Yoga, cognitieve fitness én Machteld Huber tijdens Fit en Vitaaldag

Machteld Huber ontwikkelde haar opvattingen en inzichten op basis van haar ervaringen als patiënt, huisarts en therapeut. Huber kreeg verschillende onderscheidingen voor haar werk. We worden met z’n allen steeds ouder. Over 10 jaar is 1 op de 4 Nederlanders ouder dan 65 jaar. Er is meer zorg nodig, maar er is minder (mantel)zorg beschikbaar. Eerder nadenken over je ‘laatste 1000 dagen’ kan ervoor zorgen dat je beter voorbereid bent als er onverhoeds zaken op je pad komen, die van invloed zijn op je gezondheid en welbevinden.

Machteld, zelf de 70 gepasseerd, wil mensen wijzen op het belang van een goede voorbereiding en een daarmee zo gelukkig mogelijke laatste levensfase. ,,Naast de éérste 1000 dagen, die veel aandacht krijgen aan het begin van het leven, lijkt met dit project de cirkel rond te zijn. Bij een goed begin hoort ook een goed einde.”
,,Ik behoor tot de generatie van na de oorlog, de babyboom. Die wordt nu ook wel ‘de komende zilveren tsunami’ genoemd. Die komt nu op ons af. Nu ik de 70 ben gepasseerd ga ik me zelf bezighouden met wat ‘gezond’ ouder worden is. Ik vind het ouder worden een hele belangrijke fase. Vaak wordt het een beetje weggemoffeld, zo van: ‘het gaat nog goed’. Ik vind dat we het moeten hebben over (positief) gezond ouder worden. U vraagt zich misschien af wat is positief gezond ouder worden? Positieve Gezondheid gaat over een hele brede visie op gezondheid in het leven. Het is onderverdeeld in zes onderdelen (dimensies): lichamelijk welbevinden, mentaal welbevinden, zingeving, kwaliteit van leven, meedoen en dagelijks functioneren. Juist in de laatste levensfase is ‘die brede’ kijk op gezondheid heel belangrijk voor mensen.”

"Opruimen voor je dood gaat is bevrijdend"

,,Vorig jaar december werd ik 70. Ik werkte nog steeds behoorlijk hard, voor mijn idealen van meer gezondheid en zingeving voor iedereen, maar ik voelde sterk de behoefte om mij nu op iets anders te gaan richten. Ik wil mij gaan voorbereiden op mijn eigen levenseinde. Niet dat ik ziek ben of een reden heb om te verwachten spoedig te sterven; ofschoon mijn lijf merkbaar ouder wordt, voel ik mij prima. Maar toen mijn ouders overleden, hadden zij níets opgeruimd. Ik ben een jaar bezig geweest om hun spullen op te ruimen, te verdelen met broer en zus, en voor alles verder een goede bestemming te vinden. Ik had het gevoel dat ik hún leven aan het afronden was voor hen en ik deed dat zo zorgvuldig mogelijk. Maar wat was het zwaar, echt een trauma! En ik hield daaraan over: zo gaat het dus niet voor mij!”
,,Ik weet niet wanneer ik doodga, maar ik wil dan alles voorbereid hebben. Ik wil er klaar voor zijn. Ik las ergens dat de Zweden er een woord voor hebben: Döstädning, opruimen voor je doodgaat. De Zweedse Margareta Magnusson schreef er een boekje over, dat nu alleen nog tweedehands te krijgen is. Wát een proces! Want dat opruimen betekent tegelijkertijd terugkijken op je eigen leven. Aan al die vele spullen die je verzameld en bewaard hebt in je leven zit een verhaal en herinneringen. Ik heb grote behoefte om alles door mijn handen te laten gaan en nog eens terug te kijken en te voelen wat ik allemaal meegemaakt heb. Mooie, maar ook moeilijke perioden, allebei. Want het was en is míjn leven, waar ik respect voor heb, want ik heb het toch maar volgehouden en gedaan en geleefd. Ieder mensenleven is een kunstwerk en verdient het om op terug gekeken te worden. Over te verwonderen en te verbazen.”

"Ik zie enorm veel potentieel in het legioen aan leeftijdsgenoten"

,,Daaraan wil ik nu een periode aandacht besteden. En dan loslaten en heel veel spullen wegdoen. Zo mogelijk er een mooie bestemming voor vinden waarbij iemand anders er blij mee is. Of naar de Kringloop, óf gewoon in de vuilnisbak of versnipperaar. Maar het gaat mij om met aandacht alle herinneringen te doorleven en dan ruimte te scheppen! Alleen overhouden wat nog een heel bijzondere betekenis voor mij heeft. Zodat áls de dood zich aandient, ik het gevoel heb ‘het is goed zo, ik ben er klaar voor – welkom’.”

,,Ik hoor om me heen veel mensen zeggen dat ze ‘als de dood’ zijn voor het sterven. Daar moeten we het gesprek over openen. Ik heb een ontzettend mooi sterfproces van mijn vader meegemaakt. Zo wil ik het ook. Misschien gaat het anders, maar hoe dat ook gaat, ik wil er op voorbereid zijn. Ik wil mijn leeftijdsgenoten er graag op wijzen hoe belangrijk het is om je op de dood voor te bereiden. Hoe je op een ‘gezonde’ manier heel gelukkig je laatste levensfase in kan gaan. Nou ben ik niet van plan om na de 1000 dagen dood te gaan. Maar door mezelf er op voorbereid te hebben is de rest een geschenk. Daar verheug ik me op.”

,,Ik zie enorm veel potentieel in het legioen aan leeftijdsgenoten. Als wij het met elkaar voor elkaar krijgen om onze cultuur soberder te maken. Maar wel hoog kwalitatief. Een leven te creëren vanuit de dingen die wij belangrijk vinden. Dan helpen wij de jongere generaties om dat voort te leven. De laatste 1000 dagen gaat voor mij erover om naar een ‘cultuur van het hart’ te gaan. Met het opruimen van je spullen. Om werkelijk naar je hart te gaan luisteren, om de dingen te gaan doen en te bespreken met vrienden en familie die voor jou belangrijk zijn. En als dat ons lukt hebben we een enorm cadeau voor onze nakomelingen omdat wij met elkaar een nieuwe cultuur hebben gemaakt.”