim’. Zijn betoverende gezichtje en de aandoenlijke strijd die zijn ouders voor hem en zijn lotgenoten voerden middels Tim Star, om meer bekendheid aan en onderzoek naar stofwisselingsziekte te verwezenlijken, maakte heel veel los bij de plaatselijke bevolking. Dat zal straks niet anders zijn, als het boek ‘Tim’, rond Moederdag verschijnt. ,,Moeder Annemarie beschrijft haar ervaringen zo persoonlijk, dat het lijkt alsof je naast Tim, Annemarie en Jaap staat. Dat raakt je recht in het hart”, zegt AMC-kinderarts Annemarie van Bellegem in het voorwoord.

,,Voor mij is dit boek vooral een ode aan het ouderschap en de onvoorwaardelijke liefde van een ouder voor zijn kind. Hier spreekt de kracht van liefde, hoop en veerkracht”, zegt de dokter waarmee het gezin Van Vlaanderen een zeer bijzondere band opbouwt. Een band die verder reikt dan beroepsmatige betrokkenheid.
De strijd die Tim en zijn papa en mama zo intens beleefden, bleek een ongelijke. Tim overleed in juni 2012. Met het schrijven van het adembenemende boek, waarvan de opbrengst ten goede komt aan onderzoek naar stofwisselingsziekte, hopen Jaap en Annemarie dat de strijd niet voor niets is geweest.
,,Nadat de diagnose ’stofwisselingsziekte’ bij Tim werd vastgesteld, besloten we Tim Star op te richten. De ernst van deze ziektes is bij veel mensen onbekend. Er worden echter elke dag 2 tot 3 kinderen in ons land geboren met een ongeneselijke stofwisselingsziekte, waaraan veel te veel kinderen op jonge leeftijd overlijden. Er kwamen vervolgens ongelofelijk veel initiatieven los in onze gemeente en daarbuiten, om geld in te zamelen voor onderzoek”, zegt Annemarie van Vlaanderen. ,,Via de website hielden we mensen van de acties op de hoogte, we werden totaal overrompeld. Maar Tim kwam vervolgens op de intensive care van het AMC terecht en in dat ziekenhuis verbleven wij een half jaar. Dan merk je dat het ingewikkeld is om met de buitenwereld contact te onderhouden. In het begin bleef ik braaf iedere avond alle telefoontjes, berichtjes en appjes beantwoorden.”

‘Dit boek is een ode aan het ouderschap’

