All posts by De redactie

De redactie Algemeen | 1-9-2021 | 30 sec. leestijd

Toch een draaikermis… (4)

Vandaag zijn ze los gegaan, nadat vorige week bekend werd dat de draaikermis alsnog plaats zou hebben.

Zes dagen nog wel, tussen één uur ’s middags en negen uur ’s avonds. Op een afgesloten terrein, bij het Marinapark.

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 1-9-2021 | 30 sec. leestijd

Toch een draaikermis… (5)

Vandaag zijn ze los gegaan, nadat vorige week bekend werd dat de draaikermis alsnog plaats zou hebben.

Zes dagen nog wel, tussen één uur ’s middags en negen uur ’s avonds. Op een afgesloten terrein, bij het Marinapark.

Foto’s Raymon de Waal en Franco Bien

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 30-8-2021 | 1 min. leestijd

Voetbalcompetitie RKAV herstart met Dick Tol Toernooi

Onder de bezielende leiding van Marco Kras en Maik Offerman is ook dit jaar weer het Dick Tol Toernooi tot stand gekomen. Met zware bewolking in de lucht die af en toe een druilerig regentje liet vallen was het voor de weinige toeschouwers behoorlijk afzien maar de wedstrijden waren leuk om te zien.

Het was duidelijk dat veel spelers weer even moesten wennen aan het wedstrijd gevoel. Er werd weinig gescoord en de meeste wedstrijden eindigden gelijk of slechts met één doelpunt verschil. In de halve finales won zondag 2 na strafschoppen van de zaterdag 7 en won de zaterdag 6 met 1-0 van de zaterdag 9.

Zaterdag 7 was met het nemen van de strafschoppen iets beter dan de zaterdag 9 en behaalde daardoor een mooie derde plaats. In de finale was de zondag 2 de betere ploeg en won met 1-0 van de zaterdag 6.

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 29-8-2021 | 5 min. leestijd

PX en Volendams Museum vinden cultuur ‘ondergeschoven kindje’ in Volendam n

‘Het kan leiden tot een betere samenleving’

Pop- en Cultuurhuis PX en het Volendams Museum zijn belangrijke spelers op het gebied van kunst en cultuur in de gemeente. Zij nemen dan ook deel aan Cultuurplatform Edam-Volendam. Onlangs werd dit nieuw leven ingeblazen door de aanstelling van Frank Bond als voorzitter. De gemeente en haar burgers mogen wel wat meer doordrongen raken van de waarde van cultuur, zo vindt men. In de komende edities laat de Nivo verschillende deelnemers van het Cultuurplatform aan het woord.
Door Laurens Tol

[ads id=66]

Het Cultuurplatform zou niet compleet zijn zonder een afgevaardigde van het Volendams Museum. Wolly Hoogland is al enige tijd aan de culturele bewaarplaats verbonden als bestuurslid. Toen zij werd gevraagd om deel te nemen aan de vergaderingen van het platform, hoefde zij niet lang na te denken. Al haar leven lang heeft de geboren Amsterdamse veel met cultuur. Het klonk haar daarom als muziek in de oren om op lokaal niveau te kunnen bijdragen aan de verdere ontwikkeling ervan. ,,Voordat ik mij bij het Volendams Museum aansloot, had ik al een Museum Jaarkaart. Mijn ouders namen mij als kind al mee naar allerlei musea, het theater en het Concertgebouw. Ik ben dus opgevoed met cultuur, zou je kunnen zeggen.”
Cultuur is een ondergeschoven kindje, vooral in Volendam. Dat vindt Wolly. Het Cultureel Platform is volgens haar daarom hard nodig. ,,De samenwerking tussen de culturele partijen staat nu nog in de kinderschoenen. Voorheen schortte het aan onderling contact. Dat moet nu worden opgebouwd en daar zijn we goed mee bezig. Een betere samenwerking zou bijvoorbeeld kunnen leiden tot kwalitatief beter toerisme in de gemeente. Tot voor corona richtte Volendam zich op de ‘snelle toerist’. Het laten beleven van de cultuur hier stond minder hoog in het vaandel. Je kon op de foto gaan, wat vis kopen en weer vertrekken. Terwijl er hier veel meer is op kunstgebied, maar natuurlijk ook op muziekgebied. Door samen te werken, kunnen die onderdelen misschien wat beter voor het voetlicht worden gebracht.”

‘Een betere samenwerking
zou kunnen leiden
tot kwalitatief beter
toerisme in de gemeente’

