Vandaag geopend: 08.00 - 17:30

All posts by De redactie

Edam-Volendam dingt mee in strijd om Age Friendly Cultural City te worden

Oude Meesters op Pad

Deelname aan culturele activiteiten door ouderen is van grote waarde. Volgens het Fonds voor Cultuurparticipatie vergroot het hun welzijn en houdt het de senioren vitaal. Om nog maar te zwijgen van het sociale profijt. Frank Bond heeft als projectleider van Oude Meesters gemerkt dat menig oudere zijn hart ophaalt tijdens een gezellige, leerzame, culturele activiteit. Het langlopende – door het CBW in samenwerking met de Gemeente Edam-Volendam – opgezette project heeft vanwege corona flink te verduren gehad, maar werd vorige week uitgerold om Edam-Volendam op de kaart te zetten als Age Friendly Cultural City.
Door Kevin Mooijer. Foto’s Hans Hordijk.

[ads id=66]

,,We hebben een alles omvattende reportage, genaamd ‘Oude Meesters op Pad’, gemaakt, om de jury aan te tonen wat onze gemeente doet om ouderen te stimuleren cultureel actief te blijven”, zegt Bond. In de strijd voor de eeuwige roem én de ‘BNG Bank Lange Leve Kunstprijs’, ter waarde van 20.000 euro, neemt Edam-Volendam het op tegen zes andere Nederlandse steden.

,,Het was onze intentie om een seniorenfestival te organiseren in PX, waarbij de jury dan zou komen kijken”, begint Frank. ,,Helaas kon dit wegens corona niet doorgaan. Als alternatief hebben we de reportage ‘Oude Meester op Pad’ gemaakt. De serie bestaat uit twee afleveringen waarin ik er samen met Jan Oudt – een actieve senior uit de gemeente – op uit trek om hem te laten ontdekken wat het Oude Meesters-project precies inhoudt.”
,,Jan gaat het gesprek aan met deelnemers en betrokken partijen, om te ondervinden hoe zij het project ervaren hebben en wat ze uiteindelijk gecreëerd of gedaan hebben. Alle twaalf deelprojecten uit Oude Meesters komen dus aan bod. Van bottertochten tot dansen in een voorstelling, schilderworkshops, songwritingworkshops, samenwerkingen tussen musea die langs de zorgcentra gaan en het delen van oude, nostalgische verhalen. De afleveringen zullen tevens in april op de L.O.V.E. te zien zijn.”

‘Het was onze
intentie om een
seniorenfestival te
organiseren in PX’

Om zich tot Age Friendly Cultural City te mogen kronen moet Edam-Volendam de steden Houten, Oldenzaal, Dronten, Roermond, Arnhem en Lelystad achter zich laten. ,,Dinsdag 2 maart hebben we een online-presentatie gehouden van het project. Marlies Bel als seniorenwerker vanuit het CBW, Bianca Vos als coördinator programma kunst en cultuur PX, Ariane Vervoorn als beleidsmedewerker kunst en cultuur van de gemeente Edam-Volendam en ikzelf als projectleider Oude Meesters hebben die dag tevens juryoverleg gehad betreft het voortbestaan van het Oude Meesters-project. In welke vorm kunnen we dit realiseren? Senioren maken prachtige kunst en dragen de meest bijzondere verhalen met zich mee. We moeten zorgen dat senioren van het grijze muis-imago af komen en we moeten deze groep mensen koesteren. We moeten onze ouderen stimuleren deel te nemen aan culturele activiteiten.”
De jury vanuit het Fonds voor Cultuurparticipatie, met als voorzitter Hedy d’Ancona, heeft de Oude Meesters reportage inmiddels al bekeken. Wanneer zij in april alle inzendingen van de deelnemende steden hebben beoordeeld zal er een winnaar uit de bus komen. ,,De jury zal beoordelen hoe de gemeente zich als Age Friendly Cultural City heeft ontwikkeld. De organisatie moedigt steden aan om het kunst- en cultuuraanbod voor ouderen op peil te houden en te verduurzamen. Gedurende het Oude Meesters-project hebben we gemerkt dat senioren oplichten van culturele, sociale activiteiten. Als het straks weer mogelijk, is zal het beoogde seniorenfestival wat dat betreft de kers op de taart worden, maar eerst wordt op 10 en 11 maart nog een geweldige online schilderworkshop Schilderen met Schuit op de L.O.V.E. getoond!”

