All posts by De redactie

De redactie Algemeen | 24-2-2020 | 1 min. leestijd

Kinder Carnaval in PX zeer geslaagd

Ondanks de plensbuien zaterdag was er toch zeer veel animo voor het Kinder Carnaval in PX. Om 14.30 uur ging het Carnavalsfeest van start en de zaal stroomde bomvol met kinderen, ouders en opa’s en oma’s.

De grote zaal en het podium waren hiervoor feestelijk aangekleed. Er stond een groot luchtspringkasteel en onder leiding van begeleid(st)ers konden de jongens en meisjes jongleren, koprollen maken, over een evenwichtskoord lopen en aan verschillende oudhollandse spelletjes deelnemen.

Er was een schminkstand waar het een drukte van belang was. Ook kregen de kinderen poffertjes en popcorn aangeboden. Om 15.00 uur waren er twee mooie dansshows van de groepen van Dans & Training Inge Leeflang. Op het einde dwarrelden er honderden ballonnen naar beneden uit een groot net dat aan het plafond hing.

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 24-2-2020 | 1 min. leestijd

Frisdisco Carnaval in PX

Zaterdag om 19.30 uur ging het Carnavalsfeest voor de jeugd vanaf 11 jaar van start in PX. Leon Smit en zijn team vrijwilligers hadden weer alles uit de kast gehaald om er een knallend alcoholvrij Carnavalsfeest van te maken.

De grote zaal was mooi versierd en werd met spotlights beschenen. Door een DJ werden Carnavalsplaten gedraaid. Het was alleen jammer dat er minder feestvierders waren als in voorgaande jaren. In het verleden was PX bomvol met de Frisdisco Carnaval, nu waren er een kleine honderd jongeren aanwezig.

Een hoop jongeren waren deze dag net teruggekeerd van de wintersport, zodat het Carnavalsfeest dit keer overgeslagen werd. Toch waren enkele ploegen verkleed naar de Carnaval-Disco gekomen. Ondanks de mindere opkomst, maakten de jongens en meiden er een knallend feest van.

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 24-2-2020 | 1 min. leestijd

Handbal heren 1 verliest ook van Neerpelt

Alhoewel de teams van Kras/Volendam en Neerpelt de gehele wedstrijd aan elkaar gewaagd waren, waren het de bezoekers uit Belgie die met de winst huiswaarts keerden. Met de teruggekeerde international Jorn Smits in de gelederen zat de verdediging goed in elkaar maar aanvallend werden er te veel kansen gemist.

Na de 13-13 ruststand was er ook in de tweede helft van krachtsverschil geen sprake; bij de stand 21-21 was het in balbezit een fout van een Volendammer waardoor Neerpelt makkelijk kon scoren.

De gelijkmaker zat er helaas niet meer in en Neerpelt wist zelfs nog een keer te scoren waardoor de uiteindelijk eindstand van 21-23 op het bord kwam te staan. Met nog twee zware wedstrijden te gaan zal het ontlopen van de degradatieplay-off een (te?) zware opgave worden.

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 21-2-2020 | 5 min. leestijd

FC Volendam capo’s geven buitenwereld kijkje in ‘hooliganbestaan’

Vanwege een gebrek aan hooligans in onze gemeente hebben Rob Schilder (31) en Dick Kwakman (33) het heft in eigen handen genomen. En dat hebben ze op zo een hilarische manier gedaan dat Volendam inmiddels niet meer buiten ze om kan. De capo’s gaan lokaal viraal met video’s waarin ze kijkers op een vriendelijke manier kennis laten maken met het leven als hooligan van FC Volendam. Voor degenen die niet bekend zijn met de term ‘capo’: een capo is de leidinggevende van een groep hooligans. Het is aan capo 1, Rob, en capo 2, Dick, om het publiek tijdens een wedstrijd aan te zetten tot zingen of aanmoedigen, maar voor het uitlokken van een ouderwetse matpartij ben je bij de Volendammers ook aan het juiste adres. Tot dusver overigens zonder succes. Voor aanvang van dit interview werd de verslaggever verzocht een veiligheidsbril op te zetten en als ik heel bang aangelegd zou zijn zou zelfs een kogelvrij vest geen gekke gedachte zijn. Het kon namelijk nog wel eens link worden.

De alom gevreesde heren zijn beiden werkzaam als heftruckchauffeur. ,,We houden werk en capo-zaken altijd goed gescheiden”, begint capo 1 zijn verhaal. ,,Pas na het werk komen capo 2 en ik samen om hooligan business te bespreken. Tijdens een meeting vorige week ontstond het idee om een aantal filmpjes te maken waarin men kennismaakt met ons leven als FC Volendam-hooligans.” Met de achterliggende gedachte om meer mensen naar het stadion te lokken sloegen Rob en Dick aan het werk.

‘In een leven
als hooligan moet je
altijd achterom kijken’

,,De Pé Mühren-tribune is van oudsher de hooligan-tribune. Gemiddeld genomen zitten er naar mijn inschatting honderd supporters per wedstrijd op deze tribune. Dat aantal moet natuurlijk omhoog.” De FC-ultra’s smeedden een plan. ,,Er dook online een foto van ons op met balkjes voor onze ogen. In een leven als hooligan moet je altijd achterom kijken. We zijn dus voorzichtig met onze privégegevens.” De foto werd al gauw opgevolgd door de eerste aflevering van FC Volendam Ultra’s. ,,We kochten wat merchandise in de fanshop, stapten in de auto en zetten de camera aan.”

