Meester Beumer; een weldoener, gedreven door groot geloof
In de discussie over een nieuwe naam voor de Van Baarstraat kwam ‘meester Beumer’ meer dan eens voorbij. Nu ben ik niet vóór het vernoemen van straten naar mensen, maar het lezen van deze naam bracht wel herinneringen naar boven. Misschien is het aardig om voor de jongere generatie te vertellen wie deze man was.
Meester Evert Beumer dirigeerde niet alleen het koor ‘De Zangertjes van Volendam’, hij was ook een weldoener; organiseerde bijvoorbeeld kledingtransporten naar Oekraïne en Roemenië. Met zijn Volkswagen-busje reed hij vaak door Volendam om oud papier in te zamelen, waarbij de opbrengst voor het koor was, of om kinderen op te halen voor repetities. Deel uitmaken van het koor betekende voor Beumer niet slechts één keer per week komen zingen, maar het liefst dagelijks. Daarbij bracht hij de koorleden ook andere zaken bij, voedde ze voor een deel op. Om het rond de repetities zo leuk mogelijk te maken, kocht hij de nieuwste spelcomputers.
Allen die hem kenden zullen het beamen: meester Beumer kon soms fel uit de hoek komen, op een manier die vandaag de dag misschien niet meer overal zou kunnen. Zo zorgde het eten onder dwang ervoor dat ik als kind na een koorreis jarenlang geen pasta lustte. Toch ken ik niemand die achteraf negatief is over zijn periode bij ‘De Zangertjes’, en worden nog steeds de toen beleefde (hilarische) verhalen verteld. In 2007 stierf hij in het harnas. Maar zijn koor bleef leven, zoals hij dat vurig wenste.
Wie neemt vandaag de verantwoordelijkheid op zich om met tientallen andermans kinderen op reis te gaan? Wie offert zijn tijd, energie en geld op met zo’n vanzelfsprekendheid? Meester Beumer deed het – misschien uit geloof, uit overtuiging, uit liefde voor muziek. Wat het ook was: laten we hopen dat mensen zoals hij niet tot een uitstervend ras behoren.
Fotogalerij
Laden ...