Vandaag geopend: 08.00 - 17:30

All posts by De redactie

Priester Tesfay Zigta neemt afscheid

Terug naar Ethiopië

Zeven jaar geleden arriveerde Tesfay Zigta in Edam, waar hij als kapelaan kwam te werken in de Heilige Nicolaaskerk. Net als zijn voorganger Petros Berga – die maar liefst twintig jaar als priester werkte in deze kleine kerk aan de Voorhaven – keert Tesfay op 3 november weer terug naar zijn geboorteland: Ethiopië. De 55-jarige Afrikaan blikt terug op zes mooie en leerzame jaren, maar staat ook te popelen om terug te gaan naar zijn eigen land. ,,Het voelt voor mij als de juiste tijd om terug te keren”, zegt Tesfay. ,,Ik heb me hier altijd met veel passie ingezet voor de Heilige Franciscusparochie, maar de laatste tijd merk ik dat het steeds moeilijker voor me wordt.”
Door Leonie Veerman

[ads id=66]

De taal- en cultuurbarrière speelt daarbij volgens Tesfay een belangrijke rol. Als meertalige priester – naast zijn moedertaal spreekt hij ook vloeiend Italiaans en een aardig woordje Engels – benadrukt Tesfay dat het Nederlands een erg lastige taal is om te leren. ,,Uiteindelijk lukte het me redelijk snel om anderen te begrijpen en mezelf verstaanbaar te maken”, vertelt Tesfay. ,,Maar het kost me nog altijd moeite om vloeiende volzinnen te maken. En dat voelt rottig, want ik vind dat een priester met passie moet kunnen prediken. Vooral bij gelegenheden als bruiloften en begrafenissen moet een priester in staat zijn een echte connectie te maken met de mensen. In die zin denk ik dat ik meer kan betekenen in Ethiopië, waar ik niet alleen de taal, maar ook de cultuur door en door ken. Daar kan ik dus volledig vanuit mijn hart werken, en hoef ik niet voortdurend na te denken over de juiste woorden en zinnen.”

‘Het kost me nog
altijd moeite om
vloeiende volzinnen
te maken en dat
voelt rottig, want ik
vind dat een priester
met passie moet
kunnen prediken’

Tesfay voegt toe dat er voor hem op dit moment in Ethiopië ook letterlijk meer werk te verzetten is. ,,Ik ga weer aan de slag op de katholieke school in mijn dorp Alitena. Daar heb ik vroeger ook al enige tijd als docent gewerkt, voordat ik naar Italië vertrok om verder te studeren. Als directeur zal ik daar straks zowel de basis- als middelbare school leiden. Bovendien zal ik godsdienstlessen geven, dagelijkse kerkmissen voorgaan en krijg ik de kans om kinderen te begeleiden. Op die manier hoop ik echt een positieve impact te hebben op een nieuwe generatie kinderen.”
De school waar Tesfay naar verwijst, heeft een bijzondere connectie met Nederland. ,,Het was de eerste moderne school van Ethiopië. De school werd opgericht door de orde van Vincentianen, de missionarissen die het katholieke geloof naar Ethiopië hebben gebracht. Dat ging overigens niet vanzelf. Want hoewel Ethiopië al sinds de eerste eeuw een Christelijk land is geweest, leefden daar oorspronkelijk uitsluitend Orthodox Koptische christenen die niets van het Rooms-Katholicisme moesten weten.’
De missionarissen uit Europa waren echter volhardend, en in mijn dorp, Alitena, kregen ze langzaam voet aan de grond.”
Tesfay vertelt dat zijn familie altijd een zeer nauwe band heeft gehad met die missionarissen: in het bijzonder met Cornelius de Wit, één van die missionarissen die Nederlander was. ,,In het huis van mijn overgrootvader mochten de missionarissen hun gebeden en heilige missen houden. In het geheim uiteraard, want dat was in de Orhodox Koptische periode ten strengste verboden.”
Tesfay bouwde zelf in zijn jongere jaren een mooie vriendschap op met monseigneur Bomers: een missionaris die meer dan dertig jaar in Ethiopië werkte en later bisschop van Haarlem-Amsterdam werd. Toen Petros Berga – de voormalig pastoor van de Heilige Nicolaaskerk – terugkeerde naar Ethiopië en Tesfay hoorde dat er naar een vervanger voor hem werd gezocht, bood hij zich daarom direct aan. ,,Vanwege alle banden die ik met Nederland heb, leek het mij een mooie ervaring om nu zelf ook in Nederland de kerk te dienen als priester”, zegt Tesfay.
Het was voor Tesfay wel even wennen toen hij in Edam aankwam. ,,Het was niet de eerste keer dat ik in een Westers land woonde. Ik heb ook al vier jaar in Italië gewoond, waar ik de tweede graad in filosofie heb gedaan. Maar in Edam was het in het begin toch best moeilijk om me helemaal thuis te voelen. Dat kwam niet alleen door de taal, maar ook door de cultuur. In Italië zijn mensen erg expressief, hartelijk en zeer direct. Als ik daar een woord verkeerd uitsprak, werd ik daar meteen op gewezen en namen ze uitgebreid de tijd me de juiste intonatie of spelling aan te leren. In Nederland merkte ik dat mensen meer terughoudend zijn, er gelden heel andere sociale omgangsvormen. Weinig mensen durfden mij er bijvoorbeeld op te wijzen als ik een fout maakte. Ik denk dat dit voortkomt uit vriendelijkheid, maar gek genoeg creëerde dit ook een zekere afstand en voelde ik me daarom soms best alleen.”

