‘Mensen achter Nicodemus’ nemen belang in Het Mirakel

‘De ruimtes worden ingericht als huiskamers’

[ads id=66]

Drie-eenheid
Nicodemus Uitvaartverzorging, begrafenisfonds Jozef van Arimathea en de parochie zijn al tientallen jaren een soort van drie-eenheid, zo maakt Nico Karhof duidelijk. ,,Deze verhouding is niet officieel beschreven”, vertelt de begrafenisfonds-voorzitter. ,,Maar we weten van elkaar dat het van belang is om deze eenheid te bewaren. Voor de gemeenschap is dit een groot goed. De samenwerking die we al lang hebben met elkaar, gaan we nu op een andere manier voortzetten. Op een zodanige wijze dat we voor een lange reeks van jaren onze Volendamse begraafcultuur kunnen voortzetten.”

Begraafplaats naar gemeente
Onlangs zette het kerkbestuur en Jozef van Arimathea, samen met de gemeente, al stappen om de toekomst van het graf voor Volendam te waarborgen. Ontwikkelingen in de wensen van nabestaanden, beduidend meer crematies en wettelijke eisen maakten het noodzakelijk om in te grijpen. ,,We beseften dat het eigenlijk niet meer te doen is voor een organisatie gebaseerd op vrijwilligers. Daarom besloten we te gaan samenwerken met een partij die altijd blijft en dat is onze gemeente. Gesprekken leidden ertoe dat deze het beheer van het gemeentelijke deel van de begraafplaats vanaf 1 januari overnam. Dat nam voor het fonds een belangrijk risico weg.”
De Volendamse begraafplaats is ogenschijnlijk één geheel, maar bestaat op papier uit een deel dat eigendom is van de gemeente en een deel dat eigendom is van de parochie. Het eerstgenoemde terrein ligt achter het Noordeinde en zal, volgens verwachting van de gemeente, voldoende zijn voor alle begravingen in de toekomst. De parochiebegraafplaats zal, behoudens voor jong geborenen, jeugdigen en priesters, niet meer gebruikt worden voor nieuwe begravingen. De oorzaak daarvan is het toenemende aantal mensen dat kiest voor crematie. Zes jaar geleden koos 25,4% van de Volendammers nog hiervoor, inmiddels is dit percentage opgelopen tot 48,6%. Landelijk ligt het aandeel dat aan crematie de voorkeur geeft al op 65%. Volendam is bezig aan een inhaalslag die nog niet ten einde lijkt. Deze snelle verandering zette het begrafenisfonds ertoe aan om bepaalde risico’s te willen afdekken. Kerkbestuur en begrafenisfonds willen daarom in overleg met de gemeente en het bisdom onderzoeken of het wenselijk is om ook de parochiebegraafplaats aan de gemeente over te dragen.

Wensen van nabestaanden veranderen
Eind jaren negentig stichtte Jozef van Arimathea nabij de begraafplaats ‘Uitvaartcentrum Het Mirakel’. Dit gebeurde met het geld van haar leden. ,,Het doel van dit gebouw was het geven van gelegenheid aan nabestaanden om hun dierbaren te kunnen opbaren in een mooi gebouw, met twee aparte zalen. Nu zijn we inmiddels twintig jaar verder en zie je dat de wensen van nabestaanden veranderen. Een steeds kleiner deel daarvan maakt nog gebruik van Het Mirakel. Vanaf de bouw van Het Mirakel heeft Nicodemus voor het fonds de verzorgende taak op zich genomen om het uitvaartcentrum te beheren. Nicodemus is nog steeds marktleider op het gebied van uitvaartverzorging in Volendam. Met het oog op de toekomst zijn we daarom enkele jaren geleden al in gesprek gegaan met de mensen achter deze onderneming, met als streven dat Nicodemus van het pand gebruik zou gaan maken, op basis van een vaste huurovereenkomst. Dit in plaats van een bedrag per opgebaarde overledene, zoals altijd gebruikelijk was. Op die manier zou er dan voor het begrafenisfonds voor de toekomst een vaste stroom van financiële middelen ontstaan.”