Fotogalerij

Jessica gaat naar Tokio!

De Volendamse kogelstootster Jessica Schilder gaat komende zomer naar de Olympische Spelen in Tokio.

Met een dik persoonlijk record (18.69 meter) tijdens haar eerste EK voor senioren, eindigde zij als vijfde en overschreed de Olympische limiet.
[youtube url=’https://www.youtube.com/embed/zucMna7-Yqo’]

Fotogalerij

Oma Marie Verwoert zamelt geld in voor levensreddende operatie kleindochter n n

‘Ik wil zo graag dat Isis weer kan leven’

,,Ze haalde altijd heel veel grapjes uit en was dol op dansen, zingen, sporten en gamen.” Zo beschrijft Marie Verwoert uit Oosthuizen haar kleindochter Isis. Door de erfelijke aandoening hEDS verslechterde de situatie van de veertienjarige Isis vorig jaar echter heel snel. Tegenwoordig brengt Isis zo’n 23 uur per dag in haar verduisterde kamer door. Liggend op haar bed, daar ze niet kan zitten. Zij heeft moeite met haar hoofd te dragen. Zij kan meestal geen bezoek ontvangen, omdat dit haar te veel vermoeid en zij te veel pijn heeft. Haar oma Marie zet nu alles op alles om geld in te zamelen voor de operatie die het leven van haar kleindochter kan redden.
Door Leonie Veerman

[ads id=66]

De ingrijpende operatie die Isis nodig heeft wordt nergens in Nederland uitgevoerd en wordt bovendien niet vergoed door de verzekering. ,,Als je dat hoort, voel je je als oma echt compleet verloren”, zegt Marie. Maar voor Marie en haar familie kwam dit nieuws niet geheel onverwachts. Twee jaar terug verkeerden zij namelijk al in precies dezelfde situatie. Toen was het Marie’s schoondochter Chantal (36), de moeder van Isis, die door dezelfde zeldzame erfelijke aandoening erg snel achteruit ging.
Na een grote inzamelingsactie onderging Chantal in juni 2020 de eerste levensreddende operatie en in oktober de tweede operatie. ,,Sindsdien kan ze eindelijk weer functioneren”, vertelt Marie. ,,Maar juist in die periode ging haar dochter Isis erg snel achteruit. Het is hartverscheurend dat Chantal nog geen moment echt van haar eigen herstel heeft kunnen genieten. Juist sinds zij eindelijk weer rechtop kan zitten en zelfstandig kan lopen, brengt zij al haar dagen revaliderend door. Evenals met de verzorging van Isis en crowdfunding voor Isis.
,,Ik kan me niet voorstellen hoe zwaar het voor Chantal moet zijn, om haar dochter nu in diezelfde situatie te moeten zien, wetende wat een pijn ze zelf te verduren heeft gehad.” Marie zucht. ,,En voor Isis, die eerst al op zo’n jonge leeftijd haar moeder heeft moeten zien aftakelen. Zij vertelde dat zij eerst bang was dat haar moeder dood zou gaan en dat zij nu bang is om iedereen om haar heen te verliezen. Het maakt me zo verdrietig als ik denk aan hoe angstig het op dit moment voor Isis moet voelen.”
De familie is ten einde raad. De crowdfunding is moeilijk op gang te krijgen vanwege onder meer corona en daarom heeft Marie besloten om zich samen met de stichting in te zetten om voldoende geld in te zamelen zodat Isis de twee benodigde operaties kan ondergaan. ,,Het gaat eigenlijk erg tegen mijn natuur in om bij mensen om geld te bedelen, en ik voel me al helemaal bezwaard om het nu voor een tweede keer te moeten doen, maar wat moet ik dan? Ik kan als oma toch niet rustig toezien hoe mijn veertienjarige kleinkind haar dagen liggend in een donkere kamer doorbrengt en continue pijn moet lijden?”