‘Mij was verteld
dat Volendammers niets
van buitenstaanders
moesten hebben, dus ik
was best zenuwachtig
toen ik die eerste
donderdagochtend richting
Volendam reed’

Toen Tesfay zich vier jaar terug aanmeldde voor de senioren gymgroep van het Club en Buurthuiswerk in Volendam kwam daar verandering in. Tesfay: ,,Mij was verteld dat Volendammers niets van buitenstaanders moesten hebben, dus ik was best zenuwachtig toen ik die eerste donderdagochtend richting Volendam reed. Maar zodra ik de zaal in de Opperdam inliep, kwamen van alle kanten mensen naar me toe om me hartelijk welkom te heten. Ze kwamen erg geïnteresseerd over en betrokken me meteen in al hun gesprekken. Ik heb zelden zo’n fijne groep mensen meegemaakt en voelde me meteen op mijn gemak. Sindsdien keek ik elke week echt uit naar de donderdagochtend, dat was daadwerkelijk het hoogtepunt van mijn week.”
Voor de sportieve Tesfay was het niet alleen de gezelligheid die hem zo aansprak bij de gymgroep. Hij haalde in het bijzonder ook veel plezier uit de fanatieke volleybalpotjes die er gespeeld werden. ,,Ik houd erg veel van sport. In Ethiopië speelde ik op provinciaal niveau volleybal en basketbal.” Tesfay lacht: ,,En ook voetbal, maar dan wel als doelman. Ik ben dan ook erg dankbaar dat ik de kans kreeg om ook in Nederland weer actief te kunnen sporten in teamverband. Ik heb echt dierbare herinneringen opgedaan in de gymgroep, die ik voor altijd met mij mee zal dragen.”
Tesfay heeft niets dan positieve herinneringen aan zijn thuisland, maar hij beseft dat het Ethiopië waar hij straks naar terugkeert, niet hetzelfde land meer is dat hij zes jaar geleden verliet. ,,In Afrika kennen veel landen een geschiedenis van haat en wrok onder de verschillende stammen”, vertelt de kapelaan. ,,Maar in Ethiopië is het de afgelopen twintig jaar relatief rustig geweest. Sterker nog, de mensen leven er uitzonderlijk vredelievend. De geestelijk leiders van alle verschillende religies – Katholieken, de Orthodoxe christenen, Protestanten en ook Moslims – hebben er zelfs een algemeen gezamenlijk bestuur en er wordt dikwijls gezamenlijk gebeden. De regering is ook erg streng op fanatisme.”
Tesfay zucht: ,,Maar een paar jaar terug is een nieuwe en relatief jonge premier gekozen, en hoewel het in het begin van zijn regeerperiode nog erg goed ging, kwam daar later verandering in.” In een paar zinnen legt Tesfay uit dat in Ethiopië al sinds jaar en dag vier grote coalitiepartijen aan de macht zijn, en over meer dan tachtig verschillende stammen regeren met elk hun eigen taal en cultuur. De boodschap van de nieuwe premier was om alle onenigheden uit het verleden achter te laten en gezamenlijk als een sterke nationale eenheid verder te gaan. De premier, Abiy Ahmed, heeft hier afgelopen jaar zelfs een nobelprijs voor ontvangen.
Tesfay: ,,De afgelopen tijd heerst er echter chaos in het land. Onlangs werden de militaire leiders van één coalitiepartij en een specifieke stam opeens gevangen gezet. Vooral in het Zuiden heeft dit geleid tot vele gewelddadige protesten met vele doden tot gevolg. Daarnaast besloot de premier de landelijke verkiezingen uit te stellen vanwege de coronacrisis, maar dit heeft tot nog meer onrust geleid in het land.” Tesfay is heel erg bedroefd over de gevaarlijke situatie waarin Ethiopië op dit moment verkeert, maar geeft aan niet bang te zijn. ,,In het noorden, waar mijn dorpje ligt, is het nog relatief rustig en veilig. Samen met alle andere parochies in het land blijf ik bidden dat ook in het zuiden van het land de rust snel terugkeert.”