‘Alles wordt eruit
gesloopt, vernieuwd
en krijgt een heel
andere indeling’

Dit plan werd niet door iedereen met gejuich ontvangen. Binnen het bestuur van het begrafenisfonds waren er verschillen van inzicht en ook Nicodemus had zijn bedenkingen. Veranderingen op het wereldtoneel zorgden ervoor dat de ontwikkelingen op dit gebied in een stroomversnelling kwamen. ,,Door het coronavirus ging de wereld er anders uitzien dan voorheen. Nicodemus twijfelde vanaf het begin van de pandemie nog meer over het sluiten van een huurcontract. Daarbij zag de uitvaartorganisatie een verandering in de manier van opbaren van overledenen. Als zij al tot huur van Het Mirakel zou overgaan, dan zou een verbouwing en herinrichting ervan noodzakelijk zijn.”
Johan Schokker is al sinds jaar en dag het gezicht van Nicodemus. Door zijn functie van uitvaartverzorger is hij een dorpsfiguur geworden. De laatste jaren zag hij in de uitvaartwereld ontwikkelingen optreden waar de onderneming niet meer omheen kon.

Familiekamers in plaats van zalen
Johan: ,,Wij komen natuurlijk in allerlei uitvaartcentra. Daar kom je vaak familiekamers tegen, ongeveer ter grootte van een niet al te groot kantoor. Het zijn plekken waar je met drie of vier mensen even naartoe kunt, om daarna weer te vertrekken. Daarom besloten we de gok te nemen om van onze voormalige showroom voor grafmonumenten een familiekamer te maken. We dachten: we zien wel of het aanslaat. Nu kunnen we zeggen dat hier veel vraag naar is en dat nabestaanden de huiskamer als zeer prettig ervaren. Zij krijgen de sleutel en kunnen bezoeken plannen wanneer zij dat willen. Als uitvaartonderneming hebben wij er eigenlijk niks mee te maken.”
De nieuwe familiekamer ‘De Thuiskomst’ bleek in een grote behoefte te voorzien. Daardoor begon Nicodemus na te denken over hoe meer van dit soort plekken zouden kunnen worden ingericht. Daarnaast ving men van nabestaanden op dat zij Het Mirakel als gedateerd begonnen te zien.
,,Het gebouw is natuurlijk ook al meer dan twintig jaar oud. Daarbij willen mensen af van de condoleancevorm zoals die er altijd was. Ze willen er langer bij zijn en als je één ruimte hebt, dan kan dat gewoon niet. Je zit altijd vast aan anderhalf, twee uur en dan houdt het op. Daarom vroegen wij in de gesprekken over de mogelijke huur van Het Mirakel of we daar misschien dezelfde invulling aan zouden kunnen geven als die van de familiekamer. Daarna kwamen we in een heel traject van: hoe moet je daar gestalte aan geven en gaan het begrafenisfonds, het kerkbestuur en haar adviseurs daarin mee? We vroegen aan een specialist om een voorbeeld te maken van hoe de nieuwe situatie eruit zou kunnen komen te zien. De uitkomst daarvan was voor ons een schot in de roos.”

‘Met dit alles
kunnen we de
toekomst van de
Volendammer
begraafcultuur
in eigen hand
houden’

Het begrafenisfonds wist niet meteen wat ze met dit voorstel aan moest. De moeilijkheid is dat Het bestuur behartigt de belangen van circa 12.000 deelnemers van begrafenisfonds Jozef van Arimathea. Het bestuur neemt daarvoor de besluiten en begrijpt dat het daar niet lichtzinnig mee moet omgaan. Het besef dat het fonds, de uitvaartonderneming en de kerk uiteindelijk van elkaar afhankelijk zijn, opende uiteindelijk de deur voor het plan.
Nico: ,,Wij zijn er ook bij gebaat dat de samenwerking met Nicodemus blijft bestaan. Als zij dan komen met zo’n vraag, dan is het dus niet meteen zo van: dat doen we niet. Dan ga je kijken hoe je tot elkaar kunt komen. We zijn tot een constructie gekomen waarbij de mensen achter Nicodemus het pand voor de helft kopen. Daarna verhuren het begrafenisfonds en de investeerders het uitvaartcentrum aan Nicodemus, dat het dagelijkse beheer gaat uitvoeren. Het zijn mensen waarvan we weten dat we ze kunnen vertrouwen. We weten dat zij achter onze filosofie staan, achter de manier waarop wij al tientallen jaren samenwerken. Daarnaast is er voor het fonds ook nog een financieel belang om dit te doen. En Nicodemus is nodig om het uitvaartverzorgingswerk uit te voeren.”
Een andere optie kwam ook ter sprake, namelijk een volledige koop van Het Mirakel door de investeerders. Het bestuur van het begrafenisfonds zag daar geen heil in. ,,Onze deelnemers zijn niet gebaat bij een groot geldbedrag dat we op een rekening zetten. Ik vertrouw het kerkbestuur dat er nu zit volledig. Alleen weet je niet wat er daar de komende tijd gaat gebeuren. We weten dat het steeds moeilijker is om de kerken open te houden. Fuseren met andere parochies, het zou zomaar kunnen gebeuren. Wij vinden dus een doorlopende stroom van inkomsten beter dan één grote som geld. Die inkomsten kunnen we gebruiken om ook in de verdere toekomst korting te geven aan onze deelnemers voor bijvoorbeeld het gebruik van Het Mirakel.”
De mensen achter Nicodemus willen de benedenverdieping van Het Mirakel ingrijpend laten verbouwen. Johan: ,,We kunnen wel zeggen dat alleen de vier muren blijven staan. Alles wordt eruit gesloopt, vernieuwd en krijgt een heel andere indeling. Er komen vier verschillende ruimtes waar condoleances en bijeenkomsten na afloop van de uitvaart kunnen plaatsvinden. De ruimtes worden ingericht als huiskamers in verschillende stijlen. Indien gewenst kunnen meerdere kamers tegelijk worden gehuurd.”
Door deze inrichting zullen meer mensen gebruik kunnen maken van Het Mirakel. De nieuwe situatie wordt zo ingericht dat nabestaanden van de verschillende overledenen elkaar niet tegenkomen. Bijvoorbeeld looprichtingen en nieuwe uitgangen gaan daarvoor zorgen. Het idee om te zorgen voor meer capaciteit komt niet uit de lucht vallen. De betrokkenen gaan ervan uit dat die in de toekomst nodig zal zijn.

