Debbie Bont verlaat Europese topclub Metz na drie seizoenen
Spelen bij een Europese topclub, bijna wekelijks Champions League-wedstrijden en zelfs de Final Four halen; dat is waar Debbie Bont veel voor deed en veel voor (achter)liet. ,,Met Metz heb ik dingen bereikt die ik nog niet had bereikt. Kampioen worden, de Final Four Spelen.” Maar het zijn ook tropenjaren. Daarom heeft de Volendamse handbalinternational afgelopen week aangegeven bij haar Franse werkgever om van de zomer een andere weg in te slaan. ,,We gaan zien wat er de komende maanden op mijn pad komt, als toekomstige bestemming.”
Door: Eddy Veerman
Met Metz voert Bont momenteel de Franse ranglijst weer aan en ook in de CL-poule is er een koppositie. Deze week werd gewonnen van het Turkse Kastamonu Belediyesi, komende zondag staat de uitwedstrijd tegen Lokomotiv Zagreb op het programma. ,,Ik heb het gevoel dat het straks klaar is hier”, legt Bont haar keuze uit.
,,Bij een club als Metz is het veeleisend, qua programma, de reisdagen, de trainingen, er zijn altijd hoge verwachtingen, de intensiteit is hoog en er is weinig rust. Dus dan denk je na over kan ik dat hier nog een jaar opbrengen, voor de club, de mensen, de coach? Ik kwam tot de conclusie dat ik dat niet wil. En je kunt niet ergens mee gaan minderen, je moet het voor honderd procent doen. Als dat zo voelt, dan is het beter om het nu aan te geven bij de club. Dan kunnen zij daarop anticiperen met betrekking tot mijn positie.”
De 32-jarige Volendamse speelde eerder – met tussenpozen – twee keer in Denemarken en in Duitsland. Ondertussen speelde zij meerdere EK’s en WK’s en de Olympische Spelen. ,,Frankrijk is een groot land, we zijn regelmatig drie dagen onderweg voor een uitwedstrijd. En dan zit er bijna wekelijks een Champions League-wedstrijd tussen, zoals vorige week in de middle of nowhere van Turkije. Dan ben je zes dagen weg voor twee keer een uur handbal. Als je wat ouder wordt, heb je ook tijd nodig om te herstellen.”
Een aantal seizoenen achtereen een dergelijk drukbezet schema draaien, eist zijn tol. ,,Je leven verandert daarbij ook door de jaren heen. Ik ben erg bij met wat ik allemaal heb meegemaakt, daardoor kan ik ook rustiger tot deze conclusie komen. Als je jong bent, kun je jezelf soms gek laten maken door bepaalde gedachtes. Ik heb in verschillende landen onder verschillende coaches gespeeld, bij clubs die de dingen telkens weer anders benaderen. Daarbij leer je jezelf ook beter kennen. Het wordt gemakkelijker als je het al een keer hebt meegemaakt.”
,,Je bent het gewend om in een sportcultuur te leven waarin richting het eind van het ene of andere seizoen de vraag rijst ‘wordt mijn contact wel verlengd?’ of ‘wil ik zelf wel blijven?’ Meestal is dat na een of twee seizoenen, dit keer had ik voor drie jaar getekend. Het was nu een natuurlijke keuze, dat is een goed teken.”
Fotogalerij
Aan het laden ...