Mike Eerdhuijzen hard op weg naar basisplaats in nieuwe FC n

Alles moet verzorgd zijn

Met zijn postuur, looks en tatoeages zou hij niet misstaan als model on the cover of a magazine. Maar Mike Eerdhuijzen is geen machoman. ,,Uitstraling en er goed uitzien, vind ik wel belangrijk. In tegenstelling tot mijn broer Nick”, glimlacht hij. Die haalde nog de C1, Mike is inmiddels wat verder gekomen. De lange centrale verdediger maakt sinds afgelopen seizoen grote stappen. Op je achttiende debuteren in het eerste van FC Volendam, twee jeugdinterlands spelen voor Oranje Onder 20, onder de nieuwe trainer Wim Jonk lonkt een basisplaats en vorige week tekende hij een verbeterde verbintenis tot medio 2022. Aan de bal wil hij ook nog eens dat het er verzorgd uitziet. De buitenkant glimlacht bescheiden, de binnenkant zou van trots gloeien als hij straks echt basisspeler is en zijn zieke opa hem nog zou kunnen zien spelen.
Door Eddy Veerman

Hij is nét 19 geworden. ,,Het gaat snel. Ik wil juist jong blijven, als voetballer. Dan ben je immers nog een talent, dan kun je nog zóveel leren. Als je twintig wordt, ben je geen tiener meer, dan gaat het snel. Dat merk ik ook aan de jongens waar ik mee voetbal.”
,,Dan heb je inmiddels wat ervaring, verwachten ze meer van je en kijken ze anders naar je. Ik zit er nou alweer tweeënhalf jaar bij, da’s ook best al een tijd.”
,,Ik ben tevreden over mijn ontwikkeling. Eerst bij Onder 19, afgelopen jaar bij Jong FC Volendam, waarmee we naar de Tweede Divisie zijn gepromoveerd. Én ik mocht meetrainen met het eerste, alleen dát al was goed voor die ontwikkeling.”
,,Nu ben ik weer een stapje verder en ik hoop het dit jaar te laten zien. Maar ik ben nog lang niet uitgeleerd. Fouten maken mag, daar leer je van. Maar het liefst geen kostbare fouten.”
Kostbaar is alles dat hij draagt. ,,In tegenstelling tot mijn broer Nick vind ik er verzorgd uitzien, schoenen, kleren en uiterlijk, erg belangrijk. Dat hoort bij je uitstraling.”
,,Koop ik schoenen van zeshonderd euro, dan kijkt hij me aan met een blik van ‘moet dat nou?’ En m’n moeder stond er ook niet achter, maar het is mijn eigen geld en mijn eigen keuze. Ik houd van mode. Dat is wie ik ben.”

‘Die tatoeages heb ik
wel vanuit het
voetbal overgenomen’

Op zijn lichaam zijn meerdere beeltenissen en boodschappen getatoeëerd. ,,Dat is begonnen met de namen van mijn ouders, uit dankbaarheid”, toont hij Leo en Afra op zijn arm. ,,Dan wil je er wat omheen en opeens wordt het iets verslavends.” Hij somt op: ,,Onder hun namen de tekst: ‘I’m grateful for my youth and the opportunities my family gave me’. Mijn geboortedatum in het Romeins, mijn geboortetijd op de klok, mijn eigen initialen, een roos voor het sfeertje.”
,,En twee jaar geleden heb ik mijn opa – van mijn moeders kant – op mijn dijbeen laten zetten. Ik heb de een hele goede band met mijn opa en toen hij voor de vierde keer kanker kreeg, dacht ik: straks is-ie er niet meer… Dus wilde ik dit doen. Toen ik de beeltenis liet zien, vond hij het wel heel gek, maar het raakte hem. Hij was emotioneel. ‘Nou ben ik voor altijd bij je’, zei hij.”
,,Het zit ook op mijn linkerbeen, daar hoop ik nog regelmatig mee te scoren. Mijn opa is fysiek niet meer zo mobiel en zijn ogen zijn niet meer zo goed, dus hij is nog niet wezen kijken, maar als ik straks echt in het eerste sta, dan moet het er toch van komen, zei hij.”
,,Die tatoeages heb ik wel vanuit het voetbal overgenomen. Iemand als Tottenham-speler Toby Alderweireld heeft dat ook. Ik heb nu al een tijdje niks gezet en misschien komt er nog iets erbij, maar niet teveel. Het kost immers ook wat. En het moet betekenis hebben.”
Hij volgt het voetbalwereldje op de voet, kent de vakgenoten die veel aandacht en geld aan de buitenkant besteden, zoals Memphis Depay. ,,Ik lees veel voetbalboeken. Depay houdt ook van mode. Het ziet er allemaal duur uit, maar je moet mensen in hun waarde laten. Als hij zo gelukkig is… Ik vind het interessant om te lezen. Je kent ook de spelers waarbij het anders is gelopen met geld. Tuurlijk heb je als zaakwaarnemer of ouder een rol, probeer je een speler iets mee te geven.”
Sommige leeftijdsgenoten verdienen al astronomische bedragen, zoals Matthijs de Ligt nu overkomt. De financiële kloof met voetballers als Eerdhuijzen is enorm. ,,Hij kan meer dan 12 miljoen euro verdienen bij Juventus. Dan lijkt het me best moeilijk om te blijven zoals je was, als zulke bedragen op je bankrekening worden gestort. Hij is een beschaafde en volwassen jongen. Maar opeens word je een ster. Dat nieuwe leven wordt echt wel anders voor hem. Maar het allerbelangrijkste is dat je fit en gezond blijft.”
,,Je moet ook nadenken over je verdere loopbaan. Als je een rotschop zou krijgen en je voetbalcarrière houdt opeens op, dan heb je ook wat nodig. Dus hoe ik er nu bijloop, met een wat leukere auto, dat zou prima zijn. We moeten wel normaal blijven. Er zijn voorbeelden genoeg van voetballers die hun geld aan andere dingen zijn gaan uitgeven.”