‘Door de familie-
kamers van Sereen
en Nicodemus
zagen we onze
inkomsten teruglopen’

Nico: ,,We gaan op een gegeven moment zien dat de grote groep die na de oorlog geboren is zal overlijden. Dus we weten dat het aantal overledenen toe zal nemen. Misschien kunnen de nieuwe voorzieningen er ook voor zorgen dat nabestaanden deze optie verkiezen boven het thuis opbaren. De bedoeling is dat Het Mirakel voor de gemeenschap weer een eigentijdse plaats wordt om overledenen op te baren en familie en condoleance-bezoekers te ontvangen. Als het met de voorbereidingen volgens plan verloopt, dan zal de verbouwing na de bouwvak gaan beginnen.”
Het begrafenisfonds wil een zo gedragen mogelijk besluit nemen en heeft daarom uitvoerig overleg gepleegd met alle ‘stakeholders’. Het bestuur heeft inmiddels toestemming gekregen van het kerkbestuur en de raad van toezicht. Ook de klankbordgroep, die is ingesteld als vertegenwoordiging van de Volendammer gemeenschap, heeft ingestemd met de plannen.
,,Wij willen onszelf in de spiegel kunnen aankijken en kunnen zeggen dat we dit op een goede manier hebben gedaan. Wat wij willen is de belangen van onze deelnemers zo goed mogelijk behartigen en hen korting kunnen geven door de vaste inkomstenstroom die er zal ontstaan. Die komt voort uit de kosten die nabestaanden betalen om van de voorzieningen gebruik te maken. Daarnaast kunnen niet-deelnemers van de faciliteiten gebruikmaken. Met dit alles kunnen we de toekomst van de Volendammer begraafcultuur in eigen hand houden. Alles wordt daarom ook officieel op papier gezet.”
Het Mirakel zou mogelijk ook een interessante plek voor niet-Volendamse uitvaartondernemingen kunnen zijn. Nico stelt dat bewust niet is gesproken met andere partijen dan de mensen achter Nicodemus. ,,Na de realisatie van familiekamers door Sereen en Nicodemus zagen we onze inkomsten teruglopen. Wij zijn er als fonds bij gebaat dat nabestaanden gebruik blijven maken van Het Mirakel en moesten daarom iets doen met deze ontwikkeling. Wij werken al vijfentwintig jaar uitstekend samen met de mensen achter Nicodemus en zij verzorgen ook de meeste uitvaarten. Het lag daarom voor de hand om daarmee iets soortgelijks in gang te zetten.”
,,Wij schieten er niets mee op als we zoiets door grote bedrijven als Dela en Yarden laten regelen. Er zit dan altijd een andere manier van werken achter die niet in het belang is van onze drie-eenheid. De gemeenschap wordt daar niet beter van. Dat zou niet slim zijn. Kennelijk zijn wij in het dorp tevreden over de manier waarop Nicodemus werkt.”
Een belangrijke vraag die bij de verbouwplannen kan worden gesteld is: waar kunnen mensen die normaal gesproken gebruik willen maken van Het Mirakel terecht tijdens de verbouwing? Guido Woerlee van Nicodemus ligt toe welke plaatsen mogelijk als alternatieve locatie worden ingericht. Guido: ,,We hebben plannen om van de Mariakerk en Vincentiuskerk een uitvalsbasis te maken. Verder zou de ontvangkamer van de pastorie daarvoor een mogelijkheid zijn. Daarover zijn we nog in overleg. Dit gaat dan alleen over een bepaald tijdstip, bijvoorbeeld voor de avondgebeden uit. We zouden dan drie uitvalplekken hebben totdat de nieuwe opzet klaar is. Hopelijk zijn het maar drie maanden die we moeten overbruggen. Daarna kunnen we met de nieuwe faciliteiten op een betere manier de toekomst in.”