‘Ik kan als oma
toch niet rustig
toezien hoe mijn
veertienjarige kleinkind
haar dagen liggend in
een donkere kamer
doorbrengt en continue
pijn moet lijden?’

Marie legt uit dat hEDS (Ehlers-Danlos Syndromen), een zeldzame erfelijke bindweefselafwijking is. ,,De ziekte kan zich op veel manieren en in verschillende gradaties uiten, maar in het geval van Chantal en Isis betekent het dat het bindweefsel te zwak is om alle botten op de plaats te houden. Marie’s schoondochter Chantal kwam er pas achter dat ze deze aandoening had nadat ze bij een auto-ongeluk een whiplash had opgelopen en maar niet herstelde. Het bindweefsel in haar nek kon het gewicht van haar schedel niet meer dragen en haar nekwervels zakten als het ware langzaam in elkaar. Dat is nu ook het geval bij Isis.”
Marie: ,,Toen de dokters die diagnose aan Chantal gaven, zeiden ze erbij dat het niet mee zou vallen. Ik heb mijn zoon destijds nog verteld dat ik er begrip voor zou kunnen hebben als hij het niet zou trekken en eventueel bij Chantal weg zou gaan. Hij was op dat moment nog maar eind twintig. Maar hij wilde daar niets van weten. Hij is 100% voor Chantal gegaan, en heeft haar nooit laten vallen. Dat moet echte liefde zijn.”
Het ging in eerste instantie nog een hele tijd redelijk goed met Chantal, maar de afgelopen twee jaar verslechterde ze erg snel. ,,Ze kon niet meer als moeder functioneren en op den duur niet lang meer rechtop zitten”, vertelt Marie. ,,Het was een verschrikkelijke tijd voor het hele gezin, met de ene tegenslag na de andere. Een keer trof mijn zoon haar aan met een ademstilstand. Hij werd van jonge ondernemer 24 uur per dag mantelzorger. Chantal moest bijvoorbeeld wel drie tot vijf keer per nacht naar het toilet gedragen worden. Omdat ze ook niet zelfstandig rechtop kon blijven zitten, moest hij haar dan rechtop houden. Als hij dan niet voorzichtig genoeg was, kon het gebeuren dat hij per ongeluk haar heup uit de kom duwde. Daar kon hij zich vervolgens dan weer dagen intens schuldig over voelen.”
Omdat hEDS zo’n zeldzame aandoening is, is er in de medische wereld nog niet zoveel over bekend. In Nederland zijn er nog geen ziekenhuizen die de operatie uit kunnen voeren die nodig was om Chantal en nu ook Isis er weer bovenop te helpen. Alleen in Barcelona en in Amerika is een ziekenhuis dat hier ervaring mee heeft. ,,De ingreep die ze daar uitvoeren bestaat uit twee operaties”, vertelt Marie. ,,Eerst bevestigen ze een beugel aan het hoofd en de schouders die de ingezakte nekwervels langzaam uit kan rekken om na te gaan in hoeverre zij bloed en daardoor zuurstof naar de hersenen krijgt aangevoerd. Hierna volgt een tweede operatie waarbij de nek wordt vastgezet”, vertelt Marie.
De operatie is niet zonder risico, want de ingreep vindt plaats in de directe omgeving van halsslagader en zenuwbaan. Maar Marie weet inmiddels dat de operatie, als die succesvol is, in één klap het leven van de patiënt kan redden. ,,Zodra Chantal na de operatie uit haar coma kwam, was het alsof ze een ander en nieuw mens was. Het eerste wat ze zei, was dat ze zich weer helder en fit voelde, en weer helder kon nadenken”, herinnert Marie zich. ,,Omdat vóór de operatie het kraakbeen en de inzakkende wervels in de nek de hersenstam verdrukte, ging de aansturing van de organen niet goed. Daardoor voelde zij zich de hele tijd duf, wazig, duizelig en overprikkeld en had ze ook veel pijn.”