‘Senioren gymgroep hoogtepunt van de week’
Afgelopen donderdagochtend namen de leden van de senioren gymgroep van het Club en Buurthuiswerk afscheid van hun teamgenoot Tesfay Zigta, de kapelaan werd verrast met een mooi afscheidsmoment. Naast een prachtig gedicht van teamgenoot Klaas Steur, waarin zowel Tesfay z’n indrukwekkende volleybalskills als inspirerende voordrachten en preken in de kerk ter sprake kwamen, gaf de voorzitter van de gymgroep, Marie Vrind-Mooijer, ook een korte toespraak.
Onder alle leden van de senioren gymgroep waren donaties ingezameld die in een envelop werden overhandigd aan de kapelaan. In haar toespraak benadrukte Marie dat de senioren met dit geld een bijdrage hopen te leveren voor de auto die Tesfay in Ethiopië wil aanschaffen.
Nadat Tesfay de envelop in ontvangst nam, sprak hij zijn teamgenoten toe. Hij bedankte hen voor de sympathieke gift en sprak vol lof over de gezellige sportmomenten die hij in de afgelopen vier jaar met hen beleefde. ,,De afgelopen vier jaar, waarin ik wekelijks deelnam aan de senioren gymgroep, waren voor mij de mooiste vier jaar van mijn verblijf in Nederland”, zegt Tesfay. ,,Ik heb hier ontzettend aardige mensen ontmoet en heel veel plezier beleefd. Wie weet zien we elkaar ooit nog eens terug als ik ooit op vakantie terug naar Nederland kom.”
Om het bijzondere moment vast te leggen werd ten slotte een teamfoto gemaakt van alle leden van de senioren gymclub, uiteraard volledig volgens de geldende coronamaatregelen, op 1.5 meter afstand van elkaar.

Fotogalerij

’t Kofschip nam afscheid van Johan Bond

Vrijdag om 08.30 uur werd door leerlingen en ouders een lange erehaag gevormd in de Franekerlaan en op het schoolplein van ’t Kofschip. Door de coronaperikelen moest het afscheid van directeur Johan Bond een tijdje uitgesteld worden. Nu kon het dan toch gebeuren.

 

Vanaf 2013 tot het vorige schooljaar was Johan Bond directeur van deze basisschool. De kinderen stonden met Friese vlaggetjes te zwaaien, want Johan en zijn vrouw Ina zijn sinds kort een Bed and Breakfast begonnen in Friesland.

