Vandaag geopend: 08.00 - 17:30

All posts by Kevin Mooijer

Tien jaar Acoustic Christmas met de 3JS

Jan Dulles over verlies, kersttradities en de toekomst van kerstmuziek

Ze staan ieder jaar op de bühne met hun uitverkochte kerstshows, brachten al twee succesvolle kerstalbums uit, en voegden onlangs de prachtige single Back to My Angels toe aan hun repertoire. Het moge duidelijk zijn: de 3JS ademen kerst. Dit jaar vieren ze een bijzonder jubileum, want het is tien jaar geleden dat hun eerste kerstalbum, Acoustic Christmas, het licht zag. Wat begon als een experiment in warme, intieme kerstsferen, groeide uit tot een geliefde evergreen met een gouden status. Jan Dulles blikt terug op de totstandkoming van het album en hoe het de band een prominente plaats bezorgde in de Nederlandse kerstmuziektraditie.

Lees het complete artikel in de NIVO van dinsdag 24 december.

Fotogalerij

Irma Mooijers sprookjesachtige kerstdorp:

Sfeervolle tafereeltjes, bewegende onderdelen en het mystieke noorderlicht

Midden in haar sfeervol versierde woonkamer heeft Irma Mooijer haar eigen miniatuurkerstwereld gecreëerd. Dit jaar is haar kerstdorp indrukwekkender dan ooit tevoren, met bewegende schaatsertjes, een netwerk van lichtjes die het dorp tot leven brengen, en zelfs lichtgevende kerstbomen die een noorderlicht-sfeer oproepen. Het is een indrukwekkend staaltje vakmanschap waar talloze uren werk in zit. En het resultaat mag er zijn: een magisch, sfeervol geheel dat haar woning omtovert tot een sprookjesachtig winterdorp.

Lees het complete artikel in de NIVO van dinsdag 24 december.

Fotogalerij

Chantal Steur: Meubelmaker in een mannenwereld

Tegen de stroom in

Chantal Steur (34) heeft besloten haar carrièrepad volledig om te gooien. Wat begon als een digitale carrière in de ICT bij De Bijenkorf, leidde haar uiteindelijk naar de werkplaats van een meubelmakerij, waar ze nu met haar handen werkt in plaats van achter een computer. Haar keuze voor het meubelmakersvak is opvallend, niet alleen vanwege de radicale omslag, maar ook omdat ze een wereld betrad die traditioneel gedomineerd wordt door mannen. Toch voelt Chantal zich niet geïntimideerd. Integendeel, haar aanwezigheid – samen met die van vrouwelijke collega’s – heeft een positieve invloed op de werkcultuur, zo blijkt uit de reacties van haar mannelijke collega’s. Haar verhaal is er een van doorzettingsvermogen en het doorbreken van diepgewortelde barrières.

Lees het complete artikel in de NIVO van dinsdag 24 december.

Fotogalerij

De kerstmagie van Het Kruispunt:

Kees ‘Kos’ over het ontstaan en einde van een unieke traditie

Een kwart eeuw lang bracht Kees Schilder ‘Kos’, samen met zijn leerlingen, een unieke kerstsfeer naar de inmiddels verdwenen kerk Het Kruispunt. Het waren geen traditionele kerstmissen, maar combinaties van zang, toneel en een boodschap die duizenden bezoekers wist te raken. Zelfs nu, twintig jaar nadat de laatste klanken in 2004 verstomden, leven de herinneringen voort.

Lees het complete artikel in de NIVO van dinsdag 24 december.

Fotogalerij

Kerstlichtjes en koude duiken:

Ger Bond over angsten overwinnen, gezelligheid en steigers

Wie de afgelopen weken in alle vroegte langs het Slobbeland liep, kan er waarschijnlijk over meepraten: Ger Bond (39) die duikend vanaf een sfeervol verlichte steiger het ijskoude water trotseert. Geïnspireerd door anderen die hij vanuit zijn woning aan het Zuideinde hetzelfde zag doen, besloot hij zelf ook de stap te zetten. Zijn grootste angst – ‘de zee betreden in het donker’ – heeft hij inmiddels overwonnen. Toch besloot hij onlangs de steiger te versieren met kerstlichtjes, want in Ger huist nu eenmaal een ontembaar gezelligheidsdier.

Lees het complete artikel in de NIVO van dinsdag 24 december.

Fotogalerij

Gebakken scharfilet

‘Lekker Volledams eten’ noemt mijn driejarige zoontje het. Rodekoolstamppot met butter en eek, en gebakken scharfilet ernaast. Ik zeg: goeiedag. Als ik m’n vader en zijn generatiegenoten mag geloven, moesten ze vroeger spijgen van zulke gerechten. Daar is bij mijn zoontje niets van te merken. Met de snelheid van een draaiende klopboor beweegt zijn handje de vork heen en weer tussen bord en mond. Halverwege kijkt hij op, met zijn wangen bol van de rodekool: ,,Dit is wél lekker, papa.” Nog geen twintig seconden later is zijn bordje zo schoon dat het zo terug de kast in kan. ,,Mag ik nog een beetje lekker Volledams eten?”