,,Maar dat was na enige tijd geen doen meer. Wij zaten naast zijn bed om Tim’s hand vast te houden en de energie ontbrak om iedereen te berichten. Daarom heb ik het blog van de website van Tim gebruikt om mensen te informeren. Wisten wij dat het zo lang zou duren…” Haar blog had op een gegeven moment zelfs zestigduizend bezoekers. Zelfs mensen over de landsgrenzen volgden haar meeslepende teksten.
,,Nadat Tim overleed kregen we van mensen die het proces volgden de vraag of er een boek zou komen.” Maar Annemarie en Jaap belandden op de bodem van het rouwproces. Het stel had tevens te horen gekregen dat ze geen eigen gezonde biologische kinderen kon krijgen. Maar ook in dat traject verdiepten zij zich, waarna er een wonder geschiedde.
,,Toen Bas werd geboren en wij in de gelukkige omstandigheden waren een gezond kind te mogen verwelkomen, dacht ik: nu even rust. We, wilden niet meer het hele proces ‘openhalen’. Maar we kregen regelmatig nog berichtjes van mensen die net de diagnose hadden gekregen of berichtjes van ouders waarvan hun kind net was overleden. Zij schreven ons dat ze kracht en steun haalden uit onze blogs. Maar voor een boek zou ik dan alles moeten uitschrijven.”
,,Ben ik er vervolgens toch over gaan nadenken. Als we het zouden doen, wilden we een breder draagvlak creëren en dat is gelukt met de steun van Stichting Stofwisselkracht. De opbrengst gaat naar hen en dus naar onderzoek. Daarnaast vinden wij het belangrijk om met dit boek uit te dragen dat het niet alleen om Tim gaat. Het is ons verhaal, maar dat verhaal geldt ook voor de meer dan tienduizend andere gezinnen in Nederland, die hier elke dag mee moeten dealen. Daarom hebben we ouders met een kind(eren) met stofwisselingsziekte de mogelijkheid geboden om de naam van het kind in het boek op te laten nemen op daarvoor bestemde pagina’s.”
Tim zal trots zijn op zijn mama en papa, want om dit voor hem prachtige monument te realiseren, moesten ze tot in de ziel en tot in detail alles herbeleven: de weg naar het loslaten van het meest dierbare wat ze hadden. ,,Maar ‘Tim’ is ook een kunstwerk; als je het leest word je een hartsvriendin van Annemarie en beleef je alles mee. We vinden het een eer dat we hen bij de totstandkoming van het boek kunnen helpen”, zegt Marike Groenendijk van Stichting Stofwisselkracht.
Want naast het verdriet dat de lezer zal ervaren, voelt men ook de geluksmomenten en is men bijvoorbeeld getuige van de locatie en het droommoment waarop Jaap op z’n knieën gaat. ,,Voor de pagina’s met namen van kinderen met stofwisselingsziekte kregen we in een week tijd via Facebook en www.timhetboek.nl bijna tweehonderd reacties van ouders uit Volendam, de rest van Nederland en zelfs vanuit België.”
‘Moederhart was juist’
Vlak voor Moederdag ziet ‘Tim’ het levenslicht. Over fases waarin Annemarie een bewonderenswaardig overlevingsmechanisme toont, waarin ze talloze keren wordt neergezet als die overbezorgde ouder. Terwijl ze niets meer doet dan luisteren naar haar moedergevoel en opkomen voor haar kind. Dat weerloos van onderzoek naar onderzoek wordt meegesleurd.
De AMC-arts in het voorwoord: ,,De ogen en lichaamstaal van Annemarie waren onmiskenbaar van een vrouw met een missie: Annemarie praatte alsof ze mij, de nieuwe kinderdokter van Tim, moest overtuigen dat er “iets aan de hand was” met Tim. Tim, met zijn hemelsblauwe ogen en blonde krulletjes, zat intussen voluit lachend bij zijn mama op schoot, puur en open. Hij had geen idee wat het leven voor hem en zijn ouders in petto had. Annemarie ’s moederhart en gevoelens waren juist. “Mevrouw van Vlaanderen”, moest ik al snel zeggen, “ik deel uw mening. Ik denk ook dat er iets aan de hand is met Tim. Ook ik maak me zorgen.” Wat er toen gebeurde raakte me. Ik zag Annemarie ’s veiligheid wegvagen en de onzekerheid en al die andere emoties binnenstromen.”
Wat leg je vervolgens uit aan je kind? Voer je gesprekken boven diens hoofd, wat soms onvermijdelijk is? Hoe verberg je je paniek en angst en toon je je hoop? Want dat kwetsbare kind heeft een antenne en ontwikkelt een allergie voor witte jassen. Het boek is doorwrocht, een allesomvattende reis, gaat van de rouw naar het wonder, met de geboorte van Bas.
De AMC-arts: ,,Het lukt Annemarie en Jaap om uit een onmetelijk diep dal te komen en het leven met vallen en opstaan weer op te pakken. Dat is een prachtige boodschap en steun voor ouders en naasten die in een soortgelijke situatie zitten. Maar ook voor zorgverleners is het boek van waarde. Het beschrijft het belang van medemenselijkheid en compassie. Waarom die arm om de schouder soms zo hard nodig is.”
De opbrengsten van het boek ‘Tim’, te verkrijgen via www.timhetboek.nl (gratis verzonden) en Cas, gaan naar onderzoek naar stofwisselingsziekte.