Met een antieke auto werden zij naar ’t Kofschip in de Broeckgouw gereden waar in de met slingers versierde aula een feestprogramma plaatsvond. In een zetel zat Johan Bond op het podium en hij liet het feestgedruis maar over zich heenkomen.

Fotogalerij

EVC wint van VVA/Spartaan

Met een stevig windje, constante zware regenbuien, geen publiek en geen plek om even een warme kop koffie te halen werd de wedstrijd tussen EVC en Spartaan gespeeld.

 

De gasten uit Amsterdam waren beter in de beginfase en zij kwamen al snel verdiend op 0-1. Een levensgrote kans werd nog gemist anders was de wedstrijd al verloren geweest maar EVC groeide in de wedstrijd en een halve omhaal van Brian Rossenaar werd door Dave Dijkhuizen binnengekopt. 

In de tweede helft werd het jonge EVC sterker en het overwicht leidde uiteindelijk tot de uiteindelijk winnende treffer van Vince Mens. Het was te danken aan de uitstekend spelende doelman Sjors Out dat EVC de overwinning onnodig moeizaam binnenhaalde.

 

Fotogalerij

Voorstelling van KOEKLA op de basisscholen

In het kader van het cultureel lesprogramma van de SKOV op de basisscholen is er weer een mooie voorstelling opgezet voor de groepen 1, 2 en 3. Dinsdag, woensdag, donderdag en vrijdag vinden verdeeld over drie locaties de voorstellingen plaats van theatergroep KOEKLA met “Aladdin”.

 

Cultuur kleurt het leven, en dat is met deze poppenvoorstelling van Christina Boukova en Gilian Dierdorp van KOEKLA, duidelijk weer het geval. Dinsdag en woensdag zouden de voorstellingen in De Blokwhere plaatsvinden, maar vanwege coronamaatregelen moest uitgeweken worden naar de Petrusschool.

Hier werd het prachtige decor opgebouwd voor “Aladdin” en dinsdag was de voorstelling ’s morgens voor de leerlingen van De Blokwhere en ’s middags ’t Kofschip. De kinderen leefden volop mee met het spannende verhaal van ‘Aladdin’.

Fotogalerij

De Triade geeft blijk van waardering op Dag van de Leraar

‘We oefenen een zinvol vak uit’

De afgelopen jaren is er in de media veel te doen geweest omtrent leraren in Nederland. Vooral in 2019 werden onderwijzers vanwege het hoge aantal stakingen negatief afgeschilderd door de landelijke pers. Meerdere malen staakten leraren om een lagere werkdruk en een beter salaris te realiseren. In de persberichten over deze stakingen was vaak een negatieve ondertoon te proeven en in sommige gevallen werd deze denkwijze ook overgedragen op de medemens. ,,Als gevolg hebben leraren vaak te maken met clichés als: ‘je hebt niks te klagen, want je hebt iedere zomer zes weken vakantie’. Ik zeg dan altijd maar dat die mensen ook voor dit mooie beroep hadden kunnen kiezen”, aldus docent wiskunde op de Triade, Sander Middelbeek. Afgelopen maandag was het de Dag van de Leraar. Een dag om stil te staan bij de noodzaak van goede leerkrachten. ,,Na de periode waarin leerlingen vanwege het coronavirus vanuit huis de lessen moesten volgen, voelen we een hoop meer waardering”, licht docent geschiedenis Maggy van Pooij toe. ,,Van ouders, leerlingen en de schoolleiding, maar ook in de maatschappij.”
Door Kevin Mooijer

[ads id=66]