‘Het bindweefsel in
haar nek kon het
gewicht van haar
schedel niet meer
dragen en haar nekwervels
zakten als het ware
langzaam in elkaar.
Dat is nu ook het
geval bij dochter Isis’

Dit is ook bij Isis het geval en daarnaast vormt de verdrukte halsslagader een groot risico voor Isis. Marie vertelt dat de bloedtoevoer – en dus ook de zuurstoftoevoer – naar haar hersenen vermindert. ,,Des te langer zij onbehandeld blijft, des te meer kans ontstaat er op blijvende schade.” Daarom is het dan ook een race tegen de klok om de in totaal €180.000 in te zamelen die nodig is om Isis dezelfde operatie als haar moeder te laten ondergaan. ,,Het is een enorm bedrag”, zegt Marie, ,,dat komt mede door het feit, dat het ook nog een hele onderneming is om Isis in haar huidige conditie naar Barcelona te vervoeren. Omdat Isis niet kan zitten en de vlucht voor haar te lang duurt, moet zij in een klein vliegtuig waarin zij liggend vervoerd kan worden naar Barcelona toe. Alleen de kosten voor zo’n speciale vlucht komen al rond de 20.000 euro te liggen. Wij hopen er nog steeds op, dat iemand bereid is om deze vlucht voor haar te organiseren c.q. te financieren.”
Er is een speciale website voor Isis opgezet: helpmeevoorisis.nl en in de webshop staan geluksengeltjes, haakwerkjes en sieraden te koop die door diverse mensen speciaal voor de inzamelingsactie gemaakt worden. De opbrengst van de meeste producten gaat voor 100% naar de stichting. ,,Wij doen wat wij kunnen, maar op dit moment is het door alle coronamaatregelen extra moeilijk om donaties te verzamelen”, zegt Marie. ,,Voor Chantal werd er van alles georganiseerd: fotoshoots, bingo’s, concerten, loterijen, collectes etcetera. Vanwege corona is dit nu niet mogelijk. Wij moeten het dus echt hebben van de media en van voldoende mensen die bereid zijn om een donatie te geven, al is het maar een paar euro.”
Als Marie gevraagd wordt naar hoe het met haar gaat, vertelt ze, dat ze het moeilijk blijft vinden om zo weinig te kunnen doen. Het blijft de hele dag in je hoofd zitten. Isis, Chantal en Michel gaan er vanuit dat het goed komt. Ze blijven ondanks alles rotsvast hopen op een goede afloop. Chantal vertelde mij laatst dat ze samen iedere avond drie dingen opnoemen waar ze dankbaar voor zijn. Dat zegt wel iets over dit drietal, dat al zoveel heeft meegemaakt.”
Marie: ,,Al van jongs af aan kampte Isis met hoofdpijnen, maar dat weerhield haar er nooit van om vrolijk te zijn. Ze bruiste altijd van de energie en levensvreugde en ik wil haar dat leven zo graag weer teruggeven. Ik wil dat ze weer een keer op vakantie kan met haar ouders, en dat ze weer kan afspreken met vriendinnen. Ik gun het Chantal en Michel ook zo erg om nu eens van die enorme zorgen af te zijn en van het leven te kunnen genieten. Chantal en Michel zijn nog maar 32 en 36 jaar oud en verdienen het echt om nu eens te ervaren hoe een normaal leven eruit kan zien.”

Help mee voor Isis
Wil je ook een bijdrage leveren voor de levensreddende operatie van Isis? Alle donaties zijn van harte welkom.
Check voor meer informatie de website www.helpmeevoorisis.nl
Of doneer een bijdrage op NL89 INGB 0009 6741 68

Fotogalerij

BT Hair en Beauty verhuisd naar Julianaweg 51

Maandag vond de opening plaats van BT Hair en Beauty aan de Julianaweg 51. Tot eind vorig jaar was de kapsalon van Brenda Tol gevestigd in de voormalige kapperszaak van Aart Bijvoet. Even verderop kwam het pand van de ING Bank leeg te staan.

 

Dit is door Brenda Tol overgenomen. Tijdens de lockdown en gedwongen sluiting van de kapsalons i.v.m. Corona, is er keihard gewerkt om het grote pand om te toveren tot een schitterende kapsalon, die de naam BT Hair en Beauty echt eer aandoet.

