
Wim Jonk: ‘Ik dacht: daar gaat-ie…’
De avond van de promotie naar de eredivisie – 22-04-22 – zal de vele FC Volendam-betrokkenen lang blijven heugen. Want de ‘finale’ in Den Bosch had alles in zich: rookbommen, nare spreekkoren, ballen op lat en paal, goed voetbal, slecht voetbal, bibberende benen, zenuwslopende minuten, een paar centimeter verwijderd van de gelijkmaker, wedstrijd tijdelijk stilgelegd, opstootjes op het veld, een gigantische ontlading, vechtpartijen buiten het veld en een hossende oranje-zwarte menigte. Zowel in De Vliert als naderhand bij terugkeer, op het plein vlakbij het FC-stadion. ,,Kippenvel”, zei Robert Mühren tussen het vuurwerk en de gezellige en opzwepende klanken richting de hossende aanhang.
Geheel in de stijl van dit seizoen maakte FC Volendam het ontzettend spannend in de slotfase van de wedstrijd. Meerdere keren ontsnapte de ploeg van trainer Wim Jonk. ,,Bij die ene situatie dat de bal voorbij Stankovic werd getikt, dacht ik ‘daar gaat-ie…’ Gelukkig werkte Damon Mirani de bal nét voor de doellijn weg.”
De trainer liet zijn emoties even de vrije loop. ,,Ik heb als speler van FC Volendam mooie momenten meegemaakt en nu als trainer, dat maakt wel wat bij je los.” Er stond behoorlijke spanning op het hele proces. En ook op de ploeg tijdens de wedstrijd in Brabant. ,,Het ging wederom niet vanzelf. Op dit soort wedstrijden zit zoveel lading. Spelers zijn moeilijk bereikbaar, omdat het hoofd vol stress zit. Terwijl we in bepaalde fases de wedstrijd onder controle hadden. Na rust hadden we een goede periode, maar daarna was ons tempo te laag en zetten wij er veel te langzaam druk op. Met lange ballen door de as waren zij telkens gevaarlijk.”
,,Toen de wedstrijd even werd stilgelegd konden we in de kleedkamer nog wat dingen bespreken, maar als je dan het veld op komt en het begint met een corner, dan is die rust gauw weer verdwenen. Maar we hebben ‘m eruit gesleept. En ik ben trots op de ploeg.”