Maggy (24) heeft haar nog jonge professionele loopbaan volledig op de middelbare school in Edam beleefd. ,,Ik ben hier begonnen als stagiair en ben daarna nooit meer weggegaan”, lacht ze. ,,Ik was achttien toen ik voor de klas stond en was daarmee de jongste leraar van de school. Achteraf gezien moet ik toegeven dat het best een uitdaging was. Je moet leiding geven en overwicht hebben op een grote groep pubers, terwijl je zelf niet veel ouder bent. Niet alle leerlingen accepteerden dat gelijk, maar na een paar lessen raakten zowel de leerlingen als ikzelf aan de situatie gewend.”
De Volendamse heeft in 2017 haar lerarenopleiding afgerond en is onderhand fulltime docent geschiedenis en mentor van een tweede klas op de Triade. ,,Ik heb eigenlijk mijn droombaan te pakken. Destijds kon ik dat vanwege groepsdruk onder leeftijdsgenootjes natuurlijk niet toegeven, maar ik ging altijd met veel plezier naar school. Ik kan me een bewust moment in groep vijf nog herinneren waarin ik opkeek van mijn schrift, het lokaal in me opnam, de juf bestudeerde en de conclusie trok: dit ga ik ook doen. Ik word leraar. Ik had zelfs al bepaald hoe ik mijn bureau zou inrichten. Heel leuk dat ik in al die tijd nooit ben afgeweken van het plan dat ik als negenjarige maakte.”

‘Destijds kon ik
dat vanwege groepsdruk
onder leeftijdsgenootjes
natuurlijk niet toegeven,
maar ik ging altijd met
veel plezier naar school’

Sander Middelbeek (46) begon 25 jaar geleden in het basisonderwijs en besloot dertien jaar geleden de overstap naar het voortgezet onderwijs te maken. Inmiddels is hij gespecialiseerd wiskundedocent en is hij mentor van twee klassen in het vierde leerjaar op de Triade. ,,Van jongs af aan ben ik positief beïnvloed door bepaalde mensen als het om het leraarsvak gaat. Mijn vader heeft bijvoorbeeld ook altijd in het onderwijs gewerkt. Uiteindelijk werd hij directeur van de Coornhert in Edam en begeleidde samen met de directeur van de LTS de fusie die destijds plaatsvond. Maar ook bijvoorbeeld mijn leraar in de zesde klas (groep 8), Dick Knip, heeft indruk op me gemaakt. Ik heb nog stagegelopen bij hem en in een later stadium, toen Dick directeur werd, kwam ik als leraar werken en deelden we samen een klas. Vaak liepen we ’s ochtends samen naar school, daar heb ik mooie herinneringen aan. Hij is één van de grootste redenen dat ik na 25 jaar in het vak nog steeds kan zeggen dat ik nog altijd niks anders dan leraar wil zijn.”
Het docentenvak kent volgens Maggy en Sander weinig tot geen nadelen. ,,Naar mijn mening lever je als leraar een bijdrage aan de maatschappij”, verklaart Maggy. ,,Je bereidt leerlingen voor op de volgende stap in hun loopbaan en je begeleidt ze bij hun persoonlijke ontwikkeling. We oefenen een zinvol vak uit.” Sander vult zijn collega aan: ,,Zojuist heb ik bijvoorbeeld een wiskunde proefwerk afgenomen en bij het uitdelen van de formulieren, zie ik bij sommige leerlingen dan de paniek in de ogen. Je kan dan boos reageren omdat iemand niet goed voorbereid is, maar je kunt ook rustig aangeven dat het niet het einde van de wereld is als een keer een proefwerk niet goed gaat. De achterliggende reden waarom de leerling niet goed voorbereid is, kan bijvoorbeeld ook met onzekerheid te maken hebben. Je probeert ze – gedurende de jaren die ze hier doorbrengen – een zetje in de juiste richting te geven. Zo help je ze met hun persoonlijke ontwikkeling.”