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

Deel dit artikel

Streven De Vooruitgang is om appartementen ‘Oude Seinpaal’ in mei 2023 op te leveren

[ads id=66]

Fred de Boer en manager vastgoed Bernard Eeltink van Stichting Woningbeheer De Vooruitgang zagen in 2015 dat het bod dat De Vooruitgang op de grond van de ‘oude Seinpaal’ deed geaccepteerd werd. ,,Nadat het bod van de Vooruitgang ook door het college en de raad bekrachtigd werd, kwam het project een tijdje in de wachtkamer te staan”, herinnert Fred. ,,Vanwege een aantal gerelateerde zaken – waaronder de bouw van de nieuwe Seinpaal – hebben we een tijdje geduld moeten hebben.” Die wachttijd hebben Fred en Bernard optimaal benut door een uitgebreid participatietraject op te zetten met de omwonenden van de ‘oude Seinpaal’.
Bernard: ,,Het eerste idee was om een kopie te bouwen van het appartementencomplex dat al op de Wester Ven staat. Het enige verschil zou zijn dat het bestaande gebouw voor senioren is en het nieuwe gebouw voor starters. Maar omdat we benieuwd waren naar de ideeën en suggesties van buurtbewoners hebben we voor een andere aanpak gekozen.” De omwonenden van de Wester Ven werden uitgenodigd in de kantine van de tennisvereniging. ,,We hadden drie tafels klaarstaan met piepschuimblokken. De bewoners mochten aan de hand van de blokken zelf aangeven hoe ze het appartementencomplex het liefste zouden zien. Onze enige vereiste was dat we de 54 benodigde appartementen wel zouden moeten kunnen realiseren. We hebben echt ontzettend goede input van de buurtbewoners ontvangen. Uiteindelijk hebben we drie ontwerpen gekozen om verder uit te werken en aan de gemeente te presenteren.”

‘We hebben echt
ontzettend goede
input van de
buurtbewoners ontvangen’

,,Normaal gesproken wordt de omgevingsvergunning pas aangevraagd nádat het bestemmingsplan is goedgekeurd, maar omdat het participatietraject zó goed verliep, hebben we er voor gekozen om de twee gelijktijdig aan te vliegen. Op 16 juli aanstaande wordt de vergunning verleend, daarna is het nog gedurende acht weken mogelijk om te reageren. Als na die periode de vergunning onherroepelijk is, starten wij pas met slopen. We hopen dus begin oktober te kunnen starten met de sloop. Daarbij verwachten we binnenkort de gegevens klaar te hebben om naar de aannemers te versturen voor de aanbesteding. Als alles volgens plan verloopt zullen de appartementen in mei 2023 opgeleverd kunnen worden.”
,,De sloop is inmiddels al aanbesteed aan M. Havik B.V. Zij zullen volgens het zogenaamde circulair slopen principe te werk gaan. Als gevolg van de historisch hoge staal- en houtprijzen heeft Havik het pand beoordeeld op recyclebare materialen. Alle nog bruikbare materialen die het pand te bieden heeft zullen worden hergebruikt. De werkzaamheden die de slooppartner zal gaan verrichten zullen dus meer weghebben van demonteren dan van slopen.”
Woningzoekenden die geïnteresseerd zijn in een huurappartement in het nog naamloze complex zullen nog even geduld moeten hebben. ,,Men moet hoe dan ook ingeschreven staan als woningzoekende bij De Vooruitgang”, verklaart Fred de Boer. ,,Ongeveer drie maanden voor oplevering zullen wij alle ingeschreven woningzoekenden in de doelgroep van achttien tot en met 55 jaar via de mail informeren over de toewijzingsprocedure.”