Tot op het laatste moment werd aan de afwerking van het interieur gewerkt. Maandag om 08.15 uur werd het lint doorgeknipt als openingshandeling door Corn en Brenda Veerman, samen met hun zoontje Joe. Na de opening werd het glas champagne geheven door het team van BT Hair en Beauty.

Fotogalerij

Keeper Calvin Raatsie bij wedstrijdselectie Ajax n

‘Wat je normaal op tv ziet…’

Normaal gesproken zou Calvin Raatsie afgelopen weekeinde PSV-Ajax live hebben gekeken op de bank bij zijn ouders. Maar de negentienjarige keeper zat zondagmiddag op een andere bank: die van Ajax 1. Voor de tweede keer maakte hij – als derde keeper – deel uit van de wedstrijdselectie. ,,Die shirts met nummer 52 komen in een mooie lijst”, zegt de in Volendam woonachtige Raatsie. ,,Dit motiveert me enorm.”
Door Eddy Veerman

Trots toonde EVC, de club waar hij als jochie begon, een foto (met het shirt) die Calvin maakte in de kleedkamer, toen hij er voor het eerst bij zat. ,,Dit seizoen mocht ik aansluiten bij Jong Ajax. Voor de wedstrijd tegen FC Utrecht werd aangegeven dat ik er rekening mee moest houden dat ik wellicht bij de selectie zou zitten, maar die wedstrijd werd afgelast. Vervolgens zat ik er voor de bekerwedstrijd tegen PSV wel bij, omdat Onana en Kotarski er niet bij konden zijn. Onana is een fantastische keeper en één van de sterkhouders van de ploeg, dus de huidige situatie is voor de club en hemzelf verschrikkelijk.”

[ads id=66]

Fotogalerij

Struiken naast trappen op Zuideinde

Bewoners van de Kathammerstraat hebben weer zicht op wat groen op het dijktalud van het Zuideinde. Tijdens de reconstructie en het herbestraten van het Zuideinde, werd al het groen weggehaald uit het dijktalud. Dat zorgde voor de nodige ophef.

 

Nu het bestraten is afgerond en er drie trappen zijn geplaatst op de dijk tussen het Zuideinde en de Kathammmerstraat, is afgelopen week begonnen met het aanleggen van groen op de dijk. Als eerste zijn aan weerskanten van de drie trappen stuiken geplaatst.

Door medewerkers van de afdeling Onderhoud en Beheer van de gemeente werden stenen en onkruid uit de aarde van het dijktalud gehaald, zodat dit met graszaad ingezaaid kan worden. Dus nog even geduld en de dijk kleurt hier weer helemaal groen.

Fotogalerij

Handballers ‘beginnen’ met winst

Na maanden van gedwongen rust door de coronamaatregelen (de laatste wedstrijd werd gespeeld op 26 september vorig jaar) was zondag de herstart van de handbalmannen. In de wedstrijd tegen Hurry Up begon Volendam wat rommelig en was Hurry Up, door het spelen van wat oefenwedstrijden, beter op elkaar ingespeeld dan de thuisclub.

 

Het waren de bezoekers die steeds een kleine voorsprong behielden, tot Volendam bij 12-11 het heft in handen nam. Bij de rust leidde Volendam met 15-12 en uiteindelijk werd een mooie 28-24 zege behaald, waardoor Volendam gelijk de koppositie in deze rare competitie overneemt. Het was een wedstrijd uiteraard zonder publiek, maar via de livestream was deze en zijn ook de volgende wedstrijden goed te volgen.

 

Fotogalerij

Badjuffen staan te trappelen om gemiste lessen in te halen n n

Zwemachterstand bij jeugd loopt op…

Watertrappelen, aquagym, discozwemmen of gewoon baantjes trekken zit er al een tijdje niet meer in. In december moest zwembad de Waterdam haar deuren weer sluiten en sindsdien liggen de binnenbaden van het zwembad er leeg en verloren bij. Toch komt het vaste personeel nog wekelijks meerdere keren bij elkaar om orde op zaken te houden in het zwembad. Op vrijdagochtend praten de badjuffen bij, maken ze schoon, spijkeren ze hun kennis bij op het gebied van veiligheid en reddend zwemmen én duiken ze zelf het water in om nieuwe lesstof voor het schoolzwemmen te ontwikkelen. Op het eerste gezicht lijkt het een gezellige boel, maar het personeel maakt zich unaniem grote zorgen over de zwemachterstanden die de jeugd de afgelopen maanden heeft opgelopen.
Door Leonie Veerman