‘In zo’n week krijg je
echt respect voor mensen
die elke dag zo vroeg
hun bed uit moeten
– ik moet er niet aan denken –
en dat zij zo hun geld verdienen
en wij dat mogen doen met voetballen’

En jij hebt ook gezien wat je vader moet doen om zijn centen te verdienen?
,,Dat is echt hard werken, als tegelzetter. Wij werken ook hard, maar doen het vanuit onze hobby, dat is heel wat anders dan dag in dag uit op je knieën zitten of muren betegelen. Ik ben vanuit een snuffelstage een week met hem mee geweest. Naar een bouwtje in IJmuiden. Toen wist ik wel dat ik moet proberen om als voetballer mijn geld te verdienen. Ik ben niet geschikt voor de bouw, vond het verschrikkelijk en we konden er allebei wel om lachen. In zo’n week krijg je echt respect voor mensen die elke dag zo vroeg hun bed uit moeten – ik moet er niet aan denken – en dat zij zo hun geld verdienen en wij dat mogen doen met voetballen.”

In zijn vriendengroep zit nóg een profvoetballer. ,,Ik ben opgegroeid met Boy Kemper, hij heeft onlangs een goed contract gekregen bij Ajax, als speler van Jong. Wij voelen elkaar goed aan en spreken ook twee keer per week af. Dan spelen we FIFA, darten, gewoon leuke dingen doen. Andere vrienden stappen, daar hebben we geen moeite mee.”
Bij datzelfde Ajax ligt een verleden van zijn huidige trainer, Wim Jonk. Een maand na Mike’s geboorte betrad Jonk voor het laatst het veld als speler. In de thuiswedstrijd met Sheffield Wednesday tegen Huddersfield Town zat het er na één helft op voor ‘Spijker’, die vanwege een liesblessure een punt achter zijn loopbaan moest zetten.
Mike: ,,Hij heeft mooie clubs gehad, maar is gewone Volendammer gebleven. Daar kunnen we een voorbeeld aan nemen. Ik heb laatst beelden van hem bekeken. Waar en hoe hij speelde. Hij was net als ik ben, controleur, maar dan vaak op het middenveld. Zijn afstandsschoten waren niet normaal, hij dribbelde graag in met de bal, je zag het aanvallend denken bij hem als speler, dat zie je nu terug in hem als trainer.”

‘Ik dacht: moeten we
dit negentig minuten doen?
Dan lig ik aan het infuus’

Hij had voor de eerste training een opvallend begin?
,,Wim zette gelijk beelden aan van hoe Manchester City speelt en daarmee liet hij zien hoe hij wil dat we qua intentie gaan voetballen. Toen ik naar die beelden keek, dacht ik: moeten we dit negentig minuten doen? Dan lig ik aan het infuus. Maar het gaat om situaties zien waarin dat kán. Dan is het een kwestie van groeperen. Tuurlijk is dat best gek als je naar ‘City’ zit te kijken terwijl je zelf zestiende bent geëindigd in de eerste divisie. Maar ik denk zeker dat het goed is om daar naar toe te werken. Wim legt dan ook uit hoe dat trainbaar wordt, alles met een idee erachter. Die dingen moeten we gaan beheersen, zodat het er in wedstrijden uit komt, dan kun je tegenstanders pakken.”
,,Als ik het vergelijk met vorig jaar, vond ik dat er toen veel minder een doel achter zat. Deze trainer heeft ook een meer individuele aanpak. Maakt je duidelijk wat hij met jou wil gaan trainen en dat is erg lekker voor een speler. Dan weet je waar je aan toe bent en wat je gaat leren. Alles is ook mét bal, niet zomaar rennen.”
,,Nu zijn we veel bezig met spelsituaties, momentopnames. Je krijgt beelden te zien, met welke keuze je maakte. Die kan goed zijn, maar je ziet ook wat er anders kan. Dan ga je dat ook trainen. Wat je in die situatie het beste zou kunnen doen.”
,,We trainen bijvoorbeeld ook steeds op het uitspelen van een overtal van achter uit. Als je dat gaat beheersen, kom je snel tot een aanval en kun je opschuiven. Er zit telkens een idee achter.”

