Jan de Witte treedt uit de schaduw van zichzelf

's Werelds nieuwste rockster heet BLANKO

Afgelopen zaterdag heeft Jan de Witte afscheid genomen van de 3JS, waar hij zes jaar geleden als gitarist het stokje overnam van zijn vader. ,,De afgelopen jaren heb ik buitengewoon veel geleerd. Natuurlijk op muziekgebied, maar ook persoonlijk. Ik heb een fantastische tijd gehad als één van de J’s. Ik heb nationaal op alle grote podia gespeeld, met de beste muzikanten samengewerkt, ontzettend veel mensen leren kennen, maar vooral heel veel gelachen.”
Toch ontbrak er iets voor de Volendammer. ,,Sinds mijn dertiende ben ik gefascineerd door het fenomeen rockster. En dan bedoel ik niet het gedrag dat zij kunnen vertonen, maar juist hetgeen dat ze teweeg brengen wanneer ze op het podium staan. Vanaf die leeftijd had ik voor mezelf besloten dat ik ooit frontman zou zijn van mijn eigen band en met BLANKO is dat eindelijk gelukt.”

‘Kwam ik wat filmpjes
uit mijn
Blue Velvet-tijd tegen;
ik rende letterlijk
als een leeuw over het podium!
Dat wilde ik weer,
dát is wie ik ben’

Drie jaar geleden dook het brein achter de nieuwe popsensatie voor het eerst de studio in. ,,Bij de 3JS kon ik als in dienst spelende gitarist mijn creatieve ei niet helemaal kwijt. In de zomer van 2016 besloot ik zelf muziek te gaan schrijven en op te nemen. Puur om aan mezelf te bewijzen dat ik het ook alleen zou kunnen. Ik loop inmiddels al bijna twintig jaar te brainstormen over de – in mijn ogen – perfecte popact. Alle ideeën die ik had, heb ik in een mal gegoten en de samensmelting die hieruit is gekomen, werd BLANKO.”
Niet alleen de muziekstijlen, maar ook de presentatie zijn uiterst belangrijk voor de perfectionist. ,,Wat dat betreft ben ik een beetje autistisch. Alles moet tot in de puntjes kloppen. Wat je op het podium ziet gebeuren, moet naadloos aansluiten op de muziek die je hoort. Pas wanneer dat lukt, kun je het publiek in extase brengen.”
Wekelijks nam Jan enthousiast zijn nieuwste werk mee om aan zijn vader te laten horen. ,,Hij wist niet zo goed wat hij ermee aan moest. Ik had immers een goede, leuke baan als lid van de 3JS. Mijn vader moest even aan het idee wennen dat mijn rol binnen de 3JS gevaar liep vanwege mijn soloproject, maar hij merkte al gauw dat mijn passie echt bij BLANKO lag. Vanaf dat moment heeft hij me volledig gesteund en soms ook in de studio geholpen als ik vastliep.”

‘Na eenmaal te hebben
uitgesproken dat ik voor mijn
soloproject zou gaan, is de sfeer
bij de 3JS eigenlijk
alleen maar
beter geworden’