[ads id=66]

Zonder script draaide het dynamische duo in een uur tijd vier afleveringen in elkaar. ,,Het werden instant classics. Met mutsen binnenstebuiten op ons hoofd en een Volendam-shirt aan waren we zogenaamd onderweg naar een uitwedstrijd. In werkelijkheid reden we gewoon een rondje door een parkeergarage, maar daar gaat het niet om. In een andere video liepen we langs de fanshop. We kwamen precies rond sluitingstijd aan, waardoor alle rolluiken naar beneden zakten toen we voor de deur stonden. Een uitgelezen kans om in de video te melden dat het personeel de rolluiken gauw dichtgooit als ze de capo’s zien naderen.”
Direct na het publiek maken van de FC Volendam Ultra’s-Video’s gingen ze als een lopend vuurtje in appgroepen en op social media. Zelfs de beste speler van het Pius X Toernooi van 1995, Ed Guyt, was dusdanig onder de indruk dat hij de hele serie met zijn online-vrienden deelde. ,,Mensen sturen ons privéberichten met smeekbedes voor nieuwe afleveringen. We zijn blij dat het zo een impact heeft op de gemeente. We hopen dat onze bijdrage resulteert in meer FC Volendam-fans of misschien zelfs wat extra hooligans.”
Naast zijn werkzaamheden als capo verzorgt Rob onder meer de ‘Hoe is het met…’ rubriek in het programmaboekje van de plaatselijke FC. Rob Schilder is waarschijnlijk één van de grootste FC Volendam-supporters die de club rijk is. ,,Ik bezoek al twintig jaar alle thuiswedstrijden, als de agenda het toelaat pak ik een uitwedstrijd mee en incidenteel bezoek ik een trainingspotje van de club. Ik ben erg betrokken bij FC Volendam. Wat er bij de club gebeurt raakt me als supporter. Daarom wil ik deze gelegenheid aanpakken om Wim Jonk en het huidige bestuur te complimenteren. Petje af voor jullie werk dit seizoen. Het is eindelijk weer genieten in het Kras Stadion. We zien mooi voetbal mét resultaat. Daar hebben we jaren van gedroomd. Onder Hans Kazan (Hans de Koning, red.) was dat eigenlijk precies het tegenovergestelde van nu. Je ging dan met frisse tegenzin naar de thuiswedstrijden om je club te steunen, maar het voelde als trekken aan een dood paard. Gelukkig wordt het nu een stuk serieuzer aangepakt.”

‘Het is onvermijdelijk:
de capo’s gaan buiten
het derde klaphek’

Dick Kwakman beschikt voor een hooligan over een unieke eigenschap. Ondanks zijn aanzien in de hooliganwereld is hij nog nooit bij een wedstrijd van FC Volendam geweest. Met een stalen gezicht vertelt de voetbalvandaal dat hij afgelopen vrijdag zijn eerste wedstrijd heeft bijgewoond. ,,Ik ben natuurlijk een gevaarlijke jongen, weetjewel”, licht hij toe. ,,Ik heb onderhand veel bekendheid verworven in de hooliganbranche, dus ik hoopte wel dat ze me toe zouden laten. Ondanks dat ik op een steenworp afstand van het stadion woon en ondanks ik tweede in rang ben op de tribunes van het Kras Stadion is het gewoon nooit van een wedstrijdbezoek gekomen.” Capo 2 kon de zenuwen voor zijn eerste wedstrijd nauwelijks bedwingen.
Hooligans staan internationaal bekend als supporters die van opstootjes houden. ,,We hebben ons als nieuwe hooligans aan een bepaalde standaard te houden”, legt capo 1 uit. ,,Daarom proberen we af en toe een opstootje uit te lokken met hooligans van de tegenpartij, maar dit is helaas nog niet gelukt. Het gaat er altijd wel gemoedelijk aan toe. Eigenlijk sowieso al twintig jaar. Maar als we promoveren zijn we klaar voor het echte hooliganwerk.”
De capo’s voeren de druk op Wim Jonk en zijn team wat op. ,,Achter de schermen zijn we al bezig met de voorbereidingen op promoveren naar de Eredivisie. Het is onvermijdelijk: de capo’s gaan buiten het derde klaphek. We willen beslagen ten ijs komen, dus hebben we binnenkort alvast een meeting gepland staan met de capo van AZ. Het is onze ambitie om aan te sluiten bij de Europese capo-top. Het zou geweldig zijn als we daar ook eens worden uitgenodigd om ideeën over vandalisme en sfeeracties uit te wisselen.”
Als mensen zich aangetrokken voelen tot dit harde leven zijn ze altijd welkom zich aan te melden bij capo 1 of capo 2. ,,We kunnen altijd even rond de tafel. Stuur ons gewoon even een pb’tje op Facebook.”

Voor wie de filmpjes nog niet heeft gezien of wie ze gewoon nog een keer wil bekijken heeft capo 1 de video’s openbaar op Facebook en YouTube gezet. Zoek op Facebook naar Rob Schilder of op YouTube naar ‘FC Volendam ultra’s’ en neem een kijkje in het bestaan van Volendams eigen hooligans. ,,Zo lang we er plezier uithalen blijven we video’s maken. Voor de liefhebbers komen er binnenkort sowieso nog een aantal video’s online.”