‘Je kan dan boos
reageren omdat
iemand niet goed
voorbereid is,
maar je kunt ook
rustig aangeven
dat het niet het
einde van de wereld
is als een keer
een proefwerk
niet goed gaat’

,,Ondanks dat we veel voldoening en plezier uit ons werk halen is er wel één keerzijde, maar dat zie ik niet per se als nadeel”, aldus Maggy. ,,Je bent als leraar namelijk nooit klaar. Je neemt je werk mee naar huis, waardoor je altijd bezig bent met je vak. De eerste paar jaar zat ik hier dagelijks tot zes uur ’s avonds omdat ik veel tijd kwijt was aan voorbereidingen van lessen en toetsen. Je moet als nieuwe docent alles vanuit niks opbouwen. Daar gaat veel tijd en energie inzitten, maar op den duur betaalt het zich allemaal uit in waardering van collega’s, de schooldirectie, de maatschappij en uiteindelijk ook de leerlingen, ook al zullen ze dat niet zo snel laten merken”, lacht ze.
De noodzakelijke periode eerder dit jaar waarin leerlingen landelijk vanuit huis studeerden, heeft volgens de jonge docente bijgedragen aan de waardering voor leraren in het algemeen. ,,Ik heb na die periode veel complimenten van ouders van leerlingen gehad.” Maggy lacht: ,,Ze hadden die pubers nu gedurende de hele dag zelf thuis en dat viel ze niet altijd mee.” Sander sluit zich bij haar aan. ,,Je weet als leraar dat school niet de grootste hobby is van die gasten, maar wanneer ze er later op terugkijken, hebben ze vaak een leuke tijd gehad. Laatst kwam ik twee oud leerlingen tegen op school die langskwamen omdat de conciërge René van Lemmeren jarig was. Ze kwamen een kratje bier brengen. Dat soort gebaren zijn natuurlijk de mooiste complimenten voor de school, de docenten en natuurlijk de conciërge. Als school zijn er een aantal kernwaarden die wij uitdragen naar onze leerlingen. Een van de belangrijkste kernwaarden is respect. Respect naar medeleerlingen, naar ouders, naar docenten en naar de medemens in het algemeen. Uit het kratje bier voor de conciërge blijkt dat het bij die jongens wel goed zit als het gaat om respect.”
De schoolleiding van de Triade prijst zich gelukkig met het team van leraren dat zij rijk is. Als blijk van waardering werd op de Dag van de Leraar maandag als verrassing voor het team een heuse smoothiebar én een professionele barista ingezet. ,,Leraren staan er natuurlijk bekend om dat ze niet vies zijn van een kop koffie”, zegt directeur Jeanine van Schendel met een knipoog. ,,Leraren hebben met een hoge werkdruk te maken. Als de lessen afgelopen zijn, begint voor de docent het nakijkwerk en de voorbereiding op de komende lessen en toetsen. Het is dan voor ons een kleine moeite om tijdens de Dag van de Leraar wat leuks te organiseren voor het team.”
,,Het is een mooi gebaar van de schoolleiding om ons te verwennen tijdens de jaarlijkse docentendag”, vindt Sander. ,,Maar eerlijk gezegd voelen we ons altijd gewaardeerd door de directie. Jeanine meldt vaker dat we goed bezig zijn. Die waardering zorgt voor een prettige werksfeer met minder werkdruk. Wij hebben het hier ontzettend naar onze zin en ik durf te zeggen dat datzelfde voor onze leerlingen geldt.”

Fotogalerij

ZVV wint na enerverend duel van Feyenoord

Na de winst van vorige week op de Hommel lieten de Volendammers ook in de wedstrijd tegen Feyenoord zien in goede vorm te zijn. Vanaf de start werden de Rotterdammers goed vastgezet.

 

Johan Keizer zette de verdiende 1-0 op het scorebord maar daarna kwamen de Feyenoorders wat beter in hun spel en was de 1-1 ruststand ook terecht. Na de thee was het alleen ZVV dat voetbalde waarbij Feyenoord iedere beslissing van de scheidsrechters in twijfel trok.

Zo haalden de toch behendige spelers zichzelf uit de wedstrijd en toen Danny Tol 2x achter elkaar scoorde was het hek helemaal van de dam. Het regende gele en rode kaarten en ZVV bleef lekker scoren. Daan Appel, Robin Kwakman, Frank Boogaard, Nick Schilder, Tim Taylor en Kevin Mühren bepaalden de eindstand op 9-1.