 

Fotogalerij

Don Bosco College vestigt wereldrecord Achteruitlopen

Op het Don Bosco College vond afgelopen donderdag de jaarlijkse Goede Doelendag plaats. Dit keer was de opbrengst voor twee goede doelen bestemd, namelijk de stichting Edukans (voor beter onderwijs) en Alpe d’HuZes (kankerbestrijding).

Op deze dag werd een poging ondernomen om het Wereldrecord Achteruitlopen te verbeteren. De organisatie van deze loop was in handen van Douwe van Donselaar. Aan de recordpoging hebben 1373 leerlingen meegedaan en ruim 11.000 euro was er voor het goede doel.
Het DBC komt nu in het Guinnes Book Of Records. Een parkoers van 2,3 kilometer werd door de 1373 leerlingen van het DBC achteruitlopend afgelegd.

Fotogalerij

Twee marineschepen afgemeerd in de haven

Woensdagmiddag meerden twee grote marineschepen aan in de Volendamse haven. Het waren de Argus en Nautilus. Aan boord van deze schepen zit een deel van de Defensie Duikploeg.

Met de grote boten waren ze op doorreis voor een tussentocht en om een ligplaats te vinden voor de nacht werd onze haven aangedaan. In het verleden heeft al eerder een schip van de Nederlandse Marine de haven van Volendam aangedaan.
Nu waren het er twee, waarmee een groot deel van de haven naast de Visafslag gevuld werd. Donderdag voeren de twee schepen weer de haven uit. Met deze marineschepen van de Defensie Duikploeg wordt tot 15 mijl uit de kust uitgevaren. De thuishaven is Den Helder.

Fotogalerij

Netten drogen op de botter in de haven

Een fraai plaatje, dat bij een vissersdorp als Volendam hoort, kon woensdagmiddag geschoten worden aan de Haven. Hier lag namelijk de VD64 van de gebr. Schilder (Loege) afgemeerd.

Aan de mast hingen de netten en fuiken te drogen. Daar was een mooi oud gezegde voor: “Wie bij nacht vist moet overdag zijn netten drogen”. Mede door het stralende zonnetje met het havengat op de achtergrond, zorgde dit voor een mooi uitzicht vanaf de havenkade.
Door de toeristen werden er vele foto’s van gemaakt. Het is jammer dat dit nettendrogen steeds minder aan de haven te zien is, want de Volendammer vissersvloot krimpt steeds meer in. Er zijn nu nog maar een handjevol botters over waarmee de visvangst gepleegd wordt.

Fotogalerij

Oud-Hollandse lantaarns op de Zuidervesting in Edam

Afgelopen woensdag werden door een medewerker van Pilkes drie koperen Oud-Hollandse verlichtingsornamenten geplaatst op de antieke lantaarnpalen naast het pad op de Zuidervesting in Edam.

Eind vorig jaar waren hier al drie lantaarns van deze fraaie ornamenten voorzien. Nu waren de laatste drie aan de beurt. De prachtige lantaarnpalen passen heel mooi in dit monumentale deel van Edam. Want het zou toch geen gezicht zijn om hier moderne lantaarnpalen te plaatsen.
De koperen kappen met glas ervoor zijn voorzien van LED-lampen, zodat deze verlichting ook nog zeer energiezuinig is.

Fotogalerij

‘Alleen maar salades eten en sporten? Niets voor mij!’

Een dag uit het leven van Chantal van Dijk

Volgens het populaire mannenblad FHM behoort ze tot de mooiste meiden van Nederland. Met haar natuurlijke uitstraling en gestroomlijnde lichaam heeft ze iets uitzonderlijks dat veel mensen aantrekt. Chantal van Dijk (24) woont sinds twee jaar in Volendam en is succesvol als model. Ze is onder meer het gezicht van de Veronica-topparade, figureerde in een clip van dj Afrojack en was afgelopen maand nog in Las Vegas voor een fotoshoot. Ondanks alles blijft ze de nuchterheid zelve. ,,Soms ben ik de enige die een hamburger bestelt. Dat soort dingen kan ik niet opgeven, hoor.”