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 20-2-2020 | 4 min. leestijd

DJ Retrospect mag optreden op Tomorrowland: enorme opsteker na turbulent jaar

‘In dezelfde line-up als mijn helden’

Pieken en dalen liggen soms dichtbij elkaar. Dat ondervond DJ Ruud Schilder (24), alias Retrospect. In augustus vorig jaar verloor hij zijn moeder. Haar overlijden liet diepe sporen na bij hem. Inmiddels is er weer reden tot blijdschap. Onlangs kreeg Ruud te horen dat hij komende zomer mag optreden op Tomorrowland, een toonaangevend Belgisch dancefestival. Een betere opsteker was nauwelijks denkbaar voor de Volendamse DJ, die alles op alles zet om professional te worden. Hij komt steeds dichter bij dit doel. Boekingen voor grote festivals getuigen daarvan, maar ook de erkenning van zijn voorbeelden.
Door Laurens Tol

Het afgelopen jaar was niet makkelijk voor Ruud. De voortdurende onzekerheid over de gezondheid van zijn moeder veroorzaakte spanning. Ze verloor uiteindelijk de zware strijd tegen een ingrijpende ziekte, wat voor Ruud nog altijd moeilijk te verteren is. Hij had een hechte band met zijn moeder. Het is inmiddels ongeveer vier maanden geleden dat ze overleed en Ruud probeert de dagelijkse dingen zo goed als mogelijk op te pakken.

[ads id=66]

Zijn liefde voor muziek is daarbij een belangrijke uitlaatklep. Zijn creatieve productie begint langzaam weer op volle toeren te draaien en de optredens voor het komende seizoen stromen binnen. Het overzicht van zijn boekingen kan Ruud inzien via een app. Ineens verscheen daar ook een aanvraag voor een optreden op ‘Tomorrowland’. In eerste instantie alleen nog als optie. Kortgeleden werd het definitief vastgelegd.

‘Toen ik begon met
muziek maken,
heb ik daar tegen
niemand wat
over gezegd’

Het was een bijzonder moment voor Ruud. ,,Ik sta in dezelfde line-up als dj’s die mijn helden waren toen ik twaalf was. Dat betekent dat ik straks op dezelfde draaitafel draai als zij, alleen een uurtje vroeger. Natuurlijk heb je dan zoiets van: dit is wél vet. Dat jouw naam tussen die grote artiesten staat. Laatst hoorde ik nog een productie van mezelf uit 2011. Ik vond het niet best. Als je dan nu op Tomorrowland mag draaien, dan is dat wel gaaf. Ik zal optreden op de ‘Q-dance-stage’. Een groot podium voor hardstyle-muziek, waar veel mensen kunnen komen kijken.”
Het aanstaande optreden op Tomorrowland is niet zijn eerste grote prestatie. Eerder al draaide Ruud in de Ziggo Dome. Een show voor meer dan tienduizend mensen. De komende tijd heeft hij nog enkele mooie optredens in het verschiet. ,,Met de boekingen gaat het best al wel lekker. In april begint het seizoen weer. Vanaf dat moment staat er elke maand wel een show of drie. Er gaat altijd iemand met mij mee naar de optredens. Joey Jonk rijdt vaak en is er al vanaf het begin bij. Soms ben je twee uur onderweg. Dan is het natuurlijk wel leuker als er iemand bij is. Vorig jaar nam ik een paar vrienden mee naar ‘Dreamfields’, ook een festival. Voor mij is zoiets inmiddels vrij normaal. Voor hen is het wel leuk om te zien hoe het er bijvoorbeeld backstage aan toegaat.”

‘Het gaat niet
mislukken, want ik
ga net zo lang
door totdat ik ben
waar ik wil zijn’

Ruud blijft nuchter onder het toenemende succes. ,,Ik probeer nooit op te scheppen over iets. Ik probeer het vooral te laten zien. Toen ik begon met muziek maken, heb ik daar tegen niemand wat over gezegd. Ik dacht bij mezelf: ik houd het gewoon stil. Het eerste bericht dat ze van mij hoorden, was dat ik bij een platenmaatschappij tekende. Dan kun je wat zeggen, omdat je echt wat gedaan hebt. Ik loop dus niet graag met alles te koop.”
Het optreden op Tomorrowland is een mijlpaal. ,,Het is super om mee te maken dat veel dingen lukken. En toch voor mijn gevoel ben ik er nog niet. Ik wil op maandagmorgen wakker worden en daarna meteen naar de studio kunnen gaan. Als mijn hele week er zo uitziet en ik in het weekend kan draaien, dán ben ik pas tevreden. Daarom ben ik nog niet waar ik wil zijn. Toch weet ik ook wel dat het misschien nooit gaat voelen als ‘geslaagd’. Op het moment dat ik professional ben, wil ik waarschijnlijk nog grotere dingen bereiken. Wanneer je denkt: ik ben er, dan ga je inhouden. Ga je rustig aan doen. Dan val je waarschijnlijk net zo hard weer terug.”
Carrière maken als DJ is niet zo gemakkelijk. Het komt aan op voortdurend bezig blijven met het maken van nieuwe muziek. Daarnaast is actief zijn met social media belangrijk in deze tijd. Als je iets wilt bereiken, dan is dat volgens Ruud een kwestie van een lange adem hebben. ,,In het begin weet je totaal niet waar je mee bezig bent. Op een gegeven moment kun je maken wat je in je hoofd hebt, maar dan ben je wel twee jaar verder. Geduld hebben is belangrijk. Het is niet zo dat je morgen gaat zitten en dat er dan een topplaat uitkomt. Ik heb geluk gehad dat ik al begonnen ben op mijn twaalfde.”
Naast zijn activiteiten als DJ, werkt Ruud nog altijd als zzp’er in de technische sector. Hij wil deze baan vooralsnog niet opgeven om zich volledig te kunnen richten op de muziek. ,,Op dit moment werk ik veertig uur per week en besteed ook nog ongeveer evenveel tijd aan het produceren. Dat is soms best heftig. Binnenkort werk ik wel een tijdje maar drie dagen. Dan komt er best wat tijd vrij om aan mijn muziek te werken. Ik wil de baan erbij nog niet helemaal opgeven. Als je je volledig richt op de dj-carrière en het mislukt, dan heb je niks opgespaard. Maar het gaat niet mislukken, want ik ga net zo lang door totdat ik ben wil zijn.”