[ads id=66]

,,Er zijn in Volendam straks kinderen van zeven jaar oud zonder zwemdiploma”, zegt René Pannekeet, hoofd zwemzaken van zwembad de Waterdam, terwijl de badjuffen zich omkleden. ,,Dat is verontrustend, omdat het in een land als Nederland juist ontzettend belangrijk is dat kinderen goed leren zwemmen. Met name als het straks weer warmer wordt en kinderen er zelf op uit trekken. Je hebt in onze gemeente namelijk ontzettend veel water en slootjes, en een ongeluk zit in een klein hoekje. Vergis je niet, zelfs in een vijvertje kun je al verdrinken.”
Als het straks weer is toegestaan, verwacht René dat er ook ontzettend veel families weer op vakantie gaan en waterparken bezoeken. ,,Dan kan een zwemachterstand echt voor gevaarlijke situaties zorgen. Vooral nu zowel de reguliere zwemlessen als het schoolzwemmen een jaar heeft stilgelegen.”

Watergevoel ‘verwaterd’
De meeste ouders in Volendam zijn zich volgens René goed bewust van het belang van zwemlessen, maar hij benadrukt dat ze in deze periode extra alert moeten zijn op de veiligheid van hun kinderen. ,,Kinderen leren vooral goed zwemmen door structurele herhaling. Na maanden van lockdown is de techniek en het watergevoel bij veel kinderen flink ‘verwaterd’.”
Omdat herhaling zo belangrijk is, volgen kinderen in het algemeen twee zwemlessen per week.,Met die regelmaat pakken de kinderen het namelijk het beste op. Die terugkerende lockdowns van het afgelopen jaar brengen het leerproces echter flink in de war. Toen we afgelopen zomer eindelijk weer eens een aantal weken achter elkaar konden lessen, en eindelijk weer eens een datum konden prikken voor het afzwemmen, gooide een nieuwe lockdown weer roet in het eten. Dat is niet alleen vervelend voor de kinderen en ouders, maar brengt ook nog eens een hoop administratieve rompslomp met zich mee. Tot overmaat van ramp werd het systeem van Sportfondsen kortgeleden ook nog eens gehackt, dus konden we een aantal weken niet in ons systeem komen om nieuwe planningen te maken. Dit betekende overigens gelukkig niet dat er gegevens gelekt waren.”
Ondertussen worden de wachtlijsten voor zwemlessen in Volendam steeds langer. ,,Ik geloof dat je inmiddels wel kan spreken van zo’n vier jaar wachttijd voordat je kind met zijn of haar eerste zwemlessen kan beginnen. Bij de Waterdam willen we er uiteraard alles aan doen om die wachtlijst straks weer terug te dringen, maar uiteindelijk hebben we natuurlijk maar een beperkt aantal zweminstructeurs en zwembaden.”
Als de zomervakantie begint, eindigen de reguliere zwemlessen en het schoolzwemmen. In de Waterdam worden dan turbo zwemlessen aangeboden, waarbij de kinderen vijf dagen lang iedere dag een uur zwemles krijgen. Een ontzettend intensief traject, maar voor sommige kinderen is het daarmee mogelijk om aan het einde van die week een zwemdiploma te halen. René: ,,Voorheen hadden we dan drie ‘turbo’ lesuurtjes op een dag, maar afgelopen zomervakantie was het drukker dan ooit. ’s Ochtends om 07:00 uur begon de eerste zwemles al, en dat ging dan de hele dag door. Daarnaast hadden we natuurlijk ook nog het recreatiezwemmen in twee shifts, en de banenzwemmers die per uur konden reserveren. Het leek wel een zwemfabriek.”

