Ongemaaide velden, gevaarlijke fietspaden, vervuilde sloten en hoogstaand onkruid
n
Openbaar groen onderhoud laat volgens velen te wensen over
Sinds jaar en dag staan Volendammers erom bekend van een schone en opgeruimde leefomgeving te houden. Of het nou de huiskamer, de tuin, de werkplek of het schuur betreft, alles moet te allen tijde toonbaar zijn voor eventuele, onverwachte gasten. Niet alleen het bezit van de inwoners voldeed aan deze hoge eisen, maar ook het openbaar groen; de velden, paadjes, slootjes, beplanting en parken lagen er altijd piekfijn bij. Die tijden zijn veranderd, vindt een groep inwoners van de eens zo reine gemeente. De Nivo sprak met de woordvoerder van dat collectief: ,,Tegenwoordig kom je na een ritje fietsen verdrietig thuis.” Alsmede met ambtenaren van de gemeente: ,,
Door Kevin Mooijer
[ads id=66]
,,Neem nou het deel Julianaweg vanaf Kras Recycling tot de rotonde ter hoogte van de Vooruitgang en het benzinestation aan de overkant”, begint het verhaal. ,,Om te beginnen is het fietspad aan weerskanten verschrikkelijk slecht. Met gevaar voor eigen leven moet je slalommend de kuilen, omhoogstekende putten en kapotte tegels ontwijken. Voor oudere mensen en bijvoorbeeld ouders met een kinderstoeltje op het stuur is dit een onmogelijke opgave. We zijn er allemaal van op de hoogte dat er plannen zijn om de Julianaweg op de schop te nemen, maar de huidige situatie is simpelweg onverantwoord. Daarbij houden verbouwingsplannen niet in dat het onkruid langs de weg zestig centimeter hoog kan blijven staan.”
Wat onderhoud van het openbaar groen betreft, weet de Volendammer een aantal voorbeelden op te sommen. ,,Ook bij de ijsbaan is vaak niet om aan te gluren. Het onkruid torent overal bovenuit. Hetzelfde geldt voor bijvoorbeeld de ingang naar de volkstuintjes en de Broeckgouw. Bij die kruising moest men maandenlang verplicht stil gaan staan in verband met slecht zicht door het hoge onkruid.” De vele grasveldjes en plantsoentjes die Volendam rijk is, worden daarentegen wel regelmatig gemaaid. ,,Wanneer een grasveld gemaaid wordt blijven de hoge grassprieten langs obstakels als bomen, speelattributen en muurtjes tientallen centimeters hoog staan. Dat is geen gezicht als je het mij vraagt. Misschien is het een idee voor de gemeente om de veldjes door twee man te laten maaien. Eén op de grasmaaier om de meters te maken en één met een (elektrische) heggenschaar voor het fijnere werk.”
‘Het is absoluut
niet mijn intentie
om een schuldige
aan te wijzen,
maar ik vind het
gewoon enorm zonde’
,,Het is absoluut niet mijn intentie om een schuldige aan te wijzen, maar ik vind het gewoon enorm zonde en met mij meerdere mensen. Vroeger werd alles in de gemeente netjes bijgehouden. Nu worden de nieuwe bomen in het centrum als asbak gebruikt en ligt het slootje achter het Noordeinde standaard vol met dode vissen en afval. Het zou een wekelijkse taak moeten zijn bij degene die erover gaan om met een schepnetje de slootjes in het centrum schoon te houden.”
De teleurgestelde groen-liefhebber vraagt zich af waarom er steeds minder aandacht aan het onderhoud van het openbaar groen wordt besteed. ,,Misschien heeft de gemeente bezuinigd op dit soort onderhoud? Of is er niet genoeg mankracht? Ligt het aan het feit dat bepaalde verdelgingsmiddelen niet meer mogen worden toegepast? Volendam stond er altijd om bekend een proper dorp te zijn, maar tegenwoordig zien we het straatbeeld helaas veranderen. Het wordt ieder jaar erger, maar dit jaar is het wel heel treurig. Als ik een ritje door het dorp heb gefietst kom ik verdrietig thuis. Het is heel zonde van ons mooie dorp. Ik hoop dat er snel verandering in de situatie komt en dat Volendam weer het visitekaartje van de omgeving wordt.”
Naar aanleiding van het bovenstaande verhaal schuiven twee coördinatoren wijkbeheer van de gemeente aan om te reageren. ,,We hebben wat betreft het openbaar groen met verschillende aspecten te maken: veiligheid, milieu, efficiëntie en natuurlijk het aanzicht. Neem bijvoorbeeld het onkruid dat ter hoogte van de kruising bij de volkstuintjes heel hard groeide. Automobilisten zijn genoodzaakt volledig af te remmen voor ze de Dijkgraaf de Ruiterlaan kunnen begaan. In dit geval draagt het onkruid bij aan een veiligere verkeerssituatie doordat auto’s volledig tot stilstand komen voor ze de voorrangsweg op rijden. Inmiddels is het onkruid op die locatie verwijderd, maar onze hoop is dat automobilisten de veiligheid in acht blijven nemen.”
