Volendammers komen met de schrik vrij op Bali
Ze waren nietsvermoedend kleding aan het passen in een fraai boetiekje op Bali, toen ze opeens behoorlijk duizelig werden. Het bleek te gaan om een zware aardbeving, die uiteindelijk zeker honderd levens eiste en heel veel schade aanrichtte. Wonder boven wonder kwamen Macy Bond, Niels Buijs en hun medereizigers met de schrik vrij. ,,We hadden een engeltje op onze schouders”, zegt Macy.
Macy en Niels zouden vlak voor de aardbeving per boot naar de fraaie Gili-eilanden reizen. Die regio werd uiteindelijk zwaar getroffen. ,,Vlak voor ons vertrek kregen we te horen dat er vier dagen geen boten naar de Gili-eilanden zouden varen, omdat er erg hoge golven waren op zee”, vertelt Macy, die al maanden uitkeek naar deze vakantie.
,,Wij baalden daar stevig van. Er waren al wat dingen fout gegaan tijdens onze reis en nu konden we ook nog eens niet naar de Gili-eilanden, een van de hoogtepunten van Bali. We overwogen zelfs nog even om vanuit Lombok het vliegtuig te pakken en alsnog die kant op te gaan. Gelukkig hebben we dat niet gedaan…”
‘Run, run, run!’
En dat is nog zacht uitgedrukt. De aardbeving had een magnitude van 6.9 en het epicentrum lag bijna dertig kilometer ten noordoosten van Lombok. In de buurt van het epicentrum zijn aardverschuivingen geweest. Ook is er een brug verwoest, waardoor hulpverleners bepaalde regio’s moeilijk kunnen bereiken. Het belangrijkste ziekenhuis in Lombok is door de aardbeving zwaar beschadigd. Honderden toeristen zitten nog altijd vast op Lombok en veel van hen zijn ook hun spullen kwijt. Kortom, het is één grote chaos in die contreien.
Macy en Niels waren op het moment van de beving in Sanur, een rustige badplaats in het zuiden van Bali. ,,Zelfs daar was de beving heel goed te voelen”, verzekert Macy. ,,Er begon van alles te trillen, standaardjes met sierraden vielen om. Wij waren dus in een kledingwinkeltje en de eigenaresse begon te schreeuwen: run, run, run! Toen we eenmaal op straat waren, voelden we nog wat naschokken. Het duurde ongeveer anderhalve minuut. Best wel eng.”
‘We gaan niet terug naar huis’
Het besef drong bij de Volendammers pas later door. ,,Na de aardbeving ging het leven in Sanur weer vrij snel door. Pas toen wij ’s avonds in een restaurantje zaten te eten, beseften we dat het best wel heftig was wat we hadden meegemaakt. En daarna kwamen de berichten dat er een tsunami aan zat te komen. Er werd ons geadviseerd om naar het binnenland te gaan. Dat hebben we diezelfde avond nog opgevolgd.”
Macy, Niels en hun medereizigers zijn naar Kuta gereden. Daar verblijven ze nog steeds. ,,We hebben er niet aan gedacht om terug naar huis te gaan. Wat dat betreft zijn we ook wel vrij nuchter. Je schrikt wel heel erg, maar het leven gaat hier ook gewoon door en je komt natuurlijk niet elke dag op Bali. Wij dachten: we kunnen nu wel naar huis gaan, maar dan gooi je toch een vakantie weg, terwijl het hier voorlopig hopelijk rustig blijft. Stel dat er straks wel weer iets gebeurt, dan overwegen we om lekker naar huis te gaan…”
Morgen gaan ze naar Ubud. ,,Dat ligt lekker hoog. Daar zitten we sowieso wel veilig.”
Kaart: https://www.nederlandwereldwijd.nl/reizen/reisadviezen/indonesie
Uw reactie