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 20-2-2020 | 5 min. leestijd

Bedrijf in Beeld

Jaap Kwakman houdt Lennon’s authentiek

Rockmuziek voert er al jaren de boventoon. En dat zal – tot groot geluk van de vaste stamgasten – voortaan ook zo blijven in café Lennon’s. In de 12,5 jaar dat John Molenaar en Rida Hegeraad er samen met hun (schoon)ouders Ton en Aaltje uitbaters waren is de kroeg uitgegroeid tot een waar begrip op de dijk. Hier geen Top 40 hits of Hollandse krakers, maar legendarische rockmuziek en, zoals de naam van het café al doet vermoeden, het liefst lekker veel nummers van The Beatles. Een traditie die ook door de nieuwe uitbater Jaap Kwakman in ere zal worden gehouden.

„Lennon’s blijft gewoon Lennon’s”, zegt Jaap vastberaden als hij aanschuift aan een van de tafels in zijn café voor een interview. Na een kleine opknapbeurt valt eigenlijk vooral op hoezeer het café nog lijkt op wat het was. „Het interieur was toe aan een nieuw likje verf”, vertelt de kersverse kroeguitbater. „Ik koos voor een donkergroene kleur, een beetje in de stijl van een Engelse pub. Daarnaast heb de vele kleine fotootjes die aan de muur hingen vervangen door grote Beatles posters, in nette gouden lijsten. Dit creëert meer rust, terwijl het toch nog datzelfde typische ‘Lennonssfeertje’ uitstraalt. Deze week wordt alleen de vloer nog aangepakt. En geen zorgen, het zebrapad blijft! Het wordt slechts gerestaureerd.”
Niet alleen de inrichting is hetzelfde gebleven sinds Jaap hier per 1 januari aan het roer staat. Verderop in het café genieten dezelfde vaste klanten nog altijd gezellig van hun biertje. Achter de bar lachen de vertrouwde gezichten van Ton en Aaltje (red. de ouders van Rida) ons vriendelijk toe. „Ton en Aaltje waren part of the deal”, vertelt Jaap. „Zij zijn namelijk ook al 12,5 jaar gedeeltelijk eigenaar van het café en wilden nog graag een paar jaar door. Er werd specifiek naar een vervanger voor John en Rida gezocht die het café samen met hen wilde runnen. Voor mij was dit alleen maar positief, ik kwam hier zelf namelijk ook al regelmatig over de vloer en kan goed met Ton en Aaltje opschieten. Daarnaast is het fijn voor de vaste gasten dat er nog oude bekende zijn om hun biertjes te tappen.”

Bekwaam ondernemer met horeca-ervaring
De 33-jarige Jaap is geen nieuwkomer op het gebied van ondernemen. ,,Ik werk al jaren in de souvenirwinkel hiernaast. Dat maakt onderdeel uit van ons familiebedrijf: een groothandel in souvenirs. Daarnaast heb ik vroeger jarenlang achter de bar gestaan in het Gat, en de afgelopen jaren werkte ik zo nu en dan ook al voor John en Rida een zaterdagavond in Lennons. Ik weet dus wat me te wachten staat.”
Toch blikt Jaap terug op een heftige eerste werkdag. „Nieuwjaarsdag was echt een vuurdoop voor me. Het was gelijk volle bak en ik wist nog maar amper waar alles stond. In de avonduren werd het zo druk dat Rida op een gegeven moment nog is bijgesprongen. Dat was wel erg fijn.” Inmiddels is er geen sprake meer van grote stress. „Ik ben helemaal gewend. En ik durf te zeggen dat de vaste gasten dat inmiddels ook zijn.”
John en Rida liepen al een tijdje met het idee om te stoppen. Hoewel zij altijd met veel plezier achter de bar van hun geliefde café hebben gewerkt begon het stel te verlangen naar meer structuur en regelmaat in hun leven. Afgelopen kermis hakten zij de knoop door en maakten ze bekend met hun café te willen stoppen.
Dat nieuws hakte er flink in bij de vele vaste stamgasten van Lennons. Voor hen volgde een periode van spanning en flinke onzekerheid. Wat zou er nu van hun geliefde café terechtkomen? Voor velen van hen is Lennon’s al jaren hun vaste stek en het idee dat iemand deze unieke kroeg zou veranderen in een standaard kroeg was moeilijk te verkroppen. Toen bekend werd dat het Jaap Kwakman werd – een bekend gezicht in het café – was dit voor velen een grote opluchting. Al helemaal toen Jaap aangaf het authentieke Lennonssfeertje graag in stand wil houden.

Thai food en andere nieuwtjes
In de basis blijft Lennon’s dus hetzelfde café als voorheen, maar Jaap wil er wel zijn eigen stempel op drukken. „Het eerste wat ik heb veranderd was de lunchkaart. Lennon’s was eigenlijk meer een kroeg waar je ook een hapje kon eten, maar ik wil nu meer de nadruk leggen op het eten. Lekkere lunches met veel variatie en verse ingrediënten.” Ook hierin blijft Jaap trouw aan de Lennon’s traditie: „Klassieke Lennonsgerechten als de uiensoep en snert houd ik er natuurlijk gewoon in!”
Ook de wijn- en bierkaart zijn door Jaap al uitgebreid. „Ik ben zelf een echte Bourgondiër, en dat wil ik graag laten doorklinken in het aanbod van eten en drinken dat in Lennons te krijgen is. Voor de wijn heb ik contact opgenomen met Thom Hagenhoek van 24-wines, met hem organiseer ik in maart ook een speciale high wine. Daarnaast heb ik ook meer speciaalbiertjes op de kaart gezet.”
Verder stroomt Jaap over van de leuke ideeën en plannen die hij de komende tijd wil uitrollen. In de afgelopen weken organiseerde hij al een Thaise avond, waarbij gasten voor 10 euro een lekker bordje Mihoen met saté en een toetje toe kregen. „Dat was mooi te combineren met de Thaise bier die ik heb geïntroduceerd”, voegt Jaap lachend toe. „Dat soort dingen wil ik vaker gaan doen. Lekker eten, geregeld een optreden van lokale bands en zo nu en dan een leuke thema-avond.”
Van achter de bar in zijn prachtige zaak kijkt Jaap trots om zich heen. „Ik ben erg blij met deze kans en heb het inmiddels al helemaal naar mijn zin. Ik kijk er enorm naar uit om hier fantastische herinneringen te maken.”

