Bevers zien stromend water en denken: over mijn lijk. Daar moet een dam overheen. En wel nu. In Tsjechië werd de afgelopen zeven jaar vergaderd over een dam. Over werkgroepen, budgetten, vergunningen en wie er dan de openingshandeling zou mogen verrichten. Een lintje doorknippen, champagne, dat werk. Maar een groep bevers vond het wachten te lang duren en regelde het zelf. Ze bouwden een dam die zo goed functioneerde dat de overheid zijn plannen kon opbergen. Gratis en voor niets. Geen factuur, geen aanbesteding, geen flitsende PowerPointpresentatie in een zaaltje met slechte koffie. Gewoon knagen: hup, een dam. Klaar.

Wat een gewone reis naar Midden-Amerika leek, werd voor de Volendamse vriendinnen Nienke Sier en Janine Kroon een ervaring om nooit meer te vergeten. Tijdens een meerdaagse hike in Guatemala kwamen zij oog in oog te staan met een van de meest actieve vulkanen ter wereld: de Volcán de Fuego. Terwijl lava de berg afstroomde en de lucht vulde met rook en knallen, bevonden zij zich op enkele honderden meters afstand. ‘Welke gek gaat nou op een vulkaan lopen?’ dacht Nienke vroeger altijd als ze het journaal zag. ,,En nu stond ik er zelf.”

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 2 april.

De Volendamse politiek heeft een nieuw gezicht. Wat jarenlang bekendstond als Lijst KRAS, gaat voortaan door het leven als ONS Belang. De naamswijziging betekent niet alleen een symbolische breuk met het verleden, maar ook een nieuwe koers: minder schreeuwen vanaf de zijlijn, meer inhoud en dialoog. Met een vernieuwde fractie onder leiding van Jan Veerman (fractievoorzitter) en Henk de Boer (nummer twee op de lijst), wil ONS Belang de politiek toegankelijker maken en dichter bij de inwoners brengen.

In de Noordzee liggen naar schatting nog tienduizenden onontplofte explosieven uit de Tweede Wereldoorlog. Bommen en mijnen die decennia geleden naar de zeebodem verdwenen, maar nog altijd een risico vormen. Het zijn marineduikers zoals Remco van Pooij (32) die deze explosieven opsporen en onschadelijk maken. ,,We werken onder extreme omstandigheden. De druk is hoog, letterlijk en figuurlijk.” Remco werkt als Seinmeester binnen het specialistische diepduikteam van Defensie. Hij is verantwoordelijk voor de communicatie en coördinatie van de duikers onder water, maar duikt zelf ook nog geregeld. Het is een vak dat vraagt om precisie, doorzettingsvermogen en bovenal lef.

Al maanden wordt er aan de gevel van de Vincentiuskerk gewerkt. Steigers omringen delen van het imposante gebouw, waar vakmensen zich buigen over het metsel-, voeg- en schilderwerk. Geen grootse renovatie, maar zorgvuldig herstel – steen voor steen, laag voor laag. Want deze kerk, een baken voor Volendam, verdient onderhoud dat recht doet aan haar geschiedenis.

In Italië hebben ze er een woord voor: Umarell. Een oud mannetje dat met de handen op de rug staat te loeren bij een bouwput, knikkend en mompelend. Een fenomeen dat we in Volendam maar al te goed kennen. Alleen hebben wij er nog geen woord voor. Dat kan natuurlijk niet.

De werkzaamheden aan de dijkversterking in Polder Katwoude kunnen veilig worden voortgezet. Dat meldt de Alliantie Markermeerdijken na onderzoek door een onafhankelijke explosievenspecialist. Eind januari werden de werkzaamheden stilgelegd na meldingen over mogelijk achtergebleven vliegtuigbommen uit de Tweede Wereldoorlog in het gebied tussen Pieterman en het Zuivelhuisje.

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 19 maart.

Al jaren rommelt het in Edam-Volendam over een straatnaam die steeds zwaarder op de gemeente is gaan drukken. Voor de één is de Burgemeester Van Baarstraat een herinnering aan een bestuurder uit de wederopbouwjaren, voor de ander een eerbetoon dat niet langer te verantwoorden is. De naam prijkt al decennia op straatnaamborden, maar het handelen van Van Baar tijdens de oorlogsjaren bleef lange tijd onderbelicht. Een recent historisch onderzoek, uitgevoerd in opdracht van de gemeente, werpt nu nieuw licht op zijn rol. De conclusie is helder: Van Baar was geen overtuigd aanhanger van het naziregime, maar hij tekende zonder protest de lijsten die Joodse inwoners de dood in dreven en voerde de anti-Joodse maatregelen van de bezetter zonder zichtbare weerstand uit. De onderzoekers laten weinig ruimte voor twijfel: het eerbetoon in de vorm van een straatnaam is niet langer te verdedigen.

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 19 maart.

Een café beginnen is één ding, er een blijvend succes van maken is iets heel anders. Niels Veerman slaagde daar niet één, maar twee keer in. In 1999, naast zijn al goedlopende kroeg ’t Gat van Nederland, nam hij het pand ernaast over en opende hij ’t Havengat. Wat begon als een bescheiden huiskamercafé van zestig vierkante meter, groeide uit tot een van de meest geliefde horecagelegenheden van Volendam. Een plek waar zowel locals als toeristen graag aanschuiven, waar sfeer net zo belangrijk is als goed eten, en waar de zaak zich telkens opnieuw wist aan te passen aan de tijd. Nu, 25 jaar later, maakt Veerman zich op voor een nieuwe fase: de overdracht van ’t Havengat aan de volgende generatie. Zijn dochters bereiden zich voor om het roer over te nemen, terwijl hij met een scherp oog de ontwikkelingen in de Volendamse horeca volgt. De uitdagingen zijn groter dan ooit, van stijgende kosten tot een veranderend uitgaansklimaat, maar Veerman blijft optimistisch. ,,Het draait niet om groter worden, maar om vasthouden wat goed is.” Precies dát lijkt de sleutel tot een kwart eeuw succes.

Drie vrouwen uit Volendam, drie verschillende werkvelden, één gedeelde passie: hoogbegaafdheid. Per toeval ontdekten Margret Veerman, Annemarie van Vlaanderen en Zusanne Tol dat ze dezelfde post-master aan de Radboud Universiteit volgden. Een toevallige ontmoeting, die inmiddels is uitgegroeid tot een samenwerking die de kennis over hoogbegaafdheid in Edam-Volendam naar een hoger niveau wil tillen. Tijdens de Week van de Hoogbegaafdheid organiseren de drie vrouwen samen met het Centrum Jeugd & Gezin (CJG) een ouderavond om kennis te delen en handvatten te bieden aan ouders van hoogbegaafde kinderen. ,,Hoogbegaafdheid wordt vaak niet herkend, en als het al wordt gezien, weten ouders en professionals vaak niet waar ze terechtkunnen,” zegt Margret Veerman, beleidsmedewerker jeugd bij de gemeente. ,,We willen ervoor zorgen dat deze kinderen niet tussen wal en schip vallen, maar juist de begeleiding krijgen die ze nodig hebben.”