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

Deel dit artikel

AFGESTUDEERD | Jeroen Springer Master of Education

[ads id=66]

Op de basisschool en middelbare school heeft Jeroen het erg moeilijk gehad om mee te komen met de rest van de klas. ,,Ik was bijvoorbeeld zo slecht in spelling dat ze me meerdere keren hebben laten testen op dyslexie, maar daar kwam telkens niets uit. Ik liep de hele tijd rond met het gevoel gefaald te hebben en op den duur begon ik te geloven dat ik dom was en school voor mij gewoon niet was weggelegd.”
Na het behalen van zijn VMBO-diploma richtte Jeroen zich op hetgeen waar hij in zijn ogen wél goed in was: Sport. ,,Ik volgde een sportopleiding op het MBO en werd personal trainer. Dat ging me verrassend goed af. Ik merkte tijdens die opleiding dat ik de stof goed in me opnam en dat het lesgeven me bovengemiddeld goed af ging. Ik genoot ook van het contact met de mensen en was goed in staat hen te begeleiden en te motiveren.”
Uiteindelijk was het zijn vriendin, Irene Schut, die hem overtuigde om door te leren. ,,Destijds keek ik erg naar Irene op. Ze haalde altijd goede cijfers, studeerde econometrie en had een goed betaalde bijbaan. In mijn ogen was ze altijd veel slimmer dan ik, maar in gesprekken gaf ze me nooit het ge-voel dat ik dom was. Ze hamerde er zelfs op dat ik veel slimmer was dan ik zelf dacht, en uiteindelijk gaf ze mij het zelfvertrouwen om toch in mezelf te geloven.’

‘Mijn vriendin hamerde
er zelfs op dat ik
veel slimmer was dan
ik zelf dacht,
en uiteindelijk gaf ze
mij het zelfvertrouwen
om toch in mezelf te geloven’

Jeroen schreef zich in voor de HBO-opleiding iPABO. ,,Een keuze waar ik het samen met Irene uitgebreid over heb gehad. Toen ik nog in de sportschool werkte, werkte ik vooral ’s avonds en in het weekend, maar in de toekomst wilden we graag meer samen zijn. Een baan als leraar gaf mij de structuur die ik zocht en had daarnaast ook veel raakvlakken met het werk dat ik al deed als trainer: het begeleiden groepen, kennisoverdracht over en het motiveren van leerlingen.”
Met zijn hernieuwde gevoel van zelfvertrouwen voelde Jeroen zich op de iPABO helemaal op zijn gemak. ,,Tijdens de stages wist ik dat ik de juiste keuze had gemaakt, en dat ik een goede leraar kon worden. Ik kan goed met kinderen overweg, en haalde er heel veel voldoening uit om hen nieuwe kennis bij te brengen. Omdat ik nu duidelijk voor ogen had wat ik kon bereiken, ging het studeren mij ook zó goed af, dat ik na het behalen van mijn iPABO voelde dat ik nog niet uitgeleerd was. Daarom koos ik ervoor om gelijk door te stromen naar de Master of Education.”
Al in het vierde jaar van de iPABO opleiding vond Jeroen een baan als leraar op een basisschool in Amsterdam-Noord. ,,Veel mensen verklaarden mij voor gek. Amsterdam-Noord staat namelijk niet bepaald bekend vanwege het goede onderwijs.” Jeroen vertelt dat veel van zijn studiegenoten die er stage hadden gelopen het erg zwaar en hectisch vonden, omdat er in dat stadsdeel ook relatief veel sprake is van ongelijkheid, leerachterstanden en gedragsproblematiek. ,,Mensen snapten niet dat ik uitgerekend daar ben gaan werken, juist ook omdat mannelijke leraren in het basisschool onderwijs nog altijd erg schaars zijn en de banen voor ons bij wijze van spreken voor het oprapen liggen. Maar ik heb nog geen moment spijt gehad van mijn keuze.”
Een belangrijke reden voor Jeroen zijn keuze was het vertrouwen dat deze school hem gaf: ,,Het komt niet vaak voor dat je als vierdejaars iPABO leerling al een baan aangeboden krijgt, en dankzij het vaste contract dat zij mij aanboden hebben mijn vriendin en ik onze droom kunnen verwezenlijken om samen een huis te kopen op de Broeckgouw.” Ook toen Jeroen na het behalen van zijn iPABO diploma aangaf dat hij nog graag gelijk door wilde stromen in de Master of Education, steunde zijn werkgever deze beslissing. ,,In eerste instantie hebben ze nog wel gevraagd of ik niet liever eerst wat jaren ervaring wilde opdoen voordat ik aan de Master zou beginnen, maar toen ze merkten dat ik echt gedreven was om mezelf nog verder te ontwikkelen in mijn aanpak als leraar, hebben ze mijn Master zelfs volledig betaald.”
Ook nu Jeroen zijn Master of Education succesvol heeft afgerond staat hij nog steeds voor de klas op deze school. ,,Ik heb het hier nog steeds erg naar mijn zin, en na alle steun die ze mij hebben gegeven, vind ik het fijn om nu al mijn kennis en ervaring hier in te zetten en een positieve impact te maken op deze school.”