Samenwerken moet volgens Wolly het devies worden, in plaats van elkaar beconcurreren. Dit om zo een breder publiek naar de gemeente te trekken. De gezamenlijke cultuuragenda vindt het bestuurslid daarom een goede ontwikkeling. Daardoor zouden de ‘meer serieuze’ culturele activiteiten meer aandacht kunnen krijgen, denkt ze. De Kunstmaand van komende oktober is een voortvloeisel uit de samenwerking. Ook het Volendams Museum zal daar een bijdrage aan leveren.
,,De kunstenaars van ‘EuroArt’ zullen hier bijvoorbeeld langskomen. Tijdens dit bezoek zal het schilderij van Paul Signac, dat we hier hebben hangen, centraal staan. Dat zal dan een meer prominente plek krijgen in het museum, zodat het iedereen opvalt. Het is namelijk een heel bijzonder werk, waarvan we trots mogen zijn dat het bij ons hangt. We hebben het in bruikleen van Evert Schilder (Van Madoet). In het kader van EuroArt organiseren we tevens activiteiten voor kinderen. Deze gaan verder dan vliegertjes plakken. Ze gaan bijvoorbeeld schilderen en aan de slag met fotografie. Uiteraard doen we daarnaast mee met ‘Kunst Kijken’.”
Het is algemeen bekend dat het in stand houden van een museum kostbaar is. Omdat het publieke belang er vaak van wordt ingezien, krijgen musea meestal subsidie van de overheid. Het Volendams Museum ook, al is deze bijdrage volgens Wolly relatief aan de lage kant. ,,Wij zouden het fijn vinden als onze subsidie omhoog gaat. Als je het met andere gemeentes vergelijkt, dan is het bedrag dat per hoofd van de bevolking aan musea wordt uitgegeven daar vele malen groter. Wij zouden graag zien dat men dit rechttrekt. In ieder geval is het Cultuurplatform alvast een eerste goede stap in de ontwikkeling en bescherming van ons erfgoed.”
Verderop in de Volendamse Zeestraat is de ingang van een ander groot, lokaal cultureel gebouw: Pop- en Cultuurhuis PX. Bianca Vos is als programmeur van dit podium al vanaf het begin actief voor het Cultureel Platform. Bianca: ,,In eerste instantie zat ik er op persoonlijke titel. Maar als je bij zo’n organisatie aangesloten bent, dan zit je er vanzelf natuurlijk ook daarvoor. Totdat Frank Bond het werd, was ik zelfs een paar jaar voorzitter van het platform. Het was toen al goed dat organisaties bij elkaar kwamen en dat je een netwerk opbouwde. Alleen ontbrak het toen nog aan slagkracht bij de gemeente, omdat er van die organisatie niemand bij zat. Nu Frank is aangesteld namens de lokale overheid, zijn de lijntjes veel korter en kunnen we eindelijk dingen voor elkaar krijgen.”

‘Cultuur doet iets
meer dan alleen het
brengen van een
gezellige avond’

Volgens Bianca kan elke deelnemer aan het platform iets bijdragen vanuit zijn eigen expertise. Musea, podia, kunstenaars, iedereen benadert cultuur weer anders. Denkt aan andere dingen en komt met andere voorstellen. PX organiseert veel culturele activiteiten en zal deze allemaal gaan inladen in de cultuuragenda. Men hoopt dat dit ervoor zal zorgen dat meer mensen van buiten de gemeente de zaal zullen bezoeken voor concerten. Dit gebeurt volgens Bianca al en dat zou ook positieve gevolgen hebben voor omliggende horeca.
De gemeente vroeg aan PX of het iets kan organiseren tijdens de opening van de Kunstmaand. Op die manier zou de bevolking beter kennis kunnen maken met de georganiseerde activiteiten. Bianca is al een tijd bezig met de voorbereidingen hiervoor. ,,We hebben plannen voor een vrijdagmiddagborrel in de Edamse Diaconietuin. Daarbij zou een band kunnen optreden en men kan er salsa-dansen. Op de zaterdagmiddag daarna moeten er activiteiten voor kinderen gaan plaatsvinden. ’s Avonds organiseren we in samenwerking met het Singelfestival en Kaaspop een avond in PX met allerlei bands. Het wordt ongeveer zoals een avond op het Singelfestival normaal zou zijn. Op zondagmiddag gaat iets soortgelijks in Edam gebeuren en dan organiseren we in Volendam een kindermiddag.”
Na het openingsweekend zal PX gedurende de oktobermaand verschillende kunstzinnige activiteiten gaan aanbieden. Binnenkort brengt men daarvoor een programma naar buiten. De culturele uitingen blijven niet beperkt tot de kunstmaand. PX wil graag ook door het jaar heen kunstenaars de ruimte blijven bieden om te exposeren. Men is daarvoor tevens in gesprek met Hotel Spaander en het Stolphoevekerkje. Dit zou tot wisselende exposities kunnen leiden.
Bianca merkt net als Wolly dat cultuur in de gemeente niet de hoogste prioriteit heeft. Volgens haar blijkt dat wel uit het feit dat Edam-Volendam er landelijk gezien een van de laagste budgetten voor heeft. Zij hoopt dat ook de bevolking doordrongen raakt van het belang van cultuur. ,,Die kan echt leiden tot een betere samenleving en een betere ontwikkeling van jeugd en jongeren. Uiteraard is ze daarnaast van belang voor senioren en wie dan ook. Het is niet slechts vermaak. Cultuur doet iets meer dan alleen het brengen van een gezellige avond. Het kan ervoor zorgen dat je ergens over na gaat denken. Men beseft niet altijd hoeveel goede en belangrijke dingen je ermee kunt bereiken. Je zou jongeren er eigenlijk al vroeg mee in aanraking moeten brengen.”