Mell
Aanstaande vrijdag 21 februari heeft Jaap voor het eerst een bandoptreden in Lennons op de agenda staan. En dat is gelijk niemand minder dan Mell & Vintage Future. „Na de verbouwing is dit de eerste grote knalavond waarmee ik wil aftrappen. Het belooft een geweldige avond te worden, waar ik er nog veel meer van wil organiseren in de toekomst. Er zijn nog kaarten (15 euro per stuk) verkrijgbaar aan de bar.

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 20-2-2020 | 4 min. leestijd

Tim Knol komt met zijn nieuwe (leef)stijl naar PX

De afgelopen tijd heeft Tim veel veranderd aan zijn leefstijl. Hij viel dertig kilo af en wandelt tegenwoordig vaak. Door zijn meer gezonde manier van leven zit hij veel beter in zijn vel.

Voorafgaand aan zijn optreden van komende vrijdag zal hij waarschijnlijk ook wandelend de dijk aandoen. ,,Volgens mij kun je best goed wandelen in de buurt van Volendam. Het is mooi landelijk daar. Misschien loop ik wel even naar Edam. Daar speel ik ook vaak in café ‘De Harmonie’. Een fantastische plek. Meestal kom ik om 15.00 uur al aan bij de theaters waar ik speel. Dan is de techniek vaak nog niet helemaal opgebouwd. Daarom ga ik dan regelmatig een uur of anderhalf uur lopen. Nederland is een prachtig land wat dat betreft”, vertelt Tim.

‘Ik blijf gewoon
terugkomen; het zal
vanzelf wel een keer
lukken Volendammers naar mijn shows te krijgen’

Jarenlang zorgde hij niet goed voor zijn lichaam. Tim dronk veel na optredens en woog tot afgelopen zomer 118 kilo. ,,Ik heb zóveel gedronken en gedaan. Op een gegeven moment was ik er he-le-maal klaar mee. Nu ik al een tijdje op een andere manier leef, merk ik dat alles veel beter gaat. Creatief gezien, maar ook hoe ik in het leven sta. Veel positiever. Het heeft grote voordelen. Nu probeer ik de kick uit andere dingen te halen. Meer uit de shows en door te bewegen.”

[ads id=66]

Tim kijkt ernaar uit om in Volendam op te treden. Hij heeft positieve associaties met het dorp. ,,Veel mensen uit Volendam hebben een uitstekende muzieksmaak, valt mij altijd op. Ik heb lang concerten georganiseerd in Hoorn. Daar kwam altijd een grote groep Volendammers op af. Bij mijn optredens in De Harmonie zijn er meestal ook tien of twintig. Ik merk wel dat het lastig is om mensen uit het dorp te mobiliseren en ze naar mijn shows te krijgen. Op een of andere manier is dat moeilijk. Máár, ik blijf gewoon terugkomen. Het zal vanzelf wel een keer lukken. Misschien zelfs komende vrijdag al. Dat zou uiteraard leuk zijn.”
Tim bracht zijn eerste plaat als soloartiest uit in januari 2010. Door het liedje ‘Sam’ dat op dit album staat, werd hij voor het eerst bekend bij het grote publiek. In datzelfde jaar maakte hij grote indruk tijdens een optreden op het belangrijke Groningse festival ‘Noorderslag’. Mede als gevolg daarvan legde Lowlands de Hoornse artiest vast voor de programmering van 2010. Hij continueerde dit succes met een optreden op het hoofdpodium van Pinkpop in 2011. Na het debuutalbum ‘Tim Knol’, bracht Tim nog vier platen uit. ‘Days’, ‘Soldier On’, ‘Cut The Wire’ en ‘Happy Hour’ heten deze werken. Het laatste album bevat muziek in een stijl waar hij de laatste tijd veel mee bezig is: Blue Grass.
Tim heeft de maand oktober gereserveerd om een nieuw album op te nemen. Daarbij kiest hij dit keer voor een andere manier van werken. ,,Ik ben nu druk aan het schrijven. Door de wandelingen die ik maak, komen er veel tekst-ideeën naar boven. Ik ben erachter gekomen dat als je twee uur gaat wandelen, je veel nadenkt. Je geest krijgt de vrije loop, wat heel leuk is. Veel van de ideeën die hier uitkomen werk ik nu uit. Het gaat de goede kant op en ben ergens halverwege denk ik. Bijzonder is dat ik dit keer alles alleen ga opnemen. Ik neem allemaal apparatuur mee naar een huisje in de middle of nowhere.”