Praktisch en positief
De basisschool waar Jeroen werkt is een Jenaplanschool. ,,Jenaplan is een onderwijssysteem dat de maatschappij in het leslokaal betrekt”, legt Jeroen uit. ,,Verschillende jaargangen worden aan elkaar gekoppeld, zodat jongere en oudere leerlingen ook van elkaar kunnen leren. Ik heb bijvoorbeeld groep 4 en 5 in mijn klas. Tijdens het eerste jaar krijgen de kinderen in groep 4 extra hulp en steun van de kinderen uit groep 5. Een jaar later nemen zij zelf die rol over en helpen zij de kinderen die een jaar jonger zijn.”
,,Daarnaast ligt er een grote nadruk op samenwerken en presenteren”, vervolgt Jeroen. ,,Een belangrijk onderdeel van het lesprogramma zijn de zogenaamde ‘vieringen’, zoals de weekopening en weeksluiting. Tijdens deze momenten staan we gezamenlijk stil bij wat we geleerd hebben en bereidt elke groep ook iets voor, voor de rest van de school, zoals een presentatie, een voorstelling of een gezamenlijk lied.”
De vernieuwende aanpak van het Jenaplanconcept sprak Jeroen direct erg aan, ,,Ik vind het erg positief dat de kinderen hier bepaalde zaken meekrijgen die in het reguliere onderwijs eigenlijk helemaal niet aan bod komen, zoals samenwerken, evalueren, presenteren en verantwoordelijkheids-gevoel. Nu zie je regelmatig dat schoolverlaters er bij hun eerste werkgever achter komen dat ze deze kwaliteiten eigenlijk nog niet ontwikkeld hebben. Ook merk ik dat er binnen het Jenaplan concept meer ruimte is voor kinderen om zichzelf op een bredere manier te ontwikkelen.”
Tijdens zijn Master of Education specialiseerde Jeroen zich in gedragswetenschap en positieve psychologie. ,,Het mooie aan deze opleiding is dat de focus echt op de praktijk ligt”, zegt Jeroen. ,,Ik heb me bijvoorbeeld specifiek verdiept in de relatie tussen kinderen en leerkrachten. Wat hebben kinderen nodig? Hoe kan het dat het contact met sommige leerlingen soepel verloopt terwijl de leer-kracht met andere leerlingen veel spanning ervaart? Waar liggen de onderliggende redenen en grondslagen voor veelvoorkomende valkuilen en irritaties in het onderwijs? Op dat soort vragen heb ik gericht een antwoord proberen te vinden.”
Wat Jeroen zo aansprak in het implementeren van positieve psychologie was de nadruk op preven-tie in het onderwijs: ,,Nu zie je vaak dat een leraar pas ingrijpt als iets uit de hand loopt”, zegt Jeroen. ,,Pas als er onrust ontstaat in de klas maant de leraar de klas tot stilte, of wanneer een kind zich niet gedraagt verheft de leraar zijn stem. Vanuit het gedachtegoed van positieve psychologie kijk je veel meer naar hoe je dergelijke situaties kunt voorkomen. De oplossing daarvoor ligt grotendeels in het bieden van voldoende aandacht en structuur.”