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 28-8-2021 | 4 min. leestijd

Elf Volendammers beklimmen zeven etappes Tour-cols

Week lang leven als wielerprof

De Haute Route Alps. Met zeven etappes van Megève naar Nice staat de koers te boek als de zwaarste amateurwedstrijd ter wereld. 800 kilometer, 2200 hoogtemeters, dagelijks drie tot vier alpencols. Zondag stonden elf Volendammer wielerfanaten aan de start. Samen zijn ze aan het afzien, samen aan het genieten van wat straks als een onvergetelijk avontuur in hun geheugen blijft.
Door Eddy Veerman

[ads id=66]

Het ontbreekt misschien aan ploegleiders, grote bussen en Ronde Missen, maar verder heeft het veel weg van de Ronde van Spanje of de Tour de France. Wegen zijn afgezet, de tocht loodzwaar, krachten moeten gedoseerd. ,,We hebben mazzel: het is de tiende editie, dus voor deze jubileumversie hebben ze ‘m nog iets zwaarder gemaakt”, lacht Roy van Santen vanuit de Franse Alpen. Hij is één van de elf, met verder Jack Smit (uk), John Veerman (kadij), triatleet Neal Keizer, voetballer Dick Zwarthoed, Marcel Hillaert, Laurens en Cees Snoek, Pieter Zwarthoed, Maarten Aalbregtse en Sijmen Tuijp. Roy geeft het toe. ,,Je moet wel een tikkeltje gek zijn, om deze uitdaging aan te gaan.”
Elke zaterdagochtend verzamelt een ploeg van tussen de 50-100 renners van TC Volendam, om op pad te gaan. ,,Vorig jaar kwam iemand met dit idee, werd het in de groep gegooid en elf man hapten toe. Daarbij zat Jack Koning, maar vanwege een hoogzwangere vrouw moest hij afhaken en nam Sijmen Tuijp zijn plekje in.”

‘En zo hadden we
onszelf volledig
opgeblazen op
de eerste berg…’

,,We zijn vaker samen op pad geweest, maar een tocht als deze vergt de nodige voorbereiding”, vervolgt Roy. ,,Als we met vrienden naar de Alpen gaan voor een fietsvakantie gaat het om de ontspanning, hier zit er een wedstrijdelement aan. Door de coronatijd hadden we minder gezellige avondjes, dat scheelt in de voorbereiding. Je weet dat je zeven dagen lang gaat afzien en bergop moet, dus chips en snoep zijn uit den boze, want elk grammetje moet mee naar boven. Een grappig feitje is dat we met z’n elven iets van 100 kilo zijn afgevallen.”
,,Het geeft aan dat we er serieus naar hebben toegeleefd. Leven als een prof, zo voelt het wel even voor ons. We moesten voorafgaand veel duurritten maken en zijn gezamenlijk een paar keer naar de Ardennen, Luxemburg en Limburg geweest, om zo klimkilometers in de benen te krijgen.”
,,De sfeer groeit dan ook, want er werd meteen een groepsapp aangemaakt en naarmate het dichterbij kwam, werden gewichten gedeeld, kon je via Strava zien van elkaar welke wattages werden getrapt. En dan krijg je nog de steekjes onder water. Dat maakt het ook leuk, elkaar een beetje gek maken.”
,,Iedereen heeft z’n eigen niveau, er zijn altijd wel mensen die rond jouw niveau rijden. Maar je kunt de ene keer een slechte dag hebben en daarna weer een betere.”
Zondag stond de eerste etappe op het programma. ,,Iedereen had onrustig geslapen, dat is toch die gezonde spanning. We hadden afgesproken dat we rustig aan zouden beginnen, onszelf niet zouden opblazen. Maar bij de start zaten we toch allemaal pal achter de voorste auto. En zo hadden we onszelf volledig opgeblazen op de eerste berg…”

‘Over een tijdje
ben je de pijn
vergeten, als je
de foto’s ziet’

,,Iedereen stond toch stijf van de zenuwen, het is een behoorlijke professionele organisatie, wegen zijn afgezet; je wilt gewoon kijken hoe ver je komt. En het niveau is dermate hoog dat wij niet vooraan kunnen blijven. Sommige renners zitten tegen het vermogen van de profs aan. Dat maakt het niet minder leuk, je wilt jezelf toch uitdagen. En ze komen vanuit heel de wereld hier. Brazilianen, Amerikanen, het is echt een groot event.”
Gister (dinsdag) stond de Koninginnerit op het programma: 180 kilometers, met vier grote alpencols en 5000 hoogtemeters. Roy: ,,Het is vergelijkbaar met La Marmotte, die al door veel Volendammers gereden is. Normaal train je een heel jaar voor die tocht, nu is dat een etappe als onderdeel van een zevendaagse.”
En na de afloop samen een paar glazen bier op een terrasje met een bitterballetje is er nu ook niet bij. ,,Nu neem je bij de finish een herstelshake met snel opneembare eiwitten en koolhydraten. De organisatie heeft ook geadviseerd om tijdens de ritten per uur 70 tot 90 koolhydraten binnen te krijgen. De hele week draait om zo goed als mogelijk herstellen. Als je dat niet doet, kom je jezelf later in de week tegen. Verder draait het om pasta, noten, kwark, pannenkoeken, ’s morgens een grote bak havermout.”
Het is telkens een aanslag op het lichaam en dat zeven dagen achter elkaar. ,,Je voelt je benen ’s middags echt wel, dus dan ga je daarna even op je bed liggen. En we moeten onderweg ook proberen te genieten van het decor waarin je fietst. Het is adembenemend mooi.”
Zaterdag hopen zij samen heel aan te komen in Nice. ,,Over een tijdje ben je de pijn vergeten, als je de foto’s ziet en er samen aan terugdenkt. Ik vind het al mooi dat de laatste tijd steeds meer mensen uit onze gemeente zijn gaan fietsen. Ook thuis, tijdens coronatijd. Het wordt steeds populairder, ook door Swift heeft racefietsen een andere lading gekregen. Je fietst – binnen – met je vrienden, kunt praten met elkaar, ziet op het scherm waar je rijdt, kunt er een wedstrijdvorm van maken, da’s een mooie ontwikkeling.”