Je hebt je contract verlengd, terwijl je nog één jaar had?
,,Als alleen mijn optie zou worden gelicht, zou ik volgend seizoen gratis de deur uit kunnen lopen naar een nieuwe club, maar dít voelt juist als een nieuwe club. Daarom heb ik bewust de keuze gemaakt om te blijven en te verlengen. Een tijdje geleden twijfelde ik nog en er waren clubs met interesse. Maar nu zijn hier nieuwe mensen aan het roer en ze hebben me een goed contract aangeboden. Dat geeft vertrouwen.”
In de drie oefenwedstrijden mocht Eerdhuijzen telkens als basisspeler beginnen. ,,Dat geeft een goed gevoel. Zaterdag konden we ons met Heracles meten met een eredivisieclub, dat was wel wat anders dan Purmersteijn en Heerenveen 2. ,,Je bent wel nerveus als zo’n tegenstander op bezoek komt. Ze speelden gewoon met het eerste team, met bekende namen. Als je dan zo’n ploeg onder druk kunt zetten, in fases domineert, dat zegt wel wat. Dat had denk ik niemand verwacht. Ik speelde zelf ook lekker mijn spel, het stond goed, ik durfde leiding te nemen.”

Je krijgt veel verantwoordelijkheid, mét en zonder bal?
,,We willen graag druk zetten en Marco Tol en ik moeten gewoon de controleur voor ons coachen. En als er een tegenstander doorkomt, moeten wij doordekken. Het is wennen, omdat het heel anders is dan vorig seizoen. Nu doe je soms misschien nog dingen die onnodig energie kosten. Maar Marco en ik lossen het tot nog toe goed op. De trainers zijn tevreden en het is ook niet niks, hoe we willen spelen. Dat is pittig.”
,,Wij bepalen van achter uit wanneer we druk zetten en wanneer niet. In een aantal situaties hebben we bij balverlies de drie seconden-regel, dan proberen we binnen drie seconden de bal te heroveren. Wij coachen de rest voor ons. Dat is belangrijk. Als eentje druk gaat zetten en de rest doet niet mee, dan krijg je gaten. We moeten dus van elkaar weten wat we doen.”
,,De sfeer is erg goed. De nieuwe spelers worden ook meteen opgenomen. Dat is erg belangrijk, Als je niks van elkaar accepteert, voetbal je niet lekker. Het is veel beter dan vorig jaar. Waarbij het ook wel logisch is, in het begin gaat iedereen er positief in. Het gaat erom dat dat straks nog steeds is, ook als de resultaten minder zouden zijn. Nu krijgt iedereen aandacht van de staf, Wim is met íedereen bezig. Dat was vorig jaar wel anders.”
Spelers als Eerdhuijzen zijn schaars: lang, maar ook lichtvoetig, linksbenig maar ook sterk met rechts, verdedigende capaciteiten, maar ook graag aan de bal, zoekend naar de oplossing tussen de linies of met een bal naar de flank. ,,De crosspass is een wapen, maar ik wil ook graag indribbelen met de bal. Als ik als verdediger nog beter word, dan word ik een complete voetballer. Het laag zitten is iets waar ik als verdediger nog aan moet werken. Zodat ik snel kan reageren bij een actie van de tegenstander. Daar besteden we momenteel veel aandacht aan.”
Hij heeft twee jeugdinterlands achter zijn naam gekregen afgelopen jaar. ,,Ik hoop dat er een vervolg komt, want daar heb ik veel van geleerd. Dan speel je tegen jongens die Champions League hebben gespeeld met Tottenham Hotspur. Dat was het mooiste van afgelopen seizoen, samen met het kampioenschap van ‘Jong’. Als ik straks goed zou spelen bij de FC, kom ik misschien weer op het lijstje van Oranje Onder 20.”
Alles is gericht op voetbal, studeren kan hem niet bekoren. ,,Het leren ligt me niet. Maar ik weet dat het nodig is voor later. Tussen dat besef en er dan ook iets mee doen, zit nog een gat. Dat komt nog wel”, lacht hij.

Foto FC Volendam – Fred Rotgans