‘Ik ben het levende
voorbeeld van wat
zelfvertrouwen en een
duidelijk gevoel van
richting en zingeving
in je leven voor
verschil kan maken’

Jeroen legt uit dat ieder kind gezien en gehoord wil worden. ,,Als dat niet lukt, proberen ze dat op een negatieve manier alsnog te bereiken. Juist door alle kinderen het gevoel te geven dat zij een waardevol onderdeel uitmaken van de groep kun je dit voorkomen. Bijvoorbeeld door gezamenlijk de regels op te stellen en hen daarop aan te spreken, maar ook door de behoeften van het kind voorop te stellen als deze toch boos is of vervelend doet. Dan vraag ik als leraar bijvoorbeeld altijd wat ik er aan kan doen om het kind te helpen zich beter te laten voelen. Zo creëer je een win-win situatie waarin het kind ook sneller bereid is om zijn of haar gedrag aan te passen.”
Juist omdat Jeroen die positieve aanpak vroeger zelf als scholier heeft moeten missen, is hij nu zo gedreven om als leraar altijd het beste uit zijn leerlingen te halen. ,,Ik ben het levende voorbeeld van wat zelfvertrouwen en een duidelijk gevoel van richting en zingeving in je leven voor verschil kan maken.”
Jeroen benadrukt dat hij er wel keihard voor heeft moeten werken. ,,De afgelopen twee jaar waren een enorme uitdaging voor me. Het werk voor de klas is enorm intensief, en toen een collega van me op een bepaald moment vanwege burn-out klachten thuis kwam te zitten, kreeg ik nog meer taken op mijn bordje. Naast die vier werkdagen was ik ’s avonds en in het weekend voortdurend druk met studeren. En dan werd ons huis vorig jaar ook nog eens opgeleverd. Gelukkig heeft mijn vriendin me enorm goed ondersteund. Met name wat betreft de inrichting van ons huis heeft ze bijna alle voorbereidingen en het regelwerk op zich genomen, zodat ik me kon blijven focussen op mijn studie. Daar ben ik haar echt ontzettend dankbaar voor.”
De opkomst van het coronavirus maakte het er voor Jeroen nóg hectischer op: ,,Zowel op mijn werk als mijn opleiding heerste er in het begin erg veel onzekerheid. Opeens moest alles digitaal, en dat bracht een hoop extra uitdagingen met zich mee. Het was echter ook zeer leerzaam en het bracht het me persoonlijk ook positieve dingen, zoals het contact met ouders, dat opeens veel intensiever werd. Ik merkte ook dat ouders na een periode van thuisonderwijs opeens veel meer respect voor mij als leraar hadden, en oprecht nieuwsgierig waren naar de tips en adviezen die ik ze kon geven.”

Scriptie
Jeroen schrok wel van het effect dat het coronavirus heeft gehad op de schoolprestaties van schoolkinderen. ,,In Amsterdam-Noord zie je de kansenongelijkheid onder kinderen echt heel scherp, en toen de kinderen na de lockdown weer terug de klas inkwamen merkte ik dat een deel van de kinderen enorm grote stappen had gezet, terwijl een ander deel, het deel dat het voorheen vaak ook al lastiger had, flinke leerachterstanden had opgelopen. Dat deed me echt wat, want als leerkracht wil je je kinderen juist vooruit zien gaan. Het onderwijs stond al voor flinke uitdagingen, maar die zijn nu als gevolg van corona nog veel groter geworden.”
Toen Jeroen twee weken geleden na zijn laatste presentatie en zijn scriptie-verdediging hoorde dat hij geslaagd was is hij eerst rechtstreeks zijn bed ingedoken. ,,Er viel op dat moment echt een enor-me last van mijn schouders, en na alle spanning en stress van de afgelopen maanden moest ik echt mijn rust weer even vinden. Pas later die avond heb ik het gevierd.”
Zelfs nu hij zijn masterdiploma op zak heeft blijft Jeroen gemotiveerd om zich verder te ontwikkelen in het onderwijs. ,,Toen ik aan de iPABO begon, had ik mezelf als doelstelling gesteld dat ik voor mijn 35e directeur wilde worden. Op dit moment zie ik dat nog niet echt voor me, maar ik ben wel voornemens om me in de toekomst ook meer met beleid bezig te houden. Ik weet nu nog niet precies welk pad ik kan bewandelen om daar uiteindelijk het snelste te komen. Ik overweeg om binnenkort misschien als parttime als zzp’er aan de slag kan gaan om zij-instromers te begeleiden of lastige casussen te managen. Maar ik kijk er in ieder geval naar uit om me de komende jaren als leraar nog verder te ontwikkelen en om het leven van de kinderen in mijn klassen op een positieve manier te beïnvloeden.”