Fotogalerij

Dreigende wolken in de verte

Met de invallende schemering werd door Jan Vlak afgelopen week weer een sfeervol herfstplaatje geschoten met zijn camera. 

 

Boven de donkere oeverbeplanting zijn in de verte wolken te zien. Het zijn geen bergen in de Alpen maar een dreigende wolk in de Volendamse verte.

Fotogalerij

Podia Edam-Volendam in zwaar weer na beslissing Veiligheidsregio

‘Dit was een zwaar besluit en echt een worsteling’

Veiligheidsregio Zaanstreek-Waterland besloot afgelopen week om geen ontheffingen te verlenen voor de ‘dertig mensen-maatregel’ op haar grondgebied. Deze vrijstelling is door de landelijke regering bedoeld voor zalen die ‘van groot belang’ zijn. Instellingen die de ontheffing toebedeeld krijgen, mogen meer bezoekers toelaten dan het maximum van dertig per zaal. Landelijk kwam een groot aantal locaties hiervoor in aanmerking. Podia in Edam-Volendam probeerden tevergeefs om ook bij dit gezelschap te kunnen horen. De gevolgen van de nieuwe coronamaatregelen zullen groot zijn voor deze instellingen.
Door Laurens Tol

[ads id=66]

De Volendamse ‘Jozef’ en ‘PX’ zeggen de afgelopen maanden alles te hebben gedaan om de geldende coronamaatregelen na te leven. Langzaamaan kwam hun programmering weer op gang. Bij de georganiseerde concerten handhaafde men de ‘anderhalve meter’ strikt. Het kwam zelfs voor dat een optreden werd onderbroken, omdat het publiek meezong. Alles om open te blijven, omdat dit van aanzienlijk belang is voor de locaties. De kosten zijn hoog.
De Jozef moet daarin volledig zelf voorzien. De PX, ook wat betreft de podiumactiviteiten. Men krijgt daarvoor geen subsidie. Door de ‘lockdown’ van afgelopen voorjaar kregen de podia het al zwaar te verduren. De huidige maatregelen zullen de financiële positie van deze locaties verder aan het wankelen brengen. Daardoor kunnen de culturele voorzieningen in onze gemeente in de toekomst in gevaar komen.

‘Het kwam zelfs
voor dat een podium
een optreden onderbrak,
omdat het publiek meezong’

De Jozef en PX zochten contact met Veiligheidsregio Zaanstreek-Waterland, om net als veel andere Nederlandse podia een ontheffing te kunnen krijgen. Het geldende maximum van dertig bezoekers per zaal is te laag om voorstellingen rendabel te kunnen krijgen. Het bestuur van een veiligheidsregio bestaat uit alle burgemeesters van gemeenten die er onderdeel van uitmaken. Dit collectief besloot om voor de hele regio geen vrijstellingen te verlenen. Men besloot dit: ‘Vanwege de snel stijgende cijfers’ en wil: ‘de volksgezondheid voorop zetten’.
In een persbericht van afgelopen week lichtte voorzitter Jan Hamming de overwegingen van de veiligheidsregio daarbij verder toe. ‘Dit was een zwaar besluit en echt een worsteling. We zijn ons bewust van de zware tijden voor de cultuursector, dus we begrijpen heel goed dat dit een klap is voor onze culturele instellingen die de afgelopen maanden zo hun best hebben gedaan hun programmering en zaalindeling coronaproof te maken. Net zoals we begrijpen dat het ingewikkeld is om een voorstelling voor 200 bezoekers terug te brengen naar 30. Maar op dit moment zien wij als veiligheidsregio, met het oog op de volksgezondheid én de continuïteit van de zorgverlening, geen andere mogelijkheid dan de maatregelen te handhaven en dus geen uitzonderingen te maken’.
Andere, nabijgelegen regio’s besloten wel tot het verlenen van ontheffingen voor de regel. Daardoor kunnen bijvoorbeeld de volgende poppodia en theaters de komende weken wel meer bezoekers ontvangen, uiteraard op anderhalve meter afstand van elkaar: Schouwburg Het Park in Hoorn, Kennemer Theater in Beverwijk, poppodium Patronaat in Haarlem, Philharmonie in Haarlem, Schouwburg De Meerse in Hoofddorp en Stadsschouwburg in Velsen. Online is te vinden voor welke locaties nog meer een uitzondering wordt gemaakt.