‘In het verleden
zagen we geregeld
dat sommige ouders
het schoolzwemmen
als substituut voor
zwemlessen begonnen
te zien, en zich
verder niet meer
druk maakten om de
zwemtechniek van
hun kind’

Terwijl René vrijdagochtend honderduit vertelt over alle uitdagingen waar het zwembad op dit moment voor staat, druppelen steeds meer personeelsleden binnen. De dames zijn zichtbaar blij om deze ochtend weer even wat om handen te hebben en samen weer even bij te kunnen praten. ,,Na zo lang thuiszitten begin je de structuur van je werk echt te missen”, zegt Maria Smit. Anja Bakker knikt: ,,Het wordt hoog tijd dat we weer van start gaan. Ik mis de kinderen namelijk ook heel erg. Als badjuf ben je toch erg begaan met die kleintjes, en het geeft enorm veel voldoening om ze vooruitgang te zien boeken.”
Omdat het zwembad na de vele schoonmaakbeurten inmiddels al brandschoon is, staat vandaag een uitgebreide zwemsessie op de agenda voor de medewerkers. Er hangt een grote touwbrug over het wedstrijdbad die enthousiast getest wordt. ,,Deze touwbrug willen we waarschijnlijk gaan inzetten bij het schoolzwemmen”, zegt René. ,,Maar dan kijken we eerst kritisch of deze echt geschikt is, en voor welke leeftijd dit spelelement nog echt uitdagend is.”
René legt uit dat het schoolzwemmen de afgelopen jaren flink is veranderd. ,,Vroeger was het echt een kwestie van simpelweg baantjes zwemmen, en dat dan elke week een heel jaar lang. Voor kinderen in groep 3 of 4 is de lol daar echter snel vanaf, en veel kinderen begonnen na verloop van tijd ook erg tegen het schoolzwemmen op te zien.”
Tegenwoordig werkt de Waterdam met het ‘Swim2Play’ concept, een heel andere benadering van schoolzwemmen waarbij plezier voorop staat. ,,Het hoofddoel is niet meer om de zwemtechniek bij te brengen, maar juist om kinderen zich vertrouwd te laten voelen in en rondom het water”, legt René uit. ,,Voor het bijbrengen van de zwemtechniek en het behalen van zwemdiploma’s blijven de reguliere zwemlessen van toepassing. In het verleden zagen we geregeld dat sommige ouders het schoolzwemmen als substituut voor zwemlessen begonnen te zien, en zich verder niet meer druk maakten om de zwemtechniek van hun kind. Dat bracht een hoop extra belasting voor de badmeesters en juffen met zich mee, en omdat het schoolzwemmen (met alle vakanties tussendoor) niet te vergelijken is met volwaardige zwemlessen was dit ook eigenlijk niet de bedoeling. Voor de echte zwemlessen en uiteindelijk het behalen van een zwemdiploma dienen ouders altijd zelf nog het voortouw nemen.”
,,Het schoolzwemen biedt daarbij tegenwoordig een zeer waardevolle aanvulling”, vervolgt René. ,,Want op veel kinderen heeft het water, en dan met name bij de overgang naar het koudere water in het diepe wedstrijdbad, een beangstigend effect. Het is belangrijk om die angst weg te nemen, en dat doe je het beste door hoge eisen en verwachtingen weg te nemen, en een prikkelend spelelement toe te voegen.”