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

Deel dit artikel

Bedrijf in Beeld

Firma Runderkamp is dé specialist op gebied van huishoudelijke kwaliteitsartikelen

[ads id=66]

Tegen alle verwachtingen in merkte Wendy vorig jaar dat de omzet van de zaak steeg, terwijl de fysieke winkel vanwege de coronamaatregelen gesloten was. ,,De overheid kwam met het nieuws dat de winkels dicht moesten”, herinnert Wendy zich. ,,Voor onze zaak was dat een hard gelag. Wij moesten het altijd natuurlijk hebben van publiek dat de winkel bezocht. Online hadden we tot die tijd nooit aan gedaan.” Nadat ze na het slechte nieuws de deur van de winkel achter zich dichttrok, liet Wendy thuis eens bezinken hoe ze de zaak draaiende kon houden.

‘Alles kwam tegelijk
binnen. De één had
tien meter roop nodig,
de ander wilde een bezem
en ga zo maar door’

,,Veel tijd had ik daarvoor niet nodig”, lacht ze. ,,Ik had de iPad vanuit de winkel mee naar huis genomen. De berichtjes bleven achter elkaar binnenstromen. Ik kreeg mailtjes, Facebookverzoeken, alles kwam tegelijk binnen. De één had tien meter roop nodig, de ander wilde een bezem en ga zo maar door. Onverwachts ontstond het idee om online verder te gaan als ik een doorstart met de winkel zou maken. En ik moet zeggen dat het perfect werkt. ’s Ochtends pak ik alles in en ’s middags breng ik de pakketjes langs bij de klanten. Het is ook nog even hartstikke gezellig. Sommige bestellingen eindigen zelfs met een koppie.”
Sinds kort bevindt Firma Runderkamp zich aan de Julianaweg 200G. ,,Ik moet nu natuurlijk alles alleen doen. Daarom heb ik ervoor gekozen om niet verder te gaan in het pand aan de Ventersgracht. Daar hadden we een winkel waarvan men verwacht dat je gewoon zes dagen per week geopend bent. Voor mij is dat niet haalbaar nu ik in mijn eentje verder ga. Daarom ben ik vanaf heden op dinsdag, woensdag en vrijdag van 10.00 tot 17.00 uur aanwezig in het nieuwe pand aan de Julianaweg. De koffie staat op die dagen klaar voor de klanten. En de overige dagen verwerk ik de bestellingen die op www.firmarunderkamp.nl zijn binnengekomen. De bezorging in Edam-Volendam is gratis.”

Bij de verhuizing naar het nieuwe pand aan de Julianaweg heeft Wendy de nodige hulp gehad. ,,Mijn dank gaat uit naar mijn zus Angelique, Michelle en Thea en de rest van mijn lieve familie en vrienden die mij geholpen hebben dit mogelijk te maken. Het is ongelooflijk hoeveel spullen we hebben moeten overbrengen, en dat terwijl ik de ijzerwaren en het gereedschap heb afgestoten”, klinkt Wendy terwijl ze tussen een oase aan huishoudartikelen staat. ,,Firma Runderkamp is puur gericht op huishoudelijke kwaliteitsartikelen.” Wendy is ervaringsdeskundige als het gaat om duurzame, robuuste, huishoudelijke artikelen. ,,Wat dat betreft heb ik een hoop van Piet geleerd. Ik weet nog goed dat er een aantal jaar terug twee bouwvakkers binnenkwamen met een bezem en een losse steel. Ze vroegen of Piet er niet was. Piet was er inderdaad niet, dus ik vroeg of ik ze niet kon helpen. ‘Nee, Piet moet hier even een spijker inslaan’, reageerde één van de mannen. Ik zei dat ik ook wel een spijkertje in die bezem kon slaan – Piet had me natuurlijk wel geleerd hoe ik een hamer vast moest houden – waarop die twee kerels elkaar lachend aan kijken. Ze geven me vol verwachting die twee delen bezem. Ik ram die spijker erin en geef de bezem terug. Een week of zes later staat de eigenaar van de bezem weer voor me en ik vroeg natuurlijk: ‘nou, doet je bezem het nog?’ Hij reageerde heel sportief: ‘ik had natuurlijk gehoopt dat ik nu nee kon zeggen, maar hij veegt als een zonnetje.”

De webshop van Firma Runderkamp is vanaf heden online: www.firmarunderkamp.nl
Op dinsdag, woensdag en vrijdag is Wendy in de winkel aan de Julianaweg 200G aanwezig tussen 10.00 en 17.00 uur. Daarnaast is ze bereikbaar via mail: info@firmarunderkamp.nl en telefonisch op 06 20 20 28 71.

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

Deel dit artikel