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 28-8-2021 | 2 min. leestijd

Alex Plat: ‘MVV deed niet lekker’

,,Deze was wél nodig”, zei Alex Plat na afloop van de demonstratie die hij met FC Volendam had gegeven tegen MVV. Vooral de manier waarop gaf zowel de spelers als het publiek een goed gevoel en perspectief voor de nabije toekomst.
Door Eddy Veerman

,,We hebben tegenslagen gehad tegen Eindhoven – vlak voor tijd gelijk – en tegen ADO Den Haag een snelle rode kaart, terwijl we heel goed begonnen. Tegen Excelsior was het onrustig en was 1-1 een terechte uitslag.” Anders dan in andere wedstrijden liet de Volendamse middenvelder zich tegen de Maastrichtenaren na enige tijd wat inzakken. ,,Tegen ADO begon ik ‘hoger’ op het veld en zo startte ik deze wedstrijd tegen MVV ook, maar ze gaven ‘in mijn lijn’ druk, daarom liet ik me wat terugzakken. En zorgde ik dat de afstanden voor het middenveld van MVV te groot werden. Ze moesten elke keer kiezen en wij konden telkens iemand vrij inspelen en dan kwam het spel op de wagen. Toen ze in de tweede helft wel doordekten, kwamen weer andere mensen vrij.”
Het was enige tijd geleden dat Plat zo lekker in de wedstrijd zat. ,,Tegen ADO blies ik mezelf voor rust – met tien man – op en verloor ik ballen, dat mijn hoofd wel wat wilde maar mijn benen niet konden.” Vlak voor het beginsignaal van die wedstrijd werden in het stadion alle namen opgenoemd van de afgelopen seizoen overleden ‘FC Volendammers’, waarbij ook de naam van Alex’ vader, Hennie Plat (worst), voorbij kwam. ,,Toen had ik een brok in m’n keel en vond het mooi.”
Tegen MVV excelleerde zoonlief, met twee prachtige assists op Robert Mühren. En had hij zelf kunnen scoren, maar wederom bleef zijn eerste doelpunt in het betaalde voetbal uit. Lachend: ,,Hij zit er echt aan te komen.” Plat stelde zich slim op bij de vrije trap van Gaetano Oristanio. ,,Eerst expres buitenspel, dan een stapje terugdoen, even contact maken met de tegenstander en vervolgens liet ik de bal van mijn hoofd glijden. Ik hoopte dat-ie in het zijnetje aan de binnenkant zou vallen, maar zag ‘m naast zeilen. Net naast.”
,,We speelden nu weer écht voetbal, hadden zoveel controle en dat voelt lekker. Van kant naar kant geduldig positiespel spelen. Ik denk dat als je aan de spelers van MVV vraagt hoe ze het in de eerste helft vonden, die deden niet lekker. We hoeven niet élke bal vooruit te spelen, iets langer wachten op het juiste moment. Soms moet-ie wel in één keer rechtdoor. Robert staat altijd op scherp en die moeten we voeden.”

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 27-8-2021 | 7 min. leestijd

AFGESTUDEERD

‘Bijna niets is zo zwart wit als het in eerste instantie lijkt’

In deze rubriek gaat de Nivo het gesprek aan met mensen die zojuist een studie hebben afgerond. Waarom kozen zij voor deze specifieke opleiding? Wat zijn de bijzonderheden van hun vakgebied? Hoe hebben zij hun studietijd ervaren en wat zijn hun vervolgstappen? Achter elk van deze pas afgestudeerden gaat een uniek verhaal schuil. Deze week Diana Kwakman, Bachelor Interdisciplinaire sociale wetenschap.
Door Leonie Veerman

[ads id=66]

