De redactie aan het woord

Snertweer

We zitten alweer bijna in mei, maar het zonnetje heeft zich dit jaar nog bar weinig laten zien. Het heeft de cynische zwartkijker in mij weer doen ontwaken. ‘Leven in Nederland, is leven in een voortdurende herfst.’ Als ik het zeg, moet men er vaak om lachen. Vervolgens knikken ze altijd instemmend als ik mijn vaste riedel afsteek. ‘In de zomer wil je zon, maar wat krijg je? Wind en regen. In de winter wil je sneeuw, maar ook dan krijg je -zoals mijn pa het graag noemt- ‘pis in je bek.’ Noem mij dan ook maar een azijnzeiker, want als ik tijdens het weerbericht het woord ‘wisselvallig’ hoor, dan is dat voor mij bijna het teken om de schuilkelder gereed te maken. In een vlaag van irritatie en nieuwsgierigheid, heb ik ooit eens de NOS gemaild en daarin de vraag gesteld waarom ze het altijd over ‘wisselvallig weer’ hebben als de rest van Nederland datzelfde weer gewoon regelrecht snertweer zou noemen?

Ik kreeg diezelfde dag nog een keurig mailtje terug van Marco Verhoef, meteoroloog en weerman bij de NOS. Komt ie: ,,In tijden van crisis vinden wij het de taak van de weermens om de moraal van Nederland hoog te houden. Slecht weer bestaat voor ons niet. We zoeken altijd naar dat ene zonnestraaltje, of die laatste strohalm. Maar we moeten wel oppassen met subjectieve termen. Als we een keer slecht weer noemen, dan zijn de mailtjes niet van de lucht. En als we bijvoorbeeld zon en 25 graden mooi weer noemen, dan is er wel weer een groep waar hooikoorts de kop op steekt, of hebben de boeren juist regen nodig.’’ In de geest van Patrick Loege, blijf ik ondertussen hopen op beterschap. Want iedereen weet: na regen…