Hoe ben je in dit vak beland?
,,Ik was negen jaar toen mijn ouders me voor de gein opgaven voor een fotoshoot. We waren compleet verrast toen ik uiteindelijk voor de opdracht werd gevraagd. Nadien heb ik nog wat kleine dingetjes gedaan, totdat ik het na een paar maanden niet meer leuk vond en ben gestopt. Toen ik een jaar of zestien was, ging het weer kriebelen en heb ik het weer opgepakt.”
Toen je als 16-jarige weer begon, was je nog redelijk onbekend. Hoe word je dan toch gevraagd voor opdrachten?
,,Je moet er natuurlijk voor zorgen dat mensen je te zien krijgen. Ik ben zelf begonnen met het versturen van foto’s naar modellenbureaus. Als ze het in je zien zitten, mag je een keer langskomen en maak je kans om aangenomen te worden. Inmiddels werk ik als freelancer voor een vast groepje bureaus en daarnaast doe ik nog wat losse klussen.”
Kom je vaak voor werk in het buitenland?
,,Af en toe wel, ja. In de loop der jaren ben ik onder meer in de Dominicaanse Republiek, Schotland, Italië, Frankrijk, Turkije, Engeland en vorige maand nog in Las Vegas geweest. Die tripjes duren dan maximaal twee weken. Ik kies daar bewust voor. Er zijn ook modellen die voor vier maanden naar het buitenland gaan, zonder dat ze weten of ze daar opdrachten krijgen. De reis, het hotel en het leven wordt dan vergoed door het modellenbureau, maar verder is het best onzeker. Bovendien ben ik een huismus. Ik hou ervan om lekker naast m’n vriend op de bank te liggen. Vier maanden weg… ik wil er niet aan denken!”
Wat zijn de mooiste klussen die je tot dusver hebt mogen uitvoeren?
,,De trip naar Vegas van vorige maand was wel een van de hoogtepunten. Ik was daar om te shooten voor een Amerikaans kinderwagenmerk. ’s Morgens was ik aan het werk, maar de middagen en avonden mocht ik vrij invullen. Heerlijk, vooral in zo’n mooie stad. Verder vond ik de shoot in Rome heel leuk. Daar was ik voor een sieradenmerk. Maar ik ben ook het gezicht voor de topparade van Veronica, heb de promo gedaan voor “Sterren Springen” met Gerard Joling en was onderdeel van een clip van dj Afrojack. In feite geniet ik van bijna elke opdracht. Als een shoot saai is, kun je die altijd opleuken met een vrolijke houding en uitstraling.”
Heb je wel eens meegedaan aan een verkiezing?
,,Ja, twee keer. Maar daarna wist ik meteen dat dit niets voor mij is. Het is allemaal een beetje gemaakt en daar ben ik niet geschikt voor. Ik blijf liever mezelf. Desondanks was het wel leuk om te hebben meegemaakt. Tijdens de Miss Benelux-verkiezing ben ik bijvoorbeeld tweede geworden en was ik eerste van Nederland.”
Doe je er veel voor om er goed uit te blijven zien?
,,Ik ben niet erg van het sporten. Dat zou ik eigenlijk veel meer moeten doen. Daarnaast eet ik gewoon alles wat ik wil. Wat dat betreft heb ik wel geluk dat ik ondanks dat gewoon op het juiste gewicht blijf. Want als ik om me heen kijk, zijn andere vrouwelijke modellen wel erg van de salades. Bestel ik soms als enige een hamburger. Dat kan ik niet opgeven, hoor. Haha!”
Is die nuchterheid je kracht of in zo’n wereld juist je valkuil?
,,Het is dubbel. Aan de ene kant loop ik daardoor misschien af en toe een klus mis. Aan de andere kant vind ik het voor mezelf wel prettig om het luchtig te houden. Als ik een opdracht krijg, vind ik dat fantastisch. Maar als ik niet gekozen word, kan ik ook m’n schouders ophalen en toewerken naar de volgende. Als ik verder niets achter de hand zou hebben en mezelf alleen maar zou blindstaren op het modellenwerk, zou het waarschijnlijk een stuk zwaarder zijn.”
Houd je nu al bewust bepaalde dingen achter de hand dan?
,,Zeker. Ik werk ook als doorpasmodel in Amsterdam. Als er nieuwe collecties binnenkomen in het World Fashion Centre, show ik dat aan de klant. Daarnaast heb ik een schoonheidssalon in Purmerend en werk ik een paar dagen per week in een kinderwagengroothandel. Het is dus één rommeltje van alles, maar wel heel leuk. Dit zijn dingen die ik ook in de toekomst kan blijven doen.”
Is er een leeftijdsgrens verbonden aan dit werk?
,,Met commercieel werk kun je wel een tijdje door. Als je iets ouder wordt, kun je bijvoorbeeld ook huidverzorgingsopdrachten gaan doen. Maar als ik over een tijdje kinderen krijg, zet ik dit werk waarschijnlijk wel op een lager pitje. Ik vind het heel leuk om te doen, maar je hebt heel weinig structuur en regelmaat. De ene keer werk ik tot heel laat en de volgende morgen moet ik weer heel vroeg op. Daarbij kun je heel lastig een week inplannen, omdat veel klussen ook op het laatste moment binnenkomen. Als je dan kinderen hebt, wordt het een lastig verhaal. Maar… zover is het nog niet.”
Je woont sinds twee jaar in Volendam. Wennen?
,,Het voelt inmiddels wel als thuis. Ik heb tot m’n veertiende in Amsterdam gewoond. Daarna ben ik naar Purmerend verhuisd en zat ik in Edam op school. Daar heb ik op vijftienjarige leeftijd mijn huidige vriend Sjaak leren kennen. Sindsdien kom ik heel vaak in Volendam en ik heb ook jarenlang in ’t Gat van Nederland gewerkt. Het dialect spreek ik overigens nog niet, maar ik denk ook niet dat ik dat ooit ga leren. Haha.”
Je gaat binnenkort trouwen?
,,Ja, in september. Ik ben nu al zenuwachtig en druk bezig met voorbereiden. Er komt natuurlijk heel veel bij kijken, maar ik heb er ongelooflijk veel zin in. Na negen jaar verkering wordt het tijd om in het huwelijksbootje te stappen!”