Diana Kwakman liep al een tijdje met het idee in haar hoofd dat ze Psychologie wilde studeren. In het laatste jaar van het VWO besloot ze voor alle zekerheid toch ook eens naar andere studies te kijken, toen haar oog op de Bachelor Interdisciplinaire sociale wetenschap (voorheen Algemene Sociale Wetenschappen) viel. Een relatief nieuwe opleiding aan de Universiteit van Amsterdam, waarin vakken als Psychologie gecombineerd worden met Sociologie, Antropologie, Planologie, Sociale geografie en Politicologie. Die brede aanpak sprak haar direct aan. Inmiddels heeft de 21-jarige Diana de opleiding met succes afgerond. En over enkele weken stroomt ze door naar de Master Sociale psychologie.
,,Achteraf ben ik blij dat ik deze Bachelor heb gekozen”, zegt Diana. ,,Het leek me altijd al leuk om psychologie te studeren, maar ik zag mezelf later eigenlijk niet als psycholoog in een klinische omgeving werken. Tijdens de opleiding Interdisciplinaire sociale wetenschap leer je om op een brede en veelzijdige manier naar maatschappelijke vraagstukken te kijken, en zo leer je dus ook verschillende vakgebieden kennen. Juist door al deze nieuwe inzichten kwam ik er steeds meer achter dat ik psychologie uiteindelijk toch het leukste vind. Ook ontdekte ik welke specifieke richting binnen de psychologie mij het meeste aansprak: Sociale psychologie.”
Overigens wil Diana daarmee niet zeggen dat de afgelopen drie jaar altijd even leuk en makkelijk voor haar waren. ,,Al in het eerste jaar kwam er gelijk heel veel op me af. Meteen al volgden we de meest uiteenlopende vakken, en zoals je je kunt voorstellen ligt lang niet elk vak je even goed. In dat eerste jaar volg je ook het vak Academische Vaardigheden, een ontzettend droog en theoretisch vak waar ik echt geen enkele inspiratie uit haalde. Ook kregen we bij bijna alle vakken elke week een nieuwe opdracht mee als huiswerk, dus vooruitwerken of een rustig weekje tussendoor zat er niet in. Zolang je alles gewoon bijhield was het allemaal gelukkig wel te doen.”
Samen met twee andere Volendammers begon Diana aan de opleiding, maar al in het eerste jaar haakten zij allebei af. ,,Achteraf had ik mazzel dat zij allebei in een andere groep zaten dan ik. Eerst vond ik dat natuurlijk jammer, maar als ik bij hen had gezeten had ik waarschijnlijk niet zoveel met andere studiegenoten opgetrokken. En wanneer ik dan alleen was overgebleven, had het waarschijnlijk moeilijk voor me geweest om weer nieuwe contacten te leggen.”
Gelukkig kwam Diana al op de eerste dag in contact met een aardige klasgenoot. ,,Bij de lift kwam er opeens een meid op me af lopen die vroeg of ik mijn lokaal wel kon vinden, en ze bleek op zoek naar hetzelfde lokaal als ik. Vanaf dat moment zijn we eigenlijk altijd met elkaar blijven optrekken. In de opleiding moesten we ook veel opdrachten in groepsverband maken, en omdat we bij de eerste groepsopdracht al een hele fijne groep hadden, zijn we altijd bij elkaar gebleven. Dat vond ik echt erg fijn, want als je elkaar eenmaal wat beter kent, werk je ook beter samen en voel je je meer op je gemak.”

‘Gelukkig ben ik
best wel nuchter,
dus als ik dan
tijdens zo’n
mental breakdown
in de spiegel keek,
kon ik er nog
wel om lachen’

Een nadeel van zo’n interdisciplinaire studie is volgens Diana de vakken die je helemaal niet leuk vindt. ,,,Voor mij was dat bijvoorbeeld Culturele antropologie. Voor dat vak moesten we onder andere een praktijkopdracht doen, waarbij ik met mijn groep onderzoek deed naar een zelfvoorzienend ecodorp in de buurt van Alkmaar. Het was een bijzondere ervaring om te zien hoe deze mensen leefden, maar persoonlijk vond ik het echt ongemakkelijk. We deden ons onderzoek aan de hand van zogenaamde participerende observaties, wat in deze situatie inhield dat we hielpen op het terrein en meededen aan gekke rituelen en gebruiken, waarbij we ondertussen aantekeningen maakten.”
Diana legt uit dat je in dit soort maatschappelijke onderzoeken vaak kwalitatief onderzoek doet. ,,Dat wil zeggen dat je vanuit een globale vraagstelling op zoek gaat naar nieuwe kennis, je observeert, interviewt mensen en bestudeert de literatuur rondom een bepaald concept of idee om tot nieuwe inzichten te komen.” Diana kwam er al snel achter dat ze zelf veel liever kwantitatief onderzoek doet. ,,In tegenstelling tot kwalitatief onderzoek, richt kwantitatief onderzoek zich echt op het bevestigen of verwerpen van een duidelijke hypothese. Aan de hand van experimenten, gerichte observaties en enquêtes met gesloten vragen kom je tot meetbare resultaten die je kunt uitdrukken in getallen, tabellen, grafieken en diagrammen. Dat vind ik persoonlijk een veel fijnere manier van onderzoek doen. In deze opleiding heb ik echter heel veel kwalitatief onderzoek moeten doen en op den duur voelde dat als een zware opgave voor me. Gelukkig ontdekte ik dat kwantitatief onderzoek in de psychologie hoek vaker voorkomt, en daar heb ik me dan ook in gespecialiseerd.”
Hoewel Diana voor de komst van het coronavirus al regelmatig veel moeite moest doen voor bepaalde vakken, kwam daar halverwege haar opleiding nog eens een extra obstakel bij. ,,Met de invoering van de coronamaatregelen ging opeens alles online, en dat maakte het bijna onmogelijk om vragen te stellen over de stof. Ook viel alle structuur weg die ik daarvoor nog had. Ik speel saxofoon, en normaal gesproken had ik het naast mijn opleiding ook altijd druk met repetities, maar dat soort dingen vielen allemaal weg. In het begin vond ik het nog wel relaxed, al die extra tijd, maar na een maand of drie viel ik echt in een zwart gat. Gelukkig ging mijn werk als huishoudelijke hulp bij de Zorgcirkel nog wel gewoon door. Dat begon ik op den duur echt als fijn uitstapje te zien.”
Mijn moeder en zus werkten vanuit huis, en zaten vaak samen aan de eettafel achter hun laptop, maar omdat ik alleen moet zijn om me goed te kunnen concentreren, kwam ik bijna mijn kamer niet meer uit. Soms waren er dagen waarin ik veel te lang door ging met studeren, andere dagen kon ik mezelf nergens toe zetten. Omdat bij de digitale colleges alleen je bovenkleding zichtbaar was, liep ik bijna constant in mijn pyjamabroek. Uiteindelijk begon ik veel studiewerk vanuit bed te doen, totdat mijn rug het compleet begaf. Er waren toen wel wat momenten waarop ik er helemaal doorheen zat. Gelukkig ben ik best wel nuchter, dus als ik dan tijdens zo’n mental breakdown in de spiegel keek, kon ik er nog wel om lachen.”