‘Er zijn geen
criteria over wat
‘groot belang’ inhoudt’

Veiligheidsregio Zaanstreek-Waterland legt in haar persbericht een moeilijk punt in de gang van zaken bloot. Men vindt het: ‘Lastig om zonder criteria voor een gebouw van groot belang, de ene instelling wel en de andere geen ontheffing te verlenen. Willekeur ligt zo op de loer, terwijl zorgvuldigheid geboden is’. Kortom, er zijn geen criteria over wat ‘ van groot belang’ inhoudt. Feit is wel dat een groot aantal zalen een ontheffing kreeg en in Zaanstreek-Waterland niet één. En het is feitelijk juist dat het aantal coronabesmettingen toeneemt, waardoor iedereen het risico loopt om ziek te worden.
De Nivo vroeg ook wethouder Tuijp van Edam-Volendam naar een reactie op de situatie. De gemeente maakt duidelijk dat men nog niet wil reageren. Men wil eerst afwachten welke besluiten de landelijke regering en de veiligheidsregio gaan nemen. Onze lokale overheid wil nu nog de ontwikkelingen aankijken.
Vooralsnog gelden de vorige week genomen extra coronamaatregelen officieel nog twee weken. De culturele instellingen in onze gemeente hopen dat iedereen de regels in acht neemt en dat daardoor de besmettingscijfers weer zullen dalen. Dit met als gehoopt gevolg dat de maatregelen weer kunnen worden versoepeld en men meer bezoekers kan ontvangen. Het culturele aanbod kan dan weer worden vergroot. Deze sector, die het moeilijk heeft, kan daarmee worden geholpen.

 

Fotogalerij

Voorlezen en raamtekenen in de bibliotheek

Tijdens de Kinderboekenweek vinden er in de vijf bibliotheken van Waterland talloze activiteiten plaats. Hier is veel animo voor. Woensdag was er voorlezen en raamtekenen. In de Kinderhoek konden de jongens en meisjes luisteren naar een bekroond boek.

 

Door Martine Zwarthoed werd voorgelezen uit het bekroonde prentenboek “Hup Herman” dat in 2019 de Gouden Penseel heeft gewonnen. Naast het vertellen van het verhaal werden aan de kinderen de prenten getoond die in het boek staan. Na het voorlezen werden stiften uitgedeeld en konden de kinderen een tekening maken op de ramen van de bieb.

Zaterdag 10 oktober is er tussen 11.00-15.00 uur een virtuele uitsmijter; reis terug in de tijd in de Volendamse Bibliotheek. Kinderen kunnen de prehistorie beleven in een Action Events Simulator (een soort Jurrasicpark dierentuin).

Fotogalerij

Minecraft-Build in de bibliotheek

In het kader van de Kinderboekenweek was er zaterdag in zowel de Edamse als Volendamse Bibliotheek Minecraft-Build. Met dit Event konden de deelnemers met het computerspel een stad uit de geschiedenis bouwen. De begeleiding zou verzorgd worden door Toine en Frank van Twaanlab.

 

Zij waren helaas verhinderd. Gelukkig kon de leiding van de bibliotheek Teun Conijn bereid vinden om zowel in Edam als in Volendam de begeleiding van dit computerspel te verzorgen. Digitaal konden de kinderen een Maya-tempel uit de tijd van de Imca’s bouwen via de iPads of laptops.

Maar ook een piramide uit de tijd van de farao’s of een hele stad uit de Romeinse tijd. Zaterdagmorgen was dit Event in Bibliotheek Edam en ’s middags in de Volendamse bieb. Er was veel animo voor en het was een zeer geslaagde activiteit.

Fotogalerij

× Hoe kan ik je helpen?