Jan had onderhand immens veel tijd gestoken in het zoeken naar zijn eigen sound. ,,Ik werd al stelliger; hier wilde ik iets mee gaan doen. Ik begon te twijfelen aan mijn rol binnen de 3JS en in diezelfde periode kwam ik wat filmpjes uit mijn Blue Velvet-tijd tegen. Ik rende letterlijk als een leeuw over het podium! Dat wilde ik weer. Dát is wie ik ben.” De begaafde muzikant hakte voor zichzelf de knoop door. ,,BLANKO zou mijn toekomst worden.”
Eenmaal bewust van het feit dat dat project serieus zou worden, sloot Jan de Witte zich op in zijn studio. ,,Ik leefde als een soort kluizenaar. Alles om BLANKO te perfectioneren. Ik was iedere dag bezig met het schrijven en opnemen van liedjes. Alle instrumenten en zangpartijen heb ik zelf gespeeld en gezongen. Ik kon gewoon niet meer stoppen met schrijven en spelen.”
Met het festivalseizoen voor de deur brak het moment aan dat Jan moest gaan nadenken over een live band. ,,Ik had een drummer, bassist en toetsenist nodig om de liedjes live uit te kunnen voeren. De toetsenist is Peter Steur, waar ik jaren mee samen heb gewerkt in Blue Velvet en de drummer is Maarten Molema geworden. Hij was drummer van onder meer Dotan en Syb van der Ploeg.” De bassist die de frontman op het oog had, bleek een sprong in het diepe. ,,Ik was al jaren fan van Kobus Groen. Zijn speelstijl en podiumpresentatie waren exact wat ik zocht voor BLANKO. Ik kon hem van onder andere Miss Montreal en besloot hem een mailtje te sturen met wat eigen werk en de vraag wat hij ervan vond. Hij reageerde al gauw dat hij het te gek vond en graag mee zou doen.” De band was compleet.
,,Ons eerste optreden vond plaats op het Singelfestival in Edam. En dat was ook gelijk waar het mis ging.” Als lid van een professionele band als de 3JS is de agenda wat weekenden betreft altijd gevuld. ,,Ik blokte een datum voor het BLANKO-optreden en niet lang daarna werd ik – terecht – op het matje geroepen. Het management en de andere J’s wilden weten wat mijn plannen waren. Ik had mezelf steeds voorgehouden dat ik de twee bands misschien wel zou kunnen combineren, maar diep vanbinnen wist ik ook dat je niet half in zulke projecten kunt staan. Je moet minimaal 100 procent geven wanneer je als frontman op het podium staat. We kwamen dus tot de conclusie dat combineren geen optie was en ik besloot te kiezen voor BLANKO.”
,,Na eenmaal te hebben uitgesproken dat ik voor mijn soloproject zou gaan, is de sfeer bij de 3JS eigenlijk alleen maar beter geworden. Ik liep continu met BLANKO in mijn hoofd en dat is natuurlijk niet de bedoeling wanneer je met je huidige band bezig bent een album op te nemen. Ik trok mezelf steeds meer terug en dat is anderen natuurlijk ook opgevallen. Nadat het hoge woord eruit was, kon ik ook mezelf weer zijn. Ik kijk nu terug op een geweldige tijd met goede vrienden.”
Na het maken van deze dappere keuze kon de muzikale duizendpoot zich volledig focussen op zijn eigen project. ,,Het voelde echt als een bevrijding. Ik kon de muziek maken die in mijn ogen nog niet bestond. Je kunt niet zomaar een stempel zetten op BLANKO, maar genres die voorbij komen zijn rock, elektro, pop en funk. Ik heb alles voor de demo’s zelf ingespeeld. Dus ik heb hele dagen zitten drummen, bassen, gitaarspelen, noem maar op. De inspiratie bleef maar komen, ik kon letterlijk niet stoppen. Wat is er mooier dan dat?”
Om het plaatje compleet te krijgen, ging Jan op zoek naar kleding die de podiumpresentatie zou complimenteren. ,,Ik kreeg tips van iemand over een bepaalde kledingdesigner. Het bleek een schot in de roos. Zijn kleding is freaky, maar stoer. Helaas ontdekte ik deze designer pas redelijk laat, waardoor ik ook een aantal missers in mijn kast heb hangen”, lacht hij. De muziek, lichtshow en kleding zijn de mannen van BLANKO inmiddels eigen. ,,Nu kwam de choreografie. Ik heb bij meerdere topacts gezien dat choreografie werkt. Het doet iets met het publiek. Iets kleins als de frontman en bassist van ZZ Top, die op exact hetzelfde moment in de maat met hun gitaar dezelfde kant uit wijzen, zorgt voor daverend applaus in de zaal. Mensen worden letterlijk gek.”
Jan en zijn bassist hebben heel wat uurtjes op de dansvloer doorgebracht om iets unieks neer te zetten. ,,We zijn echt helemaal op elkaar ingespeeld. Onderwijl we een funky riff neerleggen maken we dezelfde moves. Het publiek reageert daar echt enthousiast op. Inmiddels hebben we drie shows achter de rug en alles klopt. Ik durf te stellen dat je het nergens mee kunt vergelijken.”

‘Binnen vijf jaar wil
ik een vaste naam
zijn op de grote,
nationale festivals’

De positieve reacties vliegen Jan inmiddels om de oren. ,,Drie jaar voorbereidend werk begint eindelijk zijn vruchten af te werpen. Mensen die ons gezien hebben zijn erg enthousiast. Ik kan niet wachten om weer te spelen.” Op 30 juni staat BLANKO op het Reuring Festival in Purmerend, op 13 juli speelt de formatie in Goes en op 21 september in Midwoud. ,,Op 28 juni komt mijn eerste single getiteld No Better Than Me uit op Spotify en iTunes. Het leuke is dat dit tevens het eerste nummer is waar ik drie jaar geleden aan begon te werken.”
BLANKO’s studio wordt niet alleen gebruikt voor eigen werk, maar is ook beschikbaar voor andere bands. ,,Klussen als producer zal ik altijd blijven doen. Wat is er leuker dan nieuwe muziek opnemen met lokaal talent?”
Later dit jaar in november komt BLANKO’s eerste EP met daarop vijf liedjes uit. In 2020 komt de volgende EP, met wederom vijf liedjes uit. De herboren frontman steekt zijn ambities niet onder stoelen of banken. ,,Binnen vijf jaar wil ik een vaste naam zijn op de grote, nationale festivals. Ik wil een tour door Europa gedaan hebben en ik moet een grote hit hebben gehad in Nederland.” Het is één van Jan’s vele talenten om dit soort uitspraken te doen, zonder arrogant over te komen. Hij vertelt zo vastberaden en passievol over BLANKO dat niemand eraan zal twijfelen dat zijn dromen uit zullen komen.