‘De praktische
toepasbaarheid is één
van de dingen die me
zo erg aanspreekt
aan sociale psychologie’

Ondanks alles heeft Diana al haar vakken in één keer gehaald, zonder ooit een herkansing te hoeven doen. Van haar vaste studiegroepje was ze zelfs de enige die geen studievertraging heeft opgelopen. ,,Maar het laatste jaar ging niet vanzelf”, vertelt ze. ,,Daarbij heb ik de opleiding voor mijn gevoel ook met een anticlimax afgesloten. Omdat de minor die ik wou doen (Sociale Psychologie) grotendeels in het tweede semester werd gegeven, zat er namelijk niets anders op dan mijn scriptie al in het eerste semester te schrijven. Het afgelopen half jaar heb ik dus alleen nog wat laatste vakken gevolgd. Dat voldane en feestelijke gevoel van afstuderen mis ik dus wel een beetje, maar hopelijk kan ik dat alsnog ervaren als ik volgend jaar mijn Master afrond.”
Ondanks alles kijkt Diana toch tevreden terug op haar Bacheloropleiding. ,,Het was niet altijd even leuk of makkelijk, maar juist door breder te kijken en nieuwe dingen te ontdekken, heb ik kunnen vaststellen wat ik echt leuk vind, namelijk sociale psychologie. Ik geloof ook dat de interdisciplinaire kennis die ik tijdens mijn Bacheloropleiding heb opgedaan erg waardevol is in dit vakgebied. Door problemen vanuit meerdere invalshoeken te bestuderen, kom je er namelijk snel achter dat niets zo zwart wit is dan het in eerste instantie lijkt. En bij sociale psychologie, dat zich voornamelijk richt op het beïnvloeden van het menselijk gedrag, heb je het ten slotte over bijzonder complexe materie.”
De nuchtere Diana kijkt er enorm naar uit om aan haar Master te beginnen, om vervolgens ook zo snel mogelijk aan het werk te gaan. ,,De praktische toepasbaarheid is één van de dingen die me zo erg aanspreekt aan sociale psychologie. Je kunt er echt alle kanten mee uit. Je kunt bijvoorbeeld gaan werken als gedragswetenschapper bij een bedrijf, adviseur bij een reclamebureau of beleidsmedewerker voor de overheid. Persoonlijk lijkt het me erg fijn om een positieve impact te kunnen maken in mijn werk, dus dat laatste spreekt me erg aan. Ik ben benieuwd naar wat de toekomst zal brengen, maar hoop nu eerst op een zo normaal mogelijke studiejaar tijdens mijn Master.

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 26-8-2021 | 5 min. leestijd

Liefde is…

Jan en Anita zijn als Yin en Yang

,,In de Pius X”, vertelt Anita Moormann over waar ze haar man heeft ontmoet. ,,Ik wilde daar eigenlijk nooit heen, maar mijn vriendinnen kwamen er wel eens. Toen ben ik een keertje meegegaan in het weekend en daar zat hij ook. Een grote, donkere, mooie man. Ja, ik kan wel spreken van verliefdheid op het eerste gezicht.”
Door Jan Koning

[ads id=66]