‘Ik wil het publiek juist aansteken
en probeer mijn passie
voor deze muziek over te brengen’

Het is een idee waar Tim al lang mee rondloopt. Hij sluit zich een maand op om het nieuwe materiaal op band te krijgen. ,,Alles speel ik in mijn eentje in: gitaar, drums, bas en alles. Het is een experiment wat ik graag een keer wil doen. Ik heb nu ook liedjes waar dit bij past. Daarom ben ik van plan om het een keer helemaal anders aan te gaan pakken. Het moet wel nog allemaal gaan lukken. Nu is het nog een idee. Dan is het zometeen kijken of het ook goed gaat uitwerken.”
In de show van aanstaande vrijdag zal Tim muziek in de Blue Grass-stijl ten gehore brengen. Naast eigen liedjes speelt en zingt hij covers uit het genre. ,,Het wordt een solovoorstelling. Ik vertel tussen de nummers door verhalen over de artiesten waar ik muziek van speel en over mijn eigen liedjes. Het is een mooie Country, Americana en Popshow. Een ‘mooie liedjesavond’, kort gezegd. Mensen hoeven niet per se al groot fan te zijn van deze stijlen om mijn voorstelling te kunnen waarderen. Ik wil het publiek juist aansteken en probeer mijn passie voor deze muziek over te brengen. Ik probeer de balans te vinden tussen mooie breekbare liedjes en vrolijke uptempo nummers. Het is een toegankelijke show. Ik denk dat de Volendammer muziekliefhebbers het zullen waarderen.”

Foto Melle Boersma

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 19-2-2020 | 30 sec. leestijd

In de Nivo van vandaag, 19 februari 2020, o.a.:

Wij wensen iedereen veel leesplezier met de volgende onderwerpen:

• Uit de Nivo van 25 jaar geleden
• Oproep tot versterking Sproeiploeg
• Nieuwe uitbater Café Lennons
• Tim Knol met nieuwe (leef)stijl naar PX
• Schoolpagina St. Nicolaasschool
• FC Volendam Capo’s geven inkijkje in Holliganbestaan
• Impressie van de Weissensee 2020
• DJ Retrospect mag optreden op Tomorrowland
• 75 Jaar vrijheid
• Véél vacatures!

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 19-2-2020 | 7 min. leestijd

Er is geen opvolging meer voor het ophangen van de kermis- en kerstverlichting

Sproeiploeg luidt de noodklok voor versterking en/of verjonging

Elke maandagavond komen de leden van de Sproeiploeg (de oud-brandweerlieden) bijeen in het Missiehuis om te vergaderen, even bij te praten of de planning te maken voor het komende jaar met de versiering van de Haven in kerstsfeer en het ophangen van de kermisverlichting. Al vanaf 1982 wordt dat door een vaste groep vrijwilligers onder leiding van supervisor Jaap Molenaar (Pink) gedaan. Naarstig is de Sproeiploeg op zoek naar versterking en/of verjonging.
Door Pius Schilder

,,Er is geen opvolging meer. Aangezien Wim Jonk (Stoop) 78 wordt en de anderen al 75-ers zijn, kijken we uit naar opvolgers of versterking om de versieringen in het uitgaanscentrum aan te brengen. Het zou toch doodzonde zijn als het over raakt. Want zo wordt het op de dijk doods. De kerstbomen, die drie maanden in de winter staan aan de Haven, geven een geweldige sfeer aan de dijk”, vertelt Jaap Molenaar, waarmee we een gesprek hadden over de Sproeiploeg en wat deze vrijwilligers allemaal doen voor de gemeenschap.
Allemaal oud-leden van de Vrijwillige Brandweer
De vaste kern van de Sproeiploeg heeft zo’n 40 jaar of langer deel uitgemaakt van de Vrijwillige Brandweer Volendam.

‘De dood van
Tom Bond heeft
de ploeg een fikse
klap gegeven.
Hij was de steun
en toeverlaat’

Jaap vertelt: ,,We waren allemaal lid van het brandweercorps. Toen we 58 jaar oud werden moesten we eruit. In 2003 kregen we te horen dat we te oud waren en uit het corps moesten. Zo werden we op non-actief gesteld. Het ophangen van de sfeerverlichting in de Oude Kom is vroeger begonnen op een maandagavond. In plaats van water spuiten op de vaste oefenavond, gingen we ritsen met lampjes ophangen. In 1982 werden we door de gemeente gevraagd om de verlichting op te hangen voor de kermis. Niet alleen om de sfeer te verhogen, maar ook om het kermisterrein veiliger te maken. Dat was de eerste keer in de Sint Jozefstraat, de Stationsstraat en de Edammerweg. In 1983 waren de Havenfeesten. Toen werd aan de brandweer gevraagd om de Haven te versieren met ritsen lampjes. We kregen als corps de opdracht om allemaal te helpen op de maandagavond, wat de vaste oefenavond is”.

Sproeiploeg vanaf 2005
Op de leeftijd van 58 jaar mag men niet meer deel uitmaken van een brandweercorps. In 2003 werden de meeste leden van de “Blusploeg” op non-actief gesteld en werd besloten dat de oud-brandweerlieden verder gingen als de “Sproeiploeg” en deze werd in 2005 opgericht. Ze mochten nog wel assisteren bij de brandweer maar niet meer spuiten en uitrukken.

‘Het zou toch
doodzonde zijn als
het over raakt.
Want zo wordt het
op de dijk doods’

Jaap Pink: ,,In het begin gingen we nog als sproeiers mee naar de brandweerwedstrijden. Zo bleven we er nog een beetje bij, tot we voelden er niet meer echt bij te horen en zijn toen op ons eigen gegaan. Wij waren gewend om alles zelf in te vullen. Nu zijn er allemaal regels waar je je aan moet houden. Met de oud-corpsleden zijn we toen doorgegaan als de Sproeiploeg, waarmee we toch iets voor de gemeenschap wilden blijven betekenen”.