Thuis oefenen
Waar het ouderwetse schoolzwemmen alleen in groep 3 en/of groep 4 gegeven werd, worden de ‘Swim2Play’ lessen in alle groepen van de basisschool gegeven. ,,En dan niet het hele jaar door, maar elk jaar slechts een week of vijf achter elkaar”, zegt René, ,,Dat houdt het voor kinderen leuk en interessant, en een bijkomend voordeel is dat de ouderbijdrage daardoor ook flink lager uitvalt.”
Badjuf Anja Bakker geeft aan dat het daardoor wel lastiger wordt om alle lessen op maat aan te bieden voor de verschillende leeftijdscategorieën. ,,Wat een kind uit groep 3 leuk en spannend vind, is voor een kind uit groep 5 of 6 al snel saai. We evalueren alle lessen daarom uitvoerig, en tijdens zwemsessies zoals deze testen we nieuwe spelideeën altijd eerst met elkaar uit.”
René benadrukt dat hij ouders niet ongerust wil maken, ,,maar het is heel erg belangrijk dat zij zich bewust zijn van het zwemniveau van hun kinderen, en hier altijd rekening mee houden. Omdat we nu kampen met lange wachtlijsten voor zwemlessen kunnen ouders natuurlijk ook zelf het heft in handen nemen door samen met hun kind zo nu en dan een bezoek aan het recreatiebad te brengen. Maar zelfs thuis kunnen ouders spelenderwijs aan het watergevoel van hun kinderen werken. Denk daarbij bijvoorbeeld aan leuke uitdagingen onder de douche of in bad, zoals bijvoorbeeld met je ogen open onder water bellen blazen. Dat soort oefeningen kunnen al een wereld van verschil maken bij de watergewenningslessen in het zwembad.”
Alle medewerkers van de Waterdam kijken er enorm naar uit om alle zwemlessen te hervatten. ,,Voor ons is het ook best frustrerend om te zien dat kinderen wel gewoon weer naar school kunnen, maar nog niet mogen schoolzwemmen”, zegt Rene. ,,Ik ben er namelijk van overtuigd dat we binnen alle coronamaatregelen in acht kunnen nemen. En dan zijn we misschien zelfs nog veiliger zijn dan de meeste buitenbaden die nu open zijn in Nederland, met soms tot wel veertig zwemmers per uur in het water.”

Onderschrift foto: René Pannekeet en badjuffen Jessica Posthumus, Eva Skokanova, Brenda Kaars, Anja Bakker, Maria Smit, Margareth Kwakman, Afra Schilder, Esther Tol oefenen elke vrijdag onder leiding van hoofd zweminstructrice Ester Tol aan de ontwikkeling van de zwemlessen.

Fotogalerij

Nieuw natuursteen op de Dril-trap

De trap op het Dril, richting het viaduct Zeestraat, blijft maar in het nieuws. Sinds maandag waren medewerkers van Jan Reek Natuursteen aan het werk bij de trap. De natuurstenen platen werden verwijderd en weer vervangen door nieuwe.

 

Het was een behoorlijke klus waar de mannen enkele dagen mee in de weer waren. Vermoedelijk waren de natuurstenen platen van de ‘oude’ trap te glad. Het ligt in de bedoeling dat er ook nog een leuning in het midden van deze trap aangebracht wordt.

Fotogalerij

One Way Wind, het – laatste – magazine n

‘Het doel heiligde altijd de middelen’

‘One way wind, the magazine’ houdt na twintig jaar op te bestaan. Simpelweg omdat het niet langer levensvatbaar is. ,,Het was een emotioneel moment om de knoop door te hakken”, kijken Johan Tol en Michel Veerman, de founders en makers, elkaar aan. Hun harten huilen. Niet alleen omdat hun geesteskind verloren gaat. ,,Hier houdt de papieren geschiedschrijving van de Volendamse muziek op.” Geheel in de stijl van het duo, laten zij het afscheidsmagazine vergezeld gaan van een cd met uniek materiaal: de demo van de evergreen ‘One way wind’. Hoe toepasselijk. Precies een halve eeuw geleden opgenomen. Kippenvel…
Door Eddy Veerman

Het laatste nummer. Die woorden van onomkeerbaarheid prijken op de cover. Bij een haast onvergankelijke foto van Piet Veerman. Op de plaat van fotograaf Marco Bakker kijkt de zanger weg, naar daar waar de zon onder gaat. Binnenin vertelt hij hoe liedjes als The Lonely Walk en Where have I been wrong ontstonden. Die verhalen achter liedjes, achter de artiesten of andere mensen uit de (Volendamse) muziekwereld, columns, weetjes, bijzondere fotografie, zo kleurden de grondleggers het magazine telkens in. En Johan en Michel bedachten zo nu en dan iets extra’s.

Foto: Michel Veerman en Johan Tol in 1999 bij de presentatie van hun boek ‘Geschiedenis van de Palingsound’, samen met de in 2002 overleden Jip Golsteijn, popjournalist van de Telegraaf. Foto Iwan Lautenschütz

[ads id=66]

Fotogalerij

× Hoe kan ik je helpen?