De grote, donkere, mooie man waar Anita op doelt, is Jan ‘Balbo’ Zwarthoed. Voor Jan was de Pius X een beetje zijn tweede thuis. ,,Wij zaten er altijd. Ook doordeweeks. Beetje kaarten, muziekje luisteren bij ‘de Moon’ en gewoon gezellig zitten. Deze bewuste zaterdag zat ik er ook toen zij er plotseling inkwam. Ze was anders, had niet echt zo’n Volendammer uitstraling en daar viel ik wel op. Ik ging even bij haar zitten – ze was samen met haar vriendinnen Gina Butter en Gina Piet – en toen hoorde ik dat ze op zaterdagavond bij Café Binken zaten. ‘Dan kom ik wel even langs’, zei ik nog.”
Anita: ,,Die zaterdagavond kwam hij inderdaad, maar zoals altijd veel te laat. Ik dacht allang dat hij niet meer zou komen, maar tegen een uur of twaalf kwam hij met een halve draai erin lopen. Het was in die tijd nog echt Frans feest in het oude Café Binken. Zo gezellig altijd. Eigenlijk vanaf het moment dat we daar in gesprek raakten, was het aan.”
Jan: ,,Anita was 16 en ik was 21 op dat moment. Het leeftijdsverschil is eigenlijk nooit echt een issue geweest. Dat was vrij normaal in die tijd. Gebeurde wel vaker. Dus aan het einde van de avond gingen we samen lopend naar de Leliestraat. Daar woonde Anita. Vervolgens moest ik terug naar de Boegstraat, dus dat was ook nog wel te doen.”

‘Hij is de
rust zelve,
ik iets minder’

In het steegje achter de Leliestraat kussen de twee tortelduifjes elkaar voor het eerst. Daar blijft het voorlopig dan ook even bij. Anita: ,,In dat steegje stond mijn beste vriendin Monique ‘Kriek’ ook altijd en de kinderen van Neel ‘Bol’ en Klaas ‘de Kuiter’. Niet denken dat wij in huis mochten rommelen, hoor. Gewoon in het steegje. Jan kwam wel eens bij ons thuis, dan was het even gezellig, maar vervolgens gingen we weer het steegje in.”
Jan: ,,Ze hadden daar ook nog een halletje achter het huis. Daar mochten we bij noodweer ook nog wel even staan zoenen, maar dat was ver genoeg.”
Anita: ,,Ik was natuurlijk nog hartstikke jong, dus deed in het begin wel voorzichtig. We rommelden wel een beetje, maar geen seks. Jan was de enige nog thuis en zijn vader was al overleden. Zijn moeder lag wel eens in het ziekenhuis en dan ging ik ‘s avonds naar hem toe. Mijn moeder zei op een gegeven moment: ‘moet jij niet eens aan de pil.’ Ik schrok een beetje: ‘welnee, effe wachten hoor, met dat.’ Waarop ze zei: ‘Ja, ja. Zo’n grote, knappe vent. Je kunt mij niet vertellen dat jullie alleen kijken naar elkaar.”
,,Mijn vader en moeder gingen ook zes tot zeven keer per jaar naar Cochem, Duitsland. Ze waren daar zelfs ereburgers. Als ze weg waren, was het natuurlijk feest in huis. Dan sliep mijn oudste broer Johan er met zijn verkering en Jan sliep ook bij ons. Ik heb nog een jongere broer, Kees. Die was toen twaalf en mocht dat natuurlijk nooit weten. Want mijn vader zei altijd: ‘niet dat gekloot in mijn huis.’ Kees zag Jan op een gegeven moment een keer liggen en dat zou hij wel even tegen mijn vader zeggen. Dus zegt Jan: ‘dan vertel ik tegen je vader dat je stiekem rookt.’ Nou, ik kan je vertellen, Kees heeft nooit iets gezegd, haha.”

‘Die zou het
wel even tegen
mijn schoonvader zeggen’

38 Jaar zijn ze inmiddels al samen en volgens Jan zijn ze Yin en Yang. ,,Het is eigenlijk gewoon vanzelf gegaan. Na de eerste keer zoenen, zei ik ‘zie ik je volgende week weer?’ ‘Graag’, zei ze en zo kregen we verkering. We hadden het vanaf het begin gewoon goed samen. Anita is heel erg druk en wat in haar hoofd zit, wil ze direct doen. Ik ben erg rustig, gewoon makkelijk. We zijn eigenlijk het typische potje en dekseltje. Yin en Yang.”
Anita: ,,Hij is zeker mijn rots in de branding. Aan de andere kant drijft dat rustige me ook tot waanzin. Daar hebben we namelijk nog wel eens bonje over. Zo is hij schilder en mijn bovenverdieping heeft vijftien jaar in de grondverf gestaan. Dat weet iedereen.” Jan: ,,Het stond er dan ook wel zo mooi in. In de voorlak.”
Anita: ,,Dat soort dingen. Ik word niet goed als ik erover praat. Mijn vriendin heeft een tijdje bij ons in de huishouding gewerkt en die zei na een tijdje tegen me. ‘Ik snap precies wat je bedoelt. Alles zit los hier en het blijft los zitten.’ Jan lost het niet op en ja, daar kunnen we nog wel eens om botsen.”
Het hoort er allemaal bij en ondanks dat ze wel eens lekker botsen, hebben ze het naar eigen zeggen gewoon heel goed samen. Anita: ,,We hebben twee wondertjes op deze wereld gezet samen. Echte wondertjes, want daar kwam nog wel wat bij kijken. Zijn ook pas laat ouders geworden, maar uiteindelijk ben ik daar wel blij mee. Je bent een stuk kalmer en relaxter als je wat ouder bent.” Jan: ,,We raken inderdaad niet zo snel in paniek om de kleine dingetjes. Het voordeel van laat kinderen krijgen, is ook dat we samen nog prachtige reizen hebben kunnen maken. Nadeel is dat we nu nog midden in de pubers zitten. En tja, dat weet ook nog wel wat zo af en toe”, lacht hij tot besluit.