Steeds meer en meer
,,Het ophangen van de kermisverlichting werd toen door ons gedaan. In 2007 kwam daar ook de Havenverlichting bij. Het werk moest wel allemaal nog in de avonden gebeuren, want we waren allemaal overdag nog gewoon aan het werk. Later werd de kermisverlichting verder uitgebreid tot het Dril en de Zeestraat. In 2010 zijn de kerstbomen aan de Haven erbij gekomen met ‘De Wintertuin’. Hierbij hielpen we met het plaatsen van de kerstbomen in samenwerking met ’t Lokkemientje. Een jaar later vond de Horeca het wel leuk om de kerstbomen vol te hangen met ritsen lampjes. Daarvoor werden we ook gevraagd. Dat hebben we maar gedaan, en dit doen we nu al zo’n jaartje of tien. Later werd gevraagd of de sfeerverlichting niet kon blijven hangen op de dijk met de feestdagen. Ik heb toen overleg gevoerd met de gemeente, zo is er niet alleen met kermis en kerst, maar ook op de andere feestdagen ’s avonds een mooie sfeer aan de haven met de verlichting. Er zijn nog extra dingen bijgekomen, zoals de Bottertjes-ornamenten die boven de dijk en beneden in het winkelgebied hangen. We hebben als Sproeiploeg ook nog vijf jaar de kerstverlichting en –versiering opgehangen in winkelcentrum De Stient. Maar dat mocht niet meer van de verzekering. Er mochten geen (verlichte) kerstbomen staan in verband met de veiligheid. Dit werd toen stopgezet”.

Zo’n 2.500 led-lampjes in het uitgaanscentrum
Al vanaf 2007 wordt de Haven sfeervol verlicht, mede door de inbreng van de vaste Sproeiploeg. Jaarlijks wordt de Haven over een lengte van 250 meter vol met kabels met zo’n 1.000 lampjes gehangen. Beneden in het uitgaansgebied wordt ook 600 meter kabel aan de gevels van de horecazaken en winkels opgehangen met zo’n 1.500 led-lampjes. Daarnaast wordt de verlichting elk jaar nagekeken. De kapotte lampjes worden eruit gehaald en vervangen. Met het ophangen van de sfeerverlichting in het uitgaanscentrum zijn de mannen zo’n twee volle dagen in de weer.

‘Wij waren gewend
om alles zelf in
te vullen. Nu zijn
er allemaal regels
waar je je aan
moet houden’

Om de Haven in wintersfeer te veranderen met het plaatsen van de kerstbomen en het ophangen van de ritsen led-lampjes, daar zit wel een week werk aan. En dat doen de vrijwilligers allemaal gratis en voor niks. De spullen liggen opgeslagen in het Missiehuis. Ook krijgen ze de heftruck van ‘Het Werkend Missieteam’ te leen om het werk uit te kunnen voeren, zodat ze bij de gevels kunnen komen. Voor het gebruik van de heftruck, daar wordt wel een vergoeding voor gegeven aan Aaf Beers-Schilder.
Jaap: ,,Een keer per jaar krijgen we een diner aangeboden van de horecamensen en winkeliers op de dijk. Van de gemeente krijgen we een vergoeding voor de kermisverlichting. De kosten die eraan verbonden zijn kunnen door berekend worden. Enkele jaren geleden zijn de vele kabels met sfeerverlichting vervangen door led-verlichting, dat was een geweldige verbetering. Die gaan veel langer mee en het werkt ook veel prettiger.

Geen heftruck-chauffeur meer
De Sproeiploeg bestaat uit de volgende personen: Jaap Molenaar (Pink), Wim Jonk (Stoop), Kees Keuken, Theo Kras, Kees Molenaar (Pink), Kees Runderkamp (met 64 jaar de jongste van de ploeg, dus die kan nog wel een jaartje of tien mee) en tot voor kort Tom Bond (Sport)†, die op 13 januari plotseling is overleden. Dat was en is voor de Sproeiploeg een gevoelige en grote klap. In het begin waren er ook nog bij Jack Veerman (Blubber), Lou Deen en Cor Steur. Maar er dient nu toch echt versterking en/of verjonging van de ploeg te komen.
Jaap Molenaar: ,,Er is geen opvolging meer. We kijken er al jaren naar uit, maar helaas. We worden allemaal ouder en krijgen gebreken. Vorige week was er een vergadering van de Horeca. Daar heb ik bekend gemaakt, dat er rondgekeken moet worden of er geen opvolging is. Tom Bond (Sport) was onze enige gediplomeerde heftruck-chauffeur. Helaas is hij overleden, zo hebben we geen heftruckrijder meer. Theo, Kees en ik rijden er nog wel op, maar onze papieren ervoor zijn verouderd. De regels worden steeds meer aangescherpt en hier moeten we strikt op gaan letten. We willen graag als ‘oude club’ de jongeren instrueren hoe ze het verder kunnen doen. Het zou doodzonde zijn als het over raakt. We gaan dit jaar, of desnoods volgend jaar nog wel door. Maar er moet verjonging komen, zodat zij ons in de toekomst kunnen vervangen. We worden tenslotte een dagje ouder en op een gegeven moment gaat het niet meer”.

Vrijwilligers worden met open armen ontvangen
Jaap Molenaar (Pink) hoopt van harte dat er hulp komt om de Sproeiploeg enigszins te ontlasten. Vrijwilligers worden met open armen ontvangen, want de nood is groot.

‘Zo doen we wat
voor de gemeenschap.
Maar we krijgen
gebreken’

Op onze vraag aan Jaap wat de drijfveer is om al zovele jaren paraat te staan met de Sproeiploeg om Volendam prachtig te versieren, vertelt hij: “Omdat we het gewoon leuk werk vinden. Zo doen we wat voor de gemeenschap. Maar we krijgen gebreken. De dood van Tom Bond heeft de ploeg een fikse klap gegeven. Hij was de steun en toeverlaat. Tom was iedere dag in het Missiehuis en stond altijd paraat om bijvoorbeeld de havenverlichting te controleren en bij te houden. Hij was de stuwende kracht van de Sproeiploeg die we enorm missen. We willen graag nog een tijdje doorgaan, maar er moet nu echt verjonging komen. Als mensen zich geroepen voelen voor opvolging of mee te helpen, dan kunnen ze zich bij mij melden. Erg graag!”.