Fotogalerij

FC Volendam en Jong Ajax houden elkaar in evenwicht

Vrijdagavond was er bij de laatste thuiswedstrijd van FC Volendam in de reguliere competitie tegen Jong Ajax toch behoorlijk wat publiek in het Kras-stadion. FC Volendam startte zeer fel, maar zakte daarna weg. Ook Jong Ajax kon geen potten breken.

Het eerste uur waren er nauwelijks kansen en viel er weinig te ge-nieten. In de 64e minuut opende Nouri, na een snelle break, fraai de 0-1 voor Jong Ajax. Zes minuten later schoot Elson Hooi onverwachts de verdiende gelijkmaker voor FC Volendam in de touwen.
In de slotfase was Volendam de betere ploeg. Er waren zelfs nog wat kansen maar die werden helaas niet benut. Het werd zo een terecht gelijkspel. En nu op naar de nacompetitie die op 2 mei begint.

Fotogalerij

Presentatie kinderboek van Sterre Guyt in de Jozef

Donderdagmorgen ging een droom in vervulling voor de 10- jarige Sterre Guyt. In de Jozef werd haar eerste boek “Alys en de slechte elfen” onthuld. Nog vóór deze presentatie, was de complete eerste druk van 6.500 boeken al uitverkocht.

Jan Smit onthulde het kinderboek in de Jozef, samen met de schrijfster zelf, burgemeester Willem van Beek en groep 6 van de Sint Jozefschool. De presentatie van de onthulling was in handen van Kindercorrespondent Tako Rietveld.
Sterre heeft besloten om per verkocht boek 1 euro te schenken aan SOS Kinderdorpen. Vanaf heden is het boek verkrijgbaar bij alle 320 Bruna-winkels in Nederland en bij Jan Cas Sombroek.

Fotogalerij

× Hoe kan ik je helpen?