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 25-8-2021 | 2 min. leestijd

Beleggingscolumn

ZZP’ers en ondernemers: denk nu aan je pensioen

Als ZZP’er of ondernemer bouw je geen pensioen op bij een werkgever. Daarnaast ben je niet altijd verplicht om je aan te sluiten bij een collectieve pensioenregeling. Natuurlijk wil je ook als zelfstandige een goed pensioen opbouwen. Daarom is het noodzakelijk om zelf aan de slag te gaan en bij voorkeur zo vroeg mogelijk te beginnen.

[ads id=66]

Waarom beleggen voor je pensioen?
De spaarrentes staan momenteel zo laag dat je inteert op je vermogen wanneer je spaart. Door inflatie en vermogensbelasting wordt je spaargeld steeds minder waard. Voor het stukje spaargeld dat je aanhoudt als buffer voor onvoorziene uitgaven of een vakantie is dat geen probleem. Wil je echter op lange termijn vermogen opbouwen voor je pensioen, dan is sparen simpelweg geen geschikte oplossing. Net zoals pensioenfondsen moet je aan de slag met beleggen. Natuurlijk loop je hiermee ook risico’s, maar het verwachte rendement ligt een stuk hoger. Zeker op lange termijn kun je profiteren van de groeiende wereldeconomie en hogere rendementen bij beleggen.

Begin zo vroeg mogelijk
Hoe eerder je start met geld opzij zetten, hoe beter! Een simpel voorbeeld maakt dit duidelijk. Stel dat je periodiek gaat beleggen voor je pensioen door elke maand # 250,- in te leggen. We rekenen in dit voorbeeld met een rendement van 5% per jaar. Als je hiermee begint als je 50 jaar oud bent, heb je op je pensioenleeftijd (67 jaar) een verwacht eindbedrag van ongeveer # 79.000 opgebouwd. Begin je hiermee op je 40ste, dan heb je naar verwachting # 167.000 opgebouwd. Maar als je hier al op je 20ste mee begint, dan is je verwachte eindbedrag bijna # 550.000. Zo zie je dus dat vroeg beginnen met pensioen opbouwen loont. Natuurlijk heb je ook zelf meer geld ingelegd als je vroeg begint, maar een groot gedeelte van het bedrag bestaat uit behaald rendement.

Je zit nergens aan vast
Een veel gehoorde misvatting is dat je met beleggen ergens aan vast zit. Dit is bij Axento niet het geval. Hoewel een lange beleggingshorizon verstandig is, kunnen de beleggingen elke dag verkocht worden. Ook ben je niet verplicht om elke maand in te leggen. Vooral voor zelfstandigen is deze flexibiliteit belangrijk. Omdat je inkomen als ZZP’er van tijd tot tijd kan verschillen, is het prettig als je je inleg tijdelijk stop kan zetten of kunt verlagen. Bovendien beleggen we bij Axento op een beleggingsrekening op je eigen naam. Het blijft dus gewoon je eigen geld.

Hoe werkt het?
Bij Axento vermogensbeheer kun je je geld laten beleggen vanaf # 7.500. Wij nemen het beleggen volledig voor je uit handen. Je hebt dus zelf geen kennis of ervaring nodig. Net zoals met een bankrekening heb je bij Axento een eigen inlogomgeving waarin je 24 uur per dag de stand van zaken kunt bekijken. Daarnaast kun je eenvoudig periodiek beleggen. Via een automatische overboeking kun je maandelijks geld inleggen.
Interesse?
Kijk ook www.axento.nl of neem contact op met Ronald Schut via 0299-796061.

Care-is
Mgr. C. Veermanlaan 1G – Volendam
Tel.: +31 (0)299 720 961 www.care-is.nl

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 25-8-2021 | 30 sec. leestijd

In de Nivo van vandaag, 25 augustus 2021

Wij wensen iedereen veel leesplezier met onder andere de volgende onderwerpen:

• Annie Konings poseert met 76 jaar jongere versie van zichzelf
• Lezers die schrijven: Knetterend Nederlands
• Burgemeester Sievers over schrappen van kermis
• Liefde is… Jan en Anita zijn als Yin en Yang
• Finalisten Miss Nederland 2021 oefenen in Volendam
• Beleggingscolumn: ZZP’ers en ondernemers: denk nu aan je pensioen
• AFGESTUDEERD | Diana Kwakman, Bachelor Interdisciplinaire sociale wetenschap
• PX en Volendams Museum vinden cultuur ‘ondergeschoven kindje’ in Volendam
• Zaalvoetballers zien stijgende lijn
• Elf Volendammers beklimmen zeven etappes Tour-cols

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!