Dus help de Sproeiploeg uit de brand en bel naar Jaap Molenaar, telefoon 06-53334836.

Op de foto: De vaste kern van de Sproeiploeg bijeen voor vergadering. De mannen worden een dagje ouder en er dient nu nodig verjonging te komen. Wie helpt hen uit de brand…..

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

De redactie Algemeen | 17-2-2020 | 3 min. leestijd

‘Hey Pé, je lijkt zo wel op Thomas Muster’

En zo wordt een bijnaam geboren…

De legendarische Thoom Sier overleed kort geleden, op 95-jarige leeftijd. De opa van Peter Tol – die luistert naar de bijnaam ‘Muster’, maar daar later meer over – was vaak op de tennisbaan te vinden. Zeker als zijn getalenteerde kleinzoon speelde. Ze hebben wat uurtjes samen in de auto gezeten op weg naar toernooien door heel het land.
Door Jan Koning

Thoom Sier dus, kreeg de naam Titta toebedeeld. Ik was eigenlijk altijd in de veronderstelling dat dit te maken had met zijn voorliefde voor de weelderige vormen van de dames ter hoogte van de borststreek. Dit blijkt echter niet het geval. Thoom was een begenadigd trompettist bij het muziekkorps in Volendam. Geloof het of niet, de naam titta is afgeleid van het geluid dat hij maakte tijdens het oefenen met de trompet. ‘Ti ta ti ta’.

[ads id=66]

Terug naar zijn kleinzoon Peter dan. De geliefde fysiotherapeut bij Kernpraktijk De Garage staat van jongs af aan bekend als Peter Muster. Vernoemd naar de legendarische Oostenrijkse voormalig Grand Slam-winnaar Thomas Muster. Peter bracht zijn tienerjaren voor het grootste gedeelte door bij TV Dijkzicht, samen met Maurice Steur. Dit keer speelden ze ‘Davis-Cup’ met niemand minder dan Hein Buijs (Vik) en Piet Veerman (Rus). Eind jaren ’90 zal het wellicht geweest zijn, dat het een tijdje in de mode was om je haar te blonderen. Peter, modebewust als hij is (heeft-ie vast van zijn opa) ging uiteraard met z’n tijd mee en stond met blonde lokken op baan 1 te sparren met Maurice. Nan Rep, ook veelvuldig aanwezig op de tennisbaan, kwam aangelopen en sprak de historische woorden: ‘jezus Pé, je lijkt zo wel op Thomas Muster.’ Met Heintje Vik en Piet Rus in de buurt, was een nieuwe bijnaam uiteraard direct geboren.
Aruba
Op de tennisbaan lopen nog wel een aantal markante figuren rond die we voornamelijk kennen onder hun pseudoniem. Wat te denken van het dynamische duo Werner Smit (Knex) en Michel Schilder (Aruba). ,,Ik zal een jaar of 13 geweest zijn toen ik bij de Schemerpit kwam en lid werd van de ping-pong”, begint Michel. Mijn zwager Jan Willem Boonstoppel zat daar altijd met zijn vrienden. Jan Willem vertelde in geuren en kleuren over dat hij aan de slag zou gaan op Aruba voor drie maanden om een hotel te bouwen. Hij verwierf hier de bijnaam Jantje Aruba mee. Het hotel ging uiteindelijk niet door en Jan – die met mijn zus Gudy gaat – zagen ze vervolgens niet zo vaak meer in ‘het honk’. Ik kwam er bijna iedere dag en dus doopten ze mij om tot Michel Aruba. De bijnaam is blijven kleven en ingekort tot Aruba, zoals iedereen me tegenwoordig kent. Bij mij is de bijnaam blijven kleven, bij Jan Willem niet.”
Knex
Zijn partner in crime dan. Werner Knex. Geboren als Werner Smit, maar dat zullen niet veel mensen meer weten. Zijn bijnaam heeft hij te danken aan de wereldberoemde dj Nico Dobbel. ,,We zaten in die tijd altijd met vrienden in de Pius X. Ik werd er op uit gestuurd om een film te halen bij HiFi. Voor de jongeren onder ons, dat was een videotheek. Zeg maar het Netflix van toen, waar je films kon huren. Ik kon geen goede film vinden en liep een beetje te dwalen toen Dobbel erin kwam. ‘Wat zoek je, vriend?’, hoor ik hem nog zo zeggen. ‘Gewoon een film met een beetje knokken en sex’, vertelde ik hem. ‘Oké, een Knex-film dus.’ Daarna gingen we gewoon verder tot ik een aantal weken later in de Pius kwam. Er zaten al zo’n 300 jongeren en Dobbel roept door de speakers. ,,Daar hebben we Werner Knex!” Je begrijpt het al. Geen Blubber zoals mijn moeder, maar Knex is blijven hangen en doet dat tot op de dag van vandaag.”
Zelf heb ik het voorrech t gehad om veelvuldig de degens te kruisen – en samen te spelen – met Wim Jonk. De succestrainer van FC Volendam, staat bij velen bekend als Wim Spijker. Waar die naam vandaan komt, is dan weer een verhaal op zich. Daarover meer in een volgende serie, waarin onder anderen ook Rus, Vik, Dobbel en Balbo voorbij zullen komen.

Foto: Aruba & Knex vormden zowel óp als naast de baan een dynamisch duo.

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!