Met lichte tegenzin offeren mijn vriendin en ik ieder een stuk van onze eigen scharfilet op. ,,Ook een beetje minonaise,” dwingt hij af, doelend op de ravigotesaus. Terwijl hij hartstochtelijk zijn tweede bord wegwerkt, denk ik aan mijn vader. Hoe vaak moet je deze gerechten hebben gegeten voordat je ervan moet spijgen?

Snoekbaars, garn, gerookte aal, sliptong, scholfilet, scharfilet – 60, 70 jaar geleden aten ze het dag in, dag uit. Zo vaak dat het tegen begon te staan. Wat toen armoedevoedsel van vissersfamilies was, is nu de culinaire trots van menig Michelin-keuken. Voor een goed bereide zeetong betaal je vandaag de dag lachend 35 euro – dat is 77 gulden en 13 cent, voor degenen die vroeger geen scharfilet meer konden zien. Een bedrag waarmee je destijds aandeelhouder was van een goedlopende viswinkel.

Tijden veranderen. De nieuwe generaties schatten de scharfilet weer op waarde en geven hem de status die hij altijd al verdiende. En die liefde blijkt aanstekelijk: de oude generaties, die ooit mopperend vis naar binnen schoven alsof het een straf was, smullen nu weer van diezelfde smaken. Daags nadat ik mijn vader vertelde hoe zijn kleinzoon twee borden scharfilet had verorberd alsof hij net uit een Siberisch werkkamp was ontsnapt, ging mijn telefoon af: in beeld verscheen een foto van een goed gevuld bord met diezelfde prachtig goudbruin gebakken rakkers.

Ik ben erg gehecht aan moderne gemakken zoals mijn airco en iPhone, maar er is iets in dat verleden dat aan me trekt. Rodekool met gebakken scharfilet eten tot je het niet meer kunt zien, dat klinkt bijna romantisch in een tijdperk dat draait om exclusiviteit. Wat ooit als simpele, sobere kost werd gezien, blijkt nu de pure rijkdom. Soms heeft het tijd nodig om dat te beseffen.

Fotogalerij

Van vogelhuisjes tot vriendschap:

Hoe Hobbysoos De Toevlucht mensen samenbrengt

In de Aalstraat staat een pand dat, zonder dat het al te veel opvalt, al bijna veertig jaar een cruciale rol speelt in het leven van velen. Hobbysoos De Toevlucht is een plek waar mensen samenkomen die door pensioen, ziekte of andere omstandigheden op zoek zijn naar een nieuwe invulling van hun dag. Hier wordt gezaagd, geschilderd en geknutseld, maar vooral: gelachen en gepraat.

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 18 december.

Fotogalerij

Educatie en erfgoed:

Een nieuwe koers voor Joods Verleden Edam

De Stichting Joods Verleden Edam, opgericht om het rijke Joodse erfgoed van de stad zichtbaar te maken, staat aan het begin van een nieuw hoofdstuk. Na vijf jaar voorzitterschap heeft oprichter Mick Nolte het stokje overgedragen aan Dennis Beckers. Deze overdracht markeert niet alleen een wisseling van de wacht, maar ook een verbreding van de missie. Wat ooit begon met het herstellen van de Joodse begraafplaats en het Joodse monument, omvat nu educatieve projecten, lokale samenwerkingen en actuele maatschappelijke discussies.

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 18 december.

Fotogalerij

Volendam neemt afscheid van een modehuis met historie

Een afscheid in stijl: Lou & Mi sluit na 60 jaar haar deuren

Op de toonbank, achter de vertrouwde koffietafel, stapelen de cadeaus, bloemen en kaarten zich op. Een tastbaar bewijs van de waardering die Louis en Miranda Schilder in Volendam genieten. Na zestig jaar komt er een einde aan het verhaal van Lou & Mi, een winkel die voor velen als een tweede thuis voelde. Door aanhoudende, ondraaglijke rugklachten ziet Miranda (54) zich genoodzaakt de deuren te sluiten. ,,Het gaat niet langer,” zegt ze, zichtbaar geëmotioneerd. ,,Ik houd dit niet meer vol.” Het is een zware beslissing voor Miranda en haar broer Louis, die hun winkel jarenlang met hart en ziel hebben geleid.

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 18 december.

Fotogalerij

Kees Kroon: humor en dankbaarheid in een leven zonder zicht

Blind vertrouwen in het leven

Voor Kees Kroon (38) is blindheid geen reden om stil te zitten. Hij kampt met retinitis pigmentosa, een aandoening die zijn zicht bijna volledig heeft afgenomen, maar dat weerhoudt hem er niet van om fulltime te werken als gipslijstenmaker. Thuis is hij het gelukkigst, samen met zijn vrouw Mariska en dochters Jenna (10) en Kate (9). ,,Ik hoef het niet alleen te doen, en dat maakt het leven draaglijk én mooi.”

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 11 december.

Fotogalerij

× Hoe kan ik je helpen?