De ambtenaren bevestigen dat de Julianaweg inderdaad zal worden gerenoveerd. ,,Vanwege die reden wordt het fietspad nu niet op de schop genomen. Alles voldoet nog aan de gestelde veiligheidseisen en de bermen zijn onlangs gesnoeid. We houden de begroeiing langs de Julianaweg doorgaans zo lang mogelijk hoog om de scheiding tussen het fietspad en de autoweg zo groot mogelijk te houden. Nu de bermen weer gesnoeid zijn krijgen we ook weer tegengeluiden te horen. Er zijn ook mensen die het geen gezicht vinden als de bermen langs de weg kaal zijn. Een typisch geval van wat de één lelijk vindt, vindt de ander mooi.”
De heren erkennen dat ze nog niet op het nagestreefde niveau zitten als het gaat om het bijhouden van openbaar groen. ,,We mogen de afgelopen jaren geen chemische middelen meer gebruiken om ongewenst kruid te bestrijden. De flora- en faunawet is leidend en dus moet alles op een milieuvriendelijke manier worden aangepakt en verwijderd. Dit houdt in dat de processen doorgaans langer duren dan we gewend waren en dat we nog zoekende zijn naar de juiste methode op iedere specifieke locatie.”
Wat betreft het maaien van grasvelden en dode vissen in sloten hebben de heren een kort maar heldere reactie: ,,Het hoge gras dat rondom bomen blijft staan nadat de grasmaaier geweest is, heeft een beschermende functie voor de boom. Daarnaast houdt het gras vocht vast voor de boom en kan het gras simpelweg niet gesnoeid worden zonder de boom te beschadigen. En wanneer men een dode vis of eend in een sloot treft, maak er dan melding van bij de gemeente. Dan zorgen wij dat het binnen 24 uur opgeruimd is. Hetzelfde geldt voor beschadigingen aan speeltoestellen. We doen er vanzelfsprekend alles aan om te voorkomen dat kinderen gewond raken, dus ook bij deze meldingen zijn we binnen 24 uur ter plaatse.”
‘Het kan zijn dat
mensen die in de
omgeving wonen
die plant of bloem
niet mooi vinden,
maar ze dienen wel
degelijk een doel’
Een veelgebruikte methode van de gemeentemedewerkers is om bepaalde planten, bloemen of bomen te planten die weer specifieke insecten of vogeltjes aantrekken om het ecosysteem op orde te houden. ,,Als voorbeeld nemen we de lindeboom. De lindeboom staat bekend als huisvesting voor luizen. Bladluizen zuigen altijd meer plantensap op dan ze nodig hebben. Wat ze teveel opzuigen, lozen ze. Dat veroorzaakt een soort regen van suikerwater dat blijft plakken onder de bomen. Dit wordt honingdauw genoemd. Mensen parkeren hun auto onder een lindeboom en na verloop van tijd zit de auto onder de honingdauw.” Om dit te bestrijden zorgt de gemeente dat een insect aangetrokken wordt dat bladluizen op het menu heeft staan.
,,In dit geval is dat het lieveheersbeestje. Waarschijnlijk heeft men ze veel gezien in de regio de afgelopen periode. We planten in het bewuste gebied dus weer planten die lieveheersbeestjes aantrekken. Het kan zijn dat mensen die in de omgeving wonen die plant of bloem niet mooi vinden, maar ze dienen wel degelijk een doel.”
Een soortgelijke truc wordt uitgehaald bij het bestrijden van de eikenprocessierups. ,,Vorig jaar hebben we een specialist ingehuurd om de rups te bestrijden. Er zijn toen ruim honderd nesten verwijderd uit de gemeente. In de tussentijd werken we aan een natuurlijke methode om de eikenprocessierups te bestrijden. Zo worden bepaalde vogeltjes aangetrokken door beplanting van specifiek geselecteerde bomen en planten. Dit vogeltje eet de eikenprocessierups, maar heeft natuurlijk meerdere voedingsstoffen nodig. Daardoor vullen wij door beplanting van andere voedzame planten het benodigde dieet van de vogeltjes weer aan.”
Dat men tijdens een ritje fietsen in Volendam niet meer een select aantal felgekleurde bloemen treft, lijkt dus een logische verklaring te hebben. ,,We hebben alle begrip voor inwoners van onze gemeente die zich bezighouden met de flora en fauna van de omgeving en we gaan dan ook vaak het gesprek met deze mensen aan, maar we hebben ons aan een beleidsplan te houden dat op basis van wetgeving gerealiseerd is. We doen wat we kunnen, maar het kan natuurlijk altijd beter. We bevinden ons momenteel nog in het proces om de nieuwe methode eigen te maken. Dat heeft simpelweg tijd nodig, maar uiteindelijk komen we tot een win-win situatie tussen de bevolking, het milieu en de gemeente.”
De gemeentewoordvoerder besluit ook met: ,,Als er dergelijke vragen zijn, kom dan naar ons toe of meld het bij ons per mail. Soms hebben wij bepaalde zaken ook niet in te gaten, dus als burgers er dan mee komen, is dat prettig. We willen altijd met inwoners in gesprek gaan, om te kijken wat we kunnen doen en het geeft ons de kans